مدیر کارگاه ریخته‌گری سقائی، تولیدکننده قطعات چدنی گفت: برخی از کارگاه‌های ریخته‌گری فعال در استان‌های مرکزی کشور علی‌رغم اینکه اقدامات لازم جهت تامین آب مورد نیاز خود اعم از لوله‌کشی، خرید کنتور، انشعاب و… را انجام داده‌اند، باز هم ناچار به خرید ماهیانه آب با رقمی بالغ بر ۴۰ میلیون تومان هستند؛ ضمن اینکه هزینه برق کارگاه‌هایی که از کوره القایی در خط تولید خود استفاده می‌کنند، به شدت افزایش یافته و به حدود ۷۰ میلیون تومان در ماه رسیده است. فعالان صنعت ریخته‌گری در حالی ناچار به پرداخت این هزینه‌های هنگفت هستند که سایر هزینه‌های تولید اعم از حقوق نیروی انسانی، بیمه، مالیات و… نیز افزایش یافته است و اگر قرار باشد شرایط به همین روال ادامه پیدا کند، باید در انتظار تعطیلی بیش از پیش کارگاه‌های ریخته‌گری در سطح کشور باشیم.
علیرضا سقائی در گفت‌وگو با خبرنگار پایگاه خبری و تحلیلی «فلزات آنلاین» بیان کرد: بیش از نیم قرن است که در صنعت ریخته‌گری مشغول فعالیت هستیم و در حال حاضر شمش چدن و انواع قطعات چدنی مورد استفاده در ماشین‌آلات صنعتی، کشاورزی، پمپ‌سازی و… را تولید می‌کنیم. کارگاه ریخته‌گری ما در شهرک صنعتی سجزی اصفهان واقع شده است و هم‌اکنون ۴۰ نفر در مجموعه مشغول فعالیت هستند.
وی در ارتباط با تامین مواد اولیه، عنوان کرد: قراضه چدنی، عمده ماده اولیه مورد نیاز مجموعه را تشکیل می‌دهد که آن را از کارخانجات بزرگ خودرویی و… تامین می‌کنیم. ضایعات خریداری شده در داخل کوره ذوب شده و پس از آنالیز و سردسازی مذاب، تبدیل به شمش و قطعات چدنی می‌شود. عملیات آنالیز به منظور اندازه‌گیری میزان کربن، سیلیس و…، اصولا با استفاده از دستگاه کوانتومتر انجام می‌شود اما از آنجایی که ما سالیان طولانی در صنعت ریخته‌گری فعالیت داشته‌‌ایم و تجارب فراوانی را در این صنعت کسب کرده‌ایم، آنالیز را به صورت چشمی انجام می‌دهیم و تلاش ما بر این است که از قراضه تمیز برای تولید شمش و قطعات چدنی استفاده کنیم.
معیار قیمت‌گذاری قراضه چدنی مشخص نیست!
مدیر کارگاه ریخته‌گری سقائی افزود: قراضه چدنی توسط برخی بنگاه‌های ضایعاتی همچون ثامن قیمت‌گذاری می‌شود و معیار و فرمول مشخصی نیز در این زمینه وجود ندارد. یعنی ممکن است قیمت ضایعات طی یک هفته کاری، چندین بار تغییر کند و همین مسئله باعث سردرگمی تولیدکنندگان و فعالان صنعت ریخته‌گری شده است. در حال حاضر قیمت قراضه چدنی به حدود ۱۴ هزار و ۸۰۰ تومان به ازای هر کیلوگرم در بازار رسیده است و به نظر می‌رسد قیمت آن در نیمه دوم سال جاری، روند افزایشی به خود بگیرد.
سقائی ضمن انتقاد از عدم تامین زیرساخت‌های مورد نیاز کارگاه‌های ریخته‌گری، مطرح کرد: علی‌رغم اینکه اقدامات لازم جهت تامین آب کارگاه همچون لوله‌کشی، خرید کنتور، انشعاب و… را انجام داده‌ایم اما به دنبال خشکسالی و معضل کمبود آب در استان‌های مرکزی کشور همچون اصفهان، آب مورد نیاز خود را با هزینه ۴۲ میلیون تومان در ماه خریداری می‌کنیم! قطعی برق نیز به یک چالش همگانی در صنعت کشور تبدیل شده است و در حال حاضر شاهد قطعی برق واحدهای صنعتی فعال در شهرک صنعتی سجزی طی دو روز کامل کاری در هفته هستیم؛ در حالی که طبق برنامه اعلام شده، قرار بود یک روز در هفته برق کارگاه ما قطع شود. به منظور رفع این معضل، از سه تا چهار ژنراتور در داخل کارگاه استفاده می‌کنیم که متاسفانه باز هم جوابگوی نیاز ۸۵۰ کیلوواتی برق کوره موجود نیست. در حال حاضر قیمت یک دیزل ژنراتور ۸۸ کیلوواتی، حدود ۲۸۵ میلیون تومان است و ما باید هزینه هنگفتی را برای تامین برق خود با استفاده از این ژنراتورها در نظر بگیریم که به هیچ وجه صرفه اقتصادی ندارد. هزینه برق مصرفی کارگاه حدود ۷۰ میلیون تومان در ماه است و ما باید بخش عمده‌ای از درآمد خود را به پرداخت هزینه‌های انرژی اختصاص دهیم.
وی با بیان اینکه از کوره القایی سه تنی در داخل کارگاه استفاده می‌کنیم، تصریح کرد: این کوره از نوع فرکانس متوسط است که از جمله ویژگی‌های آن، می‌توان به سرعت ذوب سریع و بازدهی تولید بالا، راه‌اندازی آسان و آلودگی کمتر نسبت به سایر کوره‌ها اشاره کرد. این کوره خارجی و ساخت کشور ژاپن است و ما نسبت به بومی‌سازی برخی قطعات آن در داخل خود مجموعه اقدام کرده‌ایم و بی‌نیاز از واردات قطعات یدکی هستیم. همچنین یک کوره قوس الکتریکی نیز در اختیار داریم که به دلیل عدم تامین برق کافی، از آن استفاده نمی‌کنیم.
این فعال صنعت ریخته‌گری در ادامه به معضل کاهش نیروی انسانی در کارگاه‌های ریخته‌گری اشاره کرد و گفت: با توجه به اینکه نیروی انسانی بومی تمایلی به فعالیت در کارگاه‌های ریخته‌گری ندارد، کارفرمایان ناچار به استفاده از کارگران و اتباع خارجی (افغانستانی، پاکستانی و…) در مجموعه‌های خود هستند. از طرفی، مراجع قضائی و انتظامی نیز از حضور این افراد در کارگاه‌های ریخته‌گری جلوگیری کرده و در نهایت این کارفرماست که با معضل کمبود نیروی انسانی و پیامدهای ناشی از آن مواجه می‌شود زیرا استخدام اتباع بیگانه بدون مجوز قانونی ممنوع است و اگر کارفرمایان به هر دلیل اتباع خارجی بدون پروانه کار را استخدام کنند، بابت اشتغال غیرمجاز هر کارگر خارجی معادل ۱۰ برابر حداقل دستمزد روزانه جریمه میشوند و در صورتی که نسبت به تسویه حساب و اخراج آن‌ها اقدام نکنند، با مجازات حبس نیز مواجه خواهند شد!
سقائی ادامه داد: این در حالی است که بسیاری از پروژه‌های کشور در حوزه ساختمان‌سازی، راهسازی و… با به‌کارگیری اتباع خارجی در حال اجراست. بنابراین تا زمانی که ما نیازمند به‌کارگیری اتباع بیگانه در پروژه‌های داخلی هستیم، امکان اجرای دقیق مقررات حقوق کار مرتبط با این افراد وجود ندارد. ما معتقدیم که این معضل، برگرفته از ضعف در اجرا و یا عدم اجرای صریح و شفاف مقررات و همچنین بیاطلاعی اکثر کارفرمایان از قانون کار کشور و پیامدهای شخصی و اجتماعی به‌کارگیری اتباع خارجی غیرمجاز است.
عدم تحقق وعده‌های مسئولان و سازمان‌های دولتی
وی با طرح این سوال که به چه علت کارگاه‌های ریخته‌گری و مشاغل دشوار ملزم به پرداخت ۹ درصد مالیات بر ارزش افزوده هستند، ابراز کرد: سازمان امور مالیاتی کشور در سال ۱۳۹۸ هم‌زمان با شیوع ویروس کرونا و همه‌گیری بیماری کووید ۱۹، اعلام کرد که جرائم مرتبط با عدم پرداخت به موقع مالیات کارگاه‌های صنعتی و تولیدی آسیب‌دیده از کرونا با بخشودگی‌هایی همراه خواهد شد اما نه تنها این امر محقق نشد بلکه ما حدود ۴۴۰ میلیون تومان بابت مالیات در همان سال پرداخت کردیم. در ادامه مالیات دریافتی از کارفرمایان افزایش پیدا کرد و بسیاری از کارگاه‌های ریخته‌گری طی این مدت به دلیل عدم توانایی در پرداخت مالیات و سایر هزینه‌های مرتبط با بخش تولید، ناچار به تعطیلی و یا کاهش حداکثری تولید شده‌اند.
مدیر کارگاه ریخته‌گری سقائی در خصوص فعالیت کارگاه‌های ریخته‌گری غیرمجاز، اظهار داشت: این معضل از مدت‌ها قبل در صنعت ریخته‌گری کشور وجود داشته و همچنان ادامه دارد اما شک نکنید که اطلاعات کافی در ارتباط با فعالیت این کارگاه‌ها در دسترس بخش‌های مربوطه است و با این وجود مشخص نیست که چرا همچنان شاهد فعالیت آن‌ها به ویژه در اطراف شهرهای بزرگ و صنعتی کشور هستیم!
سقائی در پایان در ارتباط با چشم‌اندار و آینده صنعت ریخته‌گری در کشور، یادآور شد: ما آلوده و گرفتار تولید به دنبال فعالیت چندین ساله در صنعت ریخته‌گری و کسب دانش و تجارب فراوان شده‌ایم و به راحتی نمی‌توانیم از آن جدا شویم اما واقعیت امر این است که امروزه افراد حاضر به سرمایه‌گذاری در این صنعت نیستند و تمایل و انگیزه‌ای هم در این زمینه ندارند. در حال حاضر میزان سرمایه‌گذاری لازم جهت احداث یک کارگاه ریخته‌گری شمش و قطعات چدنی، در حدود ۳۵ میلیارد تومان برآورد می‌شود و متاسفانه سرمایه‌گذاری در این حوزه نسبت به سالیان قبل به شدت کاهش یافته است. با این وجود کماکان به فعالیت خود ادامه می‌دهیم و امیدواریم که شاهد کاهش مشکلات موجود در صنعت ریخته‌گری در آینده نزدیک باشیم.
انتهای پیام//
