سید رسول مارانی در گفتوگو با خبرنگار پایگاه خبری و تحلیلی « فلزات‌آنلاین»، اظهار داشت: شرکت ما سال ۷۵ با تولید سیم شروع به کار کرد، از ده سال پیش سیم آنتن وارد سبد محصولات ما شده و حدود ۶سال است که خط تولید کابل فشار ضعیف و متوسط را راه‌اندازی کرده‌ایم. ما ۵۰ نوع سیم در سایزهای مختلف تولید می‌کنیم و عمده مشتریان محصولات ما از شهرهای اهواز و رشت هستند.
وی در رابطه با مواد اولیه تولید سیم و کابل، عنوان کرد: مواد اولیه کارخانه ما مفتول مسی و عایقpvc است. مفتول مسی را از کارخانه‌های داخلی و صنایع ملی مس تهیه می‌کنیم اما با توجه به شدت تحریم‌ها، برای تهیهpvc با مشکلاتی مواجه هستیم.
کارخانه‌های تولیدکننده pvc از نوعی روغن استفاده می‌کنند که در حال حاضر واردات آن ممنوع شده و صنایع تولید کننده سیم و کابل را دچار مشکل کرده است. برخی از کارخانه‌های تولید مفتول برای تولید مفتول مسی از قراضه نیز استفاده می‌کنند که گاهی مفتول استفاده شده برای تولید سیم و کابل از کیفیت خوبی برخوردار نیست که این موضوع باعث کاهش کیفیت سیم و کابل می‌شود. ظرفیت تولیدی کارخانه ما ۶۰۰ تن در ماه است.
تولیدکنندگان زیرزمینی مانند مور و ملخ افزایش می‌یابند
مدیرعامل شرکت سیم و کابل هادی نور، افزود: ۱۰ سال است که در شهر تهران و اطــــــــراف اصفهـــــان، معضلی به نـــــــــام تولیدکنندگان زیرمینی بوجود آمده، مجموعه ما یک برند شناخته شده است و ما هم گرفتار این معضل شده‌ایم، از چهار سال پیش شروع به تغییر لوگو و نحوه بسته‌بندی محصولات خود کردیم.
از نشانه‌های خاصی برای منحصربه‌فرد بودن در طراحی و ساخت سیم و کابل استفاده کردیم، فناوری فرابنفش را برای تمایز محصولات خود بکار گرفتیم به‌طوریکه لوگو فقط زیر نور خورشید یا لامپ UV قابل مشاهده است، یک نوع چاپ روی سیم‌ها طراحی کرده‌ایم که زیر نور خورشید نارنجی رنگ می‌شود. چهار دستگاه که قیمت هر کدام ۳۰۰ میلیون تومان بود را جهت حک کردن برند روی سیم‌ها، خریداری و راه‌اندازی کردیم. با این روش‌ها توانستیم محصولات را تا حدودی متمایز کنیم اما در کـــل نمی‌تـــــوان جلـــوی تولیدکننــــدگان زیرزمینی را گرفت.
وی در رابطه با حمایت دولت و سازمان استاندارد، توضیح داد: سازمان استاندارد به سراغ کارخانه و شرکت‌هایی می‌رود که ثبت شده‌اند و هر ماه کیفیت محصولات آن‌ها را بررسی می‌کند، از بازار نیز نمونه می‌گیرد اما به دلیل کمبود بودجه نمی‌تواند از همه محصولات موجود در بازار نمونه‌برداری کند. ما از رقیبان زیرزمینی به سازمان استاندارد شکایت کردیم و چون پاسخی دریافت نکردیم خودمان از راه‌های قضایی و راه‌های قانونی وارد عمل شدیم. دولت معمولا برای راه‌اندازی واحدهای تولیدی از تولیدکنندگان سیم و کابل حمایت می‌کرد که باتوجه به اشباع شدن این صنعت در ایران دولت دیگر تمایلی به حمایت ندارد.
مارانی خاطر نشان کرد: انبوه‌سازان و صنایع الکترونیک بخش اعظم مشتری‌های صنعت سیم و کابل را تشکیل می‌دهند که در حال حاضر رکود مسکن تاثیر خود را روی تقاضای سیم و کابل گذاشته است. مشکل دیگری که بازار سیم و کابل را مورد هدف قرار داده خرید و فروش برندهای معروف توسط دلالان در بازار است، انبوه‌سازان سیم و کابل‌های برند را برای ساخت و ساز می‌خرند اما به‌جای استفاده در ساختمان‌سازی آن‌ها را با قیمت بالاتری در بازار عرضه می‌کنند.
وی افزود: از دولت می‌خواهیم بودجه‌ای در اختیار سازمان استاندارد قرار دهد تا جلوی کسب و کارهای زیرزمینی را بگیرد. بیشتر تولیدکنندگان زیرزمینی برای اینکه هزینه تولید سیم و کابل را کاهش دهند از تعداد رشته کمتری در کابل استفاده می‌کنند که این موضوع باعث به خطر افتادن جان افراد می‌شود.
مدیرعامل شرکت سیم و کابل هادی نور در رابطه با روند صادرات، اذعان کرد: محصولاتی مانند سیم و کابل بازار خوبی برای صادرات دارند اما مجموعه ما تا به امروز به‌صورت مستقیم صادرات نداشته است، گرچه اقدام به دریافت کارت بازرگانی کرده‌ایم تا بتوانیم به‌صورت مستقیم تولیدات خود را صادر کنیم. ایران عمده محصولات خود را به کشورهای عربی، عراق، و افغانستان صادر می‌کند و در منطقه رقیب کشور ترکیه است.
جدای از کیفیت، تفاوت اصلی سیم و کابل اصلی با تقلبی در قیمت آن است
وی در ادامه گفت: به‌سختی می‌توان کابل باکیفیت را از کابل تقلبی تشخیص داد. بیشتر انبوه‌سازان به کیفیت سیم و کابل توجه نمی‌کنند و تنها هدف آن‌ها اتمام پروژه و فروش واحدهای ساختمانی است اما به‌طور کلی از روی وزن، قیمت، تعداد رشته‌های موجود در کابل و همچنین خرید از فروشندگان معتبر می‌توان میزان کیفیت کابل را تشخیص داد.
مارانی افزود: آینده‌ای که برای این صنعت و به‌خصوص برای مجموعه خود پیش‌بینی می‌کنم، راه‌اندازی خط‌تولید کابل‌های شبکه‌ای است که بازار خوبی دارد که در حال حاضر از کشور چین وارد می‌شود. راه‌اندازی خط تولید کابـــــــل شبکــــــه‌ای تکنولوژی پیچیده‌ای نمی‌خواهد اما به دلیل هزینه بالای راه‌اندازی این نوع کابل، کمتر واحد تولیدی توان ورود به این حوزه را دارد.
