به گزارش پایگاه خبری و تحلیلی«فلزات آنلاین»، علیرضا علینقی‌پور یکی از فعالان حوزه مس، نوشت: سال‌های قبل نیز در ایران تحریم وجود داشت اما میزان و شدت آن اینگونه نبود. زمانی که برجام امضا شد درهایی رو به صادرات و واردات ایران در حال باز شدن بود که از ابتدای سال میلادی با خارج شدن آمریکا از آن، تحریم‌ها علیه ایران شدت گرفت و درهای نیمه‌باز بسته شدند.
پس از تحریم‌های ۸ می و ابلاغ اخطاریه آمریکا به تمامی شرکت‌های دنیا، میزان صادرات ما به میزان چشمگیری کاهش یافته است. این اخطاریه همه شرکت‌های کوچک و بزرگ را شامل می‌شود و بیشتر شرکت‌های خارجی به دلیل ترس از عواقب معامله با ایران، در تعامل اقتصادی با ایران احتیاط می‌کنند.
با وجود اینکه حجم ارتباط مالی در محدودیت صادرات خیلی مهم است اما در حال حاضر نام ایران به طور کل مشکل‌ساز شده است. ما برای نقل و انتقال ارزی معضلاتی داریم، به‌عنوان مثال می‌خواستیم ۱۰هزار دلار ارز انتقال دهیم که با مشکل مواجه شدیم، ابتدا گفتند این مبلغ را به یورو تبدیل کرده و سپس بفرستید که این تبدیل نیز امکان‌پذیر نبود و در آخر مجبور شدیم این مبلغ را به واحد پول کشور مقصد تغییر دهیم.
بانک‌های دنیا معاملات بانکی را رصد می‌کنند و اگر یک طرفه معامله ایران باشد پول برگشت می‌خورد. همین بحث در مورد صادرات نیز صدق می‌کند، همین امسال محصولی را به کشوری در آسیای جنوب شرقی ارسال کردیم، کشور مقصد نتوانست پول را به حساب ما واریز و محصول را از گمرک ترخیص کند در نتیجه محموله به ایران بازگشت و هزینه عودت نیز به عهده خود ما بود و ضرر زیادی را متحمل شدیم؛ درست است که همان محصول را به کشور دیگری صادر کردیم اما صادرات محصولات مسی و سود حاصل از آن به‌قدری نیست که پاسخ‌گوی ضررهای این چنینی باشد. در مجموع با اعمال تحریم‌ها، هزینه‌های صادرات بیشتر شده است. برای هر نوبت صادرات، محاسبات زیادی انجام می‌دهیم و با کمترین سود و یا حتی بدون سود نیز محصولات را صادر می‌کنیم تا بتوانیم برای خرید قطعات و دستگاه‌ها ارز وارد کشور کنیم.
تحریم‌ها از سال‌های قبل به بخش صادرات و واردات ایران اعمال می‌شد و در هر دوره شرکت‌ها راه‌هایی را برای دور زدن تحریم‌ها به کار می‌گرفتند. در تحریم‌های اخیر صنایع فلزی، شرکت ما نیز جهت خروج از بحران برنامه‌هایی دارد تا میزان صادرات را به حالت قبل بازگرداند.
با وجود اینکه عمده محصولات ما در داخل کشور به فروش می‌رسد اما بحث صادرات برای ما حائز اهمیت است که تا کنون تا پنجاه درصد مسیر دور زدن تحریم‌ها پیش رفته‌ایم. تغییر خروجی مسیر صادرات و فرستادن محصولات ایرانی به نام کشورهای دیگر از جمله راه‌حل‌هایی در حال بررسی است.
طبیعتا این نوع صادرات هزینه‌های بیشتری دارد، ما باید به کشور واسطه مبلغی بدهیم و همچنین باتوجه به تغییر مسیر حمل‌و‌نقل، هزینه‌های حمل‌و‌نقل نیز افزایش می‌یابد. تحریم‌ها علاوه بر حمل‌و‌نقل بر بیمـــه کالاهـــا نیز اثـــر گذاشتـــه اما خوشبختانه تاثیر آن به حدی نیست که جلوی صادرات ما را بگیرد.
انواع محصولات مسی و آلیاژی در حال حاضر صادر می‌شود و تنها میزان آن کاهش یافته است که ما در صدد آن هستیم این کاهش را به حالت اولیه برگردانیم.
فقط محصولات مسی مجموعه ما که در صنعت مس عمدتا جزو محصولات صنایع پایین‌دستی محسوب می‌شود، مشمول تحریم‌ها نشده بلکه قطعا در بخش صادرات کاتد و کنسانتره که توسط شرکت‌های دیگر انجام می‌گیرد نیز محدودیت‌هایی بوجود آمده است اما صادرات با واسطه و با قیمت کمتر همچنان ادامه دارد.
امیدواریم که مشکلات این چنینی از قبیل تحریم و فشارهایی که کشور آمریکا بر ما وارد می‌کند به زودی حل شود و دیپلمات‌های کشور به فکر چاره‌ای باشند تا بازار صادرات کشور به‌خصوص در بخش محصولات مسی همانند گذشته رونق گیرد
