مدیرعامل شرکت نورد آریان فولاد گفت: شمش و میلگرد فولادی در بورس کالا به گونه‌ای قیمت‌گذاری می‌شوند که فاصله قیمتی میان آن‌ها کفاف هزینه‌های تولید را نمیدهد و اکثر نوردکاران با زیان مواجه شده‌اند.
بهمن قاسمی در گفتوگو با خبرنگار پایگاه خبری و تحلیلی «فلزات آنلاین»، اظهار داشت: چالش‌های صنعت فولاد در سال‌های اخیر زیاد بوده است که ازجمله آن‌ها می‌توان به قطعی برق و گاز اشاره کرد. با این حال، تولیدکنندگان فولاد باید نسبت به آینده امیدوار باشند تا بتوانند به فعالیت خود ادامه دهند. به نظر می‌رسد شرایط نامناسب صنعت فولاد بهتر خواهد شد.
توانایی تولید دو میلیون تن مقاطع فولادی داریم
مدیرعامل شرکت نورد آریان فولاد در خصوص محصولات این شرکت خاطرنشان کرد: شرکت ما میلگرد، نبشی، تیرآهن، ورق کم‌عرض با اسلب و شمش فولادی تولید می‌کند. آریان فولاد بزرگ‌ترین تولیدکننده مقاطع فولادی متعلق به بخش خصوصی بوده و در سال ۱۳۸۵ در بوئین زهرا احداث شده است. این شرکت دارای دو مجموعه با عنوان نورد آریان فولاد و ذوب آهن آریان بوئین زهرا است که ظرفیت کلی خطوط فعال و در حال بهره‌برداری آن‌ها به دو میلیون تن می‌رسد. در حال حاضر، ۱۵ تا ۲۰ درصد از ظرفیت خطوط نوردی شرکت فعال است.
وی افزود: سه خط میلگرد با ظرفیت‌های ۶۰۰ هزار تن، ۷۸۰ هزار تن و ۶۰۰ هزار تن در اختیار داریم که وظیفه تولید میلگرد از قطر ۱۰ تا ۳۲ میلی‌متر را دارند. همچنین دو خط نورد مقاطع سنگین در شرکت نصب شده است که هر یک ۵۲۰ هزار تن ظرفیت دارند و می‌توانند انواع مقاطع فولادی مانند تیرآهن، نبشی، ناودانی، ریل و تسمه را تولید کنند. ضمن اینکه یک خط میلگرد ۵۵۰ هزار تنی در حال احداث داریم که این طرح تا پایان سال ۱۴۰۰ به بهره‌برداری خواهد رسید. یکی از نقاط قوت شرکت نورد آریان فولاد، توانایی تولید محصولات آلیاژی است اما با توجه به شرایط، تنها محصولات ساختمانی تولید می‌کنیم. به طور مثال، قادر به تولید مقاطع سنگین و آلیاژی دکل‌های بزرگ انتقال برق برای وزارت نیرو و نیز مقاطع دکل‌های بزرگ نفتی هستیم.
قاسمی عنوان کرد: یک کارخانه تولید شمش فولادی در مجموعه وجود دارد که ظرفیت آن نسبت به ظرفیت کلی نورد نسبتا پایین است و به ۲۴۰ هزار تن در سال می‌رسد. متاسفانه این واحد تولیدی نیز با ظرفیت پایین فعالیت می‌کند و تولید سالانه آن حداکثر ۴۰ هزار تن است که کفاف نیاز واحدهای نوردی را نمیدهد. البته یک طرح توسعه ذوب ۳۵۰ هزار تنی القایی با کوره ۵۰ تنی در دست اقدام داریم که این طرح در مراحل انتهایی خود قرار دارد و اوایل سال ۱۴۰۱ به بهره‌برداری خواهد رسید.
مدیرعامل شرکت نورد آریان فولاد تصریح کرد: برای تولید شمش، قراضه را از بازار آزاد و آهن اسفنجی را از بورس کالا تامین می‌کنیم. همچنین برای تولید مقاطع فولادی، شمش از بورس کالا خریداری می‌شود. ضمن اینکه طبق دستورالعمل‌های جدید، زمانی که مواد اولیه را از بورس کالا تامین می‌کنیم، باید محصولات خود را در بورس عرضه کنیم که این امر هر هفته توسط شرکت آریان فولاد انجام می‌شود.
قیمت مواد اولیه با محصول تناسب ندارد
قاسمی اذعان کرد: شرکت آریان فولاد از ۱۲ اردیبهشت ماه تا پایان شهریور ماه به طور پیاپی با قطعی برق مواجه بود و نتوانست تولید خود را مطابق با برنامه و ظرفیت پیش ببرد. در زمستان نیز قطعی گاز گریبان‌گیر تولیدکنندگان فولاد شد. به همین دلیل هیچ یک از تولیدکنندگان مقاطع فولادی نتوانستند تولید مطلوبی داشته باشند.
وی اضافه کرد: مشکل دیگری که حوزه نورد مقاطع طویل فولادی با آن درگیر شده، قیمت‌گذاری محصولات فولادی و فاصله قیمتی میان مواد اولیه و محصولات است. در حال حاضر، فاصله میان قیمت شمش فولادی و میلگرد در بورس کالا حداکثر به ۷ درصد می‌رسد. در حالی که تولیدکنندگان مقاطع فولادی حدود ۳ درصد برای کرایه حمل شمش فولادی از مبادی تولید می‌پردازند و ۴ درصد نیز شمش به اکسید تبدیل می‌شود. بنابراین سایر هزینه‌های تولیدکنندگان مقاطع طویل در قیمت‌گذاری لحاظ نمی‌شود و تولید در این حوزه با ضرر همراه است.
مدیرعامل شرکت نورد آریان فولاد بیان کرد: به طور مثال، در یک هفته شمش فولاد در بورس ۱۳ هزار و ۵۰۰ تومان و میلگرد ۱۴ هزار و ۶۰۰ تومان به ازای هر کیلوگرم قیمت‌گذاری شدند. در حالی که نوردکار باید ۳۵۰ تا ۴۰۰ تومان به ازای هر کیلوگرم کرایه حمل و حداقل ۴ درصد هزینه اکسید و ضایعات بپردازد که بیش از ۵۰۰ تومان است؛ همچنین ۳۰۰ تومان هزینه بهره بانکی می‌شود. جمع این هزینه‌ها حدود یک هزار و ۲۰۰ تومان به ازای هر کیلوگرم شمش فولادی خواهد شد. به این ترتیب، یک نوردکار سایر هزینه‌های تولید مانند بیمه، مالیات، برق، گاز، آب و دستمزد کارکنان را چگونه بپردازد؟ روندهای جهانی به ویژه در حوزه دریای سیاه نشان می‌دهد که فاصله قیمتی میان شمش و میلگرد همواره بیش از ۱۱ درصد و به طور متوسط ۱۳ درصد بوده است. در حالی که تولیدکنندگان شمش فولادی که عموما دولتی هستند، بعضا بیش از ۱۰۰ درصد حاشیه سود دارند و تولیدکنندگان حوزه نورد که متعلق به بخش خصوصی هستند، با زیان فعالیت می‌کنند.
تامین مواد اولیه بزرگ‌ترین چالش نوردکاران است
قاسمی مطرح کرد: بزرگ‌ترین چالش نوردکاران، تامین مواد اولیه و کمبود نقدینگی است. متاسفانه برای تامین نقدینگی، معمولا بانک‌ها همکاری لازم را به عمل نمی‌آورند و به تولیدکنندگان تسهیلات نمی‌دهند. بنابراین نقدینگی کافی جهت تامین مواد اولیه نداریم. ضمن اینکه تولیدکنندگان بزرگ شمش فولادی، محصول خود را به صورت قطره‌چکانی در بورس کالا عرضه می‌کنند تا بتوانند باقی شمش خود را برای صادرات نگه دارند. به همین دلیل به طور معمول برای دریافت شمش فولادی، میان نوردکاران رقابت صورت می‌گیرد و با افزایش قیمت شمش، تامین مواد اولیه دشوارتر خواهد شد.
وی ادامه داد: فاصله میان عرضه شمش تا تحویل محصول در حدود یک ماه است و اغلب معاملات نیز به صورت نقدی انجام می‌شوند. همین امر بر نوردکاران فشار زیادی وارد می‌کند که در نتیجه آن، شرکت نورد آریان فولاد با بیش از یک هزار نفر پرسنل، تنها با ۱۵ تا ۲۰ درصد ظرفیت اسمی خود فعالیت می‌کند که آن هم با زیان همراه است. با ادامه این روند امکان دارد که با توجه به زیان‌دهی حوزه نورد، سرمایه‌گذاری‌ها در این حوزه از بین برود.
انتهای پیام//
