موسسه «Fastmarkets» اعلام کرد که اندونزی قصد دارد سرمایه‌گذاری در زنجیره تامین آلومینیوم خود به عنوان بخشی از استراتژی گسترده‌تر مرتبط با فلزات حیاتی را افزایش دهد.

به گزارش پایگاه خبری و تحلیلی «فلزات‌آنلاین» و به‌ نقل از موسسه «Fastmarkets»، خبر افزایش سرمایه‌گذاری در زنجیره تامین مواد اولیه اندونزی در حالی منتشر می‌شود که ممنوعیت صادرات بوکسیت از این کشور همچنان پابرجاست و اندونزی قصد دارد تمرکز خود را بر توسعه زیرساخت‌های آلومینیومی معطوف کند.

بخشی از برنامه توسعه ۲۰ ساله اندونزی، معروف به چشم‌انداز اندونزی در سال ۲۰۴۵، تبدیل این کشور به پنجمین اقتصاد بزرگ جهان است. یکی از کلیدی‌ترین اصول این کشور در دستیابی به این هدف‌گذاری، توسعه یک زنجیره تامین فلزات مبتنی بر فرایند ادغام و اکتساب است که در آن تمرکز بر صنایع پایین‌دستی در بخش‌هایی همچون تولید بوکسیت، نیکل و مس خواهد بود.

تمرکز دولت اندونزی بر فرایند ادغام و اکتساب در زنجیره تامین فلزات

برای انجام این کار، دولت اندونزی قصد دارد زیرساخت‌ها و بخش‌های ارتباطی خود را برای تقویت فضای رقابتی و سرمایه‌گذاری در اصلاح ساختارها از طریق تسهیل صدور مجوزهای مربوطه و روال اداری توسعه دهد.

یکی از اهداف این اقدام، توسعه صنعت داخلی از طریق ممنوعیت صادرات مواد معدنی فرآوری نشده است؛ به نظر می‌رسد ممنوعیت صادرات سنگ نیکل اندونزی بر صادرات بوکسیت به منظور ترغیب تولیدکنندگان برای توسعه صنایع پایین‌دستی آلومینیوم داخلی نیز اعمال شود.

اولیویه میسون، تحلیلگر فعال در موسسه «Fastmarkets» بیان کرد: سیاست‌گذاری اعمال ممنوعیت دولت اندونزی بر صادرات سنگ معدن فرآوری نشده نیکل بسیار موفق‌آمیز بوده است.

گفتنی است که این کشور در حال حاضر بزرگ‌ترین استخراج‌کننده نیکل به شمار می‌رود و حدود ۵۵ درصد از حجم عرضه جهانی این ماده معدنی در سال ۲۰۲۳ را به خود اختصاص داده است؛ در عین حال، سهم اندونزی از حجم عرضه جهانی نیکل تصفیه شده در سال مذکور حدود ۴۲ درصد در مقیاس جهانی اعلام شد.

میسون در ادامه افزود: حمایت دولت اندونزی از تولید داخلی همراه با تمایل بالای چین به واردات نیکل، باعث شد شرکت‌های چینی مجبور شوند در ظرفیت پالایش نیکل در اندونزی سرمایه‌گذاری کنند.

تمرکز اولین دور از سرمایه‌گذاری‌ها بر تولید چدن نیکل (NPI) در صنایع فولاد زنگ‌نزن برای هر دو کشور چین و اندونزی معطوف شد. دور دوم سرمایه‌گذاری‌ها بر مبنای تامین نیاز روزافزون صنعت باتری روی نیکل هدف‌گذاری شده است.

پس از انتخاب جبران راکابومینگ راکا به عنوان معاون رئیس جمهور در اوایل سال جاری میلادی، تحلیلگران بر این باورند که سیاست‌گذاری وضع شده دولت اندونزی در خصوص افزایش سرمایه‌گذاری‌ها در صنعت نیکل تداوم پیدا کند.

اندی فریدا، تحلیلگر فعال در موسسه «Fastmarkets» بر ادامه اجرای سیاست‌گذاری فعلی در صنعت نیکل تاکید کرد و اتخاذ رویکردی مشابه در صنعت آلومینیوم را دور از انتظار ندانست.

وی اظهار داشت: رشد پایدار تولید ناخالص داخلی اندونزی، علی‌رغم روند نزولی آن در بحبوحه شیوع ویروس کرونا بدین معنی است که این کشور در دستیابی به هدف‌گذاری‌های خود از طریق سرمایه‌گذاری در صنایع پایین‌دستی موفق عمل کرده است.

فریدا خاطرنشان کرد: سرانه تولید ناخالص داخلی اندونزی از ۱,۵۷۲٫۸۰ دلار در سال ۲۰۰۶ به ۳,۵۵۸٫۸۲ دلار در سال ۲۰۱۶ درست در زمانی که سرمایه‌گذاری‌ها در صنعت نیکل انجام شد، افزایش یافت.

وضع ممنوعیت بر صادرات بوکسیت

اندونزی به منظور ترغیب تولیدکنندگان داخلی بر توسعه بخش پایین‌دستی فلز آلومینیوم این کشور، ممنوعیت صادرات بوکسیت را در سال ۲۰۲۱ وضع کرد. در نهایت این ممنوعیت به طور رسمی در ۱۰ ژوئن سال ۲۰۲۳ اجرایی شد و به نظر می‌رسد این ممنوعیت همچنان در آینده هم ادامه داشته باشد.

بر اساس گزارش سازمان زمین‌شناسی آمریکا، کشور اندونزی با ذخایر یک میلیارد تنی بوکسیت، ششمین تولیدکننده بزرگ این ماده معدنی در جهان محسوب می‌شود. گفتنی است که اندونزی در سال ۲۰۲۳ تنها ۲۰ میلیون تن بوکسیت تولید کرد.

بوکسیت اندونزی در گذشته سهم عمده‌ای از حجم واردات به چین را به خود اختصاص می‌داد و تقریبا ۷۵ درصد از کل حجم صادرات این ماده معدنی از اندونزی را شامل می‌شد. این روند تا زمانی که اندونزی اولین ممنوعیت صادرات خود بر بوکسیت را در سال ۲۰۱۴ اعلام کرد، ادامه یافت. البته این ممنوعیت در نهایت در سال ۲۰۱۷ لغو شد اما در سال ۲۰۲۳ مجددا ممنوعیت جدید بر صادرات بوکسیت اعمال شد. به همین دلیل چین در حال حاضر عمده سنگ معدن بوکسیت وارداتی خود را از کشور گینه تامین می‌کند که سالانه به حدود ۷۰ درصد می‌رسد.

اندونزی اکنون درصدد افزایش سرمایه‌گذاری در بخش آلومینیوم خود است؛ بر همین اساس، امکان توسعه زنجیره ارزش آلومینیوم در این کشور فراهم خواهد شد. این اقدام می‌تواند حجم عرضه بوکسیت و آلومینا از اندونزی را افزایش داده و وابستگی چین به گینه در خصوص تامین آلومینا را تغییر دهد.

آلن کلارک، مدیرعامل شرکت «CM Group» در کنفرانس بوکسیت و آلومینا که به میزبانی موسسه «Fastmarkets» در شهر میامی آمریکا در ماه آوریل ۲۰۲۴ برگزار شد، بیان کرد: با توسعه ظرفیت‌های تولید در صنایع پایین‌دستی آلومینیوم اندونزی، صادرات بوکسیت گینه کاهش خواهد یافت.

وی تصریح کرد: در صورت افزایش سرمایه‌گذاری‌ها در توسعه زیرساخت‌های تولید آلومینا و بوکسیت در اندونزی و به دلیل کاهش هزینه‌های تولید، احتمالا چین به دلیل فرصت ایجاد شده مجددا آلومینای خود را از این کشور تامین خواهد کرد.

 شرکت «PT Indonesia Asahan Aluminium» ظرفیت تولید خود را افزایش خواهد داد

طرح افزایش تولید در واحدهای ذوب آلومینیوم اندونزی در حال انجام است؛ با این حال، این کشور در دستیابی به هدف‌گذاری‌های توسعه‌ای خود به حجم عرضه کافی بوکسیت و آلومینای تولید داخلی نیاز دارد.

در ماه فوریه ۲۰۲۴ موسسه «Fastmarkets» اعلام کرد که دولت اندونزی در راستای جهش میزان تولید مواد اولیه خود، مجوز افزایش ۱۴ میلیون تن بوکسیت در قالب سهمیه‌های اختصاصی تولید را صادر کرده است. به گفته برخی از منابع، حجم مازاد عرضه به عنوان مواد اولیه مورد نیاز واحدهای ذوب در اندونزی استفاده خواهد شد و ممنوعیت صادرات بوکسیت از این کشور همچنان به قوت خود باقی می‌ماند.

در همین راستا، واحد ذوب شرکت «PT Indonesia Asahan Aluminium (Inalum)» با همکاری شرکت اماراتی «Emirates Global Aluminium (EGA)» قصد دارد میزان تولید آلومینیوم خود را افزایش دهد. در حال حاضر ظرفیت تولید آلومینیوم اولیه در این واحد ذوب حدود ۲۷۵ هزار تن در سال است. شرکت «Inalum» امیدوار است که این میزان به ۶۰۰ هزار تن در سال افزایش پیدا کند اما برخی از منابع بر این باورند که رقم ۶۰۰ هزار تن پیش‌بینی شده به نتیجه فاز مطالعات امکان‌سنجی بستگی خواهد داشت. این منابع در ادامه مطرح کردند که هنوز جزئیاتی درباره زمان آغاز به کار فاز جدید واحد ذوب شرکت «Inalum» اعلام نشده است.

بر اساس بررسی‌های انجام شده توسط موسسه «Fastmarkets»، دولت اندونزی تمایل دارد ظرفیت تولید سالانه واحد ذوب شرکت «Inalum» پس از آغاز فرایند بهره‌برداری به یک میلیون تن در سال افزایش پیدا کند.

طبق گزارش‌های ارائه شده، واحد ذوب شرکت «Inalum» حدود ۵۰۰ هزار تن یعنی حدود نیمی از آلومینای تولیدی اندونزی را مصرف می‌کند و ۵۰ درصد باقی‌ مانده به دیگر مصرف‌کنندگان فروخته خواهد شد.

محموله‌های آلومینای تولیدی اندونزی اخیرا در بازار فیزیکی این کشور عرضه شده‌اند؛ این در حالی است که پس از اعلام وضعیت اضطراری (فورس ماژور) از سوی شرکت «Rio Tinto» مبنی بر افزایش محدودیت دسترسی به محموله‌های موجود در انبارهای بندر «Queensland» استرالیا و کاهش ظرفیت تولید آلومینا در واحد پالایش «Kwinana» متعلق شرکت «Alcoa»، حجم صادرات این ماده معدنی از استرالیا به اندونزی روندی نزولی به خود گرفته است.

در همین راستا، موسسه «Fastmarkets» شاخص قیمت روزانه آلومینا با شرط تحویل محموله در بنادر اصلی استرالیا و تقبل هزینه ارسال توسط فروشنده (fob) را ۵۰۶٫۴۳ دلار در هر تن در روز چهارشنبه ۱۹ ژوئن ۲۰۲۴ ارزیابی کرد که نسبت به شاخص قیمت ۳۵۰٫۵۳ دلار به ازای هر تن گزارش شده در دوم ژانویه سال جاری میلادی حدود ۱۵۵٫۹۰ دلار در هر تن یا ۴۴ درصد افزایش را به ثبت رساند.

افزایش قیمت آلومینای استرالیا در ماه‌های اخیر

افزایش تمایل تولیدکنندگان خودروهای الکتریکی به سرمایه‌گذاری در اندونزی

در ۱۴ ژوئن سال ۲۰۲۴ وزیر صنعت اندونزی عنوان کرد که این کشور قصد دارد تا سال ۲۰۳۰ حدود ۶۰۰ هزار خودروی الکتریکی تولید کند.

در همین زمینه دولت اندونزی با چهار شرکت چینی خودروهای الکتریکی از جمله «Neta» ،«Wuling» ،«Chery» و «Sokon» برای ایجاد یک مرکز تولید خودروهای الکتریکی در این کشور توافقنامه همکاری امضا کرده است.

اندونزی در جایگاه بسیار مناسبی در راستای بهره‌برداری و توسعه منابع معدنی خود قرار دارد و به وضوح در حال تبدیل شدن به بازوی راهبردی فراصنعتی چین است.

برندهای چینی در ماه آوریل ۲۰۲۴ از نظر فروش خودروهای الکتریکی در صدر بازار اندونزی قرار گرفتند. بر اساس داده‌های ارائه شده از سوی انجمن صنعت خودرو اندونزی (IAIA)، پرفروش‌ترین مدل خودروهای الکتریکی چینی در این کشور خودروهای «Wuling Baojun Yundo» ،«Chery OMODA E5» و «Wuling Bingo» اعلام شدند.

در ماه ژانویه سال ۲۰۲۴، بزرگ‌ترین تولیدکننده خودروهای الکتریکی در جهان یعنی شرکت «BYD» اعلام کرد که ۱٫۳ میلیارد دلار در راستای توسعه یک کارخانه تولید خودروهای الکتریکی در اندونزی سرمایه‌گذاری خواهد کرد. این تصمیم پس از رونمایی از سه مدل خودروی سواری جدید شرکت «BYD» در جاکارتا و با هدف گسترش حضور جایگاه جهانی این شرکت رسانه‌ای شد.

لازم به ذکر است که علاوه بر استفاده از فلز آلومینیوم در تولید بدنه خودروهای الکتریکی، از آن به عنوان یک ماده کلیدی در تولید محفظه‌های سیستم‌های تبدیل و باتری‌ها، محافظ سیستم ذخیره انرژی باتری‌های لیتیوم آهنی و ورق‌های مورد استفاده در سیستم‌های خنک‌کننده این نوع از خودروها مورد استفاده قرار می‌گیرد.

همچنین از آلومینیوم در تولید خودروهایی با موتورهای احتراق داخلی استفاده می‌شود؛ چراکه استفاده از آن باعث می‌شود وزن این خودروها کاهش یافته و در نتیجه آن سوخت کمتری مصرف شود و میزان آلایندگی‌ها منتشر شده کاهش پیدا کند.

طبق گزارش شرکت «Ducker Carlisle»، میانگین حجم استفاده از آلومینیوم در تولید هر خودرو از ۱۲۱ کیلوگرم در سال ۲۰۰۶ به ۲۰۵ کیلوگرم در سال ۲۰۲۲ افزایش یافت و احتمالا این رقم در سال ۲۰۳۰ به ۲۵۶ کیلوگرم خواهد رسید.

انتهای پیام//