مدیرعامل شرکت پویا لوله زاینده‌رود گفت: چند سال است که پروژه‌های عمرانی متوقف و متعاقب آن، صنایع مرتبط با این پروژه‌ها نیز دچار رکود شده‌اند. اگر دولت پروژه‌های عمرانی را فعال نکند یا شرایط را برای صادرات فراهم نسازد، بسیاری از تولیدکنندگان ناچار به کاهش تولید خود به زیر حد اقتصادی خواهند بود.
سید محمود طوسی‌زاده در گفت‌وگو با خبرنگار پایگاه خبری و تحلیلی «فلزات آنلاین» در خصوص فعالیت شرکت پویا لوله زاینده‌رود، اظهار داشت: شرکت ما یکی از تولیدکنندگان گاردریل و علائم جاده‌ای و راهسازی است؛ یعنی به طور مستقیم با دولت و بودجه‌های عمرانی سر و کار داریم.
وی با اشاره پروژه‌های عمرانی در کشور، افزود: متاسفانه در چند سال اخیر به دلیل کاهش بودجه‌های عمرانی و عدم فعال‌سازی آن‌ها توسط دولت، خرید محصولات راهسازی به شدت کاهش پیدا کرده و همین امر، باعث کاهش تولید شرکت ما شده است. دولت در حال حاضر علاوه بر اینکه قادر به فعال‌سازی پروژه‌های غیرفعال نیست، نمی‌تواند طلب پیمانکاران بخش‌های مختلف را نیز پرداخت کند.
لزوم پوشش‌دهی محصولات راهسازی با گالوانیزه
مدیرعامل شرکت پویا لوله زاینده‌رود در مورد اهمیت پوشش گالوانیزه، عنوان کرد: علائم جاده‌ای و راهسازی باید پیش از نصب در محل خود با پوشش روی گالوانیزه شوند زیرا این محصولات با توجه به قرارگیری در معرض آب و هوای متغیر، ممکن است دچار پوسیدگی و هوازدگی شوند.
طوسی‌زاده به فرآیند تولید محصول در شرکت پویا لوله زاینده‌رود اشاره و بیان کرد: شرکت ما پس از خریداری ورق، آن را به ورق گالوانیزه تبدیل می‌کند و به نوعی یکی از تولیدکنندگان این عرصه محسوب می‌شود. پس از دریافت ورق سیاه فولادی و انجام عملیات مختلف روی ورق، آن را تبدیل به گالوانیزه می‌کند.
وی اضافه کرد: مراحل کار به این صورت است که ابتدا رول ورق گرم به عنوان ماده اولیه از شرکت فولاد مبارکه خریداری می‌شود. سپس این ورق توسط دستگاه رول‌بازکن، باز شده و اسیدشویی و پیش‌گرم می‌شود. بعد از آن، ورق توسط دستگاه‌های برش متعدد به صورت شیت و نوار درمی‌آید و در نهایت، این شکل از ورق در وان مذاب روی قرار می‌گیرد و دارای پوشش گالوانیزه می‌شود.
مدیرعامل شرکت پویا لوله زاینده‌رود خاطرنشان کرد: نکته قابل توجه این است که در شرکت ما هیچ‌گاه ورق به صورت خام در وان گالوانیزه قرار نمی‌گیرد و باید برش داده شده و به اشکال و اندازه‌های دلخواه فرم داده شود. در آخر، این اشکال برش خورده در وان مذاب روی، دارای پوشش گالوانیزه می‌شوند.
طوسی‌زاده ادامه داد: علت فرم‌دهی محصولات جاده‌ای مانند تابلوهای راهنمایی و رانندگی و به ویژه گاردریل پیش از ورود به وان مذاب روی این است که احتمال دارد پوشش زینک روی محصولات یاد شده حین فرم‌دهی دچار خدشه یا آسیب شوند و در نتیجه، کارایی لازم را در آب و هوای گوناگون نداشته باشند.
وی به بیان وضعیت تولید در این شرکت پرداخت و تصریح کرد: شرکت ما سه خط رول‌فرمینگ در اختیار دارد که قادر به تولید انواع محصولات مختلف مانند پروفیل، لوله، گاردریل و علائم جاده‌ای است و می‌تواند تقریبا تمام مقاطع فولادی که از ورق تولید می‌شوند را به بازار عرضه کند. با این وجود، حدود ۳۰ درصد از تولیدات شرکت به گاردریل گالوانیزه محافظ جاده اختصاص یافته است.
مدیرعامل شرکت پویا لوله زاینده‌رود ادامه داد: در حال حاضر، ظرفیت تولید شرکت ما حدود ۱۰۰ هزار تن انواع مقاطع تخت فولادی در سال است که احتمالا دستگاه‌های جدیدی به آن اضافه می‌شود و ظرفیت تولید افزایش می‌یابد. با این وجود، به دلیل مشکلات تامین مواد اولیه و نیز عدم فروش مناسب، تنها ۱۰ تا ۱۵ درصد از این ظرفیت فعال است.
رکود مانع پیشرفت و افزایش تولید صنایع پایین‌دست شده است
طوسی‌زاده با اشاره به شرایط تامین ورق از بازار، تصریح کرد: وضعیت تامین مواد اولیه چندان مناسب نیست و بسیاری از تولیدکنندگان این عرصه دچار چالش هستند. در حال حاضر، ورق سیاه شرکت فولاد مبارکه نسبتا کمیاب بوده و در بازار موجود نیست. علی رغم اینکه کد خرید از فولاد مبارکه را داریم، این شرکت به دلیل محدودیت‌های موجود، این محصول را به سختی در اختیار مصرف‌کنندگان قرار می‌دهد. ضمن اینکه اخیرا سیستم فروش آن تغییر کرده و سختگیری بیشتری نسبت به این موضوع اعمال می‌کند.
وی با گلایه نسبت به عدم تصمیم‌گیری صحیح از سوی مسئولان در شرایط رکود اقتصادی، اظهار داشت: بسیاری از صنایع پایین‌دستی حوزه ورق فولادی با چالش عدم فروش مواجه هستند و به دلیل رکود نمی‌توانند همه محصولات تولیدی خود را در کشور به فروش برسانند. به همین دلیل تولیدکنندگان ناچار به کاهش تولید خود هستند و شرکت ما نیز مجبور به کاهش تولید خود به ۱۵ درصد از ظرفیت سالانه شده است.
مدیرعامل شرکت پویا لوله زاینده‌رود خاطرنشان کرد: هم‌اکنون میزان تولید صنعت لوله و پروفیل بیش از میزان مصرف بوده و رکود شدید بر این صنعت حاکم شده است؛ علت کاهش مصرف مقاطع تخت فولادی را می‌توان در کاهش فعالیت‌های عمرانی جست‌وجو کرد. زیرا تقریبا تمام این محصولات در بخش‌های عمرانی مانند ساختمان‌سازی، راهسازی و… مورد مصرف قرار می‌گیرند.
طوسی‌زاده در پایان مهم‌ترین راهکار برون‌رفت از وضعیت کنونی را افزایش میزان صادرات دانست و عنوان کرد: در شرایط کنونی، کشورهای همسایه خواهان دریافت محصولات صنعت لوله و پروفیل کشور ما هستند. صادرات محصولات فولادی می‌تواند صنایع کشور ما را از بن‌بست کنونی نجات دهد و مرهمی بر زخم‌های آن‌ها باشد. زیرا به طور حتم دیگر در بازار داخلی نمی‌‌توان امیدی به رونق داشت. هرچند بخشنامه اخیر وزارت صنعت، معدن و تجارت در خصوص صادرات محصولات لوله و پروفیل بدون مجوز، امید را به این صنعت بازگردانده است؛ اما هنوز زیرساخت‌های صادراتی فراهم نیست و مسئله بازگشت ارز نیز حل نشده است.
انتهای پیام//
