حبیب قیاسی در گفت‌وگو با خبرنگار پایگاه خبری و تحلیلی «فلزات آنلاین» اظهار داشت: راه‌اندازی پروژه تولید فروسیلیکومنیزیم در منطقه همدان از حدود ۶ سال پیش برنامه‌ریزی شد و پیگیری‌های لازم نیز در این خصوص انجام گرفت. زیرا معدن مورد نیاز این طرح در منطقه موجود بود و احداث کارخانه فروآلیاژ مقرون به صرفه به نظر می‌رسید.
وی در این مورد عنوان کرد: آزمایش‌های انجام شده روی معدن نشان داد که سنگ دولومیت آن دارای مقادیر قابل توجهی منیزیم است و بنابراین می‌توانستیم با توجه به امکانات موجود و جذب حمایت‌های مالی، آن را به بهره‌برداری و سوددهی برسانیم و با تحقیق و پژوهش‌های فراوان تلاش کردیم که بتوانم این پروژه را به نتیجه مطلوب برسانیم.
قیاسی در مورد اقدامات انجام شده اولیه برای اجرای این پروژه، خاطرنشان کرد: زمینی با مساحت ۱۰هزار متر مربع برای این کار در نظر گرفته شد، با مهندسان مشاور در این خصوص رایزنی صورت گرفت و موافقت بانک تجارت نیز جلب شد. برای تکمیل سرمایه مورد نیاز، حضور در یک کنسرسیوم لازم بود ولی متاسفانه برخی شرایط کنسرسویم برای وضعیت آتی ما جای نگرانی داشت و نهایتا از این کار منصرف شدیم و از آنجا که در اختیار قرار دادن تمام سرمایه مورد نیاز ما به صورت وام در توان بانک نبود، عملا این پروژه نیمه‌کاره رها شد و ابتر ماند.
مدیر پروژه فروآلیاژ نهاوند همدان در مورد میزان تولید پیش‌بینی شده در این پروژه، بیان کرد: پیش‌بینی ما برای ظرفیت تولید این کارخانه ۱۲ هزار تن فروآلیاژ در سال بود که می‌توانست در طرح‌های توسعه بعدی، ارتقا نیز پیدا کند.
قیاسی درباره مشکلات موجود در مسیر این پروژه، یادآور شد: البته در مسیر راه‌اندازی هر پروژه تولیدی، مشکلات فراوانی وجود دارد؛ قطعا به غیر از مسائل مالی، مشکلاتی مثل تامین آب و برق و موارد جانبی دیگر نیز چالش‌هایی را برای ما به وجود می‌آورد ولی با توجه به اشتغال‌زایی این طرح در منطقه، می‌شد این معضلات را به جان خرید.
وی در مورد میزان اشتغال زایی این پروژه نیز عنوان کرد: با هدف‌گذاری‌های انجام شده، پیش‌بینی می‌شد که با راه‌اندازی این کارخانه برای حدود ۳۵۰ نفر به طور مستقیم شغل ایجاد شود که این میزان در کنار یک‌هزار و ۲۰۰ نفری که به صورت غیرمستقیم از طریق آن صاحب شغل می‌شدند، رقم قابل توجهی محسوب می‌شد. ضمن اینکه راه‌اندازی این پروژه گامی در جهت توسعه صنعتی و اقتصادی کشور بود و پس از تامین نیاز داخلی کشور، می‌توانست از طریق صادرات، ارزآوری مطلوبی را نیز برای کشور داشته باشد.
قیاسی در این خصوص یادآور شد: تولید فروآلیاژ در این کارخانه اولین قدم ما در این راستا بود و به طور قطع، ما در قدم‌های بعدی می‌توانستیم به سمت تولید شمش منیزیم نیز خیز برداریم.
مدیر پروژه فروآلیاژ نهاوند همدان در پایان درباره امکان از سرگیری روند اجرای این پروژه نیز تصریح کرد: معدن مورد نظر در حال حاضر هم موجود و در اختیار است و ما اگر اطمینان داشته باشیم که نیاز مالی این پروژه تامین می‌شود، می‌توانیم اجرای آن را از سر بگیریم.
انتهای پیام//
