روح‌اله مرادی در گفت‌وگو با خبرنگار پایگاه خبری و تحلیلی «فلزات آنلاین»، اظهار داشت: در حال حاضر، محصولات اصلی این شرکت، آند، کاتد و شمش مس، اکسید روی، شمش سرب، و بازیافت فلزات گران‌بها مانند طلا، نقره، پلاتین و پالادیوم است. لازم به ذکر بوده که گرید شمش مسی که در این شرکت تولید می‌شود، در حالت فعلی ۹۹ درصد است. قصد داریم در ماه‌های آینده تنوع محصولات خود را بیشتر کنیم.
وی با اشاره به ظرفیت تولید متفاوت محصولات این شرکت، افزود: ظرفیت تولید سالانه شمش مس نزدیک به ۶ هزار تن، اکسید روی هشت هزار تن، شمش سرب ۶ هزار تن، شمش طلای ۹۹٫۹۹ درصد به میزان ۵۰۰ کیلوگرم، قرص نقره دو تن و شمش‌های ۹۹٫۹۹ درصد پلاتین و پالادیوم نیز هر کدام ۱۰۰ کیلوگرم است. ضمن اینکه به علت وجود برخی موانع و چالش‌های جدید سال ۱۴۰۰، تنها با ۲۰ درصد ظرفیت اسمی، محصول تولید می‌کنیم و به فروش می‌رسانیم.
خام‌فروشی با وجود کمبود
این تولیدکننده شمش مس در ادامه به بیان معضل اصلی که صنعتگران در تولید با آن روبه‌رو هستند، گفت: مهم‌ترین چالشی که در سال ۱۴۰۰ بیشتر خود را نمایان کرد و عملا تولید این شرکت را تحت تاثیر مستقیم خود قرار داد، کمبود مواد اولیه و سخت شدن تامین آن است. در سال جدید با وجود اینکه صادرات خام‌فروشی مواد اولیه نباید انجام شود، شاهد این هستیم که این جمله فقط در حد شعار باقی مانده و تاکنون در عمل، خلاف این ادعا اثبات شده است.
واردات خاک به بن‌بست خورد
مرادی مطرح کرد: صنایع بالادستی صنعت فلزی کشور که مواد اولیه مورد نیاز تولیدکنندگان صنایع پایین‌دستی را تامین می‌کنند، با ایجاد رانت و شرایط خاص جدید برای خرید ماده اولیه، تولیدکننده را به دردسر می‌اندازند. در صنایع معدنی کشور، مافیا رخنه کرده و به قدرتی رسیده که حتی خود مدیران عامل شرکت‌های بزرگ تامین‌کننده نیز راه به جایی نمی‌برند و نمی‌توانند به سادگی مسئله تامین ماده اولیه را مدیریت کنند. به همین علت برای تامین نیاز خود، از چند کشور همسایه خاک معدنی وارد کردیم اما بعد از آن، به دلیل شیوع موج‌های پی‌درپی کرونا، امکان واردات تا حدود زیادی از ما گرفته شد.
بحران کمبود نیروی انسانی
مدیرعامل شرکت آلیاژسازان زنجان در ادامه به معضل کمبود نیروی کار اشاره کرد و گفت: در کنار موضوع کمبود خاک معدنی، تورمی که در اقتصاد کشور به وجود آمده است، هزینه‌های زندگی را بالا برده و ناخودآگاه نیروی انسانی با شرایطی که دولت برای کار اعلام کرده، نمی‌تواند حداقلی‌ترین نیازهای زندگی خود را برطرف کنند و این اتفاق، نیروی انسانی را بی‌انگیزه ساخته است؛ تا جایی که حتی اگر بهترین شرایط هم برای آن‌ها در واحدهای تولیدی در نظر گرفته شود، باز هم شاهد این هستیم که تمایلی برای فعالیت نشان نمی‌دهند.
صنعت دچار خودتحریمی است
این تولیدکننده شمش مس اذعان کرد: تعیین بهای تمام شده محصولات تولیدی نیز تبدیل به یک معضل شده است و علت آن به نوسانات قیمت مواد اولیه و افزایش قیمت انرژی برمی‌گردد. در سال جدید دولت تصمیم به اجرای طرح هدفمند کردن بهای سوخت در واحدهای صنعتی کرد و بهای سوخت مصرف گاز به ازای هر ۲۲ متر مکعب، هفت برابر افزایش پیدا کرد و از ۱۰۰ هزار تومان به ۷۰۰ هزار تومان رشد یافت. با انجام این کار، این وعده داده شد که قرار است در هزینه تولید هم‌سطح و برابر کشورهای پیشرفته باشیم و رقابت ایجاد کنیم اما زمانی که واردات ممنوع شود و هزینه‌های انرژی نظیر آب، برق و گاز را بیش از حد افزایش دهند، فقط به روند نابودی واحدهای تولیدی کمک می‌کنند و سرعت می‌بخشند.
وی خاطرنشان کرد: طبق آمارهای منتشر شده، کشور در سال ۱۴۰۰، از نظر تولید ناخالص داخلی افت داشته و رتبه اقتصادی نیز از عدد ۲۱ به ۵۹ تنرل پیدا کرده است ولی تمام بحران‌ها به سادگی رفع می‌شوند؛ مشروط بر اینکه به تولیدکننده داخلی فضا داده شود نه اینکه خودتحریمی را در کشور بیش از پیش به عملی کنند.
بدون کمک دولت، عملکرد بهتری داریم
مرادی در پاسخ به این سوال که به عنوان یک تولیدکننده چه توقعاتی از دولت سیزدهم دارید، عنوان کرد: تنها خواهشی که داریم این است که به تولیدکننده کاری نداشته باشند تا از پس مشکلات خود برآییم. متاسفانه هر دولت جدید که روی کار بیاید، قوانینی وضع می‌کند که هیچ کمکی به بهبود شرایط تولید کشور نمی‌کند و فایده‌ای در این زمینه ندارد. در صورتی که صنعتگران با تجربیات خود می‌توانند مشکلات را حل کنند و صدور بخشنامه‌های متعدد تنها فعالیت بخش تولید را محدود می‌سازد.
افزایش تولید در دستور کار است
مدیرعامل شرکت آلیاژسازان زنجان در خصوص برنامه توسعه‌ای این شرکت، خاطرنشان کرد: به صورت خلاصه در جمع‌بندی که در جلسات هیئت مدیره به آن دست یافته‌ایم، تنها راه پیشرفت شرکت، افزایش میزان تولید محصول است؛ چراکه با افزایش تولید، بهای تمام شده محصولات را می‌توانیم کاهش دهیم تا مارخانه ضرر نکند و از این رکود تولید و فروش رهایی بیابیم. به عنوان مثال، در واردات خاک معدنی، قبلا حاشیه سود خود در نظر می‌گرفتیم اما الان به این نتیجه رسیدیم که حتی اگر مجبور باشیم با هزینه‌های سربه‌سر و بدون در نظر گرفتن کوچک‌ترین سودآوری هم تولید داشته باشیم. نباید بگذاریم واحد تولیدی تعطیل شود؛ چراکه هم تعطیلی و هم راه‌اندازی مجدد آن شامل هزینه‌های سنگین خواهد شد.
جداسازی همزمان فلزات از خاک معدنی، برای نخستین بار
مدیرعامل شرکت آلیاژسازان زنجان در ارتباط با فرایند تولید و تکنولوژی به کار گرفته شده تاکید کرد: عمده فرایند تولیدی که در این شرکت وجود دارد، روش پیرومتالورژی بوده و بعد از گذشت چند سال از فعالیت، روش هیدرومتالورژی را هم به فرایند تولید اضافه کردیم. قرار است برای اولین بار در کشور، عملیات جداسازی همزمان فلزهای مس، سرب و روی از یک خاک معدنی را انجام دهیم که البته نزدیک به سه سال است که منتظر اجرای این طرح هستیم. استانداری وقت حمایت‌های کافی را در این خصوص نکرد و متولی صنعت و معدن استان نیز به دلیل مباحث سیاسی کاملا منفعل عمل کرد که مجبور شدیم از طریق دیوان عدالت اداری شکایت کنیم و در رای را به نفع خود دریافت کنیم. بنابراین به زودی شاهد اجرای این طرح خواهیم بود.
تحریم‌های داخلی، آفت اصلی تولید
مرادی در خصوص تاثیر تحریم‌ها، تاکید کرد: عقیده بیشتر تولیدکنندگان و صنعتگران بر این است که تحریم‌های خارجی باعث از بین رفتن تولید شده اما حقیقت این است که تحریم‌های داخلی آفت اصلی تولید است. در واقع، مسئولینی که در پست‌های مختلف منصوب شده‌اند، تولید را تحریم کردند زیرا در غیر این صورت، ما به سادگی در حال انجام فعالیت هستیم و از لحاظ گردش مالی مشکلی نداریم. زمانی که مسئولین برای طرح تحول نظام امور مالیاتی، به صورت مستقیم در گردش مالی کشور تغییراتی ایجاد می‌کنند که شاید به صورت موقت مشکلات را حل کند اما ناخوداگاه باعث فرار سرمایه از صنعت به بخش‌های دیگر خواهد شد.
وی اضافه کرد: در توصیف شرایطی که در حال حاضر بر کشور حاکم است، می‌توان ادعا کرد که تحریم با وجود افزایش هزینه‌های تولید، فرصت خوبی برای تولیدکنندگان است تا به توان داخلی تکیه کنند و افزایش میزان و کیفیت محصول را در دستور کار خود قرار دهند که این امر مستلزم عدم کارشکنی مسئولین است.
این فعال صنعت مس در پایان اظهار کرد: شرایط روند رو به بهبود را پیدا خواهد کرد؛ چراکه هم ما به عنوان تولیدکننده هم دولت جدید، این واقعیت را به دلخواه و یا به اجبار پذیرفته‌‌ایم که باید به تولیدکننده داخلی اعتماد شود. خوشبختانه با رویه‌ای که دولت جدید در پیش گرفته است، به زودی بسیاری از مشکلات تولید رفع خواهند شد اما مهم‌ترین اصلی که باید اجرا شود، این است که باید فرهنگ حمایت از تولید داخلی در همگان نهادینه شود و باورها بر این باقی نماند که نمی‌توان تولید را از ریشه ساخت و مشکلات آن را حل کرد.
