با توجه به تشدید رقابت جهانی در صنایع فولاد و سنگ‌آهن سبز و توسعه فناوری‌های جدید در مقیاس جهانی، درخواست‌ها از استرالیا به منظور تسریع روند گذار به این دو صنعت داخلی افزایش یافته است.

به گزارش پایگاه خبری و تحلیلی «فلزات‌آنلاین» و به نقل از وب‌سایت خبری «mining.com.au»، تحقیقات انجام شده از سوی موسسه «Institute for Energy Economics and Financial Analysis» نشان می‌دهد که شرایط استرالیا براساس ذخایر معدنی فعلی و تاسیساتی تولیدی در صنعت فولاد این کشور به منظور گذار سریع به صنعت فولاد سبز مناسب ارزیابی نمی‌شود.

در حقیقت، برای تولید آهن سبز به کمک آخرین فناوری‌های روز مانند روش آهن احیا مستقیم، نیاز به استفاده از سنگ‌آهن پرعیار خواهد بود. از این رو موسسه «IEEFA» اعلام کرده است که ذخایر سنگ‌آهن در استرالیا از نوع کم‌عیار بوده و به همین دلیل تسریع در روند گذار در این کشور به تولید فولاد و آهن سبز را با مشکل مواجه می‌کند.

موسسه نامبرده برای رفع این مشکل دو گزینه توسعه معادن جدید سنگ معدن مگنتیت به منظور تولید سنگ‌آهن پرعیار و یا استفاده از فناوری‌های مدرن به منظور کاهش کربن تولیدی از طریق ذخایر آهن کم‌عیار و با عیار متوسط را به استرالیا پیشنهاد داده است. موسسه مذکور تاکید کرده است اجرای هر دو گزینه از آنجایی که رقبای جهانی در دو صنعت فولاد و آهن سبز به شدت در حال افزایش بوده، ضروری است.

اتاق بازرگانی بخش مواد معدنی و انرژی ایالت استرالیای غربی (CME) پس از انتشار گزارشی در همین زمینه، پتانسیل این ایالت را به ویژه برای ایفای نقش در اجرای فرایند کربن‌زدایی و کاهش کربن تولیدی در صنعت فولاد استرالیا مورد ارزیابی قرار داده است. براساس تجزیه و تحلیل صورت گرفته توسط شرکت «Mandala Partners»، در گزارش مذکور فرصت‌ها و اقدامات مورد نیاز برای سرمایه‌گذاری به منظور تولید ‌آهن سبز در ایالت استرالیای غربی پیشنهاد و بررسی شده است.

اتاق بازرگانی بخش مواد معدنی و انرژی ایالت استرالیای غربی پیش‌بینی کرده است تولید آهن سبز در مقیاس گسترده در ایالت مذکور، میزان انتشار کربن جهانی در استرالیا را تا سال ۲۰۵۰ به میزان ۱٫۲ درصد کاهش خواهد داد. همچنین، تولید آهن سبز در ایالت استرالیای غربی تا سال ۲۰۵۰ حدود ۷۴ میلیارد دلار درآمد ارزی را برای استرالیا به ارمغان آورده و موجب ایجاد ۱۹ هزار و ۶۰۰ شغل به طور مستقیم در صنایع فولاد و سنگ‌آهن این کشور خواهد شد.

طبق پیش‌بینی انجام شده از سوی این اتاق بازرگانی، به منظور تولید سالانه ۴٫۵ میلیون تن آهن سبز در ایالت استرالیای غربی با استفاده از سوخت مبتنی بر هیدروژن تا سال ۲۰۳۰، به سرمایه‌گذاری ۳۷٫۵ میلیارد دلاری نیاز خواهد بود. انتظار می‌رود سرمایه‌گذاری‌های بخش دولتی و خصوصی در استرالیا، به توسعه زیرساخت‌های جدید انرژی، احداث تاسیسات تولید هیدروژن و آهن سبز، نصب دستگاه‌های آب‌شیرین‌کن و همچنین توسعه بنادر و جاده‌های مواصلاتی اختصاص پیدا کند.

البته وزارت صنعت، علم و منابع استرالیا (DISR) در خصوص پتانسیل این کشور برای تبدیل شدن به یکی از بازیگران اصلی در صنایع آهن و فولاد سبز در مقیاس جهانی با توجه به منابع سنگ‌آهن قابل‌ توجه، زیرساخت‌های مناسب و حجم گسترده منابع انرژی تجدید‌پذیر در آن اندکی خوش‌بین‌تر است. تحت سناریو اجرای طرح برایند انتشار کربن صفر تا سال ۲۰۵۰، انتظار می‌رود حجم تقاضای جهانی برای آهن سبز به بیش از ۸۵۰ میلیون تن برسد. پیشنهادهای ارائه شده برای خرید آهن سبز استرالیا از سایر کشورهای دیگر هم‌زمان با روند صعودی تقاضا برای این ماده معدنی در سراسر جهان در حال افزایش است و این مسئله می‌تواند جایگاه استرالیا را در تولید آهن سبز نسبت به سایر کشورهای تولیدکننده ارتقا دهد.

با توجه به ماهیت نوظهور صنعت آهن سبز، در حال حاضر بسیاری از پروژه‌ها در صنعت مذکور در مراحل اولیه توسعه خود به ویژه در فاز مطالعات امکان‌سنجی و تولید در فاز آزمایشگاهی قرار دارند. در همین راستا، شرکت «Fortescue» قصد دارد با استفاده از سوخت هیدروژن سبز تولید آهن سبز را در واحد تولیدی که قرار است تا پایان سال ۲۰۲۵ به مرحله بهره‌برداری برسد، آغاز کند. همچنین، این شرکت اعلام کرده است که فاز مطالعات امکان‌سنجی برای ارزیابی راه‌اندازی یک واحد تولید آهن سبز با ظرفیت یک میلیون تن در سال که تا سال ۲۰۳۰ به مرحله بهره‌برداری خواهد رسید را آغاز کرده است.

لازم به ذکر است که شرکت‌هایی مانند «BlueScope Steel»، «BHP» و «Rio Tinto» به طور مشترک در حال توسعه یک واحد تولیدی در فاز آزمایشگاهی با استفاده از کوره قوس الکتریکی در ناحیه کوینانا در جنوب شهر پرث در ایالت استرالیای غربی هستند. این پروژه با هدف تولید آهن مذاب از سنگ معدن استخراج شده از منطقه پیلبارا با استفاده از انرژی تجدیدپذیر و به کمک فناوری آهن احیا مستقیم در حال اجراست.

در اواخر سال ۲۰۲۴، شرکت «Lincoln Minerals» پیشنهادی برای توسعه یک پروژه عظیم با مجموعه ظرفیت تولید یک میلیارد و ۱۰۰ میلیون تن مگنتیت، به عنوان بخشی از استراتژی آهن و فولاد سبز دولت محلی ایالت استرالیای جنوبی ارائه کرد.

این شرکت که از حدود ۱۵ سال گذشته تاکنون در شبه جزیره ایر در ایالت استرالیای جنوبی در حال فعالیت است، طی بیانیه‌ای اعلام کرد: پروژه تولید آهن سبز این شرکت در موقعیت بسیار مناسبی جهت تامین نیازهای دولت ایالتی و مرکزی در راستای توسعه زنجیره تامین آهن سبز و فولاد سبز در استرالیا قرار دارد.

در مجموع پروژه مذکور، بزرگ‌ترین پروژه توسعه‌نیافته مگنتیت در استرالیای جنوبی با مجموع ظرفیت تولید بیش از یک میلیارد تن به شمار رفته و نزدیکی آن به بندر لینکلن و زیرساخت‌های برق، از مهم‌ترین مزایای لجستیکی برای پروژه نامبرده محسوب می‌شود. شرکت «POSCO» به عنوان تولیدکننده فولاد در کره‌جنوبی، اخیرا پیشنهادی برای توسعه یک مرکز فرآوری بریکت گرم در شهر بندری پورت هدلند با مشارکت شرکت تایوانی «CSC» و شرکت ژاپنی «Marubeni Corporation» ارائه داده است.

اهمیت زمان به عنوان یک عامل حیاتی در توسعه صنایع آهن و فولاد سبز استرالیا

سروش بصیرت، تحلیلگر بخش مالی و انرژی موسسه «IEEFA» بر این باور است که مولفه زمان به عنوان یک عامل حیاتی در توسعه صنایع آهن و فولاد سبز استرالیا از اهمیت بسیار بالایی برخوردار است.

به گفته وی، هر دو گزینه توسعه معادن جدید سنگ معدن مگنتیت به منظور تولید سنگ‌آهن پرعیار و یا استفاده از فناوری‌های مدرن به منظور کاهش کربن تولیدی از طریق ذخایر آهن کم‌عیار و با عیار متوسط در استرالیا سال‌ها به طول خواهد انجامید.

بصیرت خاطرنشان کرد: حتی توسعه فناوری‌های نو، راه‌اندازی معادن جدید و همچنین ساخت تاسیسات کنسانتره و گندله سنگ‌آهن در برخی موارد ممکن است تا ۱۰ سال زمان ببرد.

وی قابل‌ دسترس‌ترین و سریع‌ترین روش ممکن برای توسعه صنایع مذکور در استرالیا را در حال حاضر استفاده از روش آهن احیا مستقیم با استفاده از کوره‌های قوس الکتریکی اعلام کرد و گفت: این روش و فناوری جدید در حال حاضر و در مقیاسی گسترده در صنایع فولاد ایالات متحده آمریکا، هند و برخی از کشورهای خاورمیانه و شمال آفریقا مورد استفاده قرار می‌گیرد.

ناگفته نماند راه‌اندازی واحدهای استخراج و فرآوری مبتنی بر روش آهن احیا مستقیم در مقایسه با واحدهای تولید آهن مبتنی بر کوره‌های بلند، از پیچیدگی‌های بیشتری برخوردار بوده اما استفاده از طیف وسیع‌تری از انواع سنگ‌آهن با عیارهای متفاوت در آن امکان‌پذیر است.

این تحلیلگر موسسه «IEEFA» در ادامه مطرح کرد: ساخت واحد تولید کنسانتره سنگ‌آهن و گندله حدود ۱۰ سال زمان خواهد برد و بر همین اساس حتی اگر ساخت یک پروژه جدید تولید مگنتیت از سال ۲۰۲۵ آغاز شود، تکمیل آن حداکثر تا سال ۲۰۳۵ برای تولید آهن سبز به کمک روش آهن احیا مستقیم ممکن نخواهد بود.

بصیرت اظهار داشت: از آنجایی که ظرفیت‌های فعلی صنایع سنگ‌آهن و فولاد استرالیا از زیرساخت‌‎های بسیار مناسبی برخوردار بوده، بهتر است راه‌اندازی زیرساخت‌های آینده با هدف توسعه زنجیره ارزش آهن سبز داخلی بر روی زیرساخت‌های فعلی انجام شود.

تام ریوا، مدیرعامل شرکت «Hawsons Iron» بیان کرد: گندله‌های سنگ‌آهن با محتوای حداقل ۶۷ درصد آهن و بدون ناخالصی‌‌هایی مانند سنگ‌های معدنی باطله، گزینه مطلوبی برای واحدهای تولید مبتنی بر روش آهن احیا مستقیم در نظر گرفته می‌شوند.

به گفته وی، گندله‌های سنگ‌آهن با محتوای حداقل ۶۷ درصد آهن و هم‌زمان با آن نصب کوره‌های قوس الکتریکی نسبت به واحدهای تولید آهن مبتنی بر روش کوره‌های بلند صرفه اقتصادی بیشتری داشته و حتی حذف ناخالصی‌ها در آن بسیار آسان‌تر خواهد بود.

تغییرات ساختاری در انتظار صنعت سنگ‌آهن استرالیا یا تداوم شرایط فعلی؟

بخش سنگ‌آهن استرالیا با یک تغییر ساختاری عمده در دوره چشم‌انداز پنج ساله تا سال ۲۰۳۰ مواجه است. در دو دهه گذشته، شرکت‌های استخراج‌کننده سنگ‌آهن در استرالیا موفق شدند در مجموع ظرفیت تولید خود که در سال ۲۰۰۴ حدود ۲۰۰ میلیون تن ذکر شده بود را به بیش از ۹۰۰ میلیون تن در سال ۲۰۲۴ افزایش دهند. براساس گزارش ارائه شده از سوی وزارت صنعت، علم و منابع استرالیا، این دستاورد به سبب اجرای برنامه‌ریزی‌های گسترده در فاز اکتشاف و سرمایه‌گذاری‌های اختصاص یافته به آن محقق شد.

در ماه فوریه ۲۰۲۵، دولت مرکزی استرالیا اعلام کرد یک صندوق سرمایه‌گذاری با سرمایه یک میلیارد دلاری را با هدف تولید آهن سبز در راستای تقویت زنجیره‌های تولید و تامین آهن سبز راه‌اندازی کرده که البته بخش خصوصی نیز قرار است در این طرح نقش خود را ایفا کند. به علاوه، قرار است حدود ۵۰۰ میلیون دلار از این صندوق به منظور جایگزینی کوره‌های بلند با کوره‌های قوس الکتریکی مبتنی بر روش آهن احیا مستقیم با استفاده از سنگ معدن مگنتیت در کارخانه فولادسازی «Whyalla Steelworks» تخصیص پیدا کند.

طبق آمارهای ارائه شده، سالانه حدود ۱٫۲ میلیون تن فولاد خام در کارخانه فولادسازی «Whyalla Steelworks» تولید می‌شود که حدود ۶۵ درصد آن از طریق سیستم راه‌آهن به دیگر واحدهای تولید فولاد به منظور تولید سایر محصولات فولادی در استرالیا منتقل می‌شود. محصولات فولادی تولید شده در کارخانه فولادسازی «Whyalla Steelworks»، در صنایع ساخت‌وساز و حمل‌و‌نقل ریلی استرالیا مورد استفاده قرار می‌گیرد.

در مجموع می‌توان بیان کرد در روند گذار در صنعت سنگ‌آهن استرالیا، چالش‌ها و فرصت‌هایی قرار گرفته است. افزایش تولید آهن و فولاد سبز و استفاده از سنگ‌آهن با محتوای آهن با عیار بالاتر مبتنی بر روش آهن احیا مستقیم، می‌تواند روند گذار صنعت سنگ‌آهن و فولاد استرالیا را تسریع بخشیده و به آن شکل و شمایلی یکپارچه‌تر ببخشد.

گزارش‌های منتشر شده نشان می‌دهد حدود ۴۰ درصد از منابع سنگ‌آهن استرالیا از سنگ معدن مگنتیت تامین می‌شود که از این مقدار، حدود ۲۸ درصد آن از ذخایر سنگ‌آهن منطقه پیلبارا در این کشور استخراج می‌شود؛ اگرچه سنگ معدن مگنتیت ماده اولیه‌ای سازگار برای استفاده در فناوری‌های توسعه‌یافته به منظور تولید آهن سبز به شمار می‌رود اما حدود ۹۵ درصد از تولید سنگ‌آهن استرالیا در سال ۲۰۲۴ از ذخایر سنگ معدن هماتیت تامین شد.

بر همین اساس، تحقیقات در مورد به‌کارگیری روش‌هایی که در آن بتوان از سنگ معدن هماتیت در تولید آهن سبز مبتنی بر کوره‌های قوس الکتریکی استفاده کرد، در حال حاضر در استرالیا آغاز شده است تا راه برای روند گذار به تولید فولاد و آهن سبز در این کشور هموارتر شود.

انتهای پیام//