مدیرعامل شرکت ذوب و فلزات فن صنعت غرب، تولیدکننده قطعات چدنی گفت: دو راهکار اساسی که می‌تواند گره‌گشای شرایط بحرانی تولید در کارگاه‌های ریخته‌گری باشد، اعطای وام‌های کم‌بهره و کاهش مالیات بر ارزش افزوده در این واحدهاست. اجرای این دو مهم، آثار و نتایج مثبتی را به همراه رونق تولید در کارگاه‌های ریخته‌گری در بر خواهد داشت؛ در غیر این صورت، باید در انتظار تعطیلی روزافزون این واحدها به ویژه در استان کردستان باشیم.
حجت‌الله زارعی در گفت‌وگو با خبرنگار پایگاه خبری و تحلیلی «فلزات آنلاین» بیان کرد: بالغ بر ۳۰ سال است که از آغاز فعالیت ما در صنعت ریخته‌گری می‌گذرد و در سال ۱۳۸۲، محل کارخانه را از استان همدان به استان کردستان تغییر دادیم. علاوه بر ریخته‌گری چدن، ریخته‌گری آلومینیوم و برنج نیز به میزان محدود در مجموعه انجام می‌شود و تولید انواع قطعات، بر اساس سفارش مشتری صورت می‌پذیرد. کاربرد عمده قطعات تولیدی در صنایعی همچون تراکتورسازی، ماشین‌آلات کشاورزی و ماشین‌آلات سنگین است که عمدتا از جنس چدن هستند.
وی افزود: ریخته‌گری ماسه‌ای، روش مورد استفاده در تولید این قطعات است و از قالب‌های آلومینیومی در این زمینه استفاده می‌کنیم. با توجه به اینکه حداکثر عمر مفید آلومینیوم ۱۰ تا ۱۵ سال است، بنابراین مشکلی در تامین قالب‌های مورد نیاز خود نداریم.
کمبود نقدینگی، شاه‌بیت چالش‌های تولید
مدیرعامل شرکت ذوب و فلزات فن صنعت غرب در ادامه به چالش‌های تولید اشاره کرد و گفت: کمبود نقدینگی و مالیات بر ارزش افزوده، دو چالش مهمی هستند که در حال حاضر با آن مواجه هستیم. یکی از راه‌های تامین مالی شرکت‌ها، استفاده از تسهیلات بانکی است. متاسفانه دریافت وام برای فعالان صنعتی ، به شدت دشوار و زمان‌بر شده است؛ زمانی که ما در استان همدان مشغول به فعالیت بودیم، بانک‌ها همکاری‌های لازم را با شرکت‌های تولیدی در این زمینه به عمل می‌آورند. علاوه‌براین، یک تیم سه نفره متشکل از فرمانداری، استانداری و وزارت صمت، مشکلات تولیدکنندگان را با حضور در محل شرکت، بررسی و نسبت به رفع آن‌ها اقدام می‌کردند. اجرای این اقدام مثبت، همچنان در سطح استان همدان ادامه دارد و ۴۵ واحد ریخته‌گری فعال در شهرک صنعتی بهاران، مشکلی در زمینه تامین نقدینگی، تامین مواد اولیه و … ندارند که این اقدامات مثبت می‌تواند به عنوان الگویی برای سایر استان‌ها هم استفاده شود.
زارعی با اشاره به اینکه عدم حمایت از تولید، باعث دلسردی جوانان و فارغ‌التحصیلان دانشگاهی از حضور در این عرصه خواهد شد، عنوان کرد: باور کنید اگر دولت و مسئولان کشور از تولید حمایت می‌کردند، امروز شاهد سیل عظیم بیکاری میان جوانانی که اکثرا دارای مدارک دانشگاهی اعم از لیسانس و فوق لیسانس نیز هستند، نبودیم. تا اوایل دهه ۱۳۸۰، تولید از رونق خوبی در کشور برخوردار بود اما در ادامه به دلیل اعمال یک سری تصمیم‌های سلیقه‌ای و سیاست‌‌‌گذاری‌های نادرست، تولید از رونق افتاد. زمانی که ما محل کارخانه را به شهرک صنعتی قروه کردستان منتقل کردیم، شرایط تولید کاملا مساعد بود اما اگر می‌دانستیم در ادامه قرار است چه اتفاقات ناخوشایندی در این بخش رخ دهد، هیچ‌گاه چنین اشتباه بزرگی را مرتکب نمی‌شدیم. شاید اگر همان زمان تولید را رها می‌کردیم و زمین کارخانه را می‌فروختیم، به سرمایه‌ای کلان دست می‌یافتیم که مسیر زندگی ما را کاملا تغییر می‌داد اما متاسفانه چنین اتفاقی رخ نداد و در حال حاضر ناچار هستیم به هر شکل ممکن به فعالیت خود ادامه دهیم.
وی خاطرنشان کرد: در اواسط دهه ۱۳۸۰، یک قرارداد همکاری با شرکت تراکتورسازی ایران منعقد کردیم که بر اساس آن موظف به تحویل قطعات تولیدی با قیمت ۱۶ هزار و ۵۰۰ تومان به این شرکت بودیم. در ادامه با روی کار آمدن دولت جدید، قیمت مواد اولیه به یک باره افزایش یافت و قیمت قطعات به ۶۰ هزار تومان رسید. شرکت تراکتورسازی به دنبال افزایش حدود چهار برابری قیمت محصولات ما، قرارداد خود را لغو کرد و متاسفانه متحمل ضرر و زیان مالی فراوانی در آن زمان شدیم. در سال ۱۳۸۹، ۴۰ میلیون تومان وام حمایتی از یکی از بانک‌های دولتی دریافت کردیم. در ادامه هر بار که می‌خواستیم اقساط آن را به طور کامل پرداخت کنیم، موفق به اجرای آن نمی‌شدیم تا حدود دو سال قبل که بانک مذکور، شرکت را ۱۴۰ میلیون تومان جریمه کرد. این اتفاق در حالی افتاد که سند کارخانه در رهن بانک بود و اگر این جریمه را پرداخت نمی‌کردیم، بانک نسبت به فروش مجموعه اقدام می‌کرد. نامه‌نگاری‌های فراوانی به منظور رفع این مشکل با دادگستری، استانداری و… صورت پذیرفت و در نهایت موفق شدیم وام را تسویه و سند کارخانه را از رهن بانک خارج کنیم. متاسفانه مبنای محاسبه جرایم بانکی مشخص نیست و بسیاری از واحدهای تولیدی به دلیل ناتوانی در پرداخت اقساط و جرایم تعیین شده، ناچار به تعطیلی و یا اخراج کارگران خود شده‌اند. زمانی تعداد نیروی انسانی شاغل در شرکت فن صنعت غرب به ۲۵ نفر می‌رسید اما در حال حاضر این تعداد به یک پنجم کاهش یافته است و با حدود ۱۰ درصد ظرفیت اسمی مشغول فعالیت هستیم.
تعطیلی اکثر واحدهای صنعتی
مدیرعامل شرکت ذوب و فلزات فن صنعت غرب ادامه داد: متاسفانه بیشتر واحدهای صنعتی به دلیل عدم تامین نقدینگی و سرسختی بانک‌ها در برابر اعطای تسهیلات تعطیل شده‌اند. از سوی دیگر، مالیات‌های چند میلیاردی نیز نفس این واحدها را گرفته است و تولیدکنندگان چیزی برای از دست دادن ندارند! درخواست ما از دولت و مسئولان مربوطه این است که وام‌های حمایتی کم‌بهره در اختیار واحدهای صنعتی قرار دهند و مالیات این واحدها را بر اساس میزان تولید و فروش سالانه تعیین کنند. در این صورت شاهد خواهیم بود که به مرور زمان، سرمایه‌گذاری در بخش تولید افزایش پیدا کرده و سرمایه‌گذاران مشتاقانه در مسیر احداث واحدهای جدید صنعتی گام برخواهند داشت.
زارعی در خصوص کوره‌های مورد استفاده در خط تولید، یادآور شد: به منظور ریخته‌گری آلومینیوم، از دو کوره زمینی و برای ریخته‌گری چدن، از کوره القایی استفاده می‌کنیم. همچنین یک کوره ۵۰۰ کیلوگرمی آنیل در مجموعه وجود دارد که همگی ساخت داخل بوده و از کیفیت بسیار خوبی برخوردارند.
وی در پایان با اشاره به کیفیت بالای قطعات تولیدی در این شرکت، خاطرنشان کرد: محصولات ما در زمان همکاری با شرکت تراکتورسازی ایران، ۱۰۰ درصد مورد تایید واحد کنترل کیفیت این مجموعه قرار می‌گرفت. ضمن اینکه مشتریانی هم از استان تهران داشتیم و اگر حمایت‌های لازم از مجموعه ما به عمل می‌آمد، به راحتی می‌توانستیم با اشتغال‌زایی ۱۰۰ تا ۱۲۵ نفری، در سه شیفت کاری فعالیت کنیم و تولید قطعات باکیفیت را افزایش دهیم اما متاسفانه این اتفاق نیفتاد و فعلا با حداقل ظرفیت ممکن در حال فعالیت هستیم.
انتهای پیام//
