طیب خمسه زاده در گفت‌وگو با خبرنگار «فلزات آنلاین»، اظهار داشت: سال ۹۷ اوضاع صنعت سیم و کابل مخابراتی بسیار متشنج بود، معضل بزرگی که تولیدکنندگان سیم و کابل مخابراتی را آزار داد و سبب تعطیلی برخی از واحدهای تولیدی شد، بد قولی شرکت‌های مخابراتی بود؛ با اینکه براساس قرارداد ما به تعهدات خود عمل کردیم اما طرف دوم قرارداد نسبت به پرداخت به‌موقع پایبند نبوده و همین وصول نشدن طلب‌ها موجبات تعطیلی بسیاری از واحدهای تولیدی را رقم زده است. شاید دور از واقعیت نباشد که بگویم قراردادهایی که با شرکت‌های مخابراتی بسته می‌شود بی‌شباهت به قرارداد ترکمنچای نیست؛ انگار که برخی به دنبال تعطیلی واحدها تولیدی سیم و کابل مخابراتی هستند. شاید این حرف واقعیت نداشته باشد اما چیزی که از ظواهر امر متوجه می‌شویم این است که برخی کمر به زمین زدن تولیدکنندگان بسته‌اند؛ البته تا حدودی به اهداف خود نیز رسیده‌اند.

وی با اشاره به اینکه واردات سیم و کابل مخابراتی به صورت محدود انجام می‌شود، افزود: من دلیل این کار شکنی‌ها را نمی‌دانم ولی احتمالا برخی می‌خواهند با زمین زدن واحدهای تولیدی داخلی راه را برای واردات سیم و کابل مخابراتی هموار سازند و سودهای کلانی از این طریق به جیب بزنند و گرنه چرا باید در مسیر تعطیلی شرکت‌های تولیدکننده سیم و کابل گام بردارند و از این بدقولی‌ها چه سود عاید آن‌ها می‌شود؟ البته در حال حاضر واردات سیم و کابل انجام می‌شود اما رایج نیست.

اجرای مناقصات شرکت‌های مخابراتی در پاره‌ای از ابهامات

قائم مقام مدیرعامل شرکت تهران سیمین فر در رابطه با معضلات تولیدکنندگان سیم و کابل مخابراتی ادامه داد: تکلیف تولیدکنندگان سیم و کابل مخابراتی به هیچ وجه مشخص نیست ما با سپرده کردن وجه نقد در نزد بانک‌‎‌ها، برای شرکت در مناقصات ضمانت‌نامه‌ دریافت می‌کنیم و پس از برنده شدن، از شرکت برگزارکننده می‌خواهیم که طبق روال رفتار کرده و طی یک هفت الی ۱۰ روز، نسبت به واگذاری کار اقدام کند اما شرکت‌های برگزارکننده هیچ خبری از جزئیات و ادامه مسیر مناقصه نمی‌دهند و تولیدکنندگان را پا در هوا می‌گذارند؛ به طور مثال در سال گذشته پس از شرکت و برد در یک مناقصه خبری از ادامه و روند مناقصه از شرکت برگزارکننده به ما نرسید، پس از مدتی طی نامه‌ای انصراف خود را به شرکت مربوطه اعلام کردیم تا بتوانیم حساب‌های بسته شده خود را که برای ضمانت نزد بانک گذاشته بودیم، آزاد کنیم که تاکنون جواب نامه انصراف ما را نیز ندادند؛ با این وضعیت ادامه حیات بسیار دشوار است. در واقع نه ضمانت‌نامه‌های ما را آزاد می‌کنند و مناقصات را واگذار می‌کنند و نه اقدام به پرداخت مبالغ توافق شده می‌کنند. مبالغ ضمانت‌نامه‌ها نیز میلیاردی است و اصلا رقم کمی نیست که بگوئیم تاثیر چندانی بر ادامه‌ بقای شرکت نمی‌گذارد، علاوه بر اصل مبلغ سود ۲۸ درصدی که به بانک پرداخت می‌کنیم نیز مزید بر زیان شده است.

خمسه زاده با اشاره به اینکه یک بخش از مواد تولید فیبر نوری از طریق واردات تامین می‌شود، گفت: برخی از مواد تولید فیبر نوری در داخل کشور تولید می‌شود. ابتدای سال ۹۷ مقداری مواد اولیه تولید تار یا فیبر نوری وارد کردیم اما بخاطر نبود نقدینگی و عدم بازگشت مطالبات شرکت، تولید متوقف شد و دیگر نیازی به خرید مواد اولیه نداشتیم. در واقع اگر امسال نیز شرایط به همان منوال پیش برود، قطعا مجبور به تعطیلی هستیم. متاسفانه اواخر سال گذشته مجبور به تعدیل نیرو شدیم و با شرمندگی از نیروهای متخصص و کاربلد خود می‌خواهیم که به سراغ کار دیگری بروند و این اصلا آسان نبود که شب عید عذر آن‌ها را بخواهیم و نان یک خانواده را ببریم اما چاره دیگری نداشتیم. تا پایان سال ۹۶ نیز کارخانه ۲۴ ساعت و با سه شیفت، سیم و کابل تولید می‌کرد که متاسفانه با توجه به شرایط صنعت در سال ۹۷، دیگر رمقی برای تولیدکننده نمانده است.

وی با بیان اینکه شرکت تهران سیمین فر با سابقه فعالیت ۴۰ ساله همیشه افزایش اشتغال را مد نظر داشته است، عنوان کرد: هیچ سالی مثل سال ۹۷ اوضاع صنعت سیم و کابل مخابراتی متشنج نبوده است، ما همیشه جذب نیرو و افزایش تولید داشتیم که پایان سال گذشته برخلاف منوال گذشته، مجبور به تعدیل نیرو و کاهش تولید شدیم، امیدوارم با شروع سال جدید اوضاع بهبود یابد، در غیر اینصورت مجبور می‌شویم که تولید را متوقف و با این ۳۰ پرسنل باقی مانده نیز تسویه حساب کنیم.

دولت باید مفاد قرادادها را شفاف‌سازی کند

قائم مقام مدیرعامل شرکت تهران سیمین فر با عنوان اینکه سال ۹۷ با یک دهم ظرفیت تولید کردیم، بیان کرد: ظرفیت تولید ما۲۲۰ متر در دقیقه است که سال ۹۷ متاسفانه به سختی یک متر در هر دقیقه تولید کردیم. شاید تنها راه نجات صنعت سیم و کابل مخابراتی حمایت دولت باشد؛ دولت باید معوقات خود را پرداخت کند و با بازنگری در مفاد قراردادها نیم نگاهی به تولیدکنندگان نیز داشته باشد و فقط سود خود را در نظر نگیرد. دولت باید شفاف مشخص کند که هر دو طرف قرارداهای تولیدکننده سیم و کابل مخابراتی و شرکت مخابرات به چه شکل همکاری کنند و اگر هر کدام از طرفین بدقولی کرد طرف دیگر بتواند مشکل خود را مرتفع سازد و ضرر و زیان خود را جبران کند. به عنوان مثال یک قراردادی را با شرکت مخابرات تهران داشتیم که طی آن مخابرات موظف بود تا قسط اول خود را در یک تاریخ مشخص پرداخت کند که تا به امروز اقدام به این کار نکرده است در حالی که ضمانت قرارداد را از ما دریافت کرده و حسن انجام کار را نیز گرفته است؛ زمانی که این قرارداد را عقد کردیم قیمت نهایی کابل‌ها سه میلیارد تومان بود اما زمان تحویل به خاطر افزایش قیمت منتج از نوسانات ارز و نرخ تورم، ارزش آن به ۹ میلیارد تومان رسیده بود بنابراین ۶ میلیارد تومان عملا زیان ما در این قرارداد است که ضرر هنگفتی بود اما همین مبلغ سه میلیارد تومان را نیز مخابرات تهران پرداخت نمی‌کند؛ وقتی یک واحد تولیدی از یک قرارداد، چنین ضرری متحمل می‌شود چگونه به حیات خود ادامه دهد؟ بالغ بر دوماه است که به دنبال تسویه این قرارداد هستیم که هنوز موفقیتی حاصل نشده است؛ حتی ضمانت‌نامه‌های ما را نیز آزاد نمی‌کنند.

خمسه زاده با اشاره به اینکه همواره تقاضای خرید سیم و کابل مخابراتی و فیبر نوری وجود دارد، ادامه داد: در حال حاضر تقاضا برای خرید سیم و کابل مخابراتی و فیبر نوری وجود دارد؛ حتی یکی از اهداف وزارت‌خانه توزیع و انتقال داده‌ها از طریق فیبر نوری به روستاها است که نیازمند تجهیزات و تارهای طویلی است، پس تقاضا هست اما توان تولید نداریم این عدم توانایی نیز به دلیل نبود مواد اولیه، تسویه نکردن واحدهای متقاضی، آزاد نشدن ضمانت‌نامه و ….. است که تولیدکننده را مغلوب و معلول کرده است.

مواد اولیه‌ی فیبر نوری از مس ارزان‌تر است

وی در خصوص تمایز فیبر نوری از سیم و کابل مسی توضیح داد: برای استفاده و انتقال اطلاعات از طریق سیم و کابل مسی دو سیم وارد ساختمان شده که از طریق آن تنها یک کاربر می‌تواند مکالمه تلفنی و اینترنت پرسرعت داشته باشد، اما از طریق فیبر نوری با قطری به اندازه یک خودکار بیک، به راحتی هزار کاربر می‌توانند روی این یک تار داده ارسال و دریافت کنند. هزینه نصب، راه اندازی و نگهداری  فیبر نوری بسیار کم است و جدای از این‌ها قیمت خود فیبر نیز یک سوم مس است و کاربران بیشتری را نیز می‌تواند پشتیبانی کند. در حال حاضر هم مس قیمت بالایی دارد و هم منابع این فلز با ارزش، تمام شدنی است پس باید کشور را به سمت مصرف فیبر نوری سوق داد، اما با وضعیتی که تولیدکنندگان داخلی فیبر نوری دارند اگر بخواهیم برای انتقال داده از فیبر نوری استفاده کنیم یا دولت باید تولیدکننده داخلی را حمایت کند و یا از طریق واردات فیبر مورد نیاز خود را تامین کند، در حال حاضر تنها سه شرکت تهران سیمین فر، مجتمع صنعتی رفسنجان و کابل‌های مخابراتی شهیدقندی در کشور فیبر نوری تولید می‌کنند که دو شرکت ما و مجتمع صنعتی رفسنجان تقریبا به حالت تعطیل درآمده‌اند؛ این در حالی است که تمام جهان به سمت استفاده از فیبر نوری می‌رود. حتی دنیا به سمت استفاده از شبکه‌های کابلی برای انتقال تصویر می‌رود که این تکنولوژی نیازمند استفاده از فیبر نوری است، به طور مثال در کشورهای اروپایی با استفاده از شبکه‌های کابلی  فقط با یک تار ۴۰۰ شبکه تلویزیونی را دریافت می‌کند.

قائم مقام مدیرعامل شرکت تهران سیمین فر با اشاره به اینکه فیبر نوری تنها دو سایز دارد، بیان کرد: فیبر نوری دو سایز SM و NZ دارد که از سایز NZ برای فرکانس در  فواصل طولانی و از سایز  SMبرای فواصل کوتاه و داخل شهر استفاده می‌شود.

خمسه زاده با بیان اینکه برای استفاده از فیبر نوری نیازی به حفاری‌های عمیق در زیر زمین نیست، گفت: برای استفاده از فیبر نوری به اندازه ۱۰ سانتی‌متر از زمین حاشیه خیابان را حفاری می‌کنند و لوله‌های بسیار ظریف را داخل این حفره کار می‌گذارند و بعد مجددا آسفالت می‌کنند، به همین دلیل استفاده از فیبر نوری هیچ‌گونه مزاحمتی ندارد. ماشین‌آلات ما از جدیدترین تکنولوژی‌های دنیا در بحث تولید کابل است که با تکیه بر آن می‌توان به راحتی مدرن‌ترین تکنولوژی‌های مخابراتی را در کشور پیاده کرد که متاسفانه از این امکانات هیچ استفاده‌ای نمی‌شود.

وی درخصوص وضعیت صنعت سیم و کابل مخابراتی در سال ۹۸، عنوان کرد: طی این ۴۰ سال کذشته که مجموعه ما فعال است همواره بهمن و اسفند ماه می‌توانستیم به راحتی آینده یکساله صنعت سیم و کابل مخابراتی را پیش‌بینی و بر اساس آن برنامه‌ریزی کنیم، اما در حال حاضر هیچ‌گونه پیش‌بینی نمی‌توان برای فردا داشت، چه برسد به آینده سه ماهه!

مواد اولیه تولید فیبر نوری وارداتی است

قائم مقام مدیرعامل شرکت تهران سیمین فر درخصوص تامین مواد اولیه تولید فیبر نوری، بیان کرد: مواد اولیه تولید فیبر نوری از کشورهای ژاپن و کره وارد کشور می‌شود، هردوی این کشورها صاحب تکنولوژی فیبر نوری هستند. علاوه بر مواد اولیه، ماشین‌آلات و تکنولوژی تولید نیز از این کشورها تامین می‌شود.

خمسه زاده در رابطه با مشتریان سیم و کابل‌های مخابراتی ادامه داد: سازمان‌های متفاوتی از خدمات ما استفاده می‌کنند؛ سپاه، سازمان انرژی اتمی، شرکت نفت و گاز، ادارات توزیع و انتقال برق‌ و هر مکانی که به دوربین‌های مدار بسته نیاز داشته باشد، عمده مشتریانی هستند که از خدمات ما استفاده می‌کنند، با توجه به جدید بودن تکنولوژی فیبر نوری این سیستم مخابراتی می‌توانست آینده روشنی در کشور ما داشته باشد که متاسفانه به هیچ وجه این اتفاق رقم نخورد. این در حالی است که قدمت این تکنولوژی در کشورهای توسعه یافته بیش از ۳۰ سال بوده و با سرعت نیز در حال پیشرفت است.

وی با عنوان اینکه تعدیل نیرو تنها به یک شرکت و یا یک خانواده آسیب نمی‌زند بلکه کل جامعه را دچار معضل اساسی می‌کند، گفت: بیکار کردن یک فرد مستقیما جامعه را دچار معضل می‌کند، بیکاری سبب افزایش طلاق، بزهکاری، قتل، قاچاق و هزاران معضل دیگر می‌شود که مستقیما به قلب یک جامعه ضربه می‌زند که درمان این چالش‌ها بسیار هزینه‌بردار است، در واقع حمایت از تولیدکننده و طبع آن حمایت از نیروی انسانی فعال در این واحدهای تولیدی، هزینه بسیار کمتری نسبت به درمان ناهنجاری‌های پس از بیکاری است.

تحقیق و توسعه، قلب تپنده هر واحد تولیدی است

قائم مقام مدیرعامل شرکت تهران سیمین فر با بیان اینکه تاثیر برندها در صنعت تولید سیم و کابل غیر قابل کتمان است، مطرح کرد: کیفیت و قدمت واحد تولیدی تاثیری بسزایی در شناخته شدن یک کارخانه دارد، به غیر از کیفیت و قدمت، تکنولوژی آن واحد نیز بسیار مهم است و سبب تمایز آن واحد از دیگر رقبا می‌شود. در واقع برندها توجه بیشتری به کیفیت محصول خود دارند و علاقه‌ای ندارند اعتباری که طی سال‌ها به‌دست آورده‌‌اند را از دست بدهند.

خمسه زاده در پایان گفت: تجربه و دانش نیروی انسانی می‌تواند یکی از نکات مهم و مثبت در صنعت تولید باشد، ما طی سال، دوره‌های آموزشی متعددی برای پرسنل برگزار می‌کردیم، دانش و فن ضامن کیفیت محصول نهایی است و هرچقدر در راستای افزایش علم و دانش هزینه کنیم باز هم کم است، در واقع برگزاری دوره‌های آموزشی، سرمایه‌گذاری بلند مدت است. یکی از برنامه‌های مجموعه ما احداث دانشگاه مرتبط با سیم و کابل در کنار کارخانه بود تا بتوانیم در جهت پرورش نیروی متخصص گام بزرگ‌تری برداریم.