شماری از متخصصان در حوزه انرژی بر این باورند که تغییر کاربری معدن و نیروگاه با سوخت زغالسنگ بوخاتوف در لهستان به یک نیروگاه برق مبتنی بر انرژیهای تجدیدپذیر به جای ساخت یک مجتمع تفریحی در آن، تعداد مشاغل بیشتری را ایجاد خواهد کرد.
به گزارش پایگاه خبری و تحلیلی «فلزاتآنلاین» و به نقل از پایگاه خبری «Climate Home News»، در بورد تبلیغاتی سالن اجتماعات نیروگاه مبتنی بر سوخت زغالسنگ بوخاتوف در لهستان که در مرکز این کشور واقع شده است، تیزر تبلیغاتی از معدن زغالسنگ بوخاتوف برای بازدیدکنندگان از این نیروگاه به نمایش در آمد.
در این فیلم تبلیغاتی، تصاویری از این معدن که به روش روباز حفاری شده و انرژی مورد نیاز برای تولید برق نیروگاه مذکور را تامین میکند، به نمایش در آمد و در آن از معدن نامبرده به عنوان بزرگترین گودال حفر شده در زمین در کل تاریخ اسم برده شد.
به گفته کارشناسان، گودالهای حفر شده در معدن زغالسنگ بوخاتوف به اندازهای عمیق و عریض بوده که میتوان حدود پنج هزار زمین فوتبال را در خود جای دهد. در این معدن حجم زیادی از زغالسنگ قهوهای رنگ و مرطوب وجود دارد که به گفته کارشناسان، استفاده از آن میتواند بسیار برای سلامت انسان مضر باشد.
به نظر میرسد پس از بیش از ۴۰ سال استخراج زغالسنگ در معدن زغالسنگ بوخاتوف، قرار است عملیات تولید و استخراج این سوخت فسیلی در این معدن برای همیشه متوقف شود.
شرکت با مالکیت دولتی «PGE» که مدیریت معدن بوخاتوف و نیروگاه مجاور آن را بر عهده دارد، یک طرح ۴۵ ساله برای تبدیل این معدن به عمیقترین دریاچه لهستان و راهاندازی چندین مجتمع تفریحی در آن را آماده کرده است.
در این طرح که احتمالا بهرهبرداری از آن سال ۲۰۷۰ آغاز خواهد شد، چندین مجموعه تفریحی از جمله پیست اسکی زمستانی، زمین گلف، محوطه دوچرخهسواری، مجموعه کایاکسواری، زمین اسبسواری و غواصی در آب برای دیدن ماشینآلات معدنی قدیمی که به زودی در دریاچه مصنوعی که قرار است در معدن بوخاتوف ساخته شوند، راهاندازی خواهد شد.
در همین راستا، شماری از مقامات محلی و محققان فعال در دستگاههای دولتی لهستان هشدار میدهند که اجرای چنین طرحی ممکن است معیشت کارگرانی که درآمد آنها از طریق معدن زغالسنگ بوخاتوف تامین میشود، به خطر بیفتد.
محققان مذکور استدلال میکنند که اجرای این طرح، پتانسیل تبدیل معدن زغالسنگ بوخاتوف به مجتمع صنعتی و نیروگاهی مبتنی بر انرژیهای تجدیدپذیر را تحت تاثیر قرار خواهد داد؛ چراکه اگر این معدن به مجتمعی تفریحی تبدیل شود، حداقل هفت هزار و ۵۰۰ نفر شغل خود را به دلیل بسته شدن معدن و نیروگاه مبتنی بر سوخت زغالسنگ در منطقه بوخاتوف از دست خواهند داد.
در همین رابطه، مالگورزاتا میسیاک به عنوان معاون اداره صندوق برقراری عدالت در گذار به انرژیهای تجدیدپذیر در استان لودز لهستان، جایی که معدن زغالسنگ بوخاتوف در آن واقع شده است، مطرح کرد: این اداره وظیفه دارد تا حد امکان عدالت را در گذار به اجرای طرحهای تدوین شده در خصوص گذار به انرژیهای تجدیدپذیر در معدن زغالسنگ «Bełchatów» برای آن دسته از افرادی که در این معدن شغل خود را از دست میدهند، رعایت کند.
وی در گفتوگو با پایگاه خبری «Climate Home News» عنوان کرد: در بازه زمانی در نظر گرفته شده برای راهاندازی مجتمع تفریحی در معدن بوخاتوف، میتوان مشاغل مرتبط با گذار به انرژیهای تجدیدپذیر را حتی در مدت زمان کوتاهتری ایجاد کرد.
آنابلا روزمبرگ، مشاور ارشد فعال در شرکت «Climate Action Network International» ابراز کرد: شرکت «PGE» بازه زمانی را برای راهاندازی مجتمع تفریحی در معدن زغالسنگ مذکور در نظر گرفته که تا رسیدن به زمان بهرهبرداری از آن، تمامی مدیران شرکت نامبرده بازنشسته خواهند شد. بنابراین در صورت ناموفق بودن پروژه در مدت زمان تعیین شده شرکت «PGE» پاسخگو نخواهد بود.
الکساندرا گاولیکوفسکافیک، تحلیلگر شرکت «Forum Energii» اظهار داشت: در طرح شرکت «PGE» نیاز منطقه بوخاتوف به انرژی پاک نادیده گرفته شده است.
معدن و نیروگاه «Bełchatów»، بزرگترین آلایندهها در قاره اروپا
معدن و نیروگاه بوخاتوف در زمان جمهوری خلق لهستان در سال ۱۹۸۰ افتتاح شد. در حال حاضر حدود هفت هزار و ۵۰۰ نفر به طور مستقیم و تعدادی دیگر به طور غیرمستقیم در این معدن و نیروگاه مشغول به کار هستند. در سالهای گذشته، حدود یک پنجم برق مورد نیاز لهستان از طریق نیروگاه بوخاتوف تامین شده است.
به دلیل مقیاس گسترده این معدن و نوع زغالسنگ استخراج شده که به عنوان سوخت در تولید برق در نیروگاه بوخاتوف به کار میرود، در حال حاضر این معدن و نیروگاه بزرگترین آلایندهها در قاره اروپا به شمار میروند. گفتنی است در نیروگاه نامبرده، سالانه حدود ۳۵ میلیون تن دیاکسید کربن منتشر میشود. از آنجایی که ذخایر ذغالسنگ موجود در معدن مذکور در حال اتمام بوده و به دلیل اینکه انتقال زغالسنگ قهوهای بسیار دشوار است، بنابراین تصمیم گرفته شده که هم معدن و هم نیروگاه بوخاتوف تعطیل شوند. با این حال، زمان دقیق برای انجام این کار هنوز مشخص نیست.
طبق طرح گذار به انرژیهای تجدیدپذیر تدوین شده از سوی دولت محلی استان لودز در سال ۲۰۲۱، فعالیت در نیروگاه مبتنی بر زغالسنگ بوخاتوف به تدریج تا پایان سال ۲۰۳۰ کاهش یافته و نهایتا تا سال ۲۰۳۶ فعالیت در آن متوقف خواهد شد. همچنین بر اساس طرح مذکور، استخراج زغالسنگ از معدن بوخاتوف تا سال ۲۰۳۸ به پایان خواهد رسید.
به فاصله چندین کیلومتر آن طرفتر از نیروگاه بوخاتوف، نیروگاه مبتنی بر سوخت زغالسنگ دیگری به نام «Rybnik» وجود دارد که قرار بر این شده در سال ۲۰۳۰ فعالیت در آن برای همیشه متوقف شود. شرکت «PGE» اخیرا طی بیانیهای اعلام کرد که نیروگاه «Rybnik» به جای سال ۲۰۳۰ در سال ۲۰۲۵ تعطیل خواهد شد.
در همین راستا، رئیس اتحادیه کارگری «Solidarity» لهستان تعطیلی زودتر از موعد نیروگاه «Rybnik» را یک فاجعه برای این منطقه خواند؛ چراکه حدود ۵۰۰ نفر در این نیروگاه و تعداد دیگری که در معادن نزدیک در حال کار هستند و حتی برخی از تامینکنندگان شغل خود را به واسطه چنین کاری از دست خواهند داد.
در اوایل سال ۲۰۲۴، محققان دانشگاه لودز و یک انجمن اجتماعی زنانه به نام «بله به بوخاتوف» یک نظرسنجی که از بیش از ۳۵۰ زن محلی در آن شرکت کردند، انجام دادند تا گزارشی در مورد جنبههای جنسیتی گذار به انرژی تجدیدپذیر از زغالسنگ ارائه کنند. طبق نتایج به دست آمده از این نظرسنجی، زنان ساکن این منطقه در خصوص از دست دادن شغل خود در راستای گذار به انرژیهای تجدیدپذیر بسیار نگران هستند.
از توقف فعالیت در معدن بوخاتوف تا ساخت مجتمع تفریحی در آن
میسیاک بر این باور است که تبدیل معدن بوخاتوف به یک مجتمع تفریحی، تصویر مناسبی از آنچه توانبخشی زیستمحیطی نامیده میشود، ارائه خواهد داد.
به گفته وی، بازه زمانی راهاندازی مجتمع تفریحی مذکور آنقدر طولانی است که برای افرادی که هنوز از طریق این معدن و نیروگاه مجاور آن امرار معاش میکنند، هیچ شغل جایگزین و مناسبی ارائه نشده است.
میسیاک در ادامه خاطرنشان کرد: کارگران معدن بوخاتوف، تمایلی به فعالیت در بخش گردشگری را ندارند. مهمتر از همه این موارد این است که این کارگران قبل از اینکه چنین مجتمع تفریحیای راهاندازی شود، بازنشسته شده یا حتی عمر آنها کفاف فعالیت در مشاغل جایگزین دیگر را نخواهد داد.
به گفته وی، حتی اگر این پروژه راهاندازی شود، فعالیتهایی مانند غواصی و کایاکسواری ممکن است با آنچه در صنعت زغالسنگ در این منطقه طی سالهای قبل از آن انجام میشده است، مطابقت اقتصادی نداشته باشد.
میسیاک اخیرا طی کنفرانسی خبری با موضوع گذار به انرژیهای تجدیدپذیر که تعدادی از محققان از سراسر جهان برای شرکت در آن حضور یافته بودند، سخنانی در خصوص جوامعی که تحت تاثیر گذار از بخش زغالسنگ در معدن و نیروگاه بوخاتوف قرار خواهند گرفت را مطرح کرد.
وضعیت زنان شاغل در بخش معدن و نیروگاه زغالسنگ بوخاتوف تحت تاثیر گذار به انرژیهای تجدیدپذیر
شماری از محققان در یک نظرسنجی که ۶۵ زن شاغل در صنعت انرژی منطقهای در آن شرکت داشتند، اعلام کردند که حدود یک سوم زنان شرکتکننده در این نظرسنجی بیان کردهاند با تعطیلی معدن و نیروگاه بوخاتوف، این منطقه را ترک خواهند کرد.
مارتا مندروفا از موسسه اندونزیایی «Essential Services Reform»، حاضر در کنفرانس مذکور اظهار داشت: شماری از شرکتهای معدنی فعال در بخش زغالسنگ در اندونزی، برخی از داراییهای قدیمی خود را به مجتمعهای تفریحی و فرهنگی تبدیل کردهاند.
وی افزود: تعداد مشاغل و درآمد ایجاد شده، انتظارات مردم محلی که زمانی در بخش زغالسنگ اندونزی مشغول به فعالیت بودهاند را برآورده نکرده است.
مندروفا تصریح کرد: در آلمان و استرالیا نیز تعدادی از معادن قدیمی زغالسنگ به مجتمعهای تفریحی تبدیل شدهاند. با این حال، تبدیل معدن و نیروگاه بوخاتوف در لهستان به یک مرکز تولید انرژی پاک، سرمایهگذاری بلندمدت بهتری برای منطقه خواهد بود.
تجزیه و تحلیل انجام شده توسط موسسه تحقیقاتی (BNEF) در سال ۲۰۲۲، نشان میدهد که جایگزینی معدن و نیروگاه زغالسنگ با نیروگاههای خورشیدی، بادی، هستهای و گازی، گزینه بسیار مطلوبی برای گذار از بخش زغالسنگ در منطقه بوخاتوف به شمار میشود.
طبق بررسیهای انجام شده، به نظر میرسد تعدادی نیروگاههای برق مبتنی بر انرژیهای تجدیدپذیر با مجموع ظرفیت ۶ تا ۱۱ گیگاوات در معدن بوخاتوف احداث شوند که از ظرفیت حدود پنج گیگاوات نیروگاه زغالسنگ فعلی واقع در منطقه مذکور بیشتر است. طبق بیانیه ارائه شده از سوی شرکت «PGE»، فعلا نیروگاهی با ظرفیت تولید ۰٫۷ گیگاوات برق مبتنی بر انرژیهای تجدیدپذیر در منطقه مذکور ساخته خواهد شد.
در گزارش موسسه تحقیقاتی (BNEF)، به پیشنهاد نصب پنلهای خورشیدی در کنارههای کمعمق معدن بوخاتوف و اطراف گودالهای اصلی اشاره شده است. علاوهبراین و در صورت پر شدن گودالهای اصلی با آب، راهاندازی مزارع خورشیدی شناور نیز میتوانند یکی از گزینههای احتمالی برای ساخت نیروگاههای مبتنی بر انرژیهای تجدیدپذیر در نظر گفته شوند.
علاوهبراین، به مسئله افزایش ظرفیت تولید برق از انرژیهای تجدیدپذیر از طریق راهاندازی نیروگاههای خورشیدی از سوی شرکت «PGE» تاکید شده است. همچنین میتوان راهاندازی نیروگاه بادی با ظرفیت تولید سالانه پنج تا ۱۵ گیگاوات را یکی از گزینههای احتمالی و جایگزین نیروگاه مبتنی بر سوخت زغالسنگ بوخاتوف دانست.
مزایایی که تغییر کابری معدن و نیروگاه بوخاتوف به دنبال خواهد داشت
میسیاک معتقد است نصب زیرساختهای مرتبط با انرژی تجدیدپذیر، تعداد مشاغل بیشتری نسبت به طرح پیشنهادی شرکت «PGE» در خصوص راهاندازی یک مجتمع تفریحی ایجاد خواهد کرد.
وی در ادامه تصریح کرد: اطمینان از افزایش سرعت گذار به انرژیهای تجدیدپذیر در منطقه بوخاتوف، مستلزم جذب سرمایهگذاران و حضور کسبوکارهای کوچک است.
میسیاک خاطرنشان کرد: خوشبختانه لهستان به عنوان یکی از اعضای اتحادیه اروپا میتواند به بودجه صندوق گذار به انرژیهای تجدیدپذیر این اتحادیه دسترسی داشته باشد. بر همین اساس، حدود ۳۶۹ میلیون یورو (۴۰۰ میلیون دلار) به منظور سرمایهگذاری در فعالیتهایی نظیر حمایت از کسبوکارهای کوچک، راهاندازی آزمایشگاههای تحقیقاتی، آموزش کارگران بخش زغالسنگ برای مشاغل جدید و استقرار اتوبوسهای الکتریکی از سوی اتحادیه اروپا به استان لودز که نیروگاه و معدن بوخاتوف در آن قرار دارد تخصیص یافته است. علاوهبراین، کشور لهستان بودجهای بالغ بر ۳٫۸۵ میلیارد یورو (۴٫۱۶ میلیارد دلار) برای ایجاد زیرساختهای اقتصاد سبز از صندوق مذکور دریافت خواهد کرد.
به گفته وی، دولت لهستان به شرکتهای معدنی فعال در بخش زغالسنگ این کشور بستههای حمایتی نظیر آموزش کارگران بخش زغالسنگ برای فعالیت در شغل جدید، پرداخت حقوق بازنشستگی و حق سنوات را در نظر گرفته است.
میسیاک در پایان یادآور شد: بودجهای که اداره صندوق برقراری عدالت در گذار به انرژیهای تجدیدپذیر در استان لودز در اختیار دارد، بر جنبه اجتماعی-اقتصادی گذار از بخش زغالسنگ متمرکز نیست. به همین دلیل باید منتظر ماند و دید که چگونه بودجههای در نظر گرفته شده برای حرکت به سمت انرژیهای تجدیدپذیر میتواند منجر به تحولاتی اقتصادی در مقیاس محلی و ملی در لهستان شود.
انتهای پیام//