یک فعال صنعت ریخته‌گری گفت: هم‌اکنون نیاز بازار داخل به قطعات چدنی و فولادی رو به افزایش است و دولت و سازمان‌های مرتبط باید زمینه توسعه سرمایه‌گذاری و رشد تولید این قطعات را فراهم کنند؛ با این وجود، کماکان شاهد واردات قطعات بی‌کیفیت و در عین حال گران‌قیمت چینی به کشور هستیم و متاسفانه توجه چندانی به وضعیت تولید و درآمدزایی کارگاه‌های کوچک‌مقیاس ریخته‌گری نمی‌شود.
علیرضا خلج در گفت‌وگو با خبرنگار پایگاه خبری و تحلیلی «فلزات آنلاین» بیان کرد: ما فعالیت خود را از سال ۱۳۸۲ در صنعت ریخته‌گری آغاز کردیم و هم‌اکنون انواع قطعات فولادی و چدنی مورد استفاده در صنایع مختلف همچون خودروسازی و ماشین‌آلات کشاورزی را بر اساس سفارش مشتری تولید می‌کنیم. این کارگاه در شهرک صنعتی بهاران شهر همدان قرار دارد و در حال حاضر پنج نفر در آن مشغول به‌کار هستند.
وی در خصوص تامین ماده اولیه و چالش‌های موجود در این زمینه، تصریح کرد: به منظور تولید قطعات چدنی، از شمش چدن و برای تولید قطعات فولادی، از قراضه آهنی استفاده می‌کنیم. نوسان قیمت، مهم‌ترین چالشی است که در این زمینه با آن مواجهیم و نمی‌توانیم برنامه‌ریزی مشخصی برای تولید خود داشته باشیم. هم‌اکنون قراضه آهن تمیز با قیمت ۱۵ هزار و ۵۰۰ تومان به ازای هر کیلوگرم فروخته می‌شود؛ در حالی که چند هفته پیش به دنبال نوسان نرخ ارز، قیمت آن به ۱۷ هزار و ۵۰۰ تومان به ازای هر کیلوگرم نیز رسیده بود. با توجه به اینکه ما قادر به خرید شمش فولاد از بورس کالای ایران نیستیم، بنابراین چاره‌ای جز خرید قراضه از بازار نداریم و نوسان قیمت قراضه در بازه‌های مختلف زمانی، عملکرد مجموعه را تحت تاثیر قرار می‌دهد.
قطعی برق مصادف است با توقف تولید
این فعال صنعت ریخته‌گری، قطعی برق واحدهای صنعتی را یکی دیگر از مهم‌ترین چالش‌های بخش تولید دانست و افزود: در حال حاضر از کوره‌های القایی به جای کوره‌های دوار در بیشتر کارگاه‌های ریخته‌گری استفاده می‌شود. با توجه به اینکه انرژی برق، نقش بسزایی در کارکرد کوره‌های القایی دارد، بنابراین این کوره‌ها از آلایندگی کمتری نسبت به کوره‌های دوار (با سوخت مازوت) برخوردارند. از طرفی، کوره‌های القایی برخلاف کوره‌های دوار که تنها قابلیت ریخته‌گری چدن را دارند، با هیچ محدودیتی مواجه نبوده و ریخته‌گری انواع فلزات اعم از آهنی و غیرآهنی با استفاده از کوره‌های القایی انجام می‌شود. متاسفانه چندین سال است که به دلیل محدودیت تامین انرژی، با معضلی به نام قطعی برق در واحدهای صنعتی طی روزهای گرم سال روبه‌رو هستیم و از آنجایی که پایه و اساس استفاده از کوره‌های القایی برق است، بنابراین هم‌زمان با قطعی برق، فرایند تولید در کارگاه‌های ریخته‌گری که از این کوره استفاده می‌کنند، به طور کامل متوقف می‌شود. در تابستان سال جاری، برق واحدهای صنعتی به مدت دو روز در هفته قطع می‌شد و ما ناچار به تولید در روزهای پایانی هفته بودیم. متاسفانه دولت و سازمان‌های مربوطه، هیچ توجهی به شرایط تولید، فروش و درآمدزایی در واحدهای صنعتی کوچک‌مقیاس ندارند و تولیدکنندگان به جای آنکه بر افزایش کیفیت و راندمان تولید تمرکز کنند، باید نگران قطعی ناگهانی برق و یا گاز در روزهای مختلف سال باشند!
خلج در ارتباط با معضل کمبود نیروی انسانی در صنعت ریخته‌گری، مطرح کرد: اکثر کارگاه‌های ریخته‌گری در سطح استان همدان، کوچک‌مقیاس بوده که حدود پنج تا ۱۰ نفر در آن فعالیت می‌کنند. در اینجا بهتر است بگوییم که ما، با چالش کمبود نیروی انسانی «جوان» مواجهیم زیرا بخش عمده‌ای از فعالان صنعت ریخته‌گری را افراد مسن و باتجربه که سالیان سال است در کارگاه‌های مختلف مشغول به‌کار بوده و در آستانه بازنشستگی قرار دارند، تشکیل می‌دهند. با توجه به سختی کار در کارگاه‌های ریخته‌گری، متاسفانه نیروی انسانی جوان به دنبال فعالیت در مشاغل آسان و غیرمولد بوده و از طرفی، به‌کارگیری غیرقانونی اتباع خارجی در کارگاه‌های ریخته‌گری نیز با جرایم سنگین مالی همراه است. موارد مذکور باعث شده است تا علی‌رغم اهمیت فراوان صنعت ریخته‌گری در بخش‌های مختلف، با معضل کمبود نیروی انسانی و تعطیلی روزافزون کارگاه‌های کوچک‌مقیاس مواجه شویم.
وی در ادامه الزام به استرداد ۴ درصد حق بیمه کارفرما در مشاغل سخت و زیانآور را یکی دیگر از چالش‌های موجود برای فعال صنعت ریخته‌گری عنوان کرد و گفت: با توحه به اینکه ریخته‌گری جزو مشاغل سخت و زیانآور محسوب می‌شود، بنابراین کارگران شاغل در این صنعت زودتر از مشاغل عادی بازنشسته می‌شوند. طبق قانون، پس از احراز شرایط بازنشستگی بیمه شده شاغل در یک کارگاه ریخته‌گری، کارفرمایان موظف هستند معادل ۴ درصد میزان مستمری برقراری بیمه شده نسبت به سنوات اشتغال وی در مشاغل سخت و زیانآور که توسط صندوق تامین اجتماعی محاسبه و مطالبه می‌شود را به طور یک‌جا به حساب سازمان تامین اجتماعی پرداخت کنند. این مبلغ پس از تایید در کمیته‌های استانی، به کارفرمایان ابلاغ و از آن‌ها مطالبه می‌شود اما در این بین، برخی از کارفرمایان از پرداخت آن خودداری می‌کنند و واریز نکردن این مبلغ به حساب سازمان تامین اجتماعی، موجب تاخیر در فرایند بازنشستگی کارگر می‌شود. در همین راستا، اغلب کارگران برای تسریع در امر بازنشستگی خود، شخصا اقدام به پرداخت این مبلغ کرده و در ادامه با ثبت شکایت در مراجع قانونی، استرداد مبلغ پرداختی از کارفرمایان خود را مطالبه می‌کنند. از آنجایی که معمولا در دعاوی بین کارگران و کارفرمایان، اداره کار حق را به کارگران می‌دهد، در نهایت کارفرمایان محکوم به پرداخت این مبلغ می‌شوند. در واقع ما معتقدیم که پرداخت ۴ درصد بیمه مشاغل سخت و زیانآور توسط کارفرمایان، به هیچ وجه قانونی و منطقی نیست و امیدواریم تغییرات اساسی در این زمینه توسط قانون‌گذاران اعمال شود.
افزایش سه برابری مالیات در یک سال!
این تولیدکننده قطعات فولادی و چدنی با بیان اینکه متاسفانه هنوز برخی از خیابان‌های منتهی به کارگاه ما آسفالت مناسبی ندارند، خاطرنشان کرد: مگر میزان تولید و درآمد یک کارگاه ریخته‌گری کوچک‌مقیاس چقدر است که باید ۹ درصد مالیات بر ارزش افزوده هم پرداخت کند؟ مالیات مجموعه ما در سال گذشته، یک میلیارد تومان محاسبه شد و این میزان در سال جاری، به یک‌باره سه برابر افزایش یافت و به سه میلیارد تومان رسید! در کمال تعجب و پس از پیگیری و رفت‌وآمدهای فراوان، در نهایت این میزان را به ۱٫۵ میلیارد تومان کاهش دادیم؛ در حالی که همچنان معتقدیم تولید و فروش ما تغییر چندانی نسبت به سال گذشته نکرده است و باید همان یک میلیارد تومان را پرداخت کنیم.
خلج در ادامه ضمن تاکید بر اهمیت فراوان صنعت ریخته‌گری، اظهار داشت: نیاز بازار داخل به قطعات چدنی و فولادی رو به افزایش است و دولت و سازمان‌های مربوطه باید زمینه سرمایه‌گذاری و احداث کارخانجات جدید ریخته‌گری جهت توسعه تولید این قطعات را فراهم کنند. با این وجود، همچنان شاهد واردات بی‌رویه قطعات بی‌کیفیت و گران‌قیمت چینی به کشور هستیم؛ در حالی که ما می‌توانیم همین قطعات را با کیفیت بهتر و قیمت مناسب‌تر تولید کنیم و در اختیار مصرف‌کنندگان قرار دهیم.
وی در پایان با اشاره به اینکه حداقل سرمایه لازم جهت احداث و راه‌اندازی یک کارگاه ریخته‌گری کوچک با پنج نفر نیروی انسانی و یک کوره القایی برای تولید انواع قطعات فولادی و چدنی (در تیراژ پایین) حداقل ۲۰ تا ۳۰ میلیارد تومان برآورد می‌شود، یادآور شد: در حال حاضر قیمت زمین همگام با هزینه‌های جانبی تولید به شدت افزایش یافته است و افراد باید پیش از هرگونه اقدامی، جوانب احتیاط را در نظر بگیرند و سپس وارد عرصه تولید و صنعت ریخته‌گری شوند.
انتهای پیام//
