عضو هیئت مدیره انجمن نوردکاران فولادی گفت: تامین مواد اولیه زنجیره فولاد اصل نخست است که این امر می‌تواند با عرضه محصولات در بورس کالا انجام شود و ایجاد شفافیت در کل زنجیره را تضمین کند
احمد خوروش در گفت‌وگو با خبرنگار پایگاه خبری و تحلیلی «فلزات آنلاین» اظهار داشت: مهم‌ترین اصل برای واحدهای تولیدی صنعت فولاد، تامین مواد اولیه است که اگر این امر محقق شود، قطعا بازار تنظیم می‌شود و به شرایط عادی بازمی‌گردد.
وی افزود: دستورالعمل‌های ستاد تنظیم بازار، بازار صنعت فولاد را تنظیم می‌کرد و طبق این دستورالعمل، کف عرضه برای فولادسازان (شمش و نورد) تعیین می‌شد. برخی از واحدهای فولادی کف عرضه را به طور کامل رعایت کردند و در کنار آن برخی از واحدهای نوردی نیز خود را ملزم به رعایت کف عرضه تعیین شده کرده بودند.
مدیرعامل شرکت فولاد کویر خاطرنشان کرد: هنگامی که مواد اولیه برای کارخانه‌های تولیدی تامین نشود، واحد متوقف شده و از حرکت می‌ایستد. بنابراین واحد تولیدی نمی‌تواند تقاضایی از بالادست خود داشته باشد و به واحدهای پایین‌دست خود برای عرضه پاسخ دهد. در نتیجه خلل و التهابی در بازار ایجاد می‌شود که آسیب‌های آن به مصرف‌کنندگان و حتی جامعه وارد می‌شود و در پی آن، نگرانی‌ها و اعتراضات در بازار به وجود آید. بنابراین باید موضوع تامین مواد اولیه بررسی و آسیب‌شناسی شود.
عضو هیئت مدیره انجمن نوردکاران فولادی تصریح کرد: از سال‌های گذشته جلسات زیادی میان تولیدکنندگان شمش و نورد برگزار شد و بعضا به دلیل تضاد منافعی که در زنجیره از سنگآهن تا محصولات نهایی وجود داشت، امکان تجمیع و نزدیک شدن منافع نبود و همین مسئله باعث ایجاد برخی اختلافات و دور شدن تولیدکنندگان زنجیره در خانواده فولاد شد. این خانواده فولادی نتوانستند در کنار یکدیگر مسائل خود را حل کنند و به همین دلیل شاهد صدور دستورالعمل‌ها، شیوه‌نامه‌ها و قوانین از سوی دولت، مجلس، وزارت صمت و… هستیم.
دستورالعمل‌های جدید باید اجرایی شوند
خوروش اذعان کرد: با توجه به تغییراتی که در دستورالعمل‌های عرضه رخ خواهد داد، همه تولیدکنندگان با چالش‌هایی مواجه می‌شوند، اما در نهایت همه باید از شیوه‌نامه تبعیت کنند زیرا وقتی این دستورالعمل تبدیل به قانون و به دستگاه‌های نظارتی ابلاغ شود، همه تولیدکنندگان باید کف عرضه تعیین شده را رعایت کنند.
وی با اشاره به اینکه پس از صدور یک دستورالعمل برخی تولیدکنندگان نسبت به آن نظراتی دارند، بیان کرد: نوردکاران از اینکه همه عرضه‌ها در بورس اتفاق بیفتد، استقبال می‌کنند زیرا این امر منجر به شفافیت بیشتر در زنجیره می‌شود. در همین حال نوردکاران انتظار دارند سیستم صحیح بهین‌یاب اعمال شود. البته در برخی مواقع مشاهده شده که بهین‌یاب می‌تواند مشکلاتی داشته باشد. با این حال اگر همه شرکت‌ها به صورت واقعی در سامانه بهین‌یاب ثبت نام کرده باشند و همه مواد اولیه تولید شده در بورس عرضه شود، طبعا بسیاری از مشکلات زنجیره حل خواهد شد.
چالش‌های شیوه‌نامه فولادی برای نوردکاران
مدیرعامل شرکت فولاد کویر گفت: نقد اصلی نوردکاران به شیوه‌نامه به نحوه قیمت‌گذاری است. در حال حاضر قیمت‌گذاری مواد اولیه پیش از شمش فولادی به صورت ریالی انجام می‌شود اما فروش شمش فولادی با قیمت‌های جهانی و محاسبه نرخ ارز است. در همین حال فروش محصولات پس از شمش نیز به صورت ریالی صورت می‌گیرد. به این ترتیب، نوردکاران اعتقاد دارند در این مورد به آن‌ها ظلم شده است.
عضو هیئت مدیره انجمن نوردکاران فولادی مطرح کرد: اینکه قرار است قیمت شمش ۸۰ درصد از قیمت شمش CIS محاسبه شود. در حالی که نوردکار باید بعد از خرید شمش هزینه‌هایی همچون مالیات بر ارزش افزوده، هزینه حمل و نقل، هدررفت محصول و دستمزد را نیز به محصول خود اضافه کند. این هزینه‌ها می‌تواند از ۱۳ تا ۲۰ درصد متغیر باشد. در حالی که تفاوت قیمت میان شمش و محصولات نوردی به ویژه میلگرد حدودا ۳ درصد لحاظ شده است. قطعا این قیمت‌گذاری برای میلگرد غیر منطقی به نظر می‌رسد. بنابراین نوردکاران با قیمت‌گذاری میلگرد چالش دارند.
خوروش ادامه داد: چالش دیگر بسیاری از تولیدکنندگان فولاد با این شیوه‌نامه، تحت‌الشعاع قرار گرفتن صادرات است. این یعنی اگر نوردکار قصد صادرات داشته باشد، باید تمام محصولات خود را در بورس کالا عرضه کند. اگر محصول در بورس کالا خریداری شود، صادرات منتفی است. در صورتی محصول در بورس معامله نشود، تولیدکننده اجازه عرضه در بازار آزاد را ندارد و حتی صادرات نیز با توجه به فاصله ایجاد شده تولید و فروش، ممکن است ارزش افزوده خود را از دست بدهد. البته قرار است مسئولان وزارت صمت کمیته‌هایی را برای اصلاح نقاط مبهم و نقاط ضعف شیوه‌نامه تعیین کنند و این شیوه‌نامه مجددا به صورت تخصصی مورد بازنگری قرار گیرد.
لزوم عرضه همه محصولات در بورس
مدیرعامل شرکت فولاد کویر با گلایه نسبت به موضوعات مطرح شده در خصوص میزان عرضه شمش نسبت به تولید و نیز میزان عرضه میلگرد نسبت به عرضه شمش، ابراز کرد: طرح اینگونه مسائل در صنعت فولاد کشور نوعی بازی با کلمات و اعداد است. اصل دغدغه صنعت فولاد کشور در کل زنجیره تامین مواد اولیه بوده و پیش کشیدن این موضوعات تنها باعث دور شدن از اصل دغدغه می‌شود.
وی خاطرنشان کرد: طبق آمار انجمن تولیدکنندگان فولاد، از ابتدای سال جاری تا پایان آبان ماه حدود ۱۴ میلیون تن شمش فولادی در کشور تولید شد. در حالی که تنها اندکی بیش از دو میلیون تن آن در بورس کالا عرضه و ۲٫۵ میلیون تن آن نیز صادر شده است. دو میلیون تن از تولید شمش فولادی نیز به واحدهای خودمصرف مانند ذوب آهن و فولاد خراسان تعلق داشت. به این ترتیب هشت میلیون تن شمش فولادی باقی مانده که مشخص نیست از چه کانالی وارد بازار داخلی یا حتی بازار صادراتی شده است. بنابراین طرح مسائلی همچون عدم عرضه نوردکاران در بورس کالا تنها دورکردن افکار عمومی از اصل تامین مواد اولیه واحدهای تولیدی است.
عضو هیئت مدیره انجمن نوردکاران فولادی عنوان کرد: برخی از واحدهای کوچک تولیدکننده میلگرد امکان عرضه محصول در بورس کالا را ندارند یا نتوانسته‌اند در موعد مقرر شرایط عرضه را فراهم کنند اما واحدهای بزرگ و خوشنام تولیدکننده را می‌توان به راحتی مورد رصد و پیگرد قرار داد. اگر این تولیدکننده‌ای پس از خرید شمش از بورس کالا، محصول خود را در بورس عرضه نکرد، به جای تعمیم این موضوع به کل زنجیره و ایجاد هیاهو و جنجال، واحد متخلف را شناسایی و به مراجع ذی‌صلاح معرفی کنند. البته باید تخلف را از سرچشمه یعنی تولیدکننده شمش که محصول خود را در بورس عرضه نکرده است، شناسایی کرد و مورد پیگرد قانونی قرار داد. عدم عرضه شمش و میلگرد در بورس و عرضه خارج از بورس به التهابات بازار دامن زده است.
خوروش تاکید کرد: همه مسئولان اذعان دارند که از سنگآهن تا آهن اسفنجی به عنوان زنجیره پیش از شمش، به دلیل نوع قیمت‌گذاری، رانت وجود دارد و این رانت تماما به تولیدکنندگان شمش می‌رسد. اگر قرار است مسائل صنعت فولاد کشور حل و به این صنعت کمک شود، باید از تخریب بخشی از زنجیره و توجه به بخش دیگر خودداری شود. متاسفانه برخی به دنبال تخریب هستند و این امر به زیان نه تنها صنعت فولاد کشور، بلکه اقتصاد خواهد بود.
انتهای پیام//
