برخی منابع آگاه در روز سه‌شنبه ۲۵ اکتبر به موسسه Fastmarkets اعلام کردند که عرضه ارزان‌قیمت بیلت فولادی چین به‌طور قابل توجهی تمایل به خرید از عرضه‌کننده‌های کلیدی فولاد آسیای جنوب شرقی را کاهش داده است.
به گزارش پایگاه خبری و تحلیلی «فلزات آنلاین» و به نقل از موسسه «Fastmarkets»، به گفته برخی منابع آگاه، بازار فولاد چین طی هفته پایانی اکتبر با بحبوحه کاهش حجم تقاضا و ضعف در بخش املاک ضعیف عمل کرده و همین امر محصولات فولادی چین را به گزینه‌ای بسیار مناسب برای صادرات به دیگر بازارها تبدیل کرده است.
حجم معاملات آتی کویل نورد گرم و میلگرد در بورس آتی شانگهای «SHFE» در روز ۲۵ اکتبر کاهش یافت؛ این در حالی است که قیمت فولاد در بازار فیزیکی نیز در همین روز روند نزولی داشت. همچنین ضعف ارز یوان چین در برابر ارز دلار آمریکا، منجر به کاهش قیمت کویل نورد گرم برای صادرات چین شد و در روز ۲۵ ماه اکتبر، پایین‌ترین سطح قیمتی را در دو سال گذشته تجربه کرد.
در این روز برخی معامله‌گران نقل کردند که محموله‌های بیلت فولادی چین در بازارهای مختلفی همچون تایوان، آسیای جنوب شرقی و ترکیه عرضه می‌شوند.
واحدهای تولیدی در چین، بیلت فولادی تولیدی خود را با ارز یوان به تاجران می‌فروشند و به گفته موسسه «Fastmarkets»، تاجران هرگونه مبادلات در بحث صادرات را تحت کنترل خود دارند.
موسسه «Fastmarkets» قیمت روزانه برای بیلت فولاد چین با شرط تحویل در انبارهای تانگشان چین و با احتساب مالیات بر ارزش افزوده را حدود سه هزار و ۶۳۰ یوان (۴۹۷ دلار) بر هر تن در روز ۲۵ ماه اکتبر ارزیابی کرد.
هنوز مشخص نیست که چه تعداد از محموله‌های عرضه شده بیلت فولادی مربوط به واحدهای تولید چین و چه تعداد مربوط به بیلت‌هایی است که از قبل از روسیه به چین صادر و دوباره از چین صادر شده است. در واقع این رویه‌ای است که برخی از تجار چینی در برخی مواقع اتخاذ می‌کنند.
بر اساس اطلاعات گمرک فیلیپین، این کشور در نیمه اول سال ۲۰۲۲، حدود ۱۲۶ هزار و ۲۶۲ تن بیلت از چین وارد کرده اما به گفته برخی منابع، بخشی از این حجم برای فروش مجدد است.
برخی منابع اعلام کردند که قیمت پیشنهادی فوب بیلت گرید ۳SP از مبدا چین به مقصد آسیای جنوب شرقی، حدود ۵۰۰ دلار در هر تن برای روز ۱۸ ماه اکتبر بود. برآورد می‌شود که با در نظر گرفتن تفاوت‌های هزینه حمل‌ونقل و درجه کیفیت بیلت‌ها، قیمت عرضه «CFR» بیلت ۵SP، چیزی مابین ۵۳۰ تا ۵۳۵ دلار در هر تن برای تحویل در بندر مانیل باشد.
به گفته یک منبع تجاری ژاپنی و یک تاجر تایوانی، قیمت عرضه «CFR» در تایوان برای بیلت گرید ۳SP، حتی مبلغی کمتر و حدود ۵۰۰ دلار در هر تن بود. این منابع افزودند که با در نظر گرفتن چنین قیمت‌هایی، تاجران باید موقعیت‌های فروش خود را برای این محموله‌ها به شدت افزایش دهند.
به بیان ساده‌تر و به گفته یک شرکت فولادساز اندونزیایی، قیمت عرضه «CFR» بیلت چین برای تحویل در بنادر ترکیه در روز ۱۸ ماه اکتبر، به حدود ۵۴۵ دلار در هر تن رسید اما با چنین مبلغی هیچ خریداری پیدا نکرد. این در حالی بود که خریداران ترکیه‌ای پیش از این، با قیمتی بین ۵۵۰ تا ۵۵۵ دلار در هر تن معامله کرده بودند.
شایعاتی وجود دارد مبنی بر اینکه محموله‌ای از بیلت ۱۵۰ میلی‌متری فولادی با گرید ۳sp با حجم بیش از ۲۰ هزار تن از مبدا چین در اواخر هفته سوم اکتبر توسط یک واردکننده در آسیای جنوب شرقی با قیمتی حدود ۵۱۰ تا ۵۱۵ دلار در هر تن رزرو شده است. یکی از منابع آگاه در بازار معتقد بود که یکی از این خریداران، یک واحد تولیدی در فیلیپین است. دیگر منابع اظهار داشتند که اگر شرکت یا خریداری توافقی انجام داده، آن شرکت یا خریدار متعلق به کشور اندونزی است.
تاثیر حجم عرضه بر بازارها
برخی منابع اظهار داشتند که حجم زیاد عرضه فولاد از مبدا چین که وارد بازار شده، منجر به کاهش قیمت واردات در فیلیپین شده است.
عرضه حجم زیاد بیلت فولادی از چین، موجب ایجاد مشکلاتی در دیگر بازارها شده است. این منابع افزودند که در مورد حجم مبادلات انجام شده در این رابطه، هنوز تردیدهایی وجود دارد. یک منبع تجاری مستقر در سنگاپور در روز ۲۵ ماه اکتبر، به موسسه «Fastmarkets» اعلام کرد که زمان خرید و فروش برای قیمت‌گذاری بیلت فولادی در رابطه با روند صادرات چین هنوز پایان نیافته است.
یک منبع آگاه در کارخانه تولیدی واقع در اندونزی مطرح کرد که بازار محصول بیلت در حال کاهش است و به نظر می‌رسد تقاضایی برای این محصولات در بازار وجود ندارد و هیچ پیشنهادی هم از سوی خریداران در شهر مانیل فیلیپین ارائه نشده است.
یک تاجر ژاپنی بیان کرد که ممکن است حجم تقاضا در چند ماه آینده بیشتر کاهش یابد و در همین راستا نیز شاخص قیمت‌ها روند نزولی به خود بگیرد. وی افزود: یکی دیگر از نشانه‌های بارز تقاضای ضعیف در آسیا این است که برخی از فولادسازان ژاپنی به دلیل عدم سفارش برای محصولات فولادی، امکان صادرات چدن خام را بررسی می‌کنند.
بیلت فولادی با آلیاژ گرید ۳SP کوره بلند به قیمت ۵۴۵ دلار در هر تن برای تحویل در انبارهای شهر مانیل از مبدا مالزی و حدود ۵۲۵ تا ۵۳۵ دلار در هر تن با امکان تحویل در انبار از مبدا اندونزی پیشنهاد شد. از جمله پیشنهادهای معدودی که در هفته سوم اکتبر ارائه شد، می‌توان به قیمت ۵۱۰دلار در هر تن برای بیلت فولادی با آلیاژ گرید ۵SP اشاره کرد.
موسسه «Fastmarkets» ارزیابی قیمت برای بیلت فولادی با آلیاژ گرید ۵SP، حجم وارداتی، امکان تحویل در انبارهای شهر مانیل را اعلام کرد که از حدود ۵۳۰ دلار به ۵۲۰ تا ۵۲۵ دلار به ازای هر تن در روز ۲۵ ماه اکتبر رسید که نسبت به هفته قبل از آن، حدود پنج تا ۱۰ دلار در هر تن کاهش داشت.
به گفته یکی از فعالان بازار، معامله‌گران یک محموله از بیلت فولادی با آلیاژ ۵SP مالزی را به یک خریدار در فیلیپین به قیمت ۵۱۰ دلار در هر تن با موعد تحویل در ماه نوامبر به صورت فوب، در روزهای پایانی هفته سوم ماه اکتبر فروختند. این منابع افزودند که ارزش این معامله حدود ۵۳۰ تا ۵۳۵ دلار به ازای هر تن با امکان تحویل در فیلیپین خواهد بود اما این قیمت در ارزیابی‌های موسسه «Fastmarkets» به دلیل شرایط خرید اضطراری کنار گذاشته شد.
سایر معاملات انجام شده
یکی دیگر از عوامل کاهش قیمت در بازارهای آسیا، حضور بیلت فولاد ارزان‌قیمت روسیه در بازار بود. منابع آگاه بیان کردند که یک محموله بیلت فولادی با آلیاژ گرید ۳SP متعل به روسیه در هفته سوم اکتبر به قیمت ۵۰۵ دلار در هر تن به شرط تحویل در انبارهای تایوان فروخته شد.
همچنین بیلت کوره قوس الکتریکی خاور دور روسیه، به قیمت ۵۰۵ دلار در هر تن با شرط تحویل در انبارهای تایوان در روز ۲۵ اکتبر پیشنهاد شد. سایر پیشنهادات در خصوص بیلت روسیه در همان روز حدود ۵۱۵ تا ۵۲۵ دلار در هر تن با شرط تحویل در انبارهای تایوان بود.
برخی شنیده‌ها حاکی از آن است که یک کارخانه در تایوان در اواخر هفته سوم ماه اکتبر، حدود ۱۰ هزار تن بیلت ژاپنی دارای وانادیوم بالا را به قیمت ۵۴۵ دلار در هر تن خریداری کرد.
علاوه‌براین، در هفته سوم ماه اکتبر معامله‌ای برای بیلت فولادی با آلیاژ گرید ۵SP از مبدا مالزی به مقصد اندونزی به قیمت ۵۳۸ دلار در هر تن با امکان تحویل در انبارها انجام شد.
یک شرکت تولیدی در مالزی به موسسه «Fastmarkets» اعلام کرد که اولویت کارخانه‌ها در مالزی در حال حاضر فروش به دو کشور اندونزی و تایلند است و ترجیحی به فروش در کشور فیلیپین ندارند؛ چراکه هزینه‌های حمل‌ونقل بین این دو کشور ارزان‌تر است.
