شرکت گلنکور «Glencore» در مقام دومین تولیدکننده بزرگ زغالسنگ جهان، به دنبال خروج از این کسب‌وکار در آینده نزدیک است.
به گزارش پایگاه خبری و تحلیلی «فلزات آنلاین» و به نقل از ایسنا، شرکت سوئیسی گلنکور سال‌هاست که در تعهد خود به بخش زغالسنگ، ثابت‌قدم مانده است و از مزایای آن بهره می‌برد؛ در حالی که سایر شرکت‌ها تحت فشار فزاینده برای حذف تدریجی استفاده از کثیف‌ترین سوخت فسیلی جهان از این بازار خارج شده‌اند اما هم‌اکنون گلنکور در حال آماده شدن برای خروج از بخش زغالسنگ بوده که این امر نشان می‌دهد ممکن است پایان زغالسنگ نزدیک باشد.
اواخر ماه گذشته، گلنکور قرارداد چند میلیارد دلاری برای خرید کسب‌وکار زغالسنگ شرکت معدنی کانادایی تک ریسورسز و سپس خلاص شدن از شر تمام معادن زغالسنگ خود امضا کرد. روزنامه وال استریت ژورنال، این حرکت را نشان‌دهنده بزرگ‌ترین تغییر استراتژیک این شرکت در سال‌های اخیر توصیف کرد اما چرا این شرکت در وهله اول، کسب‌وکار زغالسنگ را خریداری کرد؟ برای تسهیل یک خروج روان و سودآور از زغالسنگ؛ به طوری که این شرکت بتواند حرکت به سمت تبدیل شدن به یک شرکت فلزات‌گذار را به پایان برساند و در این فرایند مقدار زیادی پول به دست آورد.
این قرارداد به گلنکور اجازه می‌دهد تا کسب‌وکار مهم زغالسنگ حرارتی خود را با دارایی‌های زغالسنگ متالورژیکی شرکت تک ریسورسز ادغام و به صورت یک کسب‌وکار زغالسنگ واحد عرضه کند که در مدت دو سال پس از این قرارداد خرید، با سود حیرت‌آوری فروخته می‌شوند.
طبق گزارش روزنامه وال استریت ژورنال، برخی از تحلیلگران تخمین می‌زنند که ارزش شرکت جدید زغالسنگ در عرضه عمومی، بین ۲۲ تا ۳۵ میلیارد دلار بوده که حتی از بزرگ‌ترین شرکت‌های زغالسنگ آمریکا هم بالاتر است. این شرکت در بازار نیویورک قرار خواهد گرفت زیرا گری ناگل، مدیرعامل گلنکور معتقد است که سرمایه‌گذاران آمریکایی در مقایسه با اروپا که تصمیمات بیشتر تحت تاثیر نگرانی‌های زیست‌محیطی، اجتماعی و حاکمیتی است، عمل‌گراتر بوده و بر سوددهی متمرکز هستند.
با این حال افول زغالسنگ را نمی‌توان به مسئولیت اجتماعی شرکت‌ها و کارهای خیر عمومی نسبت داد. یکی از عوامل اصلی کاهش تقاضای زغالسنگ، کندی رشد اقتصادی چین است. این کشور که در تمام بازارهای جهانی انرژی و به ویژه در بازارهای زغالسنگ حضوری بزرگ دارد، پس از دهه‌ها رشد اقتصادی خیره‌کننده و توسعه سریع زیرساخت‌ها، به نقطه عطف اقتصادی خود رسیده است.
طبق پیش‌بینی‌های اداره اطلاعات انرژی آمریکا، اگر رشد کوتاه‌مدت چین یک درصد دیگر کاهش یابد، تقاضا برای زغالسنگ را در سال ۲۰۳۰ تقریبا برابر با حجم فعلی مصرف در کل اروپا کاهش می‌دهد. برای شرکت‌هایی مانند گلنکور، نشانه‌های روشنی وجود دارد که اتفاق ناخوشایندی رخ می‌دهد. جهان در یک دهه آینده یا بیشتر، به مصرف مقدار زیادی زغالسنگ ادامه خواهد داد اما نرخ رو به کاهش آن برای کسب‌وکار عالی نیست.
بر اساس گزارش اویل پرایس، گلنکور مدت‌هاست که به عنوان یکی از آخرین سنگرهای سرمایه‌گذاری زغالسنگ دیده می‌شود و خروج آن از این صنعت، نشان‌دهنده عوامل بازار بسیار بزرگ‌تری است که به زودی زغالسنگ را به یک فعالیت غیرسودآور تبدیل خواهند کرد.
آژانس بین‌المللی انرژی در گزارش چشم‌انداز انرژی جهانی سال ۲۰۲۳، پیش‌بینی کرد که مصرف زغالسنگ تا سال ۲۰۳۰ به اوج خود خواهد رسید. تبدیل یک شرکت زغالسنگ به تامین‌کننده انرژی سبز، نمادی قوی از تحول غیرقابل توقف صنعت انرژی جهانی است.
انتهای پیام//
