در روز ۲۵ اکتبر سال ۲۰۲۴، انفجاری در یکی از کارخانه‌‌های واقع در مجتمع تولیدی بزرگ فولاد در ناحیه موروالی، منطقه‌ای دورافتاده در شرق اندونزی که در سال‌های اخیر به مرکز تولید نیکل تبدیل شده است، رخ داد. این انفجار در یک کارخانه فولاد متعلق به هلدینگ «Tsingshan Holding Group» باعث آتش‌سوزی شد و تعدادی از کارگران در این واحد تولیدی کشته و یا زخمی شدند و خساراتی نیز به این کارخانه وارد آمد.

به گزارش پایگاه خبری و تحلیلی «فلزات‌آنلاین» و به‌ نقل از روزنامه فایننشال تایمز، انفجار در شهرک صنعتی موروالی اندونزی به عنوان بزرگ‌ترین سایت فرآوری نیکل در جهان که مدیریت اکثریت واحدهای آن به هلدینگ «Tsingshan Holding Group» تعلق دارد، یک کشته بر جای گذاشت. گفتنی است این نهمین نفری بوده که در تاسیسات نیکل اندونزی از ابتدای سال جاری میلادی تاکنون جان خود را از دست داده است.

لازم به ذکر است که شهرک صنعتی موروالی اندونزی، مساحتی بالغ بر چهار هزار هکتار دارد و حدود ۸۴ هزار نفر از کارگران اندونزیایی و چینی در واحدهای تولیدی مستقر در این شهرک صنعت که اکثرا متعلق به هلدینگ «Tsingshan Holding Group» است، مشغول به کار هستند. واحدهای تولید محصولات نیکل و فولاد زنگ‌نزن و نیروگاه‌های زغال‌سنگ، از جمله واحدهای مستقر در این شهرک صنعتی به شمار می‌روند.

گفتنی است شهرک صنعتی موروالی اندونزی در سال ۲۰۱۵ راه‌اندازی شد. این شهرک صنعتی درست زمانی که دولت این کشور ممنوعیت صادرات سنگ معدن نیکل در اندونزی در سال ۲۰۲۰ را اجرایی کرد، به سرعت توسعه یافت و به علت وضع این ممنوعیت‌ها، شرکت‌های خارجی فعال در اندونزی مجبور شدند واحدهای فرآوری نیکل را در کشور نامبرده راه‌اندازی کنند. صنعت نیکل اندونزی نیز به لطف ذخایر فراوان ماده معدنی نامبرده در این کشور و سرمایه‌گذاری عظیم چین در آن به سرعت توسعه یافته و در حال حاضر اندونزی به بزرگ‌ترین تولیدکننده این فلز حیاتی در جهان تبدیل شده است.

تعدادی از کارگران فعال در شهرک صنعتی موروالی اندونزی در مصاحبه با روزنامه فایننشال تایمز با بیان اینکه رسیدن به جایگاه نخست در تولید نیکل جهان برای این کشور بدون تبعات نبوده است، افزودند: سطح ایمنی پایین، نبود تجهیزات حفاظتی کافی و ارتباطات ضعیف بین کارگران اندونزیایی و چینی که منجر به ایجاد شرایط کاری ناایمن و وقوع حوادث مکرر در شهرک صنعتی موروالی اندونزی شده است، از جمله مشکلاتی بوده که دستیابی به جایگاه نخست تولید نیکل برای اندونزی به همراه داشته است.

بر اساس داده‌های جمع‌آوری‌ شده از سوی سازمان غیردولتی «Trend Asia»، بین سال‌های ۲۰۱۵ تا نیمه نخست سال ۲۰۲۴ در اندونزی، در مجموع ۱۱۴ حادثه که به ترتیب منجر به کشته و مجروح شدن ۱۰۱ و ۲۴۰ کارگر در تاسیسات نیکل شد، اتفاق افتاده است. طبق گزارش مذکور، نزدیک به نیمی از حادثه منجر به فوت کارگران در شهرک صنعتی موروالی اندونزی رخ داده است. طبق گزارش سازمان نامبرده، پنج حادثه در تاسیسات نیکل واقع در شهرک صنعتی موروالی اندونزی و ۱۲ حادثه دیگر در سایر تاسیسات نیکل اندونزی در نیمه نخست سال ۲۰۲۴ رخ داده که هشت کشته و ۶۳ زخمی را بر جای گذاشته است.

برترین کشورهای تولیدکننده نیکل در جهان

یکی از کارگران فعال در واحد تولید فولاد زنگ‌نزن «Indonesia Tsingshan Stainless Steel» متعلق به هلدینگ «Tsingshan Holding Group» واقع در شهرک صنعتی مذکور، مطرح کرد: در این شهرک صنعتی، نخست مقوله تولید و بعد مسئله ایمنی کارگران حائز اهمیت است.

به گفته وی، انفجار در واحد مذکور در سال ۲۰۲۳، تعداد ۲۱ کشته بر جای گذاشت و از این حادثه به عنوان بدترین اتفاق در تاریخ شهرک صنعتی مذکور یاد می‌شود.

در ماه سپتامبر ۲۰۲۴، وزارت کار ایالات متحده آمریکا، نیکل تولید شده در اندونزی را به فهرست کالاهای خود که تصور بر این است از طریق کار اجباری تولید می‌شود، اضافه کرد. ارزیابی گزارش مذکور با استناد به گزارش‌های اشخاص ثالث در خصوص ادعای بدرفتاری با کارگران مهاجر چینی و همچنین بررسی شاخص‌های متعدد کار اجباری که توسط سازمان بین‌المللی کار ارائه می‌شود، انجام شده است.

سازمان بین‌المللی کار، شرایط فریبنده استخدام، کسر خودسرانه حقوق و دستمزد، ارعاب و اضافه کاری اجباری را از جمله مواردی اعلام کرد که باعث شده نیکل تولید شده در اندونزی به فهرست مذکور اضافه شود.

پس از بررسی علت انفجار واحد تولید فولاد زنگ‌نزن «Indonesia Tsingshan Stainless Steel» که منجر به کشته شدن ۲۱ کارگر شد، دولت اندونزی اعلام کرد: نشانه‌هایی آشکار از نقض و سهل‌‌انگاری در اجرای استانداردهای مرتبط با ایمنی صنعتی در این واحد تولیدی مشاهده شده است.

شماری از کارگران فعال در واحدهای تولیدی نیکل در شهرک صنعتی مذکور اظهار داشتند: چندین اقامتگاه در شهرک صنعتی مذکور برای کارگران مهاجر ساخته شده است. طبق گزارش‌های ارائه شده، حقوق دریافتی این کارگران حدود ۲۴۰ دلار در هر ماه ذکر شده که بیشتر از میانگین حقوق پرداخت شده برای یک کارگر در اندونزی است. به علاوه، به این کارگران جدای از حقوق پرداختی، مبلغی به عنوان اضافه کاری نیز پرداخت می‌شود.

یکی از کارگران سابق در شرکت «Indonesia Ruipu Nickel & Chrome Alloy» به عنوان یکی از زیرمجموعه‌های هلدینگ «Tsingshan Holding Group» واقع در شهرک صنعتی موروالی، اظهار داشت: به علت شرایط کاری نامناسب پس از پنج سال کار در شرکت نامبرده مجبور شده این واحد تولیدی را ترک کند.

وی با اشاره به اینکه دستمزدی که بابت کار دریافت می‌کرده، ارزش تحمل خطرات در این واحد تولیدی را نداشته است، تصریح کرد: تجهیزات مستقر در واحد تولیدی نیکل «Indonesia Ruipu Nickel & Chrome Alloy» از ایمنی مناسبی برخوردار نبوده است.

یکی از اعضای کادر پزشکی مستقر در کلینیک شهرک صنعتی موروالی اندونزی در مصاحبه با روزنامه فایننشال تایمز، عنوان کرد: هر روزه در واحدهای تولیدی این شهرک صنعتی حوادثی که جراحات جزئی تا شدید را در کارگران ایجاد می‌کنند، اتفاق می‌افتد؛ چراکه استانداردهای ایمنی فعلی به کار گرفته شده در واحدهای تولیدی نیکل در اندونزی کافی نیست.

یکی دیگر از کارگران فعال در بخش تولید زغال‌سنگ در شرکت «Risun Group» واقع در شهرک صنعتی مذکور، مطرح کرد: برخی از کارگران به این دلیل که ممکن است حقوق آن‌ها کاهش پیدا کند، جراحات ایجاد شده ناشی از کار در واحدهای تولیدی را پنهان می‌کنند.

بیش از ۱۲ کارگر دیگر از شهرک صنعتی موروالی اندونزی در مصاحبه خود، تاکید کردند: ارتباط ضعیف کارگران اندونزیایی با کارگران چینی که تمایل به داشتن پست‌های نظارتی دارند، در بروز این حوادث نقش اساسی داشته است.

به گفته این کارگران، کارگران اندونزیایی و چینی برای ارتباط با یکدیگر از زبان اشاره یا از برخی از برنامه‌های ترجمه هم‌زمان در تلفن‌های همراه خود استفاده می‌کنند؛ ضمن اینکه بیشتر کارگران فعال در واحدهای تولیدی شهرک صنعتی موروالی اندونزی با رویه‌های ایمنی در کار آشنایی ندارند.

ددی کورنیاوان، سخنگوی شهرک صنعتی موروالی اندونزی در گفت‌وگو با روزنامه فایننشال تایمز بیان کرد: در این شهرک صنعتی تمام قوانین و مقررات تعیین شده از سوی وزارت کار اندونزی اجرا می‌شود.

وی اظهار داشت: مسئولان شهرک صنعتی موروالی اندونزی و مدیران شرکت‌های مستقر در آن تمام تلاش خود را در راستای کاهش حجم سوانح حین کار انجام داده‌اند.

کورنیاوان با تاکید بر اینکه شهرک صنعتی مذکور، استانداردهای مختص به خود را دارد و مرتبا گزارش‌هایی در همین رابطه ارائه می‌شود، مطرح کرد: تجهیزات حفاظتی و ایمنی در واحدهای تولیدی مستقر در شهرک صنعتی مذکور وجود دارد.

وی افزود: آموزش‌های لازم در خصوص رعایت ایمنی به کارگران به طور منظم آموزش داده می‌شود و حتی از این کارگران درخواست شده مسئله ایمنی و مراقبت‌های بهداشتی را در اولویت کاری خود قرار دهند.

سخنگوی شهرک صنعتی موروالی اندونزی خاطرنشان کرد: شرایط کار در شهرک صنعتی موروالی اندونزی بسیار متفاوت‌تر از شرایط توصیف شده توسط وزارت کار ایالات متحده آمریکا است.

در همین راستا، وزارت کار ایالات متحده آمریکا از دولت اندونزی درخواست کرده است تا نظارت بیشتری بر روی پروژه‌های نیکل مستقر در جزیره سولاوسی، جایی که شهرک صنعتی موروالی در آن واقع شده است، داشته باشد. در نامه‌ای که از سوی وزارت کار آمریکا برای دولت اندونزی نوشته شده، توصیه‌هایی نظیر ضرورت پاسخگویی شرکت‌های داخلی و خارجی که قوانین و مقررات کار اندونزی را در فرایند تولید نیکل رعایت می‌کنند، ارائه شده است. همچنین از دولت اندونزی درخواست شده است تعداد بازرسی‌های حین کار در واحدهای تولیدی مستقر در شهرک صنعتی و پروژه‌های معدن نیکل اطراف این شهرک صنعتی را افزایش دهد.

همچنین وزارت کار ایالات متحده آمریکا از اندونزی تقاضا کرده است تا از کارگران مهاجر و شاغل در واحدهای تولید مستقر در شهرک صنعتی نامبرده که بیشتر در معرض حوادث حین کار قرار دارند، حمایت بیشتری ارائه دهد.

بر اساس گزارش دیده‌بان کار و کارگران چین و اندونزی، کارگران مهاجر چینی که طبق گزارش‌ها حدود ۱۳ درصد از کل نیروی کار در شهرک صنعتی موروالی را به خود اختصاص داده‌اند، در خوابگاه‌های داخل شهرک صنعتی مستقر شده و پاسپورت این کارگران از سوی مقامات مسئول در شهرک صنعتی مصادره شده و رفت‌و‌آمد آن‌ها نیز محدود شده است. طبق گزارش‌های منتشر شده، علت وقوع حادثه که منجر به کشته شدن یک کارگر در واحد تولید فولاد زنگ نزن «Indonesia Tsingshan Stainless Steel» شد، افزایش سرعت در ظرفیت تولید ذکر شده است.

انتهای پیام//