آینده بخش بازیافت باتری با پیشرفت‌های مستمر به دست آمده در علم مواد و توسعه فرایندهای بهینه‌ و پایدار‌تر، نسبت به گذشته امیدوارکننده‌تر به نظر می‌رسد.

به گزارش پایگاه خبری و تحلیلی «فلزات‌آنلاین» و به‌ نقل از وب‌سایت خبری «pv magazine India»، رشد تولید وسایل نقلیه الکتریکی و ارائه روش‌های متنوعی برای ذخیره انرژی مانند سیستم ذخیره انرژی باتری، منجر به افزایش حجم تقاضا برای این کالا شده است. با توجه به این مسئله، تمایل فعالان صنعتی به منظور ارائه روش‌هایی برای بازیافت باتری بهینه و پایدار در راستای تامین حجم تقاضای روزافزون برای این کالا افزایش پیدا کرده است.

ناگفته نماند استفاده از فرایند بازیافت به روش‌های سنتی‌تر تاثیری منفی بر عملکرد باتری و حتی محیط زیست خواهد داشت؛ حتی اگر در مقیاس کوچک‌تری انجام شود. به نظر می‌رسد پیشرفت در علم مواد قاعده بازی در بخش بازیافت باتری را تغییر داده و موجب شده عصر جدیدی در بخش بازیافت باتری آغاز شود که در آن علاوه بر سازگاری بالاتر با محیط زیست، از نظر اقتصادی صرفه اقتصادی بیشتری را به همراه دارد.

لازم به ذکر است که علم مواد، به مطالعه خواص مواد جامد و رفتار مواد تشکیل‌دهنده باتری‌ها می‌پردازد و می‌تواند نقش مهمی در ایجاد نوآوری در روش‌های بازیافت و رفع موانع و محدودیت‌هایی که به‌کارگیری روش‌های سنتی‌تر به دنبال دارد، ایفا کند. طبق تحقیقات انجام شده، با درک ویژگی مواد به‌کار رفته باتری در سطح مولکولی، فرایندهای جدیدی در حال توسعه هستند که موجب می‌شود حجم بازیافت فلزات موجود در باتری‌های مستهلک شده افزایش پیدا کند.

روش احیای کربوترمال ترکیبی، یکی از روش‌هایی است که به کمک آن می‌توان از خواص فیزیکی مواد به کار رفته در تولید باتری به منظور بازیافت و استخراج فلزات باتری‌های مستهلک شده استفاده کرد. روش مذکور هیچ‌گونه ضایعات و پسماندی تولید نمی‌کند و در مقایسه با روش های رایج فعلی استفاده در بازیافت فلزات موجود در باتری‌های مستهلک شده بسیار کارآمدتر است.

روش جداسازی مغناطیسی، یکی دیگر از نوآوری‌هایی به شمار می‌آید که توسط محققان بدین منظور توسعه یافته است. با استفاده از روش نامبرده می‌توان خلوص مواد اولیه موجود در باتری‌های قابل‌بازیافت را افزایش داد. در این روش از میدان‌های مغناطیسی برای جداسازی مواد اولیه باتری مستهلک شده از پسماند باتری و حفظ یکپارچگی ساختاری و عملکرد آن استفاده می‌شود.

لازم به یادآوری است که در حال حاضر روش‌های هیدرومتالورژی و پیرومتالورژی در فرایند بازیافت باتری مورد استفاده قرار می‌گیرند. در همین راستا، روش پیرومتالورژی بسیار انرژی‌بر بوده و منجر به از دست رفتن مقدار زیادی از حجم و خلوص مواد اولیه قابل‌بازیافت از باتری مستهلک شده می‌شود. همچنین در روش هیدرومتالورژی، مواد شیمیایی زیادی استفاده می‌شود و به همین دلیل میزان پسماند سمی تولید شده حجم بالایی خواهد داشت.

از مزایای استفاده از علم مواد پیشرفته در بازیافت باتری می‌توان به کاهش شکاف بازیافت مواد اولیه از باتری‌های مستهلک شده و استخراج این مواد اولیه از معادن اشاره کرد. این مسئله موجب می‌شود چالش‌ها و مشکلاتی که در حال حاضر در بخش بازیافت باتری وجود دارد، مرتفع شود. به علاوه، به‌کارگیری علم مواد پیشرفته در بازیافت باتری‌های مستهلک شده مزایای اقتصادی و زیست‌محیطی قابل‌توجهی را به همراه دارد. بر همین اساس، با افزایش کارایی و میزان خلوص مواد بازیافتی با استفاده از علم مواد پیشرفته، نیاز به استخراج مواد اولیه باتری از معادن که هزینه‌بر بوده و تاثیر منفی زیادی بر محیط زیست خواهد گذاشت، کاهش پیدا می‌کند. بازیافت باتری‌های مستهلک شده، هزینه‌کرد و اثرات زیست‌محیطی کمتری به همراه دارد. به علاوه، به کمک علم مواد پیشرفته می‌توان مواد اولیه موجود در باتری‌های مستهلک شده با خلوص بالاتری را بازیابی و استخراج کرد.

در پایان می‌توان امیدوار بود که استفاده از علم مواد پیشرفته، به طور قطع آینده روشن‌تری را برای بخش بازیافت باتری به ارمغان خواهد آورد. علاوه‌براین، از آنجایی که حجم تقاضا برای باتری‌های لیتیوم‌یونی همچنان در حال افزایش است، به‌کارگیری این نوآوری‌ها در صنعت باتری نقش مهمی در تامین نیازهای انرژی و در عین حال به حداقل رساندن اثرات منفی زیست‌محیطی، ارتقای جایگاه بخش بازیافت و همچنین رشد بهره‌وری انرژی در سطح جهانی ایفا می‌کند.

انتهای پیام//