روابط عمومی از جایگاه ویژهای در فعالیتهای مختلف اقتصادی برخوردار است. هرچند که این جایگاه مورد توجه کافی قرار نگرفته و همین امر نشان از نارسایی جدی در نظام مدیریتی کشور است.
پایگاه خبری تحلیلی «فلزاتآنلاین» برای تبیین جایگاه روابط عمومی بهویژه در حوزه صنایع معدنی و فلزی با مدیر روابط عمومی شرکت سرمایهگذاری توسعه معادن و فلزات به گفتوگو نشسته است.
جایگاه و اهمیت روابط عمومی را در فعالیتهای مختلف اقتصادی چطور ارزیابی میکنید؟
همچنان که از آخرین پژوهشهای صورت گرفته بر سودآوری و موفقیت بنگاههای اقتصادی به دست میآید، سازمانهایی در رسیدن به اهداف خود موفق تر بودهاند که توانستهاند به سطح بالاتری از رضایت ذینفعان خود دست یابند. ذینفع عبارت است از هر فرد یا گروهی که نفعی از وجود و فعالیتهای یک سازمان داشته باشد اعم از سهامداران، مشتریان، کارکنان، تامینکنندگان، بخشهای حاکمیتی و … امروزه دایره ذینفعان در شرکتها و سازمانهای بزرگ بسیار گسترده شده است و در فضای کسبوکار شرکتها ناچار به توجه به منافع گروههای متنوعی از ذینفعان مختلف هستند، تا بتوانند به حیات خود ادامه دهند.
شناسایی، طبقهبندی و ارزیابی انتظارات ذینفعان و تعامل بر اساس نوع آنها در گرو ارتباط موثر با آنان است و این ارتباط در حیطه کار و تخصص روابط عمومی تعریف میشود. با این توضیح، ادامه حیات و ارزش آفرینی سازمانها و فعالیتهای اقتصادی آنان با عملکرد درست روابط عمومی گره خورده است.
به عقیده شما آیا فعالیت در حوزه روابط عمومی بهویژه در بخش معدن و صنایع معدنی، آنطور که باید مورد توجه قرار دارد؟ متأسفانه خیر.
فقدان روابط عمومی در شرکتهای صنعتی و معدنی چه وظایفی را بر عهده دارد؟
بخشی از وظایف ما، همان مواردی است که در سایر شرکتها و بنگاههای اقتصادی دنبال میشود مثل خبریابی، خبررسانی، مدیریت ارتباطات درون و برونسازمانی، اقناع و ترغیب و اطلاعرسانی، توسعه مشارکت و افکارسنجی، جلب اعتماد و مشارکت مخاطبان، بسترسازی و آیندهنگری، بحرانستیزی و اعتمادسازی و درنهایت مهندسی افکار عمومی و … لیکن برای اجرای درست این وظایف، در شرکتهای صنعتی و معدنی علاوه بر دانش و هنر روابط عمومی، به گستره وسیع و قابل قبولی از اطلاعات بازار و تحولات اقتصادی، دانش فنی مرتبط با معدن و صنایع مرتبط نظیر حملونقل، انرژی، آب، تأمین مالی، مدیریت، حقوق و امثال آن موردنیاز است.
همچنین در شرکتهای معدنی، توجه ویژه به مسئولیت اجتماعی در مورد جمعیتهای بومی منطقه از اهمیت مضاعفی برخوردار است. رفع این چالشها تنها در سایه برنامهریزی و تلاش هماهنگ بخشهای مختلف حاکمیت، آموزش، مدیریت و بهویژه تلاش مضاعف و پیگیر فعالان عرصه روابط عمومی میسر خواهد بود.