مدیرعامل شرکت شورون «Chevron» گفت: علی‌‎رغم افت قیمت نفت و نوسانات بازار ناشی از نگرانی‌ها پیرامون تعرفه‌ها، شرکای این شرکت فعالیت‌های استخراجی خود در پروژه‌های مشترک واقع در حوضه پرمین را کاهش نداده‌اند.

به گزارش پایگاه خبری و تحلیلی «فلزات آنلاین» و به نقل از موسسه «S&P Global»، شورون یکی از بزرگ‌ترین تولیدکنندگان نفت در حوضه پرمین ایالات متحده آمریکا است و از طریق مشارکت‌های راهبردی، دید کاملی نسبت به بخش گسترده‌ای از فعالیت‌های استخراجی در این منطقه دارد.

مایک ورث، مدیرعامل شرکت شورون در نشست ارائه گزارش مالی سه‌ ماهه نخست سال ۲۰۲۵ که روز دوم ماه می برگزار شد، اظهار داشت: در حال حاضر هیچ نشانه‌ای از کاهش فعالیت از سوی شرکای ما در پروژه‌های مشترک حوضه پرمین مشاهده نمی‌شود.

وی عنوان کرد: بخش عمده‌ای از تولید شرکت (تقریبا ۷۵ درصد) از مناطق نفتی تامین می‌شود که شورون در آن‌ها با شرکت‌های بزرگ و سرمایه‌محور همکاری دارد.

ورث بیان کرد: چاه‌هایی که قرار است در سال ۲۰۲۵ در چارچوب قراردادهای مشارکتی وارد مدار تولید شوند، از هم‌اکنون حفاری شده‌اند.

وی با اشاره به اینکه شرکت شورون در حدود یک چهارم اراضی موجود در حوضه پرمین سهام یا منافع مشترک دارد، ادامه داد: همین میزان مشارکت به ما این امکان را می‌دهد که کاملا در جریان روند فعالیت سایر تولیدکنندگان قرار بگیریم. آنچه مشاهده کرده‌ایم، این است که شرکت‌ها عمدتا به مسیر از پیش تعیین‌ شده خود ادامه می‌دهند و عقب‌نشینی نکرده‌اند.

بازار نفت طی هفته‌های اخیر با عدم قطعیت‌هایی رو‌به‌رو بوده است و برخی تحلیلگران پیش‌بینی کرده‌اند که در پی افت قیمت‌ها، بعضی شرکت‌ها ممکن است فعالیت‌ها و سرمایه‌گذاری‌های خود را کاهش دهند.

قیمت کنونی نفت خام که در محدوده ۵۸ تا ۶۲ دلار برای هر بشکه قرار دارد، ناشی از مازاد عرضه جهانی است. علاوه‌براین، نگرانی‌ها در مورد تعرفه‌های جدید دولت ترامپ که قرار است از ماه جولای ۲۰۲۵ اعمال شوند و نیز افزایش عرضه نفت از سوی اعضای اوپک پلاس، فضای بازار را بیش از پیش متزلزل کرده است.

مدیرعامل شرکت شورون با تاکید بر اینکه این شرکت برای عبور از نوسانات فعلی بازار آمادگی کامل دارد، به دارایی‌هایی با نرخ افت تولید پایین، پروژهای بزرگ گاز طبیعی مایع در استرالیا و غرب آفریقا، توسعه پروژه «TCO» در قزاقستان و همچنین تولید کارآمد نفت شیل در آمریکا اشاره کرد و افزود: این عوامل باعث شده‌اند که شرکت شورون در مقایسه با دوره‌های قبلی کاهش شدید قیمت نفت (مانند سال‌های ۲۰۰۸، ۲۰۱۵، ۲۰۱۶ و ۲۰۲۰) کمتر آسیب‌پذیر باشد.

ورث همچنین به وضعیت مالی قوی شرکت شورون اشاره کرد و یادآور شد: نسبت بدهی خالص به سرمایه مجموعه تنها ۱۴ درصد بوده و این شرکت از رتبه اعتباری «AA» برخوردار است.

در صورت لزوم، کاهش سرمایه‌گذاری ممکن است

وی خاطرنشان کرد: در صورت نیاز می‌توانیم بودجه سرمایه‌گذاری را بیشتر کاهش دهیم. در سال ۲۰۲۰ و در دوران بحران کرونا، سال را با بودجه‌ای ۲۰ میلیارد دلاری آغاز کردیم اما در نهایت توانستیم آن را به حدود ۱۲ میلیارد دلار کاهش دهیم.

در سه‌ ماهه نخست سال جاری میلادی، تولید شورون در حوضه پرمین با کاهش ۳ درصدی، به ۹۶۰ هزار بشکه معادل نفت در روز رسید؛ در حالی که این شرکت در سه‌ ماه پایانی سال ۲۰۲۴، به سطح ۹۹۲ هزار بشکه در روز نزدیک شده بود و انتظار می‌رفت به سطح یک میلیون بشکه در روز برسد.

ایمیر بانر، مدیر مالی شرکت شورون بیان کرد: به‌ زودی دستیابی به سطح تولید یک میلیون بشکه معادل نفت در روز محقق خواهد شد و انتظار می‌رود که این سطح تولید طی سال‌های آینده تثبیت شود.

بانر تاکید کرد: با افزایش پروژه‌های شکست هیدرولیکی و تکمیل چاه‌ها انتظار داریم از سه‌ ماهه دوم امسال، مسیر رشد تولید در حوضه پرمین به سمت تثبیت در سطح یک میلیون بشکه معادل نفت در روز از سر گرفته شود.

مدیرعامل شرکت شورون در ادامه سخنان خود، اضافه کرد: حدود ۸۰ درصد از برنامه توسعه‌ای این شرکت در سال ۲۰۲۴ به حوضه «Delaware» (واقع در غرب پرمین) اختصاص یافت؛ جایی که شورون توانسته بود در لایه «Second Bone Spring» واقع در ایالت نیومکزیکو و همچنین در بخش‌های «Wolfcamp A & C» در ایالت تگزاس به نتایج عملیاتی بهتری دست یابد.

ورث ابراز کرد: در پایان سال ۲۰۲۵، سهم حوضه «Delaware» در برنامه توسعه‌ای شرکت شورون به ۸۵ درصد خواهد رسید. در مقابل، سهم حوضه میدلند (بخش شرقی پرمین) کاهش خواهد یافت.

وی با اشاره به نگرانی‌ها نسبت به افزایش سهم گاز طبیعی در خروجی چاه‌ها، گفت: در حال حاضر نسبت برداشت نفت ما بین ۴۳ تا ۴۵ درصد است و پیش‌بینی می‌کنیم این روند تا پایان دهه ادامه داشته باشد.

مدیرعامل شرکت شورون همچنین مطرح کرد: انتظار می‌رود در سال جاری میلادی، تعداد بیشتری از چاه‌های نیومکزیکو وارد مدار تولید شوند؛ چاه‌هایی که معمولا بزرگ‌تر هستند و ضمن تولید نفت بیشتر گاز بیشتری نیز تولید می‌کنند.

در همین حال، میدان فراساحلی «Ballymore» که شرکت شورون در خلیج مکزیک آن را اداره می‌کند، در اواخر ماه آوریل ۲۰۲۵ به مرحله تولید رسید. ورث در این باره گفت: این میدان دارای برخی از پربازده‌ترین چاه‌هایی است که تاکنون در خلیج مکزیک و حتی فراتر از آن دیده‌ایم.

آغاز به کار سومین چاه «Ballymore» در سال ۲۰۲۵

تولید از میدان «Ballymore» به‌ تدریج در حال افزایش است و انتظار می‌رود سه چاه آن در مجموع به سطح تولید ۷۵ هزار بشکه در روز برسند؛ یعنی حدود ۲۵ هزار بشکه از هر چاه. در حال حاضر، دو چاه وارد مدار تولید شده‌اند و چاه سوم در ادامه سال  ۲۰۲۵ به جریان خواهد افتاد.

همچنین پروژه «Anchor» شورون که یک میدان پرفشار و از نظر فنی پیشرو در خلیج مکزیک محسوب می‌شود و در ماه آگوست ۲۰۲۴ وارد مدار تولید شد، اکنون دو چاه فعال دارد که به گفته ورث عملکرد بسیار خوبی از خود نشان داده‌اند.

وی با بیان اینکه دو چاه دیگر نیز یکی در میانه سال جاری میلادی و دیگری در نیمه دوم سال به این مجموعه اضافه خواهند شد، یادآور شد: تولید هر دو میدان «Anchor» و «Ballymore» قوی و مطابق انتظارات است.

مدیرعامل شرکت شورون اظهار داشت: این شرکت در سال ۲۰۲۵، تمرکز خود را بر توسعه‌های درون‌میدانی و مرحله‌ای در خلیج مکزیک خواهد گذاشت. شرکت شورون مجموعه‌ای از پروژه‌های عظیم نفتی در این منطقه در اختیار دارد و موفق شده است با بهره‌گیری از اکتشافات نوین، ظرفیت پایگاه‌های تولیدی خود را پس از کاهش تدریجی بازدهی از میادین اولیه احیا کند.

ورث با اشاره به تحولات هزینه‌ای در این منطقه، عنوان کرد: در سال‌های اخیر، هزینه سربه‌سر تولید نفت در خلیج مکزیک به‌ طور چشمگیری کاهش یافته است.

وی خاطرنشان کرد: ۱۰ سال پیش، برای دستیابی به بازدهی حتی اندک، قیمت نفت باید به‌ مراتب بالاتر از سطح فعلی (حدود ۶۰ دلار در هر بشکه) می‌رسید. در آن زمان، هزینه توسعه هر بشکه معادل نفت در محدوده ۲۰ تا ۳۰ دلار بود اما اکنون هزینه توسعه به محدوده زیر ۲۰ دلار رسیده و حتی در حال نزدیک شدن به سطوح پایین‌تر از آن است.

مدیرعامل شرکت شورون این تحول را نتیجه طراحی‌های یکپارچه‌تر تاسیسات و ساختارهای استاندارد شده در فرایند توسعه دانست و تاکید کرد: این تغییرات باعث شده‌ است پروژه‌ها از نظر اقتصادی جذاب‌تر شوند.

ورث همچنین مطرح کرد: حدود ۸۰ درصد از ذخایر اکتشافی شرکت شورون در خلیج مکزیک، در محدوده‌ای قرار دارند که به زیرساخت‌های تولیدی موجود قابل اتصال «tieback» هستند.

وی یادآور شد: روژه‌های «tieback» یعنی توسعه میادین جدید از طریق اتصال به مراکز تولیدی موجود این امکان را فراهم می‌کنند تا ذخایر کوچکی که ساخت تاسیسات مستقل برای آن‌ها مقرون‌به‌صرفه نیست، به شکل اقتصادی و موثری مورد بهره‌برداری قرار گیرند.

در سه‌ ماهه نخست سال ۲۰۲۵، مجموع تولید روزانه شورون به سه میلیون و ۳۵۳ هزار بشکه معادل نفت رسید که نسبت به دوره‌های قبلی تغییری نداشته و در سطح ثابتی باقی مانده است.

انتهای پیام//