در اواخر سال ۲۰۱۷، قانون جدید واردات ضایعات جامد در چین اعمال شد و محدودیت ورود ضایعات جامد کثیف در اول ماه ژانویه ۲۰۲۱ تصویب شد. طبق آمار بهدستآمده نیز مشخص میشود که میانگین عیار قراضههای مس وارداتی به این کشور، از ۴۰ درصد به ۷۵ درصد افزایش یافته است. لزوم به بازیافت به خصوص در کشورهای توسعهیافته به دلیل تولید بالای حجم زبالهها و خطر گرم شدن کره زمین به دلیل انتشار بیش از حد گازهای گلخانهای، باعث شده است تا حمایت دولتها از کارخانههای بازیافت افزایش یابد و از تکنولوژیهای روز جهت افزایش نرخ بازدهی استفاده شود. بررسی آمار بازیافت مس در چین مشخص میکند که سالانه نرخ بازیافت در حال افزایش است و تنها در زمان انتشار ویروس کرونا و قرنطینههای شدید چین برای پیشگیری در اوایل سال ۲۰۲۰، نرخ بازیافت مس کاهش یافته است که به دلیل خطر بالای ابتلای کارگران تفکیک زباله و شیوع بیماری بوده است.
به گزارش پایگاه خبری و تحلیلی «فلزات آنلاین» و به نقل از روابط عمومی شرکت مشاوره اقتصادی آرمان آتورپات، از چالشهای جدیدی که کشورها با آن سروکار دارند، ایجاد تعادل بین توسعه اقتصادی و رعایت مسائل زیستمحیطی است و سیاستهای تبیین شده از طرف هر یک از کشورها، میتواند در عملکرد دیگر کشورها نیز تاثیرگذار باشد. به عنوان مثال، جهش به سمت جامعه بدون کربن حالت ایدهآلی که نشر کربن به حدی کاهش یابد که توسط طبیعت جذب شود، موجب افزایش پروژههای پایدار برقرسانی میشود که تقاضا برای استفاده از مس را چند برابر میکند. از سوی دیگر، در حالی که کاهش عیار سنگ معدن مس استخراج شده در کشورهای کمدرآمد ادامه مییابد، باید انتظار شدیدترین تغییرات اقلیمی و خطر کمبود آب را داشت. هر چه کشور توسعه یافتهتر باشد، افزایش توجه به بازیافت نیز ضروری خواهد بود.
اهمیت بازیافت و رویکرد دولت چین برای کنترل آلودگی
طبق گزارش موجود در یک ژورنال مرتبط به وزارت بومشناسی و محیط زیست چین، در سال ۲۰۱۹ نرخ کلی بازیافت این کشور تنها حدود ۵ تا ۲۰ درصد بوده است؛ در حالی که طبق آمار گزارش شده، در کشور توسعه یافتهای مانند آلمان این رقم به ۶۶ درصد میرسید و از پیشتازان جهانی در این زمینه بود. زبالههای ایجاد شده در کشور چین از ایالات متحده آمریکا نیز که مهمترین مصرفکننده دنیا شناخته میشود، بیشتر است و مجمع جهانی اقتصاد «WEF» تخمین میزند که زبالههای خانگی چین در سال ۲۰۳۰ به دو برابر آمریکا خواهد رسید که دلیل اصلی آن، حجم بالای بازیافت در کشور توسعهیافتهای مثل آمریکا عنوان میشود. این شرایط باعث نگرانی دولت چین شده و آنها را مجبور به ارائه راهکارهای مختلف برای مقابله با این مشکلات کرده است. در تلاش برای مقابله با آلودگی هوا و کاهش سمی شدن آب و خاک در عین حفظ پیشرفت اقتصادی، دولت چین سیاستهای خود را مبتنی بر اقتصاد چرخشی به عنوان یک استراتژی توسعه ملی بنا کرده است. قوانین جدید چین که واردات ضایعات جامد کثیف را محدود کرده است، باعث ایجاد اختلال در زنجیره تامین و منجر به افزایش دفن زباله در کشورهای توسعهیافته و پردرآمدی که صادرکننده زباله به چین بودند، شده و آنها را وادار به مستقل شدن در بازیافت با توسعه تکنولوژیهای مربوطه کرده است. شرکتهای چینی بنابر دلایل گفته شده با کاهش عرضه قراضه مواجه هستند و از سوی دیگر، تحقیقات نشان میدهد که عرضه مس ثانویه داخلی به اندازه تقاضا نیست. محدود کردن ورود قراضههای جامد در چین، باعث افزایش واردات کنسانتره و میزان تصفیه اولیه برای جبران این قضیه و تامین کردن مس مصرفی در حد تقاضا شده است. پیشبینی میشود که در سالهای پیش رو به ویژه برای بازه زمانی بلندمدت، نرخ بازیافت به میزان زیادی در چین تغییر کند. مانیتورینگ حجم زیاد زبالههای تولیدی و استفاده از تراشهها، پردازش دادههای سری زمانی و تکنولوژی پردازش تصویر جهت جداسازی زباله به جای نیروی کار، یکی از اهداف دولت چین برای افزایش نرخ بازیافت به حساب میآید.
بررسی روند تغییرات واردات، استخراج و بازیافت مس در چین
کاهش واردات قراضه قبل از سال ۲۰۲۱ و در ادامه با وضع قانون محدودیت ورود ضایعات جامد در اوایل ۲۰۲۱، باعث شده است که چین در سال ۲۰۲۰، مقدار زیادی مس تصفیه شده برای جبران و برآورده کردن میزان تقاضا وارد کند و تولید مس تصفیه شده افزایش یابد. همچنین به دلیل وضع قوانین جدید، شرکتهایی که قبل از این قراضههای مس و آلیاژهای آن را میخریدند و ذوب میکردند، شمشهای ثانویه و حتی کاتد اولیه خریداری کردند. طبق آمار به دست آمده از «UN Comtrade» نیز این نکته قابل اثبات میشود که مقدار کاتد وارداتی از میانگین حدود سه میلیون و ۵۰۰ هزار تن که در طول سالهای مختلف از ۲۰۱۲ تا ۲۰۱۹ به طور تقریبی ثابت بوده، به مقدار تقریبی چهار میلیون و ۵۰۰ هزار تن در سال ۲۰۲۰ رسیده است. تولید محصولات مسی با توجه به افزایش تقاضا برای مس در چین از سال ۲۰۱۲ تا ۲۰۲۱، همواره طبق آمار حاصل از «IWCC» افزایش داشته است. بررسی دادههای واردات و میزان بازیافت که در نمودار یک نشان داده شده است، مشخص میکند که روند کلی تغییرات بازیافت و واردات نیز صعودی بوده است؛ درحالی که میزان استخراج از معادن مس در چین تغییرات خیلی کمی داشته است. در ابتدای شیوع بیماری کرونا در اوایل سال ۲۰۲۰، با شیوع بیماری در بین معدنچیان و حتی توقف استخراج در برخی از معدنهای بزرگ، تولیدات پالایشگاهی کاهش پیدا کرد و به دنبال آن تبادلات جهانی، تبادلات قراضه بین چین و سایر کشورها محدود شد و طبق عددهای گزارش شده توسط «UN Comtrade» مجموع واردات از یک میلیون و ۲۰۰ هزار تن در سال ۲۰۱۹، به ۷۳۵ هزار تن در سال ۲۰۲۰ رسید و بعد از برداشتن محدودیتها و تمام شدن قرنطینه در چین، دوباره به یک میلیون و ۳۵۰ هزار تن افزایش یافت؛ با این تفاوت که همان طور که انتظار میرفت، عیار قراضههای وارداتی افزایش یافته است.
در نمودار دو نشان داده شده است که عیار قراضههای مس وارداتی به چین از سال ۲۰۱۲ تا ۲۰۱۷ ثابت مانده و میانگین آن برابر با ۴۰ درصد محاسبه شده است اما به طور ناگهانی بنابر سیاستهای جدید دولت برای بازه زمانی سالهای ۲۰۱۸ تا ۲۰۲۱، به ۷۵ درصد رسیده است. کاهش بازیافت در سال ۲۰۲۰ نیز میتواند به دلیل اثرات ویروس کرونا و کاهش نیروی کار برای پیشگیری از شیوع آن توجیه شود.
بر اساس مطالعات انجام شده و دادههای آماری بررسی شده، انتظار میرود که بازیافت و واردات مس همواره روند صعودی داشته باشد و احتمال میرود با توجه به تلاش دولت چین برای افزایش حجم بازیافت، در سالهای آینده نرخ این رشد جهش زیادی داشته باشد. با توجه به محدودیت معادن استخراجی مس در این کشور نیز انتظار میرود که تولید مس اولیه حاصل از مواد معدنی ثابت باقی بماند.