محمدحسین شریفی در گفتوگو با خبرنگار پایگاه خبری و تحلیلی «فلزات آنلاین»، اظهار داشت: سال ۱۳۸۱ پروانه بهره‌برداری خود را در حوزه تولید ورق آلومینیومی Can Stock، ذوب و نورد آلومینیوم اخذ کردیم اما اکنون به حوزه تولید ظروف مسی ورود پیدا کرده‌ایم.
وی افزود: مدتی می‌شود که فعالیت در خط ذوب و نورد آلومینیوم و تولید ورق آلومینیومی را کنار گذاشته‌ایم زیرا هم از نظر اقتصادی سودآور نبود و هم طی سال‌های اخیر با افت فروش مواجه بودیم. بنابراین تصمیم گرفته شد تا تولید محصولات مسی را در برنامه قرار دهیم اما در سال گذشته، شیوع کرونا و تعطیلی‌های پی‌درپی بازار استان‌های اصفهان، یزد، موجب رکود فروش صنایع دستی شد. بازار فروش محصولات مسی در سال ۱۳۹۹ با سال‌های ۱۳۹۷ و ۱۳۹۸ قابل قیاس نبود.
عدم وجود نقدینگی کافی
این تولیدکننده در ادامه متذکر شد: ازجمله چالش‌هایی که برای اکثر تولیدکنندگان و همچنین این شرکت به وجود آمده، کمبود نقدینگی است. در خصوص تولید محصولات مسی، قابل ذکر است که ماده اولیه مورد استفاده ما شمش و ضایعات مسی بوده و گران‌قیمت است؛ به این ترتیب، برای فعالیت در حوزه مس باید نقدینگی بسیار مطلوبی در دست داشته باشیم تا بتوانیم مواد اولیه تولید ظروف مسی را تامین کنیم. به عنوان مثال، حداقل در یک روز اگر دو تن تولید داشته باشیم، باید حداقل به ارزش ۴۰۰ میلیون تومان، مواد اولیه در خط تولید وجود داشته باشد. به عبارت دیگر، برای یک ماه تولید روزانه دو تن، باید نزدیک به ۱۰ تا ۱۲ میلیارد تومان نقدینگی در منابع مالی شرکت وجود داشته باشد و متاسفانه همچین مبلغی در دسترس ما قرار ندارد و بانک‌ها نیز هیچ حمایتی از تولیدکننده به عمل نمی‌آورند.
بانک‌ها می‌توانند حمایت کنند اما…
شریفی در خصوص عدم حمایت بانک‌ها، خاطرنشان کرد: در هنگام مراجعه به بانک برای دریافت وام و تسهیلات ویژه تولید، چند مورد باید رعایت شود؛ اگر بدهی معوقه داشته باشید و از طریق سامانه بهین‌یاب برای رونق تولید و یا سرمایه‌درگردش درخواست نقدینگی کنید، در کمیسیون بلافاصله درخواست رد خواهد شد. بانک‌ها می‌توانند با توجه به شرایط فعلی، به نحوی با تولیدکننده کنار بیایند و در جهت رفع موانع تولید و تزریق سرمایه به واحد تولیدی اقدامات لازم را انجام دهند اما متاسفانه به نوعی تمام تلاش خود را می‌‌کنند تا کاری در این راستا انجام نشود و مشکل مالی برای تولیدکننده بیشتر خودنمایی کند. اگر تولیدکننده مشکل مالی نداشته باشد، چرا باید به شراغ اخذ تسهیلات بانکی برود؟!
وی تاکید کرد: اینکه شرکتی از لحاظ پرداخت مالیات یا سودآوری وضعیت مطلوبی نداشته باشد، با توجه به شرایط کنونی اقتصاد، طبیعی بوده و این وظیفه دولت و مسئولین است تا بستری را از طریق بانک‌ها برای رفع این مشکلات فراهم کنند. اگر در سال جدید نیز حمایتی از واحدهای تولیدی که دچار مشکل هستند، صورت نگیرد قطعا بازهم در مسیر زیان‌دهی خواهیم ماند.
رونق تولید در گرو حمایت
این تولیدکننده اذعان کرد: از سال گذشته با تغییر کاربری شرکت از ساخت ظروف آلومینیومی به ظروف مسی، قطعا برای تهیه مواد اولیه، به نقدینگی بیشتری نیاز داریم که متاسفانه شرکت تاکنون هیچ حمایتی از سوی بانک‌ها دریافت نکرده است. به وضوح می‌توان دریافت که با توجه به رکود صنعتی و اقتصادی، در سال ۱۴۰۰ نیز به جای پیشرفت و افزایش میزان تولید، باز هم متحمل خسارت خواهیم بود و نمی‌توانیم درآمد مطلوبی را کسب کنیم.
اهمیت خلوص ورق آلومینیومی برای تولید ظرف
مدیرعامل شرکت تزریق صنعت یزد در پاسخ به سوال خبرنگار «فلزات آنلاین» در خصوص ورق آلومینیومی Can Stock و ویژگی و تمایز این گرید نسبت به انواع دیگر ورق‌ها، توضیح داد: این ورق در ظروف‌سازی کاربرد دارد و میزان خلوص آن باید ۹۹٫۵ درصد به بالا و تقریبا نزدیک به عیار آلومینیوم خالص باشد. نمی‌توان از عیار کمتری برای تولید ظروف آلومینیومی استفاده شود و چنین چیزی تقریبا ممکن نیست.
اصول یکی است، تکنولوژی‌ها متفاوت
شریفی در با اشاره به اینکه صنعت ظروف آلومینیومی رونق سابق را ندارد، بیان کرد: بازار ظروف آلومینیومی در صنف نوردکاران آلومینیوم، چند سالی است که سیر نزولی را طی می‌کند چراکه بیشتر مردم به خرید ظروف مسی گرایش پیدا کرده و مس را جایگزین آلومینیوم کرده‌اند. باید گفت که تکنولوژی تولید ورق آلومینیومی و مسی نیز با هم متفاوت است و این به سیستم‌های ریخته‌گری پیوسته هر فلز برمی‌گردد. بنابراین نمی‌توان با توجه به وضعیت تقاضا، از یک خط برای تولید هر ورق و ظروف هر دو فلز بهره برد.
وی در پاسخ به این سوال که آیا سرمایه‌گذاری برای احداث ظرفیتی با هدف پوشش تقاضای داخلی صرفه دارد یا خیر، اظهار کرد: بله، به عنوان یک تولیدکننده اگر بتوانم در قالب طرح توسعه اقدامی انجام دهم، به صراحت می‌توانم این ادعا را به عمل برسانم که می‌توان تنها با هدف پوشش تقاضای داخلی، ظرفیتی را احداث و به بهره‌برداری رساند؛ چراکه با تولید به میزان کم، می‌توان محصولات بسیار باکیفیتی را تولید کرد و به دست مشتریان رساند. تنها مانعی که در این زمینه وجود دارد، بحث مالی است که اگر حمایت‌های لازم صورت بگیرد، قطعا می‌توانیم ظرفیت تولید را نیز افرایش دهیم.
