نخستوزیر چین اخیرا طی کنفرانسی اعلام کرد که دولت این کشور قصد دارد همزمان با افزایش میزان حجم تقاضای برق و تلاش برای پاسخگویی به این حجم از تقاضای آن، میزان مصرف زغالسنگ در این کشور را حدود ۷۵ میلیون تن افزایش دهد.
به گزارش پایگاه خبری و تحلیلی «فلزاتآنلاین» و به نقل از روزنامه «The Telegraph»، با در نظر گرفتن افزایش ۷۵ میلیون تنی مصرف زغالسنگ در چین به طور سالانه، این کشور با اختلاف به بزرگترین تولیدکننده گازهای گلخانهای در جهان تبدیل خواهد شد؛ البته که در حال حاضر حدود ۲۵ درصد از سهم انتشار کربن در جهان معادل ۱۵ میلیارد تن به کشور چین تعلق دارد.
از سوی دیگر، میزان انتشار کربن در انگلیس طبق آمار ارائه شده، حدود ۴۰۰ میلیون تن در سال اعلام شده است. این رقم در مقایسه با عدد ۸۱۷ میلیون کربن تولیدی در سال ۱۹۹۰ در کشور مذکور کاهش را تجربه کرده است. در همین راستا، طبق وعده وزیر انرژی انگلیس قرار است تا سال ۲۰۳۵ میزان کربن تولیدی در این کشور به سالانه ۱۵۵ میلیون کاهش پیدا کند.
به نظر میرسد موضوع اجرای طرحهای مبتنی بر مکانیزم برایند انتشار کربن صفر در چین برخلاف انگلیس قرار است به گونه دیگری و فعلا در خلاف جهت آن عملیاتی شود. این تغییر راهبرد چین که البته با ادعای تامین حجم روزافزون برق در این کشور انجام شده است، نشان میدهد که چین نسبت به تعهدات خود در قبال کاهش میزان گازهای گلخانهای تولیدی در صنایع تولیدی خود، به ویژه در بخشهایی که وابسته با استفاده از زغالسنگ بوده، به اجبار و به طور موقت روی خوش نشان نمیدهد.
در ادامه میتوان میزان مصرف زغالسنگ در تامین برق چین طی بازه زمانی سالهای ۲۰۱۴ تا ۲۰۲۴ را در نمودار شماره یک مشاهده کرد.
نمودار ۱٫ میزان مصرف زغالسنگ در تامین برق چین
به گزارش موسسه «Argus» که در سال ۲۰۲۴ متن آن منتشر شد، میزان مصرف زغالسنگ چین با حدود ۶ درصد افزایش، به رکورد ۴٫۹ میلیارد تن رسید که ۵۶ درصد از حجم کل زغالسنگ مصرفی در سطح جهانی را شامل میشود. طبق ارزیابیهای انجام شده، میزان مصرف زغالسنگ چین در سال گذشته میلادی بیش از ۳۰۰ میلیون تن افزایش یافت که معادل ۸۰۰ میلیون تن کربن تولیدی است. جالب است که تنها افزایش میزان کربن تولیدی چین ناشی از رشد مصرف زغالسنگ در مقایسه با میزان انتشار سالانه کربن انگلیس، حدود ۵۰ درصد افزایش را تجربه کرده است.
بر همین اساس و طبق آمار میتوان اعلام کرد که چین، بیشترین مصرف زغالسنگ را در بازار جهانی به خود اختصاص داده و این روند از حدود ۲۰ سال گذشته آغاز شده است. قابل ذکر است که بخش اعظم زغالسنگ مصرفی چین از طریق تولید داخلی تامین میشود. با این حال، به نظر میرسد در راستای برآورده کردن تقاضای مورد نیاز این کشور، دسترسی به ماده معدنی مذکور به ویژه در صنعت برق کافی نیست.
آمارهای ارائه شده از کمرگ چین نشان میدهد حجم واردات محمولههای دریایی زغالسنگ حرارتی به چین در سال ۲۰۲۴ حدود ۳۵۹ میلیون تن اعلام شده است. با این احتساب، چین در حال حاضر بزرگترین واردکننده محمولههای دریایی زغالسنگ حرارتی در جهان به شمار میرود.
در همین رابطه، انتظار میرود حجم تولید و مصرف زغالسنگ در چین طی سالهای آینده روندی افزایشی به خود بگیرد. بنابراین، نگرانیها در مورد دستیابی به اهداف طرح برایند انتشار کربن صفر تا سال ۲۰۵۰ با توجه به این مسئله در سطح جهانی افزایش پیدا میکند. انجمن حملونقل و توزیع زغالسنگ چین در ابتدای ماه ژانویه ۲۰۲۵ پیشبینی کرد که حجم تقاضای ماده معدنی مذکور در این کشور در سال جاری میلادی، حدود یک تا ۲ درصد رشد را تجربه خواهد کرد.
طبق محاسبات انجام شده، این مقدار حدود ۷۵ میلیون تن زغالسنگ در سال خواهد بود که معادل ۱۵۰ میلیون تن دیاکسید کربن تولیدی بیشتر است. این بدان معناست که طرح انگلیس برای کاهش حدود ۲۵۰ میلیون تن انتشار گازهای گلخانهای تا سال ۲۰۳۵ با توجه به افزایش مصرف زغالسنگ چین، به نوعی اقدام انگلیس در تلاش برای کاهش کربنزدایی در مقیاس جهانی را بلااثر خواهد کرد.
منطقه مغولستان داخلی، بزرگترین تولیدکننده زغالسنگ در چین به شمار میرود که میزان تولید این ماده معدنی در آن، حدود ۱٫۳ میلیارد تن در سال ۲۰۲۴ اعلام شده است. بیشتر زغالسنگ تولید شده در منطقه مذکور از معدن زغالسنگ «Haerwusu» به عنوان بزرگترین معدن زغالسنگ جهان استخراج میشود که تحت مالکیت شرکت «Shenhua Group» قرار دارد. ناگفته نماند که بزرگترین نیروگاه برق از زغالسنگ جهان در منطقه مغولستان داخلی واقع شده است. ظرفیت تولید این نیروگاه برق که «Tuoketuo» نام دارد، حدود هفت گیگاوات ذکر شده که دو برابر ظرفیت تولید برق نیروگاه هستهای در حال ساخت «Hinkley Point C» در شهر سامرست انگلیس است.
گفتنی است بیشتر برق تولید شده در نیروگاه «Tuoketuo» به شهر پکن از طریق شبکه توزیع و انتقال برق به منظور تامین انرژی مورد نیاز حدود ۱۰ میلیون خانوار ساکن این کلانشهر منتقل میشود.
لارا دونگ، تحلیلگر ارشد بخش زغالسنگ در موسسه «S&P Global Commodity Insights» با اشاره به اینکه انتظار میرفت میزان مصرف زغالسنگ در چین طی یک دهه به اوج خود برسد، افزود: پیشبینی میشود میزان مصرف زغالسنگ چین به دلیل گذار به انرژیهای تجدیدپذیر، حدود ۷۵ درصد نسبت به رقم فعلی تا سال ۲۰۵۰ کاهش را تجربه کند.
میشل مانوک، مدیر اجرایی موسسه «FutureCoal» با بیان اینکه چین ۶۱ درصد از برق مورد نیاز خود را از طریق مصرف زغالسنگ تولید میکند، مطرح کرد: زغالسنگ در حال حاضر به عنوان یک ماده اولیه و یک منبع انرژی در صنایع فولاد، آلومینیوم و سیمان چین به شمار میرود.
همانطور که پیشتر به آن اشاره شد، دولت چین علت افزایش مصرف زغالسنگ را تامین حجم تقاضای روزافزون برق در این کشور اعلام کرده است؛ البته باید به تلاش چین در راستای توسعه انرژیهای تجدیدپذیر در این کشور در سال ۲۰۲۴ نیز گریزی زد و اعلام کرد که ظرفیت سیستمهای خورشیدی و بادی در کشور مذکور، به ترتیب ۴۵٫۲ و ۱۸ درصد در سال گذشته میلادی در مقایسه با سال ۲۰۲۳ افزایش یافته است.
سخنگوی سفارت چین در لندن در رابطه با گذار به انرژیهای تجدیدپذیر، عنوان کرد: تمرکز در این گذار نه فقط بر روی چین بلکه باید به سراسر مناطق جهان معطوف شود و همکاریها در این زمینه میان کشورها افزایش پیدا کند.
وی خاطرنشان کرد: چین همچنان به حمایت خود از تعمیق همکاریهای بینالمللی در راستای ارتقای توسعه پایدار انرژی و مشارکت بیشتر در اجرای اقدامات جهانی به منظور جلوگیری از تغییرات اقلیمی ادامه خواهد داد. این موارد در حالی مطرح میشود که کار ساخت چندین نیروگاه مبتنی بر سوخت زغالسنگ در چین برای تامین نیاز مصرفکنندگان آغاز شده است.
در ادامه میتوان سهم مناطق مختلف جهان در استفاده از زغالسنگ با هدف تامین برق خود را در بازه زمانی سالهای ۲۰۰۲ تا ۲۰۲۷ در نمودار شماره ۲ مشاهده کرد.
نمودار ۲٫ سهم مناطق مختلف جهان در استفاده از زغالسنگ در تامین برق
بر اساس گزارشهای منتشر شده، با در نظر گرفتن افزایش میزان مصرف انرژی در صنعت برق چین طی سالهای اخیر، تنها در سال ۲۰۲۳ تعدادی نیروگاه برق مبتنی بر سوخت زغالسنگ با مجموع ظرفیت تولید سالانه ۱۱۴ گیگاوات ساعت برق راهاندازی شد. در مقام مقایسه، میتوان بیان کرد که ظرفیت تولید برق در انگلیس مجموعا ۷۵ گیگاوات ساعت ذکر شده است. در همین رابطه و برای فهم این مسئله که چه حجم بالایی از کربن در صنایع چین منتشر میشود، تنها ارزیابی این مقایسه انجام شده کافی خواهد بود.
طبق طرح کربنزدایی ارائه شده از سوی دولت بریتانیا، تنها طی دو سال گذشته (۲۴-۲۰۲۳)، فعالیت بخشهای بزرگی از صنایع سنگین بریتانیا از جمله واحد فرآوری «Grangemouth» اسکاتلند و واحدهای تولید فولاد متعلق به شرکت تاتا استیل در انگلیس متوقف شده است.
اگرچه اجرای چنین اقداماتی در کاهش انتشار کربن در بریتانیا موثر بوده، اما باعث شده اتکای این کشور به واردات فولاد از چین روندی صعودی به خود بگیرد. در پایان میتوان عنوان کرد که با توجه به اقدامات انجام شده در راستای افزایش میزان مصرف زغالسنگ به ویژه در صنعت برق چین، انتظار میرود همچنان روند افزایش انتشار کربن در این کشور طی سالهای آینده ادامه داشته باشد.
انتهای پیام//