صادرات، دریچه‌ای برای قدرت‌نمایی صنعتی کشورها تلقی می‌شود و توسعه صادرات، نشانگر تمایل به آزادی در تجارت بین‌الملل است. گسترش مراودات تجاری نشان می‌دهد که یک کشور تا چه میزان بر بازارهای خارجی مشرف بوده و تا چه حد امکان برآورده کردن نیازهای خارجی را دارد. تجارت بین‌الملل موجب رشد تولید داخلی کشورها و درآمدهای صادراتی می‌شود؛ چراکه ارزآوری یکی از راه‌های کسب درآمد و رشد اقتصادی محسوب شده و کشورهای مختلف، با فروش صادراتی محصولات تولیدی خود از سود بازارهای بین‌المللی بهره‌مند می‌شوند.

در بین کشورهای معدنی دنیا، ایران از نظر دارا بودن ذخایر معدنی مختلف به ویژه مس در جایگاه مطلوبی قرار دارد و می‌توان برای رشد اقتصادی غیرنفتی، روی این ثروت خدادادی به گونه‌ای دیگر حساب باز کرد. در ایران، شرایط صادرات با سایر کشورها متفاوت است؛ چراکه معضلی همچون تحریم گریبان‌گیر این فرصت درخشان شده است، گرچه در طی این سال‌ها صنعتگران راه‌حل‌های گوناگونی را برای صادرات در شرایط تحریمی، به کار گرفته‌اند. چالش دیگری که صادرات ایران را دشوار ساخته و منشا داخلی دارد، لزوم ارائه مجوز از سوی وزارت صمت است که این موضوع علاوه بر زمان‌بر بودن ، در بازاریابی نیز معضلاتی را ایجاد کرده است، البته با بهبود زیرساخت‌های انفورماتیک می‌توان این چالش را به سادگی حل کرد.

در شرایط فعلی که صنایع بالادستی همچون فلزات اساسی و نفت در تحریم‌های سختی به سر می‌برند، تبدیل مواد اولیه به محصولات با ارزش افزوده بیشتر و آغاز صادرات این نوع محصولات از راه زمینی، می‌تواند گره‌گشای بخشی از مشکلات اقتصادی کشور باشد. ایران با دارا بودن کمربندهای غنی مس، در سطح دنیا از نظر تامین مواد اولیه در جایگاه ویژه‌ای قرار دارد و در شرایط وجود تحریم‌های نفتی، بهترین گزینه جهت جبران درآمدهای از دست رفته نفتی محسوب می‌شود. ضمن اینکه محصولات پایین‌دستی در صنعت مس نیز از ارزش افزوده بالایی برخوردار هستند و می‌توان از دروازه صنعت مس، تعاملات تجاری پرسودی را با سایر کشورها آغاز کرد.

قابل ذکر است که در شرایط تحریمی، تنها مسیر دریایی توسط کشور آمریکا قابل رصد بوده و سایر راه‌های صادراتی یعنی زمینی و ریلی (که طبعا با کشورهای همسایه ممکن است) به روی تولیدکنندگان و بازرگانان ایرانی باز است. ضمن اینکه خوشبختانه ممنوعیت واردات در چند سال اخیر موجب رشد صنعت و تولید ملی شده است. حال، سوال این است که چرا با اینکه محصولاتی با کیفیت و مطابق با استانداردهای جهانی توسط تولیدکنندگان محصولات مسی کشور تولید می‌شود، اما در رابطه با صادرات این کالاها اقدام موثری صورت نمی‌گیرد؟

در سه سال اخیر، رشد بی‌سابقه نرخ ارز، التهاب شدیدی را در بازار عرضه و تقاضا ایجادکرده است. قیمت مس تحت تاثیر مستقیم دو مولفه نرخ ارز و قیمت جهانی مس بوده و تغییر هر کدام از این عوامل موجب نوسان قیمت مس می‌شود. با افزایش نرخ دلار، بهای تمام شده کالاهای مسی بر حسب دلار در مقایسه با محصولات مشابه خارجی کمتر شده است و یا به عبارتی، بخش‌های مختلف هزینه که بر پایه ریال هستند، با توجه به رشد نرخ تسعیر ارز، مزیت رقابتی بیشتری بر حسب دلار برای تولیدکنندگان به ‌همراه داشته‌ است و فروش خارجی محصولات در چنین شرایطی، از نظر قیمتی هموارتر شده است. حال آن که فروش صادراتی محصولات پایین‌دستی مانند سیم و لوله مسی با توجه به این امر، طبعا حاشیه سود مناسبی را به همراه خواهند داشت؛ چراکه ارزش افزوده این محصولات بسیار بالاتر است.

یکی از این محصولات پایین‌دستی صنعت مس، لوله‌های مسی و لوله‌های شیاردار هستند که سالیانه ۱۰ هزار تن انواع آن درکشور توسط چند شرکت معتبر تولید می‌شود اما تنها دو هزار تن آن روانه بازارهای بین‌المللی می‌شود. اگرچه لوله مسی، کاربردهای متنوعی دارد، اما یکی از مهم‌ترین و بیشترین مصارف آن در ساخت تجهیزات سرمایشی، گرمایشی و تهویه مطبوع است و به این ترتیب، یکی از قطعات اساسی لوازم خانگی به‌ حساب می‌آید. با توجه به نیاز بازارهای کشورهای همسایه به سیستم‌های تهویه مطبوع و متعاقبا لوله‌های مسی، در نظر داشتن ایجاد شرایط فروش صادراتی با وجود چالش‌های موجود، باز هم می‌تواند فعالیتی سودده باشد.

علاوه‌براین، حساسیت‌ اکثر کشورها به بهینه‌سازی مصرف انرژی و شکل گرفتن استانداردهای جهانی به‌ ویژه از سوی کشورهای اروپایی، مدت‌ها است که سبب شده تنوع بیشتری در تولید لوازم خانگی به خصوص سیستم‌های سرمایشی و گرمایشی، در راستای کنترل انرژی لحاظ شود. صنعت لوله مسی نیز سال‌ها می‌شود که در جهان، از محصول دیگری به ‌نام لوله مسی شیاردار رونمایی کرده است؛ برخی از تولیدکنندگان داخلی لوله مسی، این نوع لوله را تولید می‌کنند که هم ارزش افزوده بالایی دارد و هم مورد توجه بازارهای خارجی است که در صورت رفع مشکلات و معظلات صادراتی، می‌تواند به عنوان محصولی صادراتی، برای کشور ارزآور باشد.