مدیر کارگاه ریخته‌گری مرادی، تولیدکننده قطعات آلومینیومی کشاورزی گفت: پیشرفت و جایگزینی روش‌های سنتی با نوین ریخته‌گری، مستلزم سرمایه‌گذاری و حمایت از فعالان این صنعت مادر است و در حالی که بسیاری از کارگاه‌های فعال به دلیل به‌کارگیری از روش‌هایی مانند ریخته‌گری ماسه‌ای ناچار به تعطیلی شده‌اند، ضرورت استفاده از روش‌های نوین بیش از پیش در این صنعت احساس می‌شود.
عبد‌الله مرادی در گفت‌وگو با خبرنگار پایگاه خبری و تحلیلی «فلزات آنلاین» بیان کرد: این کارگاه فعالیت خود را از سال ۱۳۷۸ با تعداد ۳۰ نفر نیروی انسانی و تولید تجهیزات آبیاری بارانی آلومینیومی در شهرک صنعتی واقع در سرپل ذهاب آغاز کرد. متاسفانه به دلیل زلزله‌ای که در این شهر اتفاق افتاد، زیربنای این کارگاه نابود شد و با کارشناسی سازمان‌های ذی‌ربط، خسارت واردشده به کارگاه به میزان یک میلیارد تومان تخمین زده و قرار بر این شد که با اعطای تسهیلات حمایتی بتوانیم دوباره این کارگاه را سرپا کنیم اما متاسفانه نه تنها وامی به مجموعه تعلق نگرفت بلکه هم‌اکنون این واحد تولیدی هیچ گونه فعالیتی ندارد. حتی دیگر واحد‌های تولیدی که در شهرک صنعتی فعال بودند، تعطیل شده‌اند و تنها چند کارگاه مشغول تولید بلوک‌های سیمانی هستند.
وعده‌های پوشالی در زمینه حمایت از تولید
وی با اشاره به اینکه وعده‌های مسئولان در حد شعار باقی ماند و به هیچ کدام جامه عمل پوشانده نشد، تصریح کرد: به دنبال کسب تجربه طی چندین سال فعالیت در این حوزه و با هدف پیشرفت صنعت کشور، تمایل بسیاری برای شروع دوباره فعالیت خود داریم اما برای اینکه بتوانیم به این موضوع جامه عمل بپوشانیم، نیازمند حمایت از سوی دولت و اعطای تسهیلات هستیم. البته جالب اینجاست زمانی که از سوی دولت برای اخذ وام به بانک معرفی شدیم، بانک همکاری لازم را به عمل نیاورد و تسهیلاتی هم به مجموعه تعلق نگرفت. در صورتی که مسئولان وعده اعطای وام‌های حمایتی با سود ۴ درصد را به تولیدکنندگان استان داده بودند اما متاسفانه تنها به کسانی که به میزان کمتری خسارت دیده بودند و با مبلغ اندک می‌توانستند دوباره سرپا شوند، توجه شد و حمایتی از افراد با خسارت‌های بیشتر نشد.
مدیر کارگاه ریخته‌گری مرادی در خصوص فرایند تولید که در این واحد جریان داشت، اظهار داشت: فرایند ریخته‌گری در این کارگاه، به صورت سنتی یا همان ماسه‌ای بود و از قالب‌گیری «CO2» برای تولید برخی قطعات استفاده می‌کردیم اما عمده تولید محصولات مجموعه در قالب‌های ماسه‌ای به نام ماسه کنار رودخانه‌ای تولید می‌شد که این ماسه نرم و چسبناک بود. البته در صورت استفاده از این قالب‌ها، باید مطمئن می‌شدیم تا نمک درون آن نباشد زیرا نمک منجر به فوران مذاب دورن قالب شده و ضمن سرریز شدن، باعث می‌شد که مذاب به خوبی شکل قالب را به خود نگیرد. ما این نوع ماسه را از استان‌های تهران، همدان، خراسان رضوی و حتی خود کرمانشاه تامین می‌کردیم و قطعات تولیدشده در کارگاه ریخته‌گری مرادی مانند ترازو و سنگ سیلو به عمده‌فروشان تهران فروخته می‌شد.
مقاومت تولیدکنندگان در مقابل سیل عظیم مشکلات
مرادی در خصوص مشکلاتی که در زمان تولید با آن‌ها مواجهه بودند، اذعان کرد: رکورد در بازار مصرف، عدم وجود زیر‌ساخت‌های مناسب در شهرهای کوچک صنعتتی، شرایط دشوار اخذ وام، بیمه، خرید مواد اولیه از بازار آزاد و کمبود نقدینگی، از جمله مشکلاتی بودند که در زمان تولید با آن‌ها دست‌و‌پنجه نرم می‌کردیم. مواد اولیه مورد استفاده در این کارگاه، شمش آلیاژی و قراضه آلومینیوم بود و به علت عدم تخصیص سهمیه برای خرید از بورس کالا، مواد اولیه مورد نیاز خود را از بازار آزاد و عمده‌فروشان تهیه می‌کردیم. به سبب کمبود نقدینگی، توان توسعه فعالیت کارگاه را نداشتیم و نمی‌توانستیم تمام سرمایه خود را صرف تولید کنیم. به همین علت باید همواره تعادل را برقرار می‌کردیم تا روند تولید متوقف نشود. همچنین اگرچه با توجه به شرایط دشوار اخد تسهیلات بانکی از قبیل در خواست وثیقه سند ملک شهری ارزنده و ۱۸ درصد سود بازگشت سرمایه، در نهایت با مشقت فراوان توانستیم وثیقه مورد نظر را فراهم کنیم اما در کمال تعجب به ما اعلام کردند که بودجه تخصیص داده شده پایان یافته است و ما موفق به اخد وام نشدیم.
وی با بیان دیگر مشکلات کارگاه ادامه داد: متاسفانه به دلیل عدم آشنایی با قوانین اداری موجود، در سازمان‌‍‌هایی مانند بیمه با مشکل مواجهه بودیم و در صورت دیرکرد در پرداخت بیمه، مشمول ۳۰ درصد جریمه می‌شدیم. به عنوان مثال جریمه‌ای که بیمه در آن زمان برای این کارگاه ریخته‌گری در نظر گرفته بود، با توجه به میزان حقوق چهار تا پنج میلیون تومانی برای نیروی انسانی فعال در کارگاه‌های ریخته‌گری، مبلغ ۵۰ میلیون تومان تخمین زده می‌شد.
مدیر کارگاه ریخته‌گری مرادی در رابطه با بازار مصرف، خاطرنشان کرد: قبل از زلزله سهمگین سرپل ذهاب، در یک برهه زمانی بازار راکد بود و آنچنان رونق نداشت اما اکنون به دلیل افزایش فعالیت‌های کشاورزی، اکثر مصرف‌کنندگان درخواست قطعات مورد نیاز خود را مطرح می‌کنند که شوربختانه ما فعالیتی نداریم. به همین علت مصرف‌کنندگان محصولات مورد نیاز خود را از سایر استا‌ن‌ها مانند همدان با هزینه بالای حمل‌و‌نقل تهیه می‌کنند که برای آن‌ها صرفه اقتصادی ندارد.
مرادی در پاسخ به سوال خبرنگار «فلزات آنلاین» مبنی بر اینکه راهکار پیشنهادی شما جهت خروج از رکود حاکم در بازار چیست، یادآور شد: ما ضمن تلاش‌های شبانه‌روزی و کسب تجربه طی سالیان متمادی، با هدف فعالیت هدفمند در مسیر تولید گام برداشته‌ایم تا بتوانیم محصولات با کیفیت و استانداردی را تولید کنیم اما به دلیل نبود سرمایه کافی، قادر نیستیم تا موانع موجود را رفع کنیم و نوآوری در صنعت ریخته‌گری داشته باشیم. به عنوان مثال، اگر بخواهیم یک قالب ویژه برای ریخته‌گری طراحی کنیم، یابد هزینه‌ای هنگفتی برای آن در نظر بگیریم؛ چراکه برای پیشرفت و جایگزینی روش‌های سنتی با نوین ریخته‌گری، نیاز به سرمایه‌گذاری جدید برای حمایت از تولیدکنندگان داریم. این سرمایه‌گذاری همراه با تجربه و مهارت تولیدکنندگان باعث خواهد شد تا چرخ پیشرفت صنعت به گردش درآید و زمینه اشتغال برای نیروهای انسانی جویای کار فراهم شود.
انتهای پیام//
