صنعت فولاد جزو صنایع مادر محسوب می‌شود و صنایع بسیاری به آن وابسته هستند و بعد از نفت، گاز و صنایع پتروشیمی بیشترین تجارت کشور مربوط به صنعت فولاد است. از طرفی رشد صنعت فولاد رشد سایر صنایع را نیز به‌همراه دارد و از طرف دیگر وجود این صنعت لازمه توسعه صنعتی است و همین اوامر بر اهمیت این صنعت افزوده است.
صادرات یکی از راه‌هایی است که می‌تواند توسعه این صنعت را نیز به‌دنبال داشته باشد. خبرنگار پایگاه خبری، تحلیلی فلزات آنلاین به‌سراغ نیلوفر شجاعی، کارشناس صادرات شرکت صنایع فولاد کاوه تیکمه داش رفت و نظر وی نسبت به راهکارهای افزایش سهم کشور در بازارهای صادراتی را جویا شد. در ادامه متن کامل این گفت‌وگو را می‌خوانید.
در حال حاضر صنعت محصولات نورد فولاد کشور از چه جایگاهی در میان کشورهای خاورمیانه برخوردار است؟
مصرف محصولات فولادی در جهان با توجه به کاربرد گسترده در ساخت ساختمان‌های مسکونی، کارخانه‌ها، راه های ارتباطی، انتقال انرژی و سیالات و غیره روزبه‌روز در حال افزایش است؛ علاوه بر نقش برجسته صنعت فولاد در توسعه یافتگی کشورها، تاثیر به‌سزای این صنعت در ایجاد اشتغال نیز غیر قابل انکار است. بزرگترین سهم تولید محصولات فولادی در میان کشورهای خاورمیانه از سال ۲۰۱۳ متعلق به ایران بوده است و این سهم تا کنون همچنان روند صعودی داشته است.
شرکت صنایع فولاد کاوه تیکمه داش به‌عنوان یکی از تولیدکنندگان محصولات نورد که در سال‌های قبل همواره بخشی از محصول خود را صادر کرده برای گسترش بازارهای هدف با چه مشکلاتی مواجه شده است؟
توجه به توسعه صادرات و تجارت بین‌الملل از دیرباز در مباحث اقتصادی از جمله نظریات “ریکاردو” که منجر به افزایش سطح درآمد سرانه می‌شود و مزیت‌های رقابتی را برای کشورها به‌دنبال دارد، وجود داشته است.
هرچند این مساله در کشورهای پیشرفته و توسعه‌یافته با سایر کشورهای در حال توسعه تفاوت دارد از این منظر که برای کشورهای پیشرفته توسعه صادرات نتیجه رشد و توسعه اقتصادی بوده و در مقابل در کشورهای در حال توسعه سیاست یادشده ابزاری برای توسعه صنعتی تلقی می‌شود.
در حال حاضر شرکت ما با مشکلات صادرات و افزایش بازار هدف ناشی از دو عامل خارجی و داخلی مواجه است. تحریم‌ها به‌عنوان یک عامل خارجی، علاوه بر کاهش صادرات ایران باعث شده برخی خریداران تلاش کنند اجناس را ارزان‌تر از قیمت واقعی آن تهیه کنند و همچنین سیاست‌های داخلی مبنی بر نرخ ارز باعث توقف صادرات از سوی شرکت شده و این امر موجب افزایش واسطه‌گری در حوزه صادرات شده است.
به نظر شما کیفیت محصولات نورد تولید داخل کشور قابلیت رقابت در بازارهای بین‌المللی را دارد؟
یکی از اصول برندسازی در بازارهای بین المللی تولید محصولات با کیفیت برتر بوده و در این راستا نیاز است که کلیه واحدهای نورد نظارت بر کنترل کیفیت داشته باشند و بر طبق استانداردهای جهانی اقدام به تولید محصولات خود کنند و از خسارت‌های جانی و مالی مبنی بر تولید محصول بی‌کیفیت پیشگیری کنند. داشتن کیفیت برتر ضامن استمرار صادرات و حفظ بازار در عرصه جهانی خواهد بود.
برای افزایش سهم تولیدکنندگان محصولات نوردی در بازارهای همسایه واحدهای تولیدی چه اقداماتی را باید اجرایی کنند؟ در این میان دولت با چه استراتژی می‌تواندتولید کنندگان را یاری رساند؟
بازارهای کشورهای همسایه از نظر بازاریابی و بازارشناسی جزو اهداف ارزان و سهل‌الوصول هستند که تولیدکنندگان داخلی سعی دارد از این مزیت به‌نحو احسن استفاده کنند ولی در دنیای رقابتی حاضر علاوه بر هزینه‌ها، کیفیت محصولات تولیدی نیز از خواسته‌های مشتریان است.
با توجه به اینکه در هر یک از کشورهای همسایه استانداردهای خاص و متفاوتی برای محصولات وارداتی اتخاذ می‌شود تولیدکنندگان نوردی می‌توانند با بررسی این استانداردها و تطبیق محصول خود با استانداردها و نیازهای مختلف مشتریان بازارهای گسترده‌ای دست یابند. در این میان دولت می‌تواند با شفاف‌سازی و ثبات در قوانین کار تولیدکنندگان برای پیش‌بینی آینده تسهیل کند و امتیازات ویژه‌ای نیز برای صادرکنندگان مواد غیر نفتی در نظر داشته باشد.
