صنعت فولاد از شاخصه‌های اصلی رشد اقتصادی در کشورهای مختلف شناخته می‌شود. این صنعت در ایران با رشد قابل ملاحظه‌ای همراه بوده است.
بنابراین با توجه به سرمایه عظیمی که برای توسعه این صنعت صرف شده، توجه به صادرات برای حفظ بقای آن ضروری به‌نظر می‌رسد. «فلزات‌آنلاین» برای بررسی بازار مصرف ورق‌های گالوانیزه تولید شده در کشور با مدیرعامل شرکت فولاد امیرکبیر کاشان به گفت‌وگو نشسته است. عزیز قنواتی اعتقاد دارد، شکل‌گیری و حفظ رویکرد صادراتی برای تمامی صنایع از جمله صنعت فولاد به‌ویژه طی سال‌های آتی ضروری به‌نظر می‌رسد.
تولید و مصرف ورق‌های گالوانیزه در کشور ما چه جایگاهی دارد؟
از مصارف عمده و اصلی ورق‌های گالوانیزه در ایران می‌توان به صنعت لوازم خانگی اشاره کرد. رویکرد آتی مصرف این محصول نیز، به صنعت خودروسازی گره خورده است. بر همین اساس نیز انتظار می‌رود که طی سال‌های آتی نیاز به ورق گالوانیزه استحکام بالا بیشتر شود.
تا پیش از تاسیس نخستین واحد تولید ورق گالوانیزه کشور در سال ۷۴ فولاد امیرکبیر کاشان، نیاز کشور به این محصول از طریق واردات تامین می‌شد. در ادامه با توجه به نیاز صنایع کشور به ورق‌های گالوانیزه، فولاد امیرکبیر کاشان احداث شد. پس از آن، فولادمبارکه نیز خط تولید ورق‌های گالوانیزه را راه اندازی کرد. تاراز، هفت الماس و … نیز سایر شرکت‌هایی هستند که به تولید این محصول مبادرت کردند. اکنون نیاز داخلی به این محصول مرتفع شده است.
ورق گالوانیزه تولید شده در ایران از چه جایگاهی در بازارهای بین‌المللی برخوردار است؟
شکل‌گیری و حفظ رویکرد صادراتی برای تمامی صنایع از جمله صنعت فولاد به‌ویژه طی سال‌های آتی ضروری به نظر می‌رسد. این نگاه، زمینه توسعه صنایع را فراهم می‌آورد و موجب می‌شود تا بتوان از موقعیت‌های موجود و پتانسیل‌های کنونی، بیشترین استفاده را کرد.
ارز آوری، ایجاد اشتغال، بالفعل کردن ظرفیت تولید طرح‌هایی که به ظرفیت واقعی خود نرسیده اند، به روز کردن تکنولوژی و استفاده از آخرین فناوری‌های روز دنیا را باید از امتیازاتی دانست که با توسعه صادرات، نصیب صنعت ما می‌شود. بنابراین باید تاکید کرد که قطع صادرات با هدف تامین نیاز داخل اشتباه است. یعنی در مواردی باید برخی نیازها را با واردات تامین کرد و این استراتژی در تمام دنیا پذیرفته شده است.
برخی از فعالان اقتصادی، صادرات را مانع توسعه صنایع داخلی می‌دانند؛ نظر جناب‌عالی در این خصوص چیست؟
نگاه مسئولان و تولیدکنندگان به مقوله صادرات باید ملی باشد و منافع کشور در اولویت قرار گیرد. نگاه بخشی‌نگری و توجه تنها به منافع یک صنعت یا یک حرفه یا سندیکا، حرف‌های نیست و منافع ملی را تحت‌الشعاع قرار می‌دهد. همان‌طور که پیش از این هم اشاره شد، با توسعه صادرات، ارزآوری بیشتر می‌شود و ارزش پول ملی کشور ما بیش از پیش افزایش می‌یابد. علاوه بر این، کسب بازار هزینه بر است و به‌مرور زمان محقق می‌شود. بنابراین نباید بازارهایی که به سختی به دست آورده‌ایم را به آسانی از دست بدهیم.
حضور تولیدکنندگان ایرانی را در بازار عراق چطور ارزیابی می‌کنید؟ توسعه ارتباط تجاری با این کشور از چه پارامترهایی تاثیر می‌پذیرد؟
در کشور عراق و به‌ویژه مناطقی که مورد حملات داعش قرار گرفته‌اند، بازار بکری برای بازسازی وجود دارد. ارتباط مرزی ایران و عراق، فرصت ویژه‌ای را در اختیار ایران قرار می‌دهد تا سهم قابل توجهی از این بازسازی را به خود اختصاص دهد. البته توجه به این نکته ضروری به نظر می‌رسد که حضور موفق در بازار هر کشوری به دو عامل بستگی دارد. درواقع می‌توان گفت که صادرات موفق از تولیدکنندگان و همچنین دیپلماسی اقتصادی، سیاسی و سیاست‌های دولت تاثیر می‌پذیرد.
برای نمونه تولیدکنندگان ما برای حفظ بازار عراق، باید در درجه نخست کالای با کیفیت تولید و صادر کنند و به اصول و عرف تجارت بین‌الملل نیز پایند باشد. هرچند که این موضوع همان‌ظور که باید در ابتدای روابط تجاری ایران و عراق مورد توجه قرار نگرفت. یعنی برخی تولیدکنندگان در شرایطی که عراق به محصولات ما نیاز داشت، کالای کم کیفیت تولید و به این کشور صادر کردند. در واقع شرایط فروش از جمله کیفیت، قیمت، زمان تحویل و …. برنده این بازار رقابتی را مشخص می‌کند.
