وضعیت بازار فروسیلیسیم در کشور را چگونه ارزیابی می‌کنید؟
به طور کلی می‌توان گفت که فروسیلیسیم چه در حوزه فروش داخلی و چه در حوزه صادرات، شرایط نسبتا خوبی دارد و در شرایط کنونی می‌توان به شکل مطلوب در این حوزه فعالیت کرد. در حال حاضر، فروسیلیسیم در میان فروآلیاژهایی که بیشترین مصرف را در صنعت دارند، تنها فروآلیاژی است که کشور ما نه تنها از واردات آن بی‌نیاز است که در عین حال بخش عمده‌ای از آن را به کشورهای دیگر صادر می‌کند.
دلیل وجود این شرایط مطلوب را در چه می‌بینید؟
بازار فروسیلیس همواره رابطه مستقیمی با میزان فعالیت شرکت‌های فولادی دارد. یعنی هرچه که فعالیت این شرکت‌ها بیشتر شود، به دلیل اینکه عمده فروش فروسیلیسیم به این شرکت‌ها است، بازار آن نیز مطلوب‌تر خواهد شد. از آنجا که در چند سال اخیر، شرکت‌های فولادی فعال در کشور وضعیت مطلوبی را تجربه می‌کنند، صنعت و بازار فروسیلیسیم کشور نیز شرایط خوب و روبه‌رشدی را داشته است. در این سال‌ها بر خلاف بیشتر کشورهای دنیا مثل آمریکا، هند و اغلب کشورهای اروپایی، وضعیت فولاد ایران در حال توسعه بوده و به واسطه این شرایط، فروسیلیسیم نیز روزهای پررونقی را پشت سر گذاشته است.
آیا با توجه به گرایش فولادسازان جهان به استفاده از فروسیلیکومنگنز در صنعت فولاد، آن را رقیب محصول شرکت خود نمی‌دانید؟
در هر حال این یک روند طبیعی و جهانی است و رفته‌رفته فروسیلیکومنگنز جای فروسیلیسیم را در صنعت فولاد خواهد گرفت؛ با این حال به نظر نمی‌رسد که فروسیلیکومنگنز به این سرعت و در کوتاه مدت بتواند در صنعت فولاد کشور جایگزین فروسیلیسیم شود و دلیل عمده آن نیز این است که در ایران منابع محدودی از منگنز وجود دارد و هنوز تولیدکننده جدی نیز به عنوان رقیب به این حوزه وارد نشده است.
آیا این امکان وجود دارد که شما بتوانید خط تولید فروسیلیسیم را با صرف هزینه محدود و معقول به خط تولید فروسیلیکومنگنز تبدیل کنید؟
بدون شک این امکان وجود دارد ولی در حال حاضر ما در شرکت فروسیلیس ایران برنامه‌ای در این خصوص نداریم. البته راه‌اندازی واحدهای فرومنگنز و فروسیلیکومنگنز می‌تواند گزینه مطلوب دیگری در این زمینه باشد. ما در این راستا در سال‌های گذشته، طرح توسعه‌ای داشتیم که بخشی از آن به تولید فرومنگنز و فروسیلیکومنگنز مربوط می‌شد. اگرچه این طرح هنوز به نتیجه نرسیده است ولی این امکان وجود دارد که این واحد در آینده، در قالب یک شرکت مستقل در مجموعه فروسیلیس فعالیت خود را آغاز کند. در واقع باید گفت که در این شرکت، پیش‌بینی‌هایی در این مورد شده است و اگر در آینده مصرف صنایع فولادی به سمت مصرف فروسیلیکومنگنز متمایل شود، قابلیت تغییر نوع تولید وجود دارد.
در حال حاضر بیشتر روی تولید کدام نوع فروسیلیسیم تمرکز دارید؟
طبیعتا به دلیل اینکه بیشترین میزان مصرف مورد نیاز صنایع فولادسازی کشور، فروسیلیسیم استاندارد است، تولید این نوع فروسیلیسیم، حجم بیشتری از تولیدات شرکت فروسیلیس ایران را شامل می‌شود ولی با توجه به سفارش مشتریان، قابلیت تولید فروسیلیسیم HP نیز که فروسیلیسیمی دارای خلوص بیشتر و میزان کمتر آلومینیوم –حتی کمتر از ۰.۲ درصد- است در این شرکت وجود دارد.
فروسیلیسیم HP در چه صنایعی کاربرد دارد؟
در حقیقت عیار این نوع فروسیلیس بسته به نوع کاربرد آن متفاوت است. این نوع از فروسیلیسیم در موارد متعدد و مختلفی ازجمله ساخت ورق‌های ترانس کوره، تولید فنر و به طور کلی در جاهایی که نیاز به خلوص بالاتر فولاد مورد نظر باشد، کاربرد دارد و تولید آن در دستور کار قرار می‌گیرد.
ظرفیت اسمی و میزان تولید مجموعه تحت مدیریت شما در حال حاضر به چه میزان است؟
ظرفیت اسمی تولید شرکت فروسیلیس ایران، ۲۵ هزار تن مذاب فروسیلیسیم در سال بوده و البته در سال‌های اخیر بیش از ظرفیت اسمی هم تولید داشته‌ایم که این میزان به ۲۷ هزار تن هم رسیده است.
میزان فروش داخلی و صادرات شما در این سال‌ها چگونه بوده است؟
میزان فروش داخلی و صادرات فروسیلیسیم طی سال‌های مختلف، رقم ثابتی نیست و با توجه به شرایط تولید و میزان مصرف داخلی تغییر می‌کند و به صورت سالانه ارزیابی می‌شود. در سال جاری وضعیت صادرات ما در حوزه فروسیلیسیم بهتر از سال‌های گذشته بوده است که ۳۵ تا ۴۰ درصد حجم تولید را شامل می‌شود و باقی این میزان در بازار داخلی به فروش رسیده است؛ در حالی که سهم شرکت ما از صادرات در سال‌های گذشته حدود ۱۰ تا ۱۵ درصد از حجم تولید بود.
عمده مشتریان محصولات شرکت فروسیلیس ایران چه شرکت‌هایی هستند؟
از مشتریان اصلی محصولات شرکت فروسیلیس ایران در صنایع داخلی فولاد، می‌توان به شرکت فولاد مبارکه اصفهان، شرکت فولاد خوزستان، مجتمع فولاد خراسان، ذوب آهن اصفهان، شرکت فولاد هرمزگان و فولاد کیش اشاره کرد. محصولات این شرکت به کشورهایی مانند ترکیه، آلمان، هلند و صربستان نیز صادر می‌شود. البته مشکلاتی در خصوص تبادلات ارزی وجود دارد که انجام صادرات را تحت‌الشعاع قرار می‌دهد ولی راهکارهایی نیز برای رفع این موانع اندیشیده‌ایم و صادرات محصولات ما به بازارهای بین‌المللی همچنان ادامه یافته است.
وضعیت فروسیلیسیم تولید ایران و قیمت‌گذاری این محصول در بازارهای خارجی به چه صورت است؟
در بازارهای اروپا، فروسیلیسیم تولید کشور تقریبا نسبت به تولیدات همه کشورها ارزان‌تر بوده ولی از نظر کیفیت به طور کامل مطابق با استانداردهای جهانی است و خریداران -چه مشتریان داخلی و چه مشتریان خارجی- تا کنون از کیفیت آن راضی بوده‌اند. قیمت‌گذاری فروسیلیسیم نیز به طور کلی در بازار جهانی در دو گرید ارائه می‌شود که یکی فروسیلیسیم ۷۵ درصد و دیگری فروسیلیسیم ۷۲ تا ۷۴ درصد است و هرکدام قیمت متفاوتی دارند.
با توجه به اینکه کوره بلند نیز یکی از روش‌های تولید فروسیلیسیم است، چرا در حال حاضر از این روش کمتر استقبال می‌شود؟
در گذشته تولید فروسیلیسیم و عموما فروآلیاژ از طریق کوره بلند انجام می‌گرفت ولی باید گفت که روش کوره بلند کاملا منسوخ شده است. دلایل اصلی این موضوع نیز افزایش بهره‌وری تولید، کنترل بهتر تولید و کاهش قیمت تمام شده در تولید از طریق قوس الکتریکی است.
مهم‌ترین مشکلات در حوزه تولید فرو سیلیسیم در کشور چیست؟
حوزه تولید کشور همواره با مشکلات خاص خود همراه بوده است که تولید فروسیلیسیم هم از این قاعده مستثنی نیست. یکی از مشکلات تولید فروسیلیس، ارائه بی‌رویه مجوزهای تولید به شرکت‌های کوچک است که ظرفیت تولید پایینی نیز دارند. این شرکت‌ها که صاحبان آن‌ها سرمایه‌گذاری زیادی را برای راه‌اندازی یک مجموعه کوچک کرده‌اند، اگرچه شاید تا زمانی که از معافیت‌های مالیاتی برخوردار هستند بتوانند به بقای خود ادامه دهند ولی اگر بازار دچار نوسان و تغییر و تحولی حتی کوچک شود، روند فعالیت آن‌ها مختل خواهد شد.
مشکل جدی دیگر در حوزه فروآلیاژها، عدم ثبات مقررات است؛ مقرراتی که هر روز دچار تغییر می‌شوند و شرایط جدیدی را برای تولیدکننده ایجاد می‌کنند. بخش‌نامه‌ها و دستورالعمل‌های نهادهایی مثل گمرک، بانک مرکزی و وزارت اقتصاد، فشارهای غیرمعمول را بر تولیدکننده وارد می‌کنند و بازار این محصولات را به چالش می‌کشند.
این مشکلات چه اثری بر توسعه این صنعت می‌گذارد؟
شرایط موجود اقتصادی، وضعیت نامطلوب انتقالات ارز و تغییرات مداوم قوانین و دستورالعمل‌ها در حوزه فروآلیاژها، علاوه بر ایجاد مشکلات داخلی برای شرکت‌های تولیدکننده، اعتبار ما در بازارهای جهانی را نیز متزلزل می‌کند. در واقع یکی از دلایل پایین بودن قیمت محصولات کشور ما نسبت به سایر کشورها در این حوزه همین عدم ثبات است که باید برنامه‌ریزی مناسبی در مورد آن انجام شود. شرایط ما برای صادرات محصول به کشورهای دیگر دشوارتر از رقبای دیگر است؛ جو حاکم بر اقتصاد ایران، هزینه‌های ترابری، هزینه‌های سوخت، قیمت حامل‌های انرژی و… در صورت ادامه‌دار شدن، فعالیت در این بخش را دشوارتر می‌کند و در بلندمدت موجب عدم پیشرفت، نیمه‌کاره متوقف شدن طرح‌ها و روند کاهشی در این صنعت می‌شود.
انتهای پیام//
