در سال‌های اخیر، همراه با افت هزینه‌های تولید آلومینیوم در سطح جهان، از قیمت فروش آن نیز کاسته شد. با این حال در برخی از دوره‌ها، قیمت تمام‌شده تولید آلومینیوم حتی بیشتر از قیمت متوسط فروش آن در بورس فلزات لندن بود. این امر سودآوری ظرفیت‌ها را تحت تاثیر قرار داد.
نمودار ۱ قیمت تمام‌شده متوسط تولید آلومینیوم به‌همراه متوسط قیمت فروش آن در سطح جهان طی سال‌های گذشته را نشان می‌دهد. همان‌طور که در این نمودار نیز قابل مشاهده است، متوسط قیمت تمام‌شده آلومینیوم در سطح جهان از سال ۲۰۱۱ روند نزولی به‌خود گرفت که ناشی از روند نزولی عمده قیمت مواد اولیه و مصرفی بود. کاهش شدید قیمت فروش آلومینیوم در بازارهای جهانی در سال‌های ۲۰۱۲ و ۲۰۱۳ سبب شد تا با وجود روند نزولی در قیمت تمام‌شده آلومینیوم از سال ۲۰۱۱ تا سال ۲۰۱۵ درصد ظرفیت‌های سودده در ذوب آلومینیوم از ۷۲ درصد در سال ۲۰۱۱ به حدود ۴۸ درصد در سال‌های ۲۰۱۲ و ۲۰۱۳ افت پیدا کند.
از طرف دیگر کاهش متوسط نرخ بهره‌وری که حاصل افزایش بیرویه ظرفیت‌های ذوب در چین بود، به بالا رفتن بیشتر قیمت تمام‌شده آلومینیوم نیز کمک کرد. بر همین اساس نرخ بهره‌وری از ظرفیت‌های ذوب که در سال ۲۰۱۵ به‌طور متوسط حدود ۸۱ درصد بود در سال ۲۰۱۶ به ۷۸ درصد تنزل پیدا کرد. مازاد عرضه، قیمت آلومینیوم را بیش از پیش تحت فشار قرار داد و با کاهش قیمت آلومینیوم در سال ۲۰۱۶ حدود ۸ درصد از واحدهایی که در سال ۲۰۱۵ سودآور بودند به حاشیه ضرر رانده شدند.
در نهایت در سال ۲۰۱۷ با اجرای قوانین سخت‌گیرانه زیست‌محیطی چین که سبب نگرانی‌های بسیاری در بازار مصرف آلومینیوم شد، قیمت آلومینیوم به‌یکباره جهش ۲۳ درصدی پیدا کرد. این افزایش قیمت آلومینیوم که بیشتر از افزایش هزینه‌های تولید آن بود دوباره رونق را به واحدهای ذوب آلومینیوم بازگرداند و سبب شد تا حدود ۹۲ درصد واحدهای ذوب سودآور شوند.
هزینه تولید آلومینیوم نیز در این سال با افزایش قیمت مواد اولیه و مصرفی به حدود ۱،۶۹۵ دلار به‌ازای هر تن رسید که نسبت به سال ۲۰۱۵ تنها حدود ۱۲ درصد بیشتر بود.
