رئیس انجمن سنگ آهن ایران گفت: در حال حاضر خطر عمده در عمان و عربستان است که در حال تبدیل به کشورهای فولادی بزرگ هستند و اگر این موضوع محقق شود، شاهد فشار بیشتر بر صنعت فولاد خواهیم بود.
به گزارش پایگاه خبری و تحلیلی «فلزات‌آنلاین» و به نقل از ایسنا، مهرداد اکبریان در خصوص عوارض ۳۰ درصدی واردات فولاد ایران به عراق که از اواخر سال گذشته اعمال شده است، بیان کرد: سال ۱۳۹۱ ایران برنامه جامع فولاد را تهیه کرد که آن زمان عراق یکی از بازارهای نزدیک برای صادرات مواد فولادی ایران بود. بنابراین از ۵۵ میلیون تنی که در طرح جامع فولاد هدف‌گذاری شده بود، حدود ۲۰ میلیون تن صادرات در نظر گرفته شد که بخشی از آن مربوط به عراق بود.
وی با اشاره به اینکه به مرور زمان حلقه‌های تامین زنجیره فولاد در عراق آماده شد و تولیدکنندگان در این زمینه هشدارهایی داده بودند، تصریح کرد: فعالان این حوزه هشدار دادند که بازار فولاد عراق یک بازار موقت است و هر چقدر رو به جلو برویم، نیاز بازار نسبت به محصولات پایین‌دستی کمتر می‌شود و کشورهای دیگر بیشتر به دنبال خرید مواد خام از ایران هستند.
رئیس انجمن سنگ آهن ایران با بیان اینکه در مواردی قیمت میلگردی که به عراق صادر می‌شد، کمتر از قیمت شمشی بود که در داخل استفاده می‌شد، اظهار داشت: حتی در مواردی میلگرد به صورت ضایعات به عراق صادر شده است؛ این معامله صحیح نیست و اکنون هم عواقب آن را می‌بینیم.
اکبریان اعمال عوارض را اقدامی منطقی در راستای منافع عراق دانست تا محصولات پایین‌دستی مشابه به راحتی وارد این کشور نشود و افزود: این رویه عادی است تا عراق کارخانه‌های خود را به سمت تقویت تولید و افزایش واردات مواد اولیه و افزایش اشتغال سوق دهد اما زنگ خطری برای ایران است؛ البته این زنگ خطر فقط مربوط به عراق نیست بلکه در سایر کشورهای عربی هم وجود دارد.
به گفته وی، ایران در حال ایجاد ظرفیت تولید ۵۵ میلیون تن فولاد است اما به بازار آینده آن فکر نشده است و اگر هوشمندانه عمل نکنیم، ممکن است تمام تلاش‌ها برای تکمیل زنجیره فولاد بی‌نتیجه بماند.
رئیس انجمن سنگ آهن ایران در پایان خاطرنشان کرد: متنوع کردن بازارهای صادراتی، تقویت بازارهای صادراتی فعلی و حمایت دولت از جمله راهکارهای موجود جهت بهبود شرایط فعلی است. کشورهای همسایه همواره بازارهای خوب و باثباتی در بخش فولاد نبودند؛ بنابراین باید روی بازاریابی بیشتر فکر شود. از سوی دیگر، موانع داخلی همانند سیاست‌های ارزی، بانکی و… که توان رقابتی محصولات ایرانی در بازارهای جهانی را کاهش می‌دهد نیز باید رفع شود.
انتهای پیام//
