پرویز اشتری در گفت‌وگو با خبرنگار پایگاه خبری و تحلیلی «فلزات آنلاین»، اظهار داشت: معضلات صنعت مس تاکنون هم حل نشده است و هر روز که می‌گذرد، باید با چالش‌های جدیدتری دست و پنجه نرم کنیم.
وی افزود: قیمت مس عرضه شده در بورس کالا از قیمت آن در بازار آزاد بیشتر است. به عنوان مثال اگر قیمت مس در بورس کالا ۲۲۷ هزار تومان به ازای هر کیلوگرم باشد، قیمت آن در بازار آزاد، ۲۱۷ هزار تومان به ازای هر کیلوگرم است. دلیل این موضوع شفاف نیست و باید قیمت در بورس کالا پایین‌تر از بازار آزاد وضع شود تا همه تولیدکنندگان توان خرید داشته باشند.
وجود رانت در بازار
این تولیدکننده سیم و کابل در ادامه خاطرنشان کرد: باید مسئولین مربوطه به سوالاتی نظیر اینکه پای چه رانتی در میان است، افراد به چه میزان و تا چند ماه به این قیمت، مس را از بورس کالا خریداری می‌کنند و در بازار آزاد به فروش می‌رسانند، پاسخ دهند. اطلاع قبلی ما این است که در بورس کالا خریدهای مدت‌دار به اندازه پنج ماه به صورت اعتباری با تناژ یک هزار به بالا انجام می‌شود و در بازار آزاد به صورت نقدی به فروش می‌رسد اما زمانی که تولیدکننده به ماده اولیه نیاز مبرم داشته باشد؛ به آن فروخته نمی‌شود. به نظر می‌رسد شرکت‌های خاصی امکان خرید از بورس کالا را دارند که برخی از آن‌ها نیز تولیدکننده نیستند و نقش واسطه را ایفا می‌کنند.
مدیرعامل شرکت کابل‌سان دریا در مورد ظرفیت تولید این شرکت، گفت: ظرفیت تولید شرکت کابل‌سان دریا ماهانه ۵۰ تن است و میزان تولید واقعی این شرکت به ۱۰ تا ۱۵ تن سیم و کابل مسی و آلومینیومی می‌رسد. با توجه به افزایش چشمگیر قیمت مس و دشواری تامین آن، به سمت استفاده از فلز آلومینیوم رفتیم که از نظر اقتصادی مقرون‌به‌صرفه‌تر است. تقریبا ۸۰ درصد مواد اولیه از مس به آلومینیوم تغییر پیدا کرده است و تنها ۲۰ درصد مس در سیم و کابل‌ها به کار می‌رود. مواد اولیه مورد نیاز خود را هم از بورس کالا و هم از بازار آزاد تهیه می‌کنیم؛ طی یک بازه زمانی به علت قیمت مناسب عرضه، از بورس کالا خرید می‌کردیم اما از آذر ماه ۱۳۹۹ که قیمت مس در بورس کالا بیشتر از بازار شد، خرید از بورس کالا را کنار گذاشتیم و نیاز خود به ماد اولیه را فقط از بازار آزاد تامین می‌کنیم.
جایگزینی آلومینیوم با مس
اشتری در پاسخ به سوال خبرنگار «فلزات آنلاین» مبنی بر اینکه آیا با توجه به روند افزایشی قیمت مس و همچنین پیش‌بینی‌ها از تداوم این روند، به نظر شما جایگزینی آلومینیوم با مس در ساخت سیم و کابل چاره‌ساز خواهد بود، تصریح کرد: توجه داشته باشید که در تمام سیم و کابل‌ها، نمی‌توان از آلومینیوم استفاده کرد. به طور مثال، در سیم‌های برقی که ۲۲۰ ولت جریان برق وجود دارد، نمی‌توان آلومینیوم به کار برد چراکه امکان ایجاد آتش‌سوزی و به بار آمدن خسارات مالی و جانی وجود دارد.
وی اضافه کرد: مصرف آلومینیوم در تولید سیم و کابل‌هایی که نهایتا ۱۲ تا ۲۴ ولت برق در آن‌ها جریان دارد و عموما مصارف آن‌ها خارج از ساختمان‌ها است، مشکلی به وجود نخواهد آمد. ازجمله این کابل‌ها می‌توان به کابل‌های هوایی، کواکسیالی و مخابراتی اشاره کرد. در همین راستا، ما هم تولید کابل‌های آلومینیومی را به مرور در برنامه قرار دادیم و تولید سیم و کابل مسی را به حداقل رساندیم.
افزایش قیمت تمام شده، توقف صادرات را در پی داشت
مدیرعامل شرکت کابل‌سان دریا به چالش‌های موجود در زمینه صادرات اشاره کرد و گفت: در حوزه صادرات محصول قبلا فعال بودیم اما طی دو سال گذشته، نتوانستیم محصولی در بازارهای بین‌المللی عرضه کنیم. از سوی کشورهای عراق، افغانستان و… سفارش‌های متعددی داشتیم اما حالا، از کشورهایی مثل ترکیه و چین محصولات مشابه با قیمت تمام شده بسیار کمتر از شرکت کابل‌سان دریا، به این کشورها صادر می‌شود. به عبارت دیگر، افزایش هزینه تولید باعث کاهش رقابت‌پذیری محصولات ما شد.
وی در خصوص تکنولوژی و ماشین‌آلات مورد استفاده در خطوط تولید این شرکت، عنوان کرد: از ماشین‌آلات به‌روز دنیا متعلق به کشورهای چین، ایتالیا، اروپا و آلمان برخوردار هستیم و مشکلی از این بابت نداریم. نه فقط این شرکت، بلکه اکثر کارخانه‌های ساخت سیم و کابل کشور، از تکنولوژی به‌روز بهره می‌برند.
تولید مفتول CCAM
اشتری در پاسخ به این سوال که چه طرح توسعه‌ای برای شرکت کابل‌سان دریا در سال ۱۴۰۰، در نظر گرفته شده است، بیان کرد: برای سال جدید، در نظر داشتیم که خط تولید مفتول‌های CCAM که ترکیب آلومینیوم و مس است را راه‌اندازی کنیم که برای این کار، هزینه‌هایی از جهت تامین تجهیزات و ماشین‌آلات مورد نیاز خط تولید و همچنین اختصاص فضای فیزیکی صرف کردیم و اقدامات لازم را انجام دادیم اما به علت شرایط نامطلوب اقتصادی فعلا دست نگه داشته‌ایم تا فرصت مناسب برای آغاز به کار این خط تولید به دست آید.
مدیرعامل شرکت کابل‌سان دریا در پایان تاکید کرد: معضل اصلی صنعت در تامین تکنولوژی موجود و ماشین‌آلات نیست بلکه در تامین مواد اولیه مورد نیاز است. وقتی نتوانیم مس مورد نیاز خود برای تولید سیم و کابل را تهیه کنیم، چطور می‌توانیم حقوق و بیمه کارگران را تامین و پرداخت کنیم؟ این موضوع به حدی جدی است که تعداد کارگران این شرکت در سال جدید، از ۳۰ نفر به هشت نفر رسید.
