یمدیرعامل شرکت معدنی و صنعتی زراندیشان یزد گفت: رشد و پیشرفت اقتصادی هر کشوری در گرو منابع طبیعی و معدنی آن است، اما وقتی افراد غیر کارشناس در راس امور قرار می‌گیرند، سرعت انجام کارها کند می‌شود. تعامل و همکاری بین ارگان‌های مختلف در حوزه معدن مهم‌ترین عامل رشد این صنعت محسوب می‌شود.
حمید هراتی در گفت‌وگو با خبرنگار پایگاه خبری و تحلیلی «فلزات آنلاین»، اظهار داشت: بیش از ۱۵ سال است که به صورت تخصصی در حوزه مس‌های پورفیری در حال فعالیت هستیم. در این خصوص به عنوان مشاوره فنی و حفاری با شرکت و سازمان‌های بسیاری همکاری و تعامل داشته‌ایم. سه محدوده معدنی را تا کنون شناسایی کرده و در حال مطالعه و بررسی آن‌ها هستیم. یکی از این محدوده‌ها پلی‌متال بوده و حدود یک میلیون تن ذخیره سرب، روی و مس دارد و برای این معدن پروانه بهره‌برداری اخذ کرده‌ایم و به زودی وارد فاز استخراج می‌شویم. محدوده بعدی حاوی مس پورفیری است که در این معدن در حال انجام اکتشاف و دریافت گواهی کشف و نگارش پایان عملیات هستیم. محدوده سوم حاوی آهن و برخی سنگ‌های زینتی است.
وی افزود: در بخش معدن و معدنکاری مشکلات ریز و درشت بسیاری وجود دارد، اما بزرگ‌ترین مشکل ما در امر اکتشاف است. زمانی که برای اخذ گواهی و استعلام‌های متفاوت به انواع سازمان‌ها مراجعه می‌کنیم با برخی افراد نابلد و غیر کارشناس مواجه می‌شویم که ما را دچار مشکل می‌کنند. اینگونه افراد به دنبال تعامل با ما نیستند و در این سازمان‌ها فقط جمله «امکان‌پذیر نیست»، به گوش می‌رسد و به جای حل مشکل فقط صورت مسئله را پاک می‌کنند. به راحتی از کنار معادن مس پورفیری و یا سایر معادن می‌گذرند، معادنی که علاوه بر تولید و کمک به چرخه اقتصادی، برای حدود دو هزار نفر شغل نیز ایجاد می‌کند. بنابراین به دلیل عدم آگاهی این افراد غیر کارشناس به امور معادن، ما به جای صرف انرژی در بحث اکتشاف و استخراج بیشتر وقت خود را در دادگاه‌ها برای توجیح این افراد می‌گذرانیم.
مدیرعامل شرکت معدنی و صنعتی زراندیشان یزد در ادامه عنوان کرد: ما فعالان حوزه اکتشاف همیشه متهمان اداره منابع طبیعی، میراث فرهنگی، سازمان آب، راهسازی و محیط زیست هستیم. در این امر و برای حل مشکلات واقعا به حمایت دولت نیاز داریم. پیشنهاد ما این است به جای حذف شدن فعالیت‌های معدنی، اداره‌های نام برده با معدنداران وارد تعامل شوند. بخشی از بودجه محیط زیست از راه معادن تامین می‌شود و لازم است کارشناسان خبره و مسلط به معدن وارد عمل شوند. وزارت صنعت و معدن باید کارشناسانی را در حوزه‌های معدن و محیط زیست داشته باشد و در مقابل نیز در اداره منابع طبیعی و محیط زیست کارشناسان معدنی فعالیت کنند و با نهایت علم و دانش مسائل را بررسی و مورد داوری قرار دهند.
همکاری دو جانبه بین معدندار و اداره منابع طبیعی باید برقرار شود
هراتی اذعان کرد: علاوه بر الزام حضور کارشناسان مرتبط در سازمان‌های مختلف، در محدوده‌های معدنی کانکس‌های محیط زیستی جهت نظارت عملیات استخراج و اکتشاف مستقر شوند و یا تامین علوفه و آب برای دام‌ها از طرف معدنداران می‌تواند یک تعامل دو جانبه را به وجود آورد. در بسیاری از کشورهای اروپایی و آسیایی صاحب معدن حتی شرکت‌های سرمایه‌گذاری و معدنی نیز مشاوران معدنی و آموزشی را به استخدام خود درآورده‌اند. چند سال پیش این ایده در بانک تجارت نیز اعمال شد که نتایج خوبی به دنبال داشت. در کشورهایی مانند آمریکا، استرالیا و کانادا معادن در میان جنگل قرار دارند و با کمترین آسیب به محیط زیست بیشترین بهره‌برداری را می‌کنند که تنها دلیل آن تعامل سازمان‌های مختلف با یکدیگر است. آن‌ها بلافاصله بعد از اکتشاف و پایان عملیات، کارهایی مانند درختکاری را انجام می‌دهند و هرگز ثروت ملی را به دلایل نامفهوم زیر زمین ذخیره نمی‌کنند.
وی تصریح کرد: در مواردی مشاهده شده که یک معدن حاوی ذخیره مناسب را در اختیار معدندار قرار نمی‌دهند در صورتی که بر روی آن شهرک‌سازی انجام می‌شود. تمام این مسائل نشان از حضور کمرنگ کارشناسان مجرب را تایید می‌کنند. ایران یک کشور غنی از نظر وجود معادن مختلف به ویژه مس است و اکنون، ما در حال معرفی محدوده‌های جدیدی مس پورفیری در شهرهای تهران و سمنان هستیم و برای پیشرفت کار نیاز به هم‌افزایی داریم.
کارشناس حوزه مس پورفیری مطرح کرد: معادن مس سونگون و سرچشمه از نوع مس پورفیری هستند. معادن مس پورفیری در سال ۱۹۰۵ میلادی در معدن بینگ‌هام ایالت یوتا کشور آمریکا کشف شدند. در معادن مس پورفیری، علاوه بر رگه‌های مس، سنگ نیز دارای مس با عیارهای کمتر است. در معادن ساده مس، برای استخراج مس با بیشترین عیار باید تونل‌هایی در راستای رگه‌های مسی حفر شود، اما سنگ مس پورفیری دارای عیار پایین با تناژ بالا تا حدود یک میلیارد تن است که ایران نیز از این نوع معادن برخوردار است. برداشت در این نوع معادن به صورت اوپن‌پیت است، به طوری که برداشت از سر معدن بدون هیچگونه دور ریز و حفر تونل آغاز شده و تا انتها می‌رود. در معادن ساده ممکن است روزانه ۱۰۰ تن برداشت صورت گیرد، اما در این نوع معادن ۱۵۰ هزار تن امکان برداشت وجود دارد. اگر عیار این مس ۰٫۳ درصد باشد با حجم بالا قطعا خیلی بهتر از استخراج از طریق تونل با خطر ریزش است. به عنوان مثال معدن مس پورفیری سونگون و سرچشمه ۱۵۰ هزار تنی هستند. علاوه بر برداشت آسان درآمد حاصل از آن‌ها نیز به صرفه‌تر است.
ایران دارای معادن مس پورفیری زیادی است
وی ادامه داد: معادن مس پورفیری از نظر زمین‌شناسی در جزایر قوسی و یا در حاشیه‌های فرورانش یافت می‌شوند. در ایران یک کمربند به طول یک هزار و ۷۰۰ کیلومتر وجود دارد که از شمال غرب آغاز شده و تا جنوب شرق ادامه دارد. این کمربند از اروپا شروع شده وارد ایران شده و از مرز پاکستان نیز خارج می‌شود. بر روی این کمربند تیپ‌های مختلفی وجود دارد، به عنوان مثال در ایران سرچشمه، میدوک، سونگون و در پاکستان تیپ سینداک جزو این کمربند هستند و تنها ۱۰ درصد ذخایر آن‌ها کشف و استخراج شده و ۹۰ درصد باقی‌مانده یا کشف نشده یا به بهره‌برداری نرسیده است؛ ایران می‌تواند با برنامه‌ریز در حوزه مس، در رده نخست یا دوم دنیا قرار گیرد. وقتی که ذخایر معادن کشور جزو پنج کشور اول دنیا است و با توجه به فناوری تولید معادن کوچک و بزرگ مقیاس، پس توانایی صعود به رده‌های بالاتر در بحث تولید را نیز داریم.
هراتی تاکید کرد: زون ارومیه-دختر، کمربند دیگری است که از شمال غرب آغاز و تا جنوب شرق امتداد دارد، این زون وقتی به شهر تهران نزدیک می‌شود به دو شاخه تقسیم شده، که یکی از شاخه‌ها به سمت غرب رفته و این شاخه منتقل شده و دارای مس‌های پورفیری مولیبدن‌دار هستند که می‌خواهیم برای اولین بار این معادن را در در اطراف تهران و سمنان معرفی کنیم. در شاخه شرقی، مس‌های طلادار وجود دارند. در حوزه شرق معادن بسیاری در روستاها و مناطق محروم وجود دارد که می‌توان از آن‌ها استفاده کرد. به طور کلی می‌توان گفت، اگر در زمینه بهره‌برداری از معادن تمام ارگان‌ها دست به دست هم دهند و ما کمتر در دادگاه‌ها حاضر شویم، صنعت معدن به خصوص مس کشور به زودی رشد قابل ملاحظه‌ای خواهد داشت و کشوری با چنین معادنی مستحق رسیدن به بهترین جایگاه‌ها است.
وی در پایان یادآور شد: برای رشد صنعت معدن باید به صورت علمی به معادن توجه کرد. در چند سال اخیر، به رشته مادر زمین‌شناسی توجه کمتری می‌شود و اغلب به سمت رشته‌هایی پزشکی و علوم‌انسانی می‌روند، در صورتی که رشد اقتصادی کشور در گرو ترقی چنین رشته‌هایی است. در کشورهای اروپایی و آمریکا دانشجویان برای تحصیل در رشته پزشکی، باید ۱۰ واحد زمین‌شناسی بگذرانند، چرا که منشا تمام داروها ریشه در عناصر و منشا معدنی دارند، در صورتی که در ایران این رشته هیچ جایگاهی ندارد و کمترین توجه به آن می‌شود.
انتهای پیام//
