در طول چند سال گذشته با افزایش به‌کارگیری چدن نیکل (NPI) و همچنین جهش در ظرفیت تولید این ماده اولیه در شماری از کشورهای آسیای جنوب شرقی، حجم تقاضا و قیمت قراضه فولاد زنگ‌نزن در بازار بین‌المللی کاهش را تجربه کرد و این روند همچنان کم و بیش ادامه دارد.

به گزارش پایگاه خبری و تحلیلی «فلزات‌آنلاین» و به‌ نقل از رسانه «Recycling Today Media Group»، بسیاری از حاضران در کنفرانس سالانه کمیته فولاد زنگ‌نزن و آلیاژهای ویژه وابسته به سازمان بین‌المللی بازیافت (BIR) که مقر آن در بلژیک قرار دارد، تاکید داشتند واحدهای ذوب فولادی در آسیا همچنان از چدن نیکل به عنوان مواد اولیه مورد نیاز خود استفاده می‌کنند.

گفتنی است کنفرانس مذکور در اواخر ماه اکتبر ۲۰۲۴ در سنگاپور برگزار شد و بسیاری از فعالان در صنعت فولاد و قراضه در این گردهمایی، آخرین تحولات بازار قراضه فولادی در جهان را مورد ارزیابی قرار دادند؛ البته باید به این موضوع اشاره کرد که برخی از واحدهای تولیدکننده نورد فولادی که معمولا در مجاورت واحدهای ذوب قرار دارند، از بیلت فولادی وارداتی تولید شده در کشورهایی که با وضعیت مازاد تولید فولاد روبه‌رو هستند، به عنوان ماده اولیه مورد استفاده در فرایند تولید خود استفاده می‌کنند.

جیپراکاش ساهو از شرکت «BigMint»، مستقر در هند و یکی از شرکت‌کنندگان در کنفرانس مذکور بیان کرد: افزایش حجم واردات بیلت فولادی به این کشور، تقاضا برای قراضه فولاد زنگ‌نزن از سوی فولادسازان را کاهش داده است.

وی عنوان کرد: آمارها حاکی از آن است که هند در چندمین ماه ابتدایی سال ۲۰۲۴، حدود ۲۰ درصد از ظرفیت تولید خود را به تولید فولاد زنگ‌نزن ساخته شده و نیمه‌ساخته اختصاص داده است. یک نکته عجیب در خصوص آمار ارائه شده این است که حجم تقاضا برای استفاده از قراضه فولادی یا دیگر مواد اولیه مورد استفاده در صنعت فولاد هند نه تنها با این ارقام ارائه شده تطابقی نداشته بلکه حجم آن در نخستین ماه‌های سال جاری میلادی، حدود ۳ درصد کاهش را نیز تجربه کرده است.

ساهو با تاکید بر اختلاف ایجاد شده در آمار ارائه شده در خصوص واردات بیلت فولاد زنگ‌نزن و میزان تولید فولاد زنگ‌نزن ساخته شده و نیمه‌ساخته در هند، از سوئد و اندونزی به عنوان دو تامین‌کننده اصلی بیلت این کشور در سال ۲۰۲۴ نام برد.

به گفته وی، به دلیل محدودیت‌های وضع شده از سوی دولت اندونزی در خصوص صادرات چدن نیکل، محموله‌های بیلت از مبدا این کشور جایگزین محموله‌های چدن نیکل که پیش‌تر امکان صادرات آن وجود داشت، شده است.

ساهو تاکید کرد: در حال حاضر محموله‌های بیلت از مبدا اندونزی به صورت محموله‌های نیمه‌ساخته به کشورهای هدف صادر می‌شوند.

شماری از کارشناسان حاضر در کنفرانس مذکور بر این باورند که میزان ظرفیت صادرات بیلت فولاد زنگ‌نزن در واحدهای تولید سوئد به دیگر کشورها، به وضعیت اقتصادی اروپا گره خورده است. عمر الشریف از شرکت «Sharif Metals Group» مستقر در امارات متحده عربی اظهار داشت: حجم تقاضا برای قراضه فولاد زنگ‌نزن در قاره اروپا در سال جاری میلادی تاکنون بسیار بدتر از پیش‌بینی‌‌های ارائه شده بوده است.

عمر الشریف با اشاره به نتایج ارزیابی چندین گزارش انجام شده در بازار که اطلاعات آن توسط اعضای کمیته فولاد زنگ‌نزن و آلیاژهای ویژه جمع‌آوری شده بود، تصریح کرد: منطقه خاورمیانه، یکی از مناطقی بوده که رشد تقاضا برای قراضه فولاد زنگ‌نزن را در سال جاری میلادی تجربه کرده است.

به گفته وی، تقاضا برای قراضه فولاد زنگ‌نزن در بازار ژاپن از ابتدای سال ۲۰۲۴ تاکنون نسبتا یکنواخت بوده است.

الشریف در خصوص بازار آمریکا بیان کرد: انتخابات ریاست‌ جمهوری آمریکا یک وضعیت عدم اطمینان را در بازار قراضه فولاد زنگ‌نزن در این کشور ایجاد کرده بود. از این رو، حجم تقاضا برای این ماده اولیه از سوی برخی از واحدهای ذوب کاهش را به ثبت رساند. با این حال پس از پایان انتخابات، وضعیت بازار در کشور مذکور اندکی بهبود را تجربه کرده است.

جووست ون کلیف از شرکت «Oryx Stainless» که در کنفرانس مذکور حضور داشت، تاکید کرد: اگرچه صنایع فلزی اروپا در حال حاضر با چالش‌هایی روبه‌رو هستند اما اگر کشورهای جهان به اجرای اهداف تعیین شده برای حرکت به سمت فرایند کربن‌زدایی پایبند باشند، حجم تقاضا برای قراضه به طور قابل‌توجهی جهش پیدا می‌کند.

به گفته وی، میزان آلایندگی در تولید فولاد زنگ‌نزن که در ساخت آن از قراضه استفاده نشده است، به ازای هر تن فلز تولید شده حدود ۷٫۸ تن خواهد بود.

به اعتقاد ون کلیف، در صورتی که در تولید فولاد زنگ‌نزن از ۷۰ درصد قراضه استفاده شود، کربن تولیدی به ۳٫۶ تن و در صورت استفاده ۱۰۰ درصدی از قراضه، کربن تولیدی به ۰٫۸ تن کاهش می‌یابد.

وی در ادامه خاطرنشان کرد: نسبت محتوای بازیافتی یا همان قراضه فولادی استفاده شده در تولید فولاد زنگ‌نزن در برخی از واحد‌های تولیدی در اروپا، به رقم چشمگیر ۹۰ درصد رسیده است.

ون کلیف معتقد است نباید برای محموله قراضه‌های به فروش رفته تخفیفی ارائه شود و لازم است تمهیداتی صورت گیرد تا پریمیومی در آینده برای این قراضه‌ها تعیین شود.

وگاس یانگ از شرکت فرآوری‌کننده قراضه فولاد زنگ‌نزن مستقر در تایوان با نام «HSKU Raw Material Ltd» که در کنفرانس مذکور حضور داشت، به تخفیف‌های ارائه شده در محموله‌های عرضه شده قراضه فولاد زنگ‌‌نزن و کاهش اختلاف قیمت آن با محموله‌های نیکل بورس فلزات لندن (LME) در ماه‌های گذشته اشاره کرد.

وی به بازه زمانی سال‌های ۲۰۰۶ تا اواسط سال ۲۰۰۸، قبل از وقوع بحران مالی جهانی به عنوان «سال‌های طلایی» واحدهای فرآوری قراضه فولاد زنگ‌نزن اشاره کرد و افزود: در آن زمان محموله‌های این قراضه گاهی با نرخ تنزیل ۹۵ درصدی در بازار عرضه می‌شدند.

به گفته یانگ، با آغاز وقوع بحران مالی در اواخر سال ۲۰۰۸، رقم نرخ تنزیل عرضه محموله‌های قراضه فولاد زنگ‌نزن به محدوده ۶۵ درصد کاهش یافت و این اتفاق درست در زمانی افتاد که تولید چدن نیکل در اندونزی روندی رو به رشد را به ثبت رساند.

ناگفته نماند وضع ممنوعیت صادرات چدن نیکل از اندونزی از سال ۲۰۱۰ تا ۲۰۱۸ موجب شد رقم نرخ تنزیل عرضه محموله قراضه‌ها روند صعودی به خود بگیرد. با این حال در اواسط سال ۲۰۱۸، سیاست‌گذاری دولت اندونزی تغییر پیدا کرد و افزایش سرمایه‌گذاری‌ها باعث شد صادرات چدن نیکل از این کشور رشد را تجربه کند. از این رو، ارزش قراضه فولاد زنگ‌نزن در سطح جهان با روندی نزولی همراه شد؛ البته افزایش قیمت فولاد بورس «LME» در سال ۲۰۲۲، منجر به این شد که نرخ تنزیل محموله‌های قراضه فولاد زنگ‌‌نزن به ۵۵ درصد برسد. علاوه‌براین، نرخ تنزیل در سال مذکور تا ۷۵ درصد و حتی ۸۰ درصد نیز افزایش یافت.

یانگ خاطرنشان کرد: ارائه سیاست‌گذاری‌هایی مانند مکانیزم تعدیل میزان کربن تولیدی (CBAM) اتحادیه اروپا می‌تواند همچنان مصرف‌کنندگان را برای استفاده از قراضه‌ها به عنوان مواد اولیه تولیدی ترغیب کند.

وی در پایان پیش‌بینی کرد تدوین چنین سیاست‌گذاری‌هایی می‌تواند نرخ تنزیل قراضه‌ها را دوباره به کانال ۸۰ درصدی بازگرداند.

انتهای پیام//