یک تولیدکننده شمش آلومینیوم آلیاژی گفت: متاسفانه مشکلات فراوان در مسیر تولید سبب شده تا تولیدکنندگان از هر حیث تحت فشار بوده و امکان برنامه‌‌ریزی برای آینده را نداشته باشند؛ به همین دلیل اکنون شاهد کاهش سرمایه‌گذاری داخلی در زمینه تولید بوده و در مقابل شاهد جذب صنعتگران توسط کشور‌های خارجی هستیم و این موضوع باعث شده تا چشم‌انداز روشنی در انتظار واحد‌های تولیدی نباشد.
این فعال صنعت آلومینیوم در گفت‌وگو با خبرنگار پایگاه خبری و تحلیلی «فلزات آنلاین»، در رابطه با شرایط تولیدکنندگان شمش آلومینیوم در کشور، اذعان کرد: در حال حاضر صنعتگران و واحد‌های تولیدی در شرایط مناسبی قرار نداشته و با چالش محدودیت‌های انرژی روبه‌رو هستند. به طوری که ما در هفته با دو روز قطعی برق و آب مواجه هستیم و این موضوع باعث کند شدن فعالیت واحد‌های تولیدی شده است؛ به عنوان مثال برق این کارگاه ریخته‌گری در روز‌های شنبه از ساعت ۱۴ تا ۲۰ و روز‌های یکشنبه از ساعت ۱۱ تا ۲۳ قطع می‌شود. باید گفت که تنها نکته مثبتی که در این میان وجود دارد، اطلاع‌رسانی قبلی قطعی برق است که باعث شده تا از وارد شدن خسارات شدید مالی به مجموعه جلوگیری کنیم زیرا با قطعی ناگهانی برق، آسیب‌های جبران‌ناپذیری به ماشین‌آلات و کوره‌های ریخته‌گری که قیمت بالایی دارند، وارد می‌شود. گفتنی است که ما برای خنک کردن کوره‌‌ها، از آب استفاده می‌کنیم اما با قطع شدن آب، مجبور به خریداری و انتقال آن به تانکر‌های مجموعه هستیم که این موضوع تنها باعث افزایش هزینه‌های جانبی تولید شده است. لازم به ذکر است که این کارگاه از دو نوع کوره زمینی و برقی برای ذوب مواد اولیه و تولید شمش استفاده می‌کند اما نکته مهم اینجاست که به دلیل اینکه حجم کمتری از مواد در کوره‌های زمینی ذوب می‌شوند، برای کاهش دمای آن‌ها احتیاجی به آب نیست؛ در صورتی که کوره‌های برقی به دلیل دما و فشار زیادی که متحمل می‌شوند، باید با جریان آب خنک شوند تا آسیبی نبینند.
وی در همین راستا ادامه داد: در کنار محدودیت‌های انرژی، افزایش چشمگیر قیمت آن نسبت به سال‌های گذشته به مانعی بزرگ در مقابل مسیر رشد تولید تبدیل شده است. همچنین مسئله اینجاست که در سال‌های گذشته افزایش هزینه‌های انرژی به طور عمومی اعلام می‌شد اما اکنون تولیدکنندگان بعد از دریافت قبوض متوجه تفاوت قیمت و افزایش هزینه‌های انرژی می‌شوند. به جرات می‌توان گفت که هزینه‌های برق واحد‌های صنعتی نسبت به سال گذشته ۴۰ درصد افزایش یافته است؛ البته هزینه گاز در سال جدید افزایش نیافته اما در سال ۱۴۰۱ نسبت به سال قبل از آن با افزایش بی‌سابقه‌ای مواجه بوده است. علاوه‌براین چالش‌ها، کمبود نقدینگی و پرداخت ۹ درصد مالیات بر ارزش افزوده نیز باعث شده تا صنعتگران از نظر مسائل مالی تحت فشار باشند. با توجه به اینکه ما در این کارگاه برای تولید شمش از ضایعات آلومینیوم استفاده می‌کنیم، به دلیل عدم صدور فاکتور رسمی از سوی فروشندگان ضایعات، مجبور به پرداخت ۹ درصد مالیات بر ارزش افزوده بیشتر هستیم. گفتنی است که این مشکل تنها مربوط به فروشندگان ضایعات نیست و آن‌ها هم به دلیل عدم وجود زیر‌ساخت‌های لازم در این زمینه، در زمان خرید ضایعات، فاکتور رسمی دریافت نمی‌کنند؛ به همین دلیل تولیدکنندگان شمش که فعالیت رسمی داشته و ملزم به صدور فاکتور هستند، مجبور به پرداخت این مالیات می‌شوند.
تر و خشک با هم می‌سوزند
این تولیدکننده شمش آلومینیوم آلیاژی در خصوص میزان تقاضا برای محصولات در بازار مصرف، بیان کرد: به طور کلی میزان تقاضا برای شمش آلومینیوم مناسب است زیرا میزان تولید شمش در کشور کمتر از میزان تقاضا بوده و همچنین واردات آن در تناژ بالا صورت نمی‌گیرد اما باید گفت که در حال حاضر به دلیل رکود اقتصادی حاکم بر کشور، میزان تقاضای شمش آلومینیوم تا حدودی کاهش یافته است. لازم به ذکر است که مصرف‌کنند‌گان عمده شمش‌های تولیدی این کارگاه، نوردکاران و تولیدکنندگان ظروف آلومینیومی هستند اما اگر سفارشی مبنی بر تولید شمش‌هایی با آلیاژ خاص داشته باشیم، آن را قبول می‌کنیم. نکته مهم اینجاست که تمام صنایع به زنجیروار به یکدیگر متصل بوده و بر هم اثر می‌گذارند؛ به همین دلیل کاهش میزان تقاضای محصولات نهایی، میزان تولیدات ما را تحت‌الشعاع قرار داده است. از دلایل مهم دیگری که باعث کاهش میزان تقاضای محصولات در بازار مصرف شده‌اند، می‌توان به کاهش توان خرید مردم به دلیل مشکلات معیشتی و افزایش نرخ دلار اشاره کرد. متاسفانه مشتریان در ایران برخلاف انتظار عمل می‌کنند و درست زمانی که نرخ دلار افزایش می‌یابد، بدون توجه به میزان تقاضا و برای حفظ ارزش نقدینگی خود، تمایل زیادی به خرید دارند و در مقابل با افت نرخ دلار به دلیل اینکه با کاهش بیشتر قیمت‌ها متضرر نشوند، دست نگه می‌دارند. این موضوع در مورد فروشندگان هم صدق می‌کند و بارها برای ما پیش آمده که با نوسان قیمت‌ها و عدم عرضه ضایعات، با کمبود مواد اولیه مواجه شده‌ایم.
این فعال صنعت آلومینیوم با بیان اینکه این مجموعه در زمینه صادرات فعالیت ندارد، مطرح کرد: اصولا مواد اولیه یا صادر نمی‌‌شوند و یا در تناژ‌های بسیار پایین صادرات آن‌ها صورت می‌گیرد. به همین دلیل این مجموعه محصولات خود را در بازار‌های داخلی عرضه کرده و به فروش می‌رساند؛ گفتنی است که ما علاوه بر استان تهران، مشتریانی از سایر استان‌های کشور مانند خراسان رضوی، آذربایجان غربی، فارس، آذربایجان شرقی و… داریم.
وی با اشاره به چالش کمبود نیروی انسانی، تصریح کرد: در حال حاضر تمام صنایع در کشور با این مشکل دست به گریبان هستند و علی‌رغم اینکه این صنعت به نیروی کار متخصص وابسته نیست و متقاضیان می‌توانند بعد از گذراندن دوره آموزشی یک تا دو ماهه، در کارگاه‌های ریخته‌گری مشغول به فعالیت شوند اما متاسفانه افراد تمایلی به‌کار در واحد‌های صنعتی ندارند. گفتنی است که در یک سال اخیر این موضوع بسیار شدت گرفته و علت آن را تنها می‌توان به افزایش شغل‌های کاذب و آسان و تصور غلط درآمدهای بالا نسبت داد؛ در صورتی که برای تولیدکنندگان با توجه به افزایش هزینه‌های تولید، کمبود نقدینگی و رکود بازار مصرف، افزایش حقوق نیروی انسانی برای جذب کارکنان جدید امکان‌پذیر نیست. لازم به ذکر است که در حال حاضر چهار نفر در این کارگاه ریخته‌گری مشغول به فعالیت هستند.
این تولیدکننده شمش آلومینیوم آلیاژی در پاسخ به این سوال که آیا این واحد ریخته‌گری با چالش‌های زیست‌محیطی مواجه بوده است، ابراز کرد: بله بارها برای ما اخطار پلمپ مجموعه ارسال شده است؛ در صورتی که ما با فیلتراسیون گازهای خروجی به دنبال کاهش آلودگی ناشی از فرایند ریخته‌گری و ورود آن‌ها به محیط زیست هستیم. همچنین زمانی که کارشناسان سازمان حفاظت محیط زیست و بهداشت برای بازدید به مجموعه مراجعه می‌کنند، ما نهایت همکاری را با آن‌ها به عمل می‌آوریم.
شمع تولید در تندباد مشکلات
این فعال صنعت آلومینیوم در پایان خاطرنشان کرد: با توجه به شرایط موجود و مشکلات ذکر شده، نمی‌توان آینده روشنی را برای هیچ کدام از صنایع متصور بود. به همین دلیل در حال حاضر توصیه می‌کنم که افراد جدیدی در این صنعت سرمایه‌گذاری نکنند اما به دلیل اینکه برای راه‌اندازی یک واحد تولیدی به سرمایه هنگفتی نیاز بوده و بروکراسی‌های ادرای طولانی در مقابل سرمایه‌گذاران وجود دارد، دیگر آن‌ها تمایل به سرمایه‌گذاری در زمینه تولید ندارند؛ همین موضوع باعث شده تا شاهد افزایش سرمایه‌گذاری‌ها در حوزه‌هایی با ریسک کمتر مانند خرید طلا و سپرده‌گذاری در بانک‌ها باشیم. در صورتی که در کشور‌های همسایه تسهیلات بسیاری به تولیدکنندگان تعلق گرفته و آن‌ها با چالشی در مسیر تولید مواجه نیستند؛ همچنین این کشور‌ها با ارائه این تسهیلات به تولیدکنندگان خارجی نیز به دنبال جذب افراد متخصص برای ارتقای بیشتر صنعت خود هستند. در نتیجه باید گفت که انگیزه اصلی تولیدکنندگانی که اکنون با تمام این مشکلات به فعالیت خود ادامه می‌دهند، علاقه بسیار آن‌ها به تولید و اشتغال‌زایی است.
انتهای پیام//
