مدیرعامل شرکت ذوب آهن فردوس باختر گفت: قیمت محصولات فولادی در کشور ما به دلیل افزایش بی‌رویه نرخ ارز افزایش یافته و قیمت بسیاری از آن‌ها در بازار داخلی از قیمت‌های جهانی گران‌تر است؛ به همین دلیل صادرات فولاد دیگر مزیت چندانی برای تولیدکنندگان ندارد.
مجید اسمعیلی مقدم در گفت‌وگو با خبرنگار پایگاه خبری و تحلیلی «فلزات آنلاین» اظهار داشت: وضعیت بازار فولاد کشور بغرنج شده و هیچ یک از حلقه‌های آن به خوبی کار نمی‌کنند. قیمت‌ها به طور سرسام‌آوری روزانه تغییر می‌کنند و چشم‌انداز مثبتی برای آینده بازار فولاد کشور نمی‌توان تصور کرد.
وی افزود: تولیدکنندگان و حتی مسئولان برای برنامه‌ریزی در بخش‌های بازار و تولید نیازمند دریافت اطلاعات هستند تا با نتیجه‌گیری از داده‌های دریافتی بتوانند یک برنامه‌ریزی مدون و منسجم برای آینده کوتاه‌مدت یا بلندمدت داشته باشند. از آنجایی که در اقتصاد کشور و به تبع آن، بازار فولاد ثبات وجود ندارد و ممکن است در یک روز چندین مرتبه قیمت‌ها نوسانات شدید داشته باشند، هرگز نمی‌توان داده قابل اطمینانی از بازار دریافت و در جهت آن برای تولید برنامه‌ریزی کرد.
نبود چشم‌انداز مشخص برای آینده تولید
مدیرعامل شرکت ذوب آهن فردوس باختر بیان کرد: در شرایط نبود ثبات اقتصادی، هیچ اقتصاددان و تولیدکننده‌ای نمی‌تواند چشم‌انداز مشخصی از آینده اقتصادی تولید داشته باشد. اگر ثبات در بازار وجود نداشته باشد، رفتار هیچ مولفه اقتصادی اعم از تولید و مصرف را نمی‌توان پیش‌بینی کرد.
اسمعیلی مقدم اذعان کرد: تولیدکنندگان در سراشیبی سقوط بدون ترمز قرار گرفته‌اند و اگر به درون دره یعنی تعطیلی کارخانه، سقوط نکنند، در بهترین شرایط به کوه مشکلات برخورد کرده و زیان‌های زیادی را متحمل می‌شوند!
وی با اشاره به تغییر لحظه‌ای قیمت‌ها در بازار، بیان کرد: تولیدکنندگان هر روز شاهد تغییر لحظه‌ای قیمت‌ها در بازار هستند و کاری از دست آن‌ها در این شرایط بر نمی‌آید. ممکن است در یک روز تولیدکنندگان متحمل زیان شوند اما روز بعد این زیان جبران شود و سودآوری داشته باشند. به همین دلیل نمی‌توان آینده واضحی را از صنعت فولاد تصور کرد.
مدیرعامل شرکت ذوب آهن فردوس باختر خاطرنشان کرد: مشکل دیگر بازار فولاد، عدم همخوانی قیمت مواد اولیه با قیمت محصولات است. به طور مثال، قیمت قراضه حدود هفت هزار تومان به ازای هر کیلوگرم است؛ در حالی که شمش فولادی حدود ۱۱ هزار تومان به ازای هر کیلوگرم و میلگرد نیز ۱۲ هزار تومان به ازای هر کیلوگرم قیمت‌گذاری می‌شود و این فاصله قیمتی میان محصولات فولادی هیچ منطقی ندارد. مشخص نیست چه جریان‌هایی بازار فولاد را هدایت می‌کنند تا این قیمت‌ها تعیین شود.
اسمعیلی مقدم یادآور شد: در سال‌های نه چندان دور، شرایط به گونه‌ای بود که ثبات در بازار وجود داشت و فاصله قیمتی میان محصولات زنجیره فولاد نیز طبق قواعد مرسوم بازار، کاملا منطقی بود. به طوری که فعالان بازار نسبت به نحوه قیمت‌گذاری محصولات فولادی اطلاع داشتند. ضمن اینکه پس از عرضه محصولات فولادی در بورس کالا، قیمت‌ها کاملا شفاف بودند و همه تولیدکنندگان مطابق با قیمت کشف شده، فروش خود را انجام می‌دادند. علاوه‌براین، قیمت‌ها روزانه تغییر چندانی نداشت و بسیار ناچیز بود.
وی تصریح کرد: هیجانات بازار و نوسانات به گونه‌ای است که تولیدکنندگان هر روز صبح نمی‌توانند تخمینی از قیمت‌های عصر داشته باشند. تجربه یکی دو سال اخیر برای نوسانات بازار، هرگز برای تولیدکنندگان تکرار نشده و همه در شرایط بهت و سرگردانی به سر می‌برند.
نوسانات اقتصادی به بخش تولید ضربه می‌زند
مدیرعامل شرکت ذوب آهن فردوس باختر عنوان کرد: هیجانات بازار باعث می‌شود حتی سرمایه‌گذاران دیگر رغبتی برای سرمایه‌گذاری در حوزه تولید نداشته باشند و از بخش تولید روز به روز فاصله بگیرند. تولیدکنندگانی که در این شرایط پای تولید ایستاده‌اند، سرسخت و عاشق این حوزه بوده و شرایط را تحمل می‌کنند.
اسمعیلی مقدم ادامه داد: اتفاق دیگری که در نوسانات بازار برای تولیدکنندگان رخ می‌دهد، کاهش روزافزون قدرت خرید آن‌ها است. با پایین آمدن قدرت خرید، تولیدکنندگان نمی‌توانند به میزان سابق و مطمئن مواد اولیه خود را تامین کنند. به همین دلیل میزان تولید آن‌ها ۴۰ تا ۵۰ درصد کاهش می‌یابد؛ بنابراین تعادل بازار به هم می‌خورد.
وی مطرح کرد: کارخانه‌های کوچک برای کنترل ظرفیت تولید خود و ایجاد تنوع در محصولات، کمتر با مشکل مواجه می‌شوند. چرا که حجم تولید آن‌ها چندان زیاد نیست و خطوط تولید آن‌ها نیز با مشکل جدی مواجه نمی‌شود. در مقابل، تولیدکنندگان بزرگ، به ویژه شرکت‌هایی که ظرفیت تولید بیش از دو هزار تن در روز دارند، با کاهش ۵۰ درصدی ورود مواد اولیه، حدود نیمی از خط تولید خود را از دست می‌دهند و کاهش میزان تولید، چالش بسیار جدی برای ادامه فعالیت آن‌ها خواهد بود.
مدیرعامل شرکت ذوب آهن فردوس باختر در خصوص مهم‌ترین محصولات در بخش مقاطع فولادی در کشور، بیان کرد: حدود ۵۰ تا ۶۰ درصد از مقاطع طویل فولادی موجود در بازار کشور میلگرد بوده که بیشترین تقاضا را به خود اختصاص داده است. پس از آن، تیرآهن و نبشی، دیگر مقاطع اصلی بازار را تشکیل می‌دهند.
صادرات فولاد دیگر مزیت ندارد!
اسمعیلی مقدم در پاسخ به این پرسش که آیا صادرات در این شرایط می‌تواند به کمک تولیدکنندگان مقاطع فولادی بیاید یا خیر، خاطرنشان کرد: در سال‌های گذشته به دلیل رشد نرخ ارز و عدم افزایش قیمت‌های محصولات فولادی در بازار داخلی، صادرات مزیت خوبی داشت و به رونق تولید منجر می‌شد اما از زمانی که قیمت محصولات فولادی در بازار داخلی بالا رفته، صادرات مزیت خود را از دست داده است. به طور مثال، اگر قیمت میلگرد در بازارهای بین‌المللی ۴۰۰ دلار به ازای هر تن و نرخ ارز نیز به بیش از ۲۹ هزار تومان رسیده باشد، به این ترتیب قیمت میلگرد در بازارهای بین‌المللی در بهترین شرایط ۱۱ هزار و ۶۰۰ تا ۱۲ هزار تومان به ازای هر کیلوگرم قیمت‌گذاری می‌شود. در حالی که نرخ میلگرد در بازار داخلی اکنون به بیش از ۱۲ هزار تومان به ازای هر کیلوگرم رسیده و بنابراین صادرات دیگر مزیت قابل توجهی ندارد.
وی با اشاره به مشکلات متعدد صادرکنندگان، بیان کرد: مشکل دیگر صادرکنندگان، سامانه نیما است؛ این یعنی همه صادرکنندگان باید ارز حاصل از صادرات خود را در سامانه نیما عرضه کنند. در حالی که قیمت ارز در سامانه نیما کمتر از بازار آزاد است. متاسفانه به جای لحاظ کردن مشوق برای صادرکنندگان در جهت بازگرداندن ارز به کشور و کمک به آن‌ها برای ارزآوری بیشتر، با اجبار ارائه ارز در سامانه نیما، صادرکنندگان تنبیه می‌شوند. این در حالی است که در هیچ کشوری چنین سامانه‌ای برای بازگرداندن ارز صادراتی وجود ندارد.
مدیرعامل شرکت ذوب آهن فردوس باختر تاکید کرد: تولیدکننده هیچ راهی جز بازگرداندن ارز حاصل از صادرات به کشور ندارد زیرا باید با ارز صادراتی بتواند هزینه‌های خود اعم از خرید مواد اولیه، حقوق و دستمزد، هزینه‌های انرژی و… را پرداخت کند و تقریبا تمام ارز باید صرف امور تولید شود.
اسمعیلی مقدم اذعان کرد: مسئولان قصد دارند با ایجاد سامانه نیما، روند صادرات را کنترل کنند، در حالی که مشابه این سامانه در صنایع هیچ کشوری مشاهده نشده است. بسیاری از صادرکنندگان نیز به دلیل دستورالعمل‌های صادراتی، به تدریج صادرات خود را کاهش داده یا متوقف کرده‌اند. تولیدکنندگان خواستار تجارت آزاد هستند و باید اختیار آن را داشته باشند که میان بازار داخلی یا صادراتی، یکی را برای فروش محصول خود انتخاب کنند.
عملکرد کلی بورس کالا مثبت است
مدیرعامل شرکت ذوب آهن فردوس باختر در خصوص الزام تولیدکنندگان به عرضه در بورس کالا، تصریح کرد: شرکت ما تاکنون نه محصولی در بورس کالا عرضه کرده و نه مواد اولیه خود را از آن تامین کرده است اما باید توجه داشت که عملکرد کلی بورس کالا ایجاد شفافیت در بازار است و به صورت کلی، عملکرد آن با توجه به شرایط عمومی بازار مثبت ارزیابی می‌شود.
وی مطرح کرد: طبق دستورالعمل وزارت صنعت، معدن و تجارت، تولیدکنندگانی که تامین مواد اولیه خود را از بورس کالا انجام می‌دهند، باید ۶۰ درصد محصول خود را در بورس عرضه کنند. در صورتی که تولیدکننده‌ای بتواند از این شرایط استفاده کند، قطعا به سود کل زنجیره خواهد بود و شرکت ما نیز قصد حضور در بورس کالا را هم برای تامین مواد اولیه و هم عرضه محصول دارد.
اسمعیلی مقدم عنوان کرد: حضور تولیدکنندگان در بورس کالا باعث ایجاد ثبات نسبی در هزینه‌ها و محاسبات کلی خرید و فروش شرکت‌ها می‌شود و در این شرایط ناپایدار اقتصادی، بهتر از بازار آزاد است. علاوه بر این، حجم عرضه‌ها در بورس کالا و تاریخ آن مشخص است و بر اساس آن، تولیدکننده می‌تواند برای تولید برنامه‌ریزی انجام دهد. ضمن اینکه قیمت‌ها در بورس کالا از ثبات بیشتری برخوردار است.
لزوم تشویق صادرکنندگان
مدیرعامل شرکت ذوب آهن فردوس باختر ابراز کرد: انتظار تولیدکنندگان از دولت این است که با قوانین و دستورالعمل‌ها مانع فعالیت آن‌ها نشود. تولیدکننده باید به ویژه در حوزه تجارت و صادرات آزاد باشد و بتواند به صورت آزادانه نحوه فروش خود را تعیین کند. در همه کشورها، صادرکننده مورد تشویق دولت قرار می‌گیرد و الزامی هم برای عرضه ارز خود به سامانه‌های دولتی ندارد. به طور مثال، ترکیه برای کالاهای صادراتی حدود ۱۲ تا ۱۸ درصد مشوق صادراتی به صادرکنندگان ارائه می‌دهد.
اسمعیلی مقدم اذعان کرد: انتظار می‌رود صادرکنندگان حداقل اگر مورد تشویق دولت قرار نمی‌گیرند، با سامانه‌هایی همچون نیما تنبیه نشوند. ضمن اینکه عرضه ارز در سامانه نیما با قیمتی به مراتب کمتر از بازار آزاد انجام می‌شود؛ در حالی که ممکن است تولیدکننده مواد اولیه خود را با قیمت بازار آزاد تامین کرده باشد. طبیعی است که در این شرایط نمی‌توان انتظار رشد صادرات، افزایش تولید و عملکرد صحیح اجزای زنجیره تولید و افزایش میزان تولید را داشت.
انتهای پیام//
