در روزگاری که بسیاری از صنایع کشور تنها با نگاه حمایتی و بیرونی به دنبال بقا هستند، شرکت فولاد خوزستان با تکیه بر توان مهندسی، اتکا به سرمایه انسانی و مدیریت هوشمندانه منابع، مدل دیگری از اداره صنعت را به نمایش گذاشت.
به گزارش پایگاه خبری و تحلیلی «فلزاتآنلاین» و به نقل از روابط عمومی شرکت فولاد خوزستان، در زمانی که برخی صنایع کشور زیر ضربات متوالی بحرانهای انرژی، تحریم و رکود تن به تعلیق دادهاند، شرکت فولاد خوزستان همچون «سنگربان آخر زنجیره فولاد کشور» ایستادگی کرده است.
تجربه سال ۱۴۰۳ برای این شرکت، شبیه به راهپیمایی در میدان مین بود؛ از تحریمهای خارجی گرفته تا قطع پیاپی برق و گاز و فشارهای سیاستزده بر تامین مواد اولیه. با این حال، نه تنها ایستاد بلکه گامهایی استوارتر برداشت و نشان داد چگونه میتوان با عقلانیت استراتژیک و بهرهوری درونزا، مسیر توسعه را در دل بحران باز کرد.
در روزگاری که بسیاری از صنایع کشور تنها با نگاه حمایتی و بیرونی به دنبال بقا هستند، شرکت فولاد خوزستان با تکیه بر توان مهندسی، اتکا به سرمایه انسانی و مدیریت هوشمندانه منابع، مدل دیگری از اداره صنعت را به نمایش گذاشت؛ مدلی که در آن بهرهوری، بومیسازی و توسعه پایدار جایگزین محافظهکاری و مصرفگرایی شده است. مدیریت استراتژیک منابع در این شرکت موجب شد تابآوری در برابر محدودیتهای شدید انرژی، نه در حد یک شعار بلکه در عمل به عنوان یک اصل عملیاتی تحقق یابد.
مروری بر عملکرد سال ۱۴۰۳ شرکت فولاد خوزستان گویای حقیقتی انکارناپذیر است:
- معامله بیش از یک میلیون و ۲۴۰ هزار تن شمش به ارزش نزدیک به ۳۰ هزار میلیارد تومان معادل ۱۹ درصد از بازار ایران
- کسب ۴۰ درصد سهم بازار تختال کشور با معامله ۷۹۱ هزار تن به ارزش ۱۹ هزار و ۷۵۷ میلیارد تومان
- بهرهبرداری از واحد فولادسازی شادگان پس از ۱۷ سال وقفه به عنوان نماد تحقق وعدهها
- اجرای پروژه استراتژیک زمزم ۳ که این شرکت را به دومین تامینکننده بزرگ آهن اسفنجی کشور بدل ساخت
این ارقام، فراتر از دستاوردهای معمول در صنعت، حاکی از نوعی «رشد در دل بحران» است که از جنس برنامهریزی هدفمند و رویکرد جهادی سرچشمه میگیرد.
بومیسازی به مثابه راهبرد استقلال صنعتی
شرکت فولاد خوزستان با کاهش ۳۰ میلیون دلاری در خرید فروآلیاژها و نیز کاهش ۶ میلیون دلاری در تامین اقلام نسوز، نشان داد که بومیسازی شعار نیست بلکه راهی است برای کاهش وابستگی و حفظ تولید ملی. آری، ثبت یک هزار و ۷۵۲ آیتم بومیسازی شده با صرفهجویی بیش از ۱۴ میلیون یورو و همکاری با ۴۸۸ شرکت دانشبنیان و سفارشگذاری مستقیم ۲۵۳ قلم تجهیز، فقط بخشی از این مسیر پایداری صنعتی است.
همگام با پیشرفت صنعتی، فولاد خوزستان مسئولیت اجتماعی را فراموش نکرده است؛ به نحوی که اجرای بیش از دو هزار و ۶۰۰ میلیارد تومان پروژه زیستمحیطی، توسعه ۵۵۰ هکتار فضای سبز (پنج برابر تعهدات قانونی) و اهدای ۱۵۰ سرویس کامل جهیزیه به زوجهای کمبرخوردار، گواهی است بر اینکه توسعه بدون نگاه انسانی، ناقص و بیاثر خواهد ماند.
و اما ۱۴۰۴؛ فرصتها و الزام حمایت
اکنون در آستانه سال ۱۴۰۴، شرکت فولاد خوزستان با تثبیت جایگاه خود به عنوان بزرگترین تامینکننده شمش و تختال کشور و با طرحهایی همچون فولادسازی شادگان و پروژه زمزم ۳، آماده جهش در تولید است اما تداوم این مسیر، بدون حمایت ساختارمند و فعالانه حاکمیت، ممکن نیست.
استانداری خوزستان، نماینده ولی فقیه در استان و سایر نهادهای راهبردی باید در کنار این صنعت مادر قرار گیرند؛ چراکه شرکت فولاد خوزستان نه فقط یک بنگاه اقتصادی بلکه موتور توسعهای برای اشتغال، تولید ثروت و تابآوری صنعتی کشور است. پایان این مسیر نه فقط موفقیت یک شرکت که نقطه امیدی برای صنعت ایران خواهد بود؛ آنجا که فولاد، نماد ایستادگی میشود.
انتهای پیام//