عضو اتاق بازرگانی ایران گفت: با تدوین استراتژی‌های توسعه صنعتی کلان، می‌توان نگرش‌های بنیادین استفاده از منابع خدادادی و راهبردهای بهره‌برداری با حداکثرسازی منفعت ملی در استخراج و فرآوری را اجرایی و گسترش صنایع تکمیلی در پایین‌دست که ارزش‌آفرین هستند، را دنبال کرد تا از این مسیر اهداف متعددی محقق شود.
به گزارش «فلزات آنلاین»، امیرحسین کاوه اظهار داشت: یکی از مهم‌ترین ملزومات تحقق توسعه صنعتی و اقتصادی در هر کشوری، توجه به صنایع مادر و گسترش و توسعه در بخش‌های بالادست، میان‌دست و پایین‌دست این صنایع است. البته این توسعه باید طبق یک برنامه جامع حداقل ۲۵ ساله باشد که شاهد رشد یا توسعه نامتوازن نباشیم.
وی افزود: در واقع کشورهای برخوردار از منابع خدادادی در بخش‌های مختلفی همچون نفت، گاز و ذخایر معدنی مختلف، با تدوین استراتژی‌های توسعه صنعتی کلان، سعی می‌کنند نگرش‌های بنیادین در خصوص این ذخایر و راهبردهای بهره‌برداری با حداکثرسازی منفعت ملی در استخراج و فرآوری را اجرایی و گسترش صنایع تکمیلی در پایین‌دست که ارزش‌آفرین هستند، را دنبال کنند تا از این مسیر اهداف متعددی را محقق سازند.
این فعال صنعت فولاد عنوان کرد: جدای از اینکه برنامه محوری بلندمدت در این خصوص موجب تعیین حجم سرمایه‌گذاری‌های مورد نیاز سالانه و تشخیص محل‌های تخصیص بودجه‌های مزبور می‌شود، نقشه و مسیر حرکتی ترسیم شده صحیح از این طریق، شاخص‌های کلان اقتصادی آتی را بهبود بخشیده و در زمان‌های مشخص تاثیر این رویکرد در نهایت در تولید ناخالص داخلی، نمایان می‌شود.
کاوه تاکید کرد: در واقع ایجاد و گسترش زنجیره‌های صنعتی و تولیدی در پایین‌دست صنایع مادر، بر اساس استراتژی‌های کلان که بازگوکننده حجم مواد اولیه تولیدی در دسترس طی سال‌های مختلف برنامه بوده، می‌تواند سرلوحه و ملاک عمل سرمایه‌گذاران جهت ایجاد بنگاه‌های اقتصادی و کارخانجات صنایع تکمیلی بوده و بر همین اساس این بنگاه‌ها با تولید محصولات تکمیلی در انتهای زنجیره و فروش در بازارهای داخلی و خصوصا صادراتی، به ارزش افزوده بالایی در هر واحد فروش دست پیدا کنند.
این عضو اتاق بازرگانی ایران خاطرنشان کرد: در واقع اگر با صادرات یک واحد مواد اولیه خام، ۳۰۰ دلار درآمد کسب می‌شود با فروش یک واحد از محصولات صنایع تکمیلی می‌توان دوهزار دلار درآمد کسب کرد که ارزش افزوده رویکرد مزبور را به رخ می‌کشد و درآمد ایجاد شـــده حتـــی می‌توانـــد صـــرف توسعــه سایـــر زیرساخت‌های صنعتی و در نهایت رشد درآمد سرانه شود.
کاوه تصریح کرد: ضمن آنکه در این رویکرد سیستماتیک که سرمایه‌گذاری‌ها هدفمند بوده و سایر زیرساخت‌های صنعتی و اقتصادی، به‌عنوان حامی در این فرآیند نقش خود را ایفا می‌کنند؛ درنهایت منتج به اشتغال پایدار در مسیر توسعه صنعتی کشورها می‌شود، در این راستا کشور ما نیز با برخورداری از ذخایر مناسب در حوزه‌های مختلفی همچون فولاد، با ایجاد و توسعه زنجیره تولیدی سعی کرده تا در این مسیر حرکت کند که البته با چالش‌های بزرگی نیز همراه بوده است.
وی با اشاره به سرمایه‌گذاری‌های کلان سرمایه‌گذاران در حوزه صنایع پایین‌دستی فولاد اظهار کرد: سرمایه‌گذاران بر اساس تحقق ۵۵میلیون تن فولاد در سال ۱۴۰۴، هزاران میلیارد تومـــان در ایـــن بخـــش طی سال‌هـــای اخیـــر سرمایه‌گذاری کرده‌اند به‌طوری‌که مثلا هم اکنون صنعت لوله و پروفیل از صنایعی است که از سوی وزارت صمت به‌عنوان یک صنعت اشباع از تولیدکننده، معرفی شده است و عملا نشان می‌دهد دیگر گنجایشی برای حضور شرکت‌های جدید در این بخش وجود ندارد.
این کارشناس صنعت فولاد کشور ادامه داد: در واقع منطق اقتصادی این کارآفرینان نیز در احداث کارخانجات صنایع پایین‌دستی در زمان خود، صحیح بوده است اما اینکه مواد اولیه به درستی به این صنایع پایین‌دستی ارائه نمی‌شود و ایجاد ظرفیت بیش از نیاز کشور، سبب ایجاد ظرفیت‌های خالی و بلااستفاده شده است.
کاوه مطرح کرد: در حالی که اگر مواد اولیه با قیمت مناسب‌تر به صنایع لوله و پروفیل اختصاص یابد، تولیدکنندگان این بخش همچون سال ۹۷ می‌توانند با صادرات ۷۵۰ هزار تنی، چند صد میلیون دلار صادرات با ارزش افزوده بالا را محقق کنند و توانمندی صادرات بیش از یک‌میلیارد دلار نیز دور از دسترس نخواهد بود اما با تشدید مشکلات صنعت، روند صادراتی در سال ۹۸ کاهشی بوده و صادرات این بخش به حدود ۴۰۰ هزار تن رسید و با سخت‌تر شدن شرایط تولید؛ صادرات در نیمه اول سال جاری به حدود ۱۰۰ هزار تن تنزل یافته است.
این فعال صنعت فولاد کشور با اشاره به مشکلات عدم تناسب در توسعه صنایع مادر و صنایع پایین‌دستی خصوصا در صنعت فولاد معتقد است برای توسعه صنایع مادر نیازمند بهره‌مندی از یک برنامه منسجم عملیاتی و واقع‌نگر هستیم که در دوره زمانی بلندمدت بدون تغییرات مرتبط در دولت‌ها به‌عنوان یک اصل بنیادین اقتصادی و نه صرفا سیاسی مد نظر قرار گیرد.
وی تاکید کرد: در کشور ما در حوزه صنایعی چون نفت، گاز، فولاد و … اتفاقات مثبت و خوبی طی چند دهه اخیر رخ داده است اما شاید در مسیر اجرا، با توقفاتی به‌دلایل مختلف روبرو شده است.
بر اساس گزارشی از تسنیم، عضو اتاق بازرگانی ایران عنوان کرد: به‌طور مثال با توجه به اینکه تا چند دهه دیگر بخش عمده انرژی جهان را کماکان نفت و گاز تشکیل می‌دهد نیاز به سرمایه گذاری در تمام این زنجیره خصوصا پترو پالایشگاه‌ها احساس می‌شود.
وی افزود: همچنین ضریب برداشت از مخازن نفت و گاز نیز عامل بسیار مهمی در تولید، خصوصا در میادین مشترک می‌باشد که در نهایت بر اساس موارد فوق و طبق برآوردهای کارشناسان مرتبط، زنجیره نفت و گاز سالانه نیازمند ده‌ها میلیارد دلار سرمایه گذاری جهت اکتشاف، توسعه، به‌روز‌آوری و بهره‌گیری از فناوری‌های جدید است که بخشی از مشکلات عدم تحقق توسعه مستمر در این حوزه، مرتبط با تحریم‌ها و بخش زیادی نیز مرتبط با عدم مدیریت صحیح بر منابع و مصارف طی سال‌های مختلف بوده است.
