استفاده از دانش فولادی هند
محمدطاهر یاوری در گفت‌وگو با خبرنگار پایگاه خبری و تحلیلی «فلزات آنلاین»، اظهار داشت: فولاد ایران به دلایل مختلف، روزهای نه‌چندان خوبی را سپری می‌کند؛ با این حال سرمایه‌گذاران کشور هند، همچنان به حضور در بازار ایران علاقه نشان می‌دهند و به همین دلیل ما نیز توانستیم تا با کمک این سرمایه‌گذاری خارجی، شرکت آلیاژ شمش یزد را در منطقه محروم هرات در استان یزد راه‌اندازی کنیم و گامی در عرصه صنعت کشور برداریم.
وی افزود: سرمایه‌گذاران هندیبا تکیه بر دانش و تجربه خود در صنعت فولاد، توانسته‌اند در روزهایی که قراضه آهن و فولاد در کشور ما حکم طلا را پیدا کرده و در دسترس نبودن آن بسیاری از صاحبان فولادسازی‌های کوچک و متوسط بخش خصوصی را در آستانه ورشکستگی قرار داده، کوره‌های تحت مدیریت خود را با کمترین درصد ممکن از قراضه، شارژ کنند و به این ترتیب هزینه‌های جاری خود را کاهش دهند.
تولید ۲۰۰ هزار تن شمش فولاد
یاوری درباره اهداف این شرکت، ابراز کرد: پس از راه اندازی این واحد، با به‌کارگیری پرسنل هندی و ایرانی توانستیم ظرفیت اسمی ۹۰ هزار تنی آن را فعال کنیم و با استفاده از دو کوره القایی ۲۰ تنی و به کارگیری حدود ۲۰۰ نفر پرسنل، به تولید شمش‌های گرید سه و پنج بپردازیم. ضمن اینکه درصدد هستیم تا با اخذ مجوز طرح توسعه، ظرفیت این مجموعه را تا ۲۰۰ هزار تن افزایش دهیم که البته هنوز با این مسئله موافقت نشده است. اگر با این طرح موافقت شود، می‌توانیم آن را در مدت حدود یک سال به بهره‌برداری برسانیم.
از پس مشکلات بر می‌آییم
مدیرعامل شرکت آلیاژ شمش یزد در مورد مشکلات موجود در صنعت فولاد کشور، عنوان کرد: صنعت همیشه مشکلات خاص خود را به همراه دارد البته این مشکلات از اوایل امسال کمی بیشتر شده و ما را با سختی‌هایی مواجه کرده است، بحث مربوط به تحریم‌ها، نوسانات قیمت در بازار فولاد و همین‌طور تامین مواد اولیه از مهم‌ترین مشکلات ما در این مدت بوده است که سعی کرده‌ایم با مدیریت کردن آن‌ها، خود را در بازار رقابت این صنعت حفظ کنیم.
قراضه باعث عدم سوددهی می‌شود
یاوری در مورد تامین مواد اولیه مورد نیاز کوره‌های آلیاژ شمش یزد، اذعان کرد: قراضه در این ماه‌ها افزایش قیمت چشمگیری یافته و فولادسازان را دچار مشکلات جدی کرده‌است. افزایش قیمت قراضه باعث شده تا قیمت تمام شده شمش افزایش داشته باشد و ما در این مدت شاهد بودیم فولادسازانی که تنها از ضایعات آهن برای شارژ کوره استفاده می‌کردند، با زیان‌دهی ۳۰۰ تا ۴۰۰ تومان در هر کیلو مواجه شدند. در واقع با این وضعیت و قیمت‌های غیرواقعی موجود، استفاده از قراضه آهن به عنوان مواد اولیه، دیگر توجیه اقتصادی ندارد.
مصرف قراضه را به پنج درصد رسانده‌ایم
وی همچنین اظهار کرد: ما برای کاهش زیان‌های حاصل از این مسئله سعی کردیم تا مصرف قراضه را در کوره‌های خود به حداقل برسانیم. در همین راستا با استفاده از تکنسین‌هایی که از کشور هند آمدند و تخصص آن‌ها ذوب آهن اسفنجی با درصد بالا در کوره القایی، توانستیم مصرف قراضه در کوره‌های این واحد را تا حد زیادی کاهش دهیم. در حال حاضر کوره‌های ما با ۹۵ درصد آهن اسفنجی و حدود ۵ درصد قراضه آهن شارژ می‌شود. ضمن اینکه ما حدود ۵ درصد از مذاب را در کوره نگه می‌داریم و شارژ مجدد را با استفاده از همین مقدار انجام می‌دهیم که باز هم در مصرف قراضه صرفه‌جویی می‌شود. البته تامین قراضه در این شرایط به هر حال سخت بوده ولی قراضه مورد نیاز ما الان بسیار محدود است و با سالی یکی دو بار خرید و همین‌طور استفاده از قراضه نو حاصل از واحد نورد، نیاز خود را تامین می‌کنیم.
تلاش برای بومی‌سازی دانش هندی
یاوری در مورد اقدامات انجام شده بر ای بومی کردن دانش فولادسازان هندی، اذعان کرد: متاسفانه در این زمینه چندان موفق نبوده‌ایم. ما با تلاش بسیار موفق شدیم برخی از شرکت‌های همکار را به این توانایی برسانیم که استفاده از قراضه را در شارژ کوره‌ها، از ۷۰ به ۵۰ درصد کاهش دهند ولی بیش از این میزان ریسک بالایی دارد و در صورت خطا، آنالیز را خراب می‌کند.
همچنان با قیمت آهن اسفنجی در نبرد هستیم
وی با ذکر این نکته که فولادسازی‌های سیرجان، بندرعباس و فولاد نی‌ریز منابع اصلی برای تامین آهن اسفنجی این شرکت هستند، یادآور شد: البته آهن اسفنجی مورد نیاز ما نیز وضع چندان مناسبی ندارد و در این مورد هم با مشکلاتی مواجه هستیم.
یاوری در این باره ادامه داد: در چند ماه اخیر، قیمت شمش همواره سیر نزولی داشته در حالی که قیمت آهن اسفنجی به صورت صعودی در حال افزایش است. یعنی شمشی را که اوایل سال با قیمت بالای چهار هزار تومان می‌فروختیم، در حال حاضر با قیمتی حدود سه هزار و ۷۰۰ تومان به فروش می‌رسانیم و در مقابل آهن اسفنجی را که قیمت آن زیر یک هزار و ۷۰۰ تومان بود، باید الان با قیمتی نزدیک به دو هزار تومان تهیه کنیم. در این وضعیت حاشیه سود فولادسازان از بین رفته و به صورت سر به سر در می‌آید و حتی بسیاری ضرر هم می‌دهند.
صادرات ما محدود است
مدیرعامل شرکت آلیاژ شمش یزد در پاسخ به این پرسش که آیا صادرات می‌تواند مشکلات صنعت فولاد را کم کند، توضیح داد: مشکلات موجود در مسیر صادرات که شاید مهم‌ترین آن‌ها مسئله تحریم‌ها و مشکل نقل و انتقالات باشد، این کار را با موانع بسیاری مواجه می‌کند. ما گزینه‌های محدودی برای صادرات داریم، ضمن اینکه با توجه به افت قیمت‌های جهانی به نظر می‌رسد که صادرات هم نتواند مشکلات ما را به خوبی حل کند.
جذب سرمایه‌گذار خارجی موجب پیشرفت می‌شود
یاوری در خصوص جذب سرمایه گذار خارجی در صنعت فولاد، خاطرنشان کرد: طبیعتا ورود ایده‌های جدید به هر کشور می‌تواند راهکاهای جدیدی را نیز ایجاد کند. سرمایه‌گذار خارجی با ایده‌های تجاری وارد کار می‌شود و می‌تواند با استفاده از توانایی‌های خود کار را پیش ببرد. آلیاژ شمش یزد نمونه‌ای از این موضوع است. پس باید از پیشرفت و ورود ایده‌های جدید استقبال کرد تا موجبات شکوفایی صنعت فراهم شود.
انتهای پیام//
