از آنجایی که کشورهای غربی به دنبال افزایش ظرفیت باتری‌سازی هستند، یکی از چالش‌های پیش روی این صنعت، تامین مواد اولیه کافی برای تامین حجم تقاضای باتری‌ها تا سال ۲۰۳۰ است.

به گزارش پایگاه خبری و تحلیلی «فلزات‌ آنلاین» و به‌ نقل از موسسه «Platts»، شرکت باتری‌سازی «Northvolt» معتقد است که امکان تامین مواد اولیه و راه‌اندازی پالایشگاه‌های کافی برای تامین برنامه‌ریزی‌ شده ظرفیت‌های تولید ابرکارخانه‌ها تا سال ۲۰۳۰ وجود ندارد.

آندرس ثور، مدیر ارتباطات و امور همگانی شرکت «Northvolt» در منطقه شمال اروپا، به شرکت ارائه‌ دهنده اطلاعات انرژی و کالاها با نام «S&P Global Commodity Insights» گفت که این برنامه مطابق با اکوسیستمی است که باید در طول دهه آینده توسعه یابد و نه تنها عرضه مواد اولیه را افزایش می‌دهد بلکه موجب رشدی پایدار و قابل‌ اطمینان در روند عرضه می‌شود.

وی افزود که شرکت «Northvolt» از ارائه یک استراتژی گسترده برای اطمینان از روند تامین کافی برای کارخانه‌های خود خبر داده است. از جمله این استراتژی‌ها می‌توان به راه‌اندازی زنجیره تامین منطقه‌ای مواد اولیه یا کاوش و توسعه مصالح جایگزین با در نظر گرفتن فرایند بازیافت به عنوان عامل کلیدی اشاره کرد.

ثور در ادامه مطرح کرد که هدف این شرکت این است که تا سال ۲۰۳۰، حداقل ۵۰ درصد از مواد اولیه‌ای که برای تولید باتری استفاده می‌شود، از مواد بازیافتی تهیه شود.

کوین براندیش، مدیرعامل شرکت باتری‌سازی «AMTE Power» اذعان کرد که نیاز به تنوع مواد اولیه مورد استفاده در زنجیره تامین و استفاده از مواد دیگر مانند یون سدیم برای کاربردهای مناسب وجود دارد. علاوه‌براین، ارائه حمایت‌‌های دولتی در این راستا حیاتی به نظر می‌رسد.

شرکت تولید‌کننده گرافیت با نام شرکت تالگا از چالش‌های دیگری در پاسخگویی به تقاضای باتری‌ها که شامل کمبود ذخایر مناسب، سهولت دسترسی به معدن و در دسترس بودن ظرفیت پالایشگاه است، نام می‌برد.

در حال حاضر تلاش برای تسریع در روند صدور مجوز برای پروژه‌های مواد اولیه حیاتی وجود دارد. در این رابطه هرچند ایجاد چنین تغییراتی می‌تواند موثر باشد اما منجر به رفع کامل مشکلات نخواهد شد.

علاوه‌براین، شرکت تالگا قصد دارد ظرفیت تولید پروژه اولیه باتری آند خود را در کشور سوئد از ۱۹ هزار و ۵۰۰ تن در سال به حدود ۱۰۰ هزار تن در سال گسترش دهد تا بتواند تا سال ۲۰۳۰، حدود ۱۰ درصد از حجم تقاضای آند قاره اروپا را تامین کند. همچنین این شرکت با انجام تحقیقات در حوزه زمین‌شناسی، به دنبال امکان گسترش بیشتر ظرفیت تولید پس از سال ۲۰۲۶ است تا بتواند حجم تقاضا در بلندمدت را تامین کند.

از سوی دیگر، تام اینار جنسن، مدیرعامل شرکت سازنده باتری‌های پاک معتقد است که مواد اولیه، پروژه‌های مرتبط با آن و ظرفیت کلی کافی برای تامین نیازهای حجم عرضه در دهه آینده وجود دارد.

جنسن پیش‌بینی می‌کند که روند عرضه و تقاضا، رشد فوق‌العاده‌ای خواهد داشت و دوره‌هایی موقت از عدم تعادل در روند عرضه و تقاضا در آینده به وجود خواهد آمد. علی‌رغم برخی نوسانات در بازار، انتظار می‌رود میانگین قیمت مواد اولیه در آینده نسبت به امروز کاهش بیشتری را تجربه کند.

موسسه «Platts» به عنوان بخشی از شرکت ارائه‌ دهنده اطلاعات انرژی و کالاها  «S&P Global Commodity Insights»، هزینه حمل‌ونقل از طریق دریا و به‌ وسیله کشتی کربنات لیتیوم و هیدروکسید لیتیوم در روز ۱۰ نوامبر سال جاری را ۷۶ هزار دلار در هر تن و ۸۳ هزار و ۸۰۰ دلار در هر تن با تحویل در انبارهای شمال آسیا ارزیابی کرد که به ترتیب ۱۲۴٫۸۵ درصد و ۱۶۴٫۳۵ درصد افزایش را از آغاز سال ۲۰۲۲ تجربه کردند.

جنسن معتقد است که لیتیوم می‌تواند بزرگ‌ترین چالش را ایجاد کند؛ چراکه بسیاری از پروژه‌های تولید لیتیوم در اروپا و ایالات متحده آمریکا، به طور کلی فعالیت‌های تولیدی خود را در این زمینه متوقف کرده‌اند.

با این حال، شرکت تالگا در حال حاضر اکثر مواد اولیه مورد نیاز برای کارخانه «Customer Qualification Plant» و بخش فاز اول کارخانه «Giga Arctic» خود را تامین کرده و در عین حال به طور مداوم به دنبال تامین مواد اولیه و تامین‌کنندگان جدید است.

وجود حجم کافی کبالت برای عرضه در بازار

آدام مک کارتی، مدیر انجمن «Cobalt Institute» معتقد است که تا سال ۲۰۳۰، کبالت کافی برای پاسخگویی به حجم تقاضاها وجود خواهد داشت؛ هرچند این کار نیازمند به سرمایه‌گذاری و ادامه تنوع‌بخشی در حوزه صنعت و فرایند بازیافت دارد.

این تنوع‌بخشی در روند عرضه می‌تواند از ذخایر بکر استرالیا به دست آید. به علاوه کبالت را می‌توان از حوضچه‌ باطله حاصل از استخراج نیکل و مس در استرالیا، جمهوری دموکراتیک کنگو و آمریکای جنوبی نیز تامین کرد.

مک کارتی اضافه کرد که فرایند بازیافت یک بخش در حال رشد است؛ به طوری که در حال حاضر حدود ۱۰ درصد از عرضه جهانی کبالت از طریق بازیافت تامین می‌شود. همچنین با افزایش رشد بازیافت و پایان عمر باتری‌های فرسوده، این صنعت در مسیر ترقی حرکت می‌کند.

وی در ادامه تاکید کرد که سیاست‌های حمایتی و تشویقی و گاهی الزامی در صنعت بازیافت می‌تواند مثمر ثمر واقع شود.

مدیر انجمن «Cobalt Institute» گفت که در یک دوره کوتاه‌مدت تا میان‌مدت، پیش‌بینی می‌شود که محدودیت‌هایی در عرضه به‌ وجود آید اما اگر سرمایه‌گذاری‌ها در معادن جدید و تاسیسات فرآوری ادامه پیدا کند، این محدودیت‌ها کاهش می‌یابد.

مک کارتی مطرح کرد که با در نظر داشتن فرایند استخراج و بازیافت زمینی و مواد حاصل از حوضچه‌های‌ باطله، با اطمینان می‌توان اعلام کرد که عرضه کافی برای پاسخگویی به حجم تقاضا وجود دارد.

همچنین تنوع در شیمی باتری‌ها (باتری‌های غیر‌قابل‌ شارژ و قابل‌ شارژ) نیز بر حجم تقاضای کبالت تاثیر خواهد داشت. هرچند حجم تقاضا به دلیل افزایش تولید باتری‌ها در حال افزایش است.

مک کارتی خاطرنشان کرد که صحبت از جایگزینی کبالت در باتری‌ها مطرح شده است اما نکته اصلی اینکه این فناوری‌ها در مقایسه با باتری‌های فسفات لیتیوم یونی، در مراحل ابتدایی توسعه خود بوده‌اند و مناسب و آماده عرضه در بازار یا تولید در مقیاس انبوه نیستند.

موضوعی که باید به آن اشاره کرد، این است که باتری‌های حاوی کبالت به این زودی‌ها از چرخه مصرف خارج نمی‌شوند اما زمانی که فضا برای رقابت جهت استفاده از جایگزین‌های کبالت در باتری‌ها با استفاده از فرایند بازیافت ایجاد شود، هیچ‌گونه مشکلی در روند توسعه این جایگزین‌ها طی ۱۰ تا ۱۵ سال آینده به وجود نخواهد آمد.

اثرگذاری تعداد پالایشگاه بر روند حجم تقاضا

در همین حال، آندره مجدلانی، مدیر فروش و بازاریابی شرکت «AMG Lithium Global» بیان کرد که کمبود ظرفیت تبدیل و پالایش در قاره اروپا، مسئله‌ای است که نیاز به توجه و رسیدگی بیشتری دارد.

این مسئله بیشتر در صنایع بالادستی و استخراج ذخایر معدنی محلی که فعالیت‌های اندکی در این راستا در آن انجام شده است، نمود پیدا می‌کند. به طور قطع، این حجم از فعالیت کم جهت استخراج در صنایع بالادستی نمی‌تواند به طور کامل حجم تقاضای اروپا را برطرف کند اما تا حدودی در تامین نیاز قاره سبز تاثیرگذار خواهد بود.

شرکت «AMG» در حال تمرکز روی اروپا برای آغاز برنامه‌ریزی برای خدمت‌رسانی به تولیدکنندگان محلی کاتد به‌ وسیله هیدروکسید لیتیوم باتری از پالایشگاه خود در شهر «Bitterfeld-Wolfen» آلمان که در نیمه دوم سال ۲۰۲۳ راه اندازی می‌شود، است.

شرکت «AMG» در ادامه افزود که در حال برنامه‌ریزی برای ساخت پنج ماژول هیدروکسید لیتیوم با ظرفیت ۲۰ هزار تن در سال است که از نظر مواد اولیه قابل‌ تغییر خواهند بود و تا سال ۲۰۳۰ به ظرفیت ۱۰۰ هزار تن در سال می‌رسد؛ این در حالی است که حجم نیاز اروپا بیش از ۵۵۰ هزار تن در سال است.

فریر جنسون معتقد است که کمبود مواد اولیه به ویژه برای تولید لیتیوم، می‌تواند با راه‌اندازی ظرفیت پالایش بیشتر در اروپا کاهش یابد و منجر به فراهم شدن تامین منابع از طیف گسترده‌تری از تامین‌ کنندگان مواد اولیه شود.

با این حال، مک کارتی کمبود پالایشگاه در کشورهای غربی را به عنوان مسئله اصلی در نظر نمی‌گیرد؛ چراکه بر این باور است که دولت‌های غربی با سرمایه‌گذاری در پالایش تمامی مواد معدنی حیاتی می‌توانند بر سلطه چین در این صنعت غلبه کنند.

در همین رابطه، حدود ۶۵ درصد از کبالت جهان در چین پالایش می‌شود. دومین پالایشگاه بزرگ کبالت جهان در منطقه شهر کوکولا فنلاند است که حدود ۱۳ درصد از سهم پالایش جهانی کبالت را در اختیار دارد.

مک کارتی در پایــان یــادآور شـد کــه رونــد سرمایه‌گذاری در اروپا و به ویژه کانادا ادامه دارد و این یک ضــرورت سیاسی برای ساخت پالایشگاه‌ها است اما در عین حال نگرانی‌هایی در مورد تامین حجم عرضه مورد تقاضا وجود دارد و این بدان معناست که کشورها باید به دنبال حل این مسئله باشند.