موسسه بررسی آماری انرژی جهان (IE)، اخیرا مطالعات انرژی سال ۲۰۲۳ جهانی خود را منتشر کرد که اطلاعات مفیدی از وضعیت مصرف انرژی جهانی و چشم‌اندازهای آتی آن در اختیار سیاست‌گذارن، فعالان، صاحب‌نظران و علاقه‌مندان قرار می‌دهد.

به گزارش پایگاه خبری و تحلیلی «فلزات‌آنلاین» و به نقل از روابط عمومی شرکت سرمایه‌گذاری توسعه معادن و فلزات، موسسه بررسی آماری انرژی جهان (IE)، اخیرا مطالعات انرژی سال ۲۰۲۳ جهانی خود را منتشر کرد که اطلاعات مفیدی از وضعیت مصرف انرژی جهانی و چشم‌اندازهای آتی آن در اختیار سیاست‌گذارن، فعالان، صاحب‌نظران و علاقه‌مندان قرار می‌دهد. گزارش خلاصه ذیل که توسط علیرضا لطفی، مدیر فنی و مهندسی شرکت سرمایه گذاری معادن و فلزات گردآوری شده است، به وضعیت و رویدادهای مهم مربوط به حوزه انرژی در سال ۲۰۲۳ پرداخته و همراه با وضعیت انرژی جهان، به وضعیت کشور ایران نیز در این حوزه اشاره کرده است. به زودی، گزارش‌های تحلیلی نیز در این زمینه منتشر خواهد شد.

مقدمه:

مصرف جهانی انرژی در سال ۲۰۲۳ با افزایش مصرف ۲ درصدی نسبت به سال ۲۰۲۲، رکورد جدید ۶۲۰ اگزا ژول را ثبت کرد. سوخت‌های فسیلی همچنان زیربنای توسعه آن‌ها هستند و حدود ۸۱ درصد از ترکیب انرژی آن‌ها را تشکیل می‌دهند، نقش زغال‌سنگ در تامین انرژی جهان در سال ۲۰۲۳ حدود ۲۶ درصد بوده است و ۸ درصد نیز مربوط به انرژی‌های بادی و خورشیدی است؛ همچنین سهم نفت و گاز نیز به ترتیب ۳۲ و ۲۳ درصد بوده است.

در ایران نیز مصرف انرژی در سال ۲۰۲۳ با افزایش ۲ درصدی نسبت به سال قبل، به ۱۲.۷ اگزا ژول رسیده است. سبد تامین انرژی ایران نسبت به انرژی جهانی، اختلاف زیادی دارد؛ به صورتی که حدود ۷۰ درصد به گاز وابسته است و ۲۷ درصد به نفت که این دو منبع، جمعا بیش از ۹۷ درصد منابع تامین انرژی کشور را تشکیل می دهند و کمتر از ۳ درصد مربوط به نیروگاه‌های برق‌آبی، زغال‌سنگ، انرژی هسته‌ای و تجدیدپذیرها است. نکته حائز اهمیت اینکه در سال ۲۰۲۳ در مقایسه با سال ۲۰۲۲، سهم بخش گاز در تامین انرژی کلی کشور حدود یک درصد افزایش یافته است و البته نقش تجدیدپذیرها نیز از ۰.۱۵ درصد به حدود ۰.۵ درصد رسیده است.

مهم‌ترین نکات در خصوص انرژی سال ۲۰۲۳:

کشورهای حوزه آسیا و اقیانوسیه ۶۰ درصد تقاضای جهانی انرژی را به خود اختصاص دادند که اغلب مربوط به اقتصاد چین، هند، اندونزی، ژاپن و کره جنوبی است؛ در حالی که آمریکای جنوبی و مرکزی و آسیا و اقیانوسیه نرخ رشد مصرف بالاتر از میانگین جهانی را تجربه کردند؛ تقاضا در آفریقا نیز ۰.۴ درصد کاهش یافت. لازم به ذکر است که در سال ۲۰۲۳، مصرف برق نسبت به سال ۲۰۲۲ ثابت بوده است.

تقاضای برق در آمریکای شمالی و اروپا به ترتیب یک و ۲ درصد کاهش یافت. در این مناطق، تقاضای برق به طور ویژه و فزاینده‌ای تحت تاثیر مقررات بهره‌وری انرژی، مصرف بهیه انرژی در روشنایی و تغییر عادات مصرف‌کننده قرار می‌گیرد.

سال ۲۰۲۳، سال رکوردهای تولید و مصرف در سراسر جهان بود و اکثر بازارها به دلیل کاهش مشکلات زنجیره تامین، حداقل به روندهای بلندمدت خود قبل از کووید ۲۰۱۹ بازگشتند.

اگرچه تقاضا برای گاز در سال ۲۰۲۳ نسبت به سال قبل از آن ثابت باقی ماند اما مصرف نفت به طور خاص به شدت افزایش یافت که عمدتا به دلیل کاهش سیاست‌های قرنطینه صفر کووید توسط چین بود. مصرف نفت خام برای اولین بار از سطح ۱۰۰ میلیون بشکه در روز عبور کرد و همچنین رکورد تقاضای برای زغال‌سنگ شکسته شد و از سال ۲۰۲۲ فراتر رفت.

مصرف انرژی‌های تجدیدپذیر در سال ۲۰۲۳، شش برابر نرخ رشد کل انرژی رشد پیدا کرد و رشد تقاضای برق از این منابع، ۲۵ درصد سریع‌تر از کل مصرف انرژی بوده است.

تحولات انرژی:

مصرف کل انرژی جهانی در سال ۲۰۲۳ نسبت به سال ۲۰۲۲، با حدود ۲ درصد افزایش به حدود ۶۲۰ اگزا ژول رسید که ۰.۶ درصد بالاتر از میانگین ۱۰ ساله خود و بیش از ۵ درصد بالاتر از سطح قبل از کووید ۲۰۱۹ بود.

در سال ۲۰۲۳، سهم انرژی‌های تجدیدپذیر از کل مصرف انرژی به ۱۴.۶ درصد رسید که نسبت به سال قبل از آن ۰.۴ درصد افزایش داشت. انرژی‌های تجدیدپذیر به همراه انرژی هسته‌ای، بیش از ۱۸ درصد از کل انرژی مصرف شده در سال ۲۰۲۳ را تشکیل دادند و مصرف سوخت‌های فسیلی با ۰.۴ درصد کاهش، به ۸۱.۵ درصد رسید.

مصرف انرژی در ایران نیز در سال ۲۰۲۳، با افزایش ۱.۹ درصدی نسبت به سال پیش از آن به ۱۲.۷ اگزا ژول رسید که رشد مصرف در سال ۲۰۲۳ نسبت به میانگین ۱۰ ساله خود، حدود یک درصد کاهش در رشد را نشان می‌دهد. مصرف انرژی در کشور حدود ۲ درصد انرژی جهانی است.

انتشار کربن:

انتشار گازهای گلخانه‌ای ناشی از مصرف انرژی، فرایندهای صنعتی، مشعل‌سوزی و متان (بر حسب معادل دی‌اکسید کربن) ۲.۱ درصد افزایش یافت و از سطح رکورد ثبت شده در سال ۲۰۲۲ فراتر رفت و با ۲.۱ درصد افزایش، برای اولین بار از سطح ۴۰ میلیارد تن گذشت. انتشار دی‌اکسید کربن ناشی از مشعل‌سوزی «flaring»، به میزان ۷ درصد و انتشار متان و گازهای فرایندهای صنعتی بیش از ۵ درصد افزایش یافته است.

در ایران نیز انتشار کربن در سال ۲۰۲۳، با یک  درصد رشد نسبت به سال قبل از آن به ۹۳۷ میلیون تن رسید که این میزان ۲.۳ درصد کل انتشار کربن جهانی را تشکیل می‌دهد.

نفت:

تولید جهانی نفت در سال ۲۰۲۳ با افزایش ۲ درصدی (افزایش حدود ۱.۸ میلیون بشکه در روز)، به سطح ۹۶ میلیون بشکه در روز رسید. ایالات متحده آمریکا با افزایش تولید بیش از ۸ درصدی، همچنان بزرگ‌ترین تولیدکننده نفت است.

اگرچه قیمت نفت خام برنت در سال ۲۰۲۳ با ۱۸ درصد کاهش، به میانگین ۸۳ دلار در هر بشکه رسید اما حدود ۲۹ درصد بالاتر از سطح قبل از کووید ۲۰۱۹ بود.

در سال ۲۰۲۲، مصرف ترکیبی نفت و محصولات سوخت زیستی برای اولین بار از ۱۰۰ میلیون بشکه در روز فراتر رفته بود اما در سال ۲۰۲۳، مصرف فرآورده‌های نفتی به تنهایی از ۱۰۰ میلیون بشکه در روز گذشت.

تولید منطقه‌ای نفت در آمریکای شمالی ۶.۷ درصد، آمریکای مرکزی و جنوبی ۱۱ درصد و آفریقا ۲ درصد افزایش و کشورهای حوزه CIS حدود ۲ درصد و خاورمیانه ۱.۶ درصد کاهش یافت.

خاورمیانه با تولید ۳۱.۵ درصد نفت تولید شده، مهم‌ترین تولیدکننده نفت در سال ۲۰۲۳ بود و بعد از آن آمریکای شمالی با ۲۸ درصد و کشورهای حوزه CIS با ۱۴ درصد در رده‌های بعدی قرار گرفته‌اند. روسیه نیز با تولید روزانه ۱۱ میلیون بشکه نفت، حدود ۱۱.۵ درصد تولید نفت جهانی را در سال مذکور بر عهده داشته است.

به صورت منطقه‌ای در آمریکای شمالی، مصرف نفت به طور متوسط حدود ۰.۸ درصد افزایش یافت اما تقاضا در اروپا نزدیک به یک درصد کاهش یافت و به ۱۳.۹ میلیون بشکه در روز رسید. در مقابل، در منطقه آسیا و اقیانوسیه با افزایش بیش از ۵ درصدی، مصرف به ۳۸ میلیون بشکه در روز رسید.

با پایان دادن به اقدامات قرنطینه صفر کووید در چین، تقاضا برای بنزین و گازوئیل به ۷.۲ میلیون بشکه در روز افزایش یافت که ۱۵ درصد بالاتر از سطح قبل از کووید ۲۰۱۹ بود.

ظرفیت پالایش چین (۱۸.۴۸ میلیون بشکه در روز) برای اولین بار از ایالات متحده آمریکا (۱۸.۴۲ میلیون بشکه در روز) فراتر رفت و آن را به بزرگ‌ترین بازار پالایش نفت از نظر ظرفیت تبدیل کرد. با این حال، توان عملیاتی محصولات پالایش شده چین همچنان از آمریکا عقب است.

تولید نفت خام و میعانات ایران نیز در سال ۲۰۲۳ با ۱۹ درصد رشد، به حدود ۳.۹ میلیون بشکه در روز رسیده است. همچنین مصرف نفت نیز در کشور در سال مذکور، حدود ۱.۸ میلیون بشکه در روز بوده است و اگرچه اطلاعاتی در خصوص صادرات نفت ایران ارائه نشده است اما بر اساس داده‌های تولید و مصرف، صادرات نفت و میعانات ایران کمتر از دو میلیون بشکه در روز خواهد بود.

گاز طبیعی:

تولید و تقاضای جهانی گاز با حدود چهار هزار میلیارد متر مکعب در سال ۲۰۲۳  در مقایسه با سال ۲۰۲۲، رشد اندک ۰.۳ درصدی داشت و نسبتا ثابت باقی ماند. ایالات متحده آمریکا با ۲۵ درصد تولید، همچنان بزرگ‌ترین تولیدکننده گاز جهان است و از دیدگاه عرضه‌کننده، حدود یک چهارم عرضه جهان را در دست دارد.

از نگاه منطقه‌ای، آمریکای شمالی با ۳۱ درصد، کشورهای حوزه CIS با ۱۹ درصد، خاورمیانه با ۱۷.۶ درصد و حوزه آسیا و اقیانوسیه ۱۷ درصد تولید جهانی گاز را در سال ۲۰۲۳ بر عهده داشتند.

از دیگاه مصرف، آمریکای شمالی با ۲۷.۵ درصد مصرف جهانی، کشورهای منظقه CIS با ۱۵ درصد، خاورمیانه ۱۴.۵ درصد، اروپا ۱۱ درصد، کشورهای حوزه آسیا و اقیانوسیه ۲۳ درصد و آفریقا و آمریکای مرکزی و لاتین هر کدام با حدود ۴ درصد، مصرف‌کنندگان گاز در سال ۲۰۲۳ بودند.

کشور آمریکا به تنهایی ۲۲ درصد مصرف گاز دنیا را به خود اختصاص داده و بعد از آن چین با ۱۰ درصد در رتبه بعدی قرار گرفته است اما نکته مهم اینکه مصرف گاز چین در سال ۲۰۲۳، حدود ۷.۲ درصد رشد داشته و طی ۱۰ سال اخیر، رشد مصرف گاز میانگین سالانه حدود ۹ درصدی داشته است.

به طور متوسط ​​قیمت گاز طبیعی در اروپا و آسیا ۳۰ درصد نسبت به بالاترین رکورد ثبت شده در سال ۲۰۲۲ کاهش یافت و به طور متوسط ​​حدود ۱۳ دلار در هر یک میلیون واحد (Btu) بود. قیمت‌های هنری هاب ایالات متحده کاهش۶۰ درصدی را نشان دادند و به میانگین ۲.۵ دلار در هر یک میلیون واحد (Btu) در طول سال رسیدند و به سطح قبل از کووید ۲۰۱۹ بازگشتند.

تولید گاز در اروپا و کشورهای حوزه CIS به ترتیب حدود ۷ درصد و ۴ درصد کاهش یافت. روسیه با افت ۵ درصدی معادل ۳۲ میلیارد متر مکعب، بیشترین کاهش تولید را تجربه کرد. در سال ۲۰۲۳، عرضه گاز مایع «LNG» نزدیک به ۲ درصد (۱۰ میلیارد متر مکعب) رشد کرد و به ۵۴۹ میلیارد متر مکعب رسید.

ایالات متحده آمریکا با پیشی گرفتن از قطر به عنوان بزرگ‌ترین صادرکننده «LNG» در جهان، شاهد افزایش ۱۰ درصدی در عرضه بود و در مقابل، صادرات قطر ۲ درصد کاهش یافت. روسیه شاهد کاهش صادرات  ۲ درصدی (۰.۸ میلیارد متر مکعب) و نیز افت ۲۴ درصدی (۳۰ میلیارد متر مکعب) صادرات از طریق خط لوله خود بود.

تقاضای جهانی گاز طبیعی در سال ۲۰۲۳، تنها یک میلیارد متر مکعب افزایش یافت که فقط ۰.۰۲ درصد افزایش داشت و کمی بالاتر از سطح قبل از کووید ۲۰۱۹ بود؛ در حالی که سهم آن از مصرف جهانی سوخت فسیلی حدود ۹ درصد باقی مانده بود، سهم گاز از کل مصرف انرژی اولیه ۰.۵ درصد از سال ۲۰۱۹ کاهش یافت.

رشد جهانی تقاضای «LNG» عمدتا توسط منطقه آسیا اقیانوسیه با چین، هند و سایر کشورهای غیر (OECD) آسیا اقیانوسیه به ترتیب ۱۱ میلیارد متر مکعب، ۲.۶ میلیارد متر مکعب و ۷.۶ میلیارد متر مکعب افزایش یافته است. واردات «LNG» در اروپا و کشورهای (OECD) آسیا و اقیانوسیه به ترتیب سه و ۱۱ میلیارد متر مکعب کاهش یافت. چین پس از ژاپن و کره‌جنوبی، جایگاه سومین واردکننده «LNG» در جهان را داراست و این سه کشور جمعا حدود ۴۵ درصد از تجارت جهانی «LNG» را به خود اختصاص دادند.

مجموع تجارت خالص از طریق خط لوله گاز طبیعی، حدود ۸ درصد (یا ۳۵ میلیارد متر مکعب) در سال ۲۰۲۳ کاهش یافت. واردات گاز از طریق خط لوله اروپا ۲۶ درصد (۴۰ میلیارد متر مکعب) کاهش یافت که تقریبا به طور کامل ناشی از عدم عرضه از روسیه بود و ۹۱ درصد کاهش را به خود اختصاص داد.

کشور ایران با تولید ۲۵۲ میلیارد متر مکعب در سال ۲۰۲۳، حدود ۶.۲ درصد تولید جهانی را به خود اختصاص داد. همچنین در همین بازه زمانی، ۲۴۵ میلیارد متر مکعب گاز در کشور مصرف شد و بعد از امریکا و چین با ۶.۱ درصد مصرف جهانی گاز در رتبه سوم کشورهای مصرف‌کننده گاز قرار گرفت که البته بخشی از این موضوع به دلیل نامتوازن بودن سبد تشکیل‌دهنده انرژی مصرفی کشور در مقایسه با دنیا بوده است.

زغال‌سنگ:

در سال ۲۰۲۳، تولید جهانی زغال‌سنگ با رشد ۳.۱ درصدی و با شکست رکورد سال قبل از آن، به بالاترین سطح خود و حدود ۹.۱ میلیارد تن ( معادل ۱۷۹ اگزا ژول انرژی) رسید. منطقه آسیا و اقیانوسیه تقریبا ۸۰ درصد از تولید جهانی را به خود اختصاص داد و اکثر تولید زغال‌سنگ دنیا توسط چهار کشور چین ( ۵۲ درصد)،  استرالیا ( ۵ درصد)، هند (۱۱ درصد) و اندونزی (۸.۵ درصد ) متمرکز شد.

مصرف جهانی زغال‌سنگ با افزایش ۱.۶ درصدی نسبت به سال ۲۰۲۲،  از ۸.۲ میلیارد تن ( معادل ۱۶۴ اگزا ژول انرژی) عبور کرد. این افزایش  ۱.۶ درصدی، هفت برابر میانگین نرخ رشد ۱۰ ساله قبل (۰.۲ درصد) بود.

چین با مصرف حدود ۴.۶ میلیارد تن زغال‌سنگ ( ۵۶ درصد مصرف جهانی) بزرگ‌ترین مصرف‌کننده زغال‌سنگ است. این کشور با رشد مصرف ۴.۶ درصدی در سال ۲۰۲۳ که حدود چهار برابر میانگین نرخ رشد سالانه خود در بازه ۱۰ ساله اخیر است، رکورد مصرف سال قبل خود را در سال ۲۰۲۲ شکست. هند نیز ۱۳.۵ درصد زغال‌سنگ جهان را مصرف کرد و برای اولین بار مصرف آن به تنهایی از اروپا و آمریکای شمالی فراتر رفت. رشد مصرف در هند در سال ۲۰۲۳ نسبت به سال قبل از آن، حدود ۱۰ درصد افزایش داشت و تقریبا دو برابر میانگین سالانه مصرف خود در ۱۰سال اخیر (۴.۳ درصد) بوده است.

به صورت منطقه‌ای، مصرف زغال‌سنگ هم در اروپا و هم در آمریکای شمالی ۱۶ درصد، در آمریکای مرکزی و لاتین حدود ۲ درصد و در آفریقا یک درصد کاهش یافت اما در کشورهای منطقه آسیا اقیانوسیه (به طور عمده به دلیل افزایش مصرف چین و هند) ۴.۵ درصد افزایش پیدا کرد.

قیمت زغال‌سنگ از سطح رکورد ثبت شده در سال ۲۰۲۲، به طور متوسط ​​۴۶ درصد کاهش یافت و قیمت‌های تحویل اروپا در حدود ۱۳۰ دلار در هر تن و قیمت‌های تحویل در آسیا به طور متوسط ​​حدود ۱۲۵ دلار در هر تن بود.

در خصوص ایران نیز اطلاعاتی از تولید زغال‌سنگ در گزارش ذکر نشده است اما اطلاعات ارائه شده حاکی از مصرف چهار میلیون تن زغال‌سنگ در سال ۲۰۲۳ در کشور است.

برق:

تولید جهانی برق در سال ۲۰۲۳ با ۲.۵ درصد افزایش، به سطح رکورد ۲۹ هزار و ۹۲۵ تراوات ساعت رسید. به صورت منطقه‌ای، ۵۱ درصد برق در کشورهای حوزه آسیا اقیانوسیه، ۱۸ درصد آمریکای شمالی، ۱۳ درصد در اروپا و نیز در آمریکای مرکزی و لاتین، حوزه CIS و خاورمیانه نیز هرکدام حدود ۵ درصد برق تولیدی جهانی را به خود اختصاص داده اند.

از دیدگاه کشورهای تولیدکننده نیز چین ۳۱ درصد، آمریکا ۱۵ درصد، هند ۶.۵ درصد، روسیه ۴ درصد و ژاپن ۳.۵ درصد، بزرگ‌ترین تولیدکنندگان برق در جهان بوده‌اند. ایران نیز با رشد ۴.۳ درصدی، حدود ۳۸۳ تراوات ساعت برق تولید کرد و ۱.۳ درصد تولید جهانی برق را انجام داد.

در سال ۲۰۲۳، تقاضای برق در آسیا و اقیانوسیه و خاورمیانه حدود ۵ درصد افزایش و در اروپا و آمریکای شمالی به ترتیب ۲.۴ درصد و یک درصد کاهش یافت.

سهم منابع گوناگون انرژی در تولید برق در دنیا بدین صورت بوده است که سهم سوخت‌های فسیلی شامل زغال‌سنگ و نفت به ترتیب ۳۵ و ۲ درصد بود که زغال‌سنگ جایگاه خود را به عنوان سوخت غالب با یک درصد افزایش در تولید برق ارتقا داده است و سهم گاز در تولید برق ۲۲.۳ درصد و سهم انرژی‌های تجدیدپذیر خورشیدی و بادی در مجموع ۱۵.۸ درصد، نیروگاه‌های برق‌آبی ۱۴ درصد و سهم انرژی هسته‌ای حدود ۹ درصد بود که سهم بخش نیروگاه خورشیدی و بادی حدود یک درصد افزایش یافت.

در ایران سهم گاز در تولید برق ۸۵ درصد، نفت ۷ درصد، نیروگاه‌های برق‌آبی ۶ درصد، هسته‌ای ۱.۷ درصد، خورشیدی و بادی ۰.۵ درصد و زغال‌سنگ ۰.۲ درصد بوده و وابستگی تولید برق ایران به گاز بسیار شدید است. حتی در اروپا و آمریکا حدود ۱۵ درصد تولید برق از طریق زغال‌سنگ اتنجام می شود اما کشور ما علی‌رغم وجود منابع غنی زغال‌سنگ، از این منبع برای تولید برق بهره‌برداری نکرده است همچنین، در اروپا ۳۰ درصد و آمریکا ۱۵ درصد برق تولیدی از طریق نیروگاه‌های تجدیدپذیر خورشیدی و بادی صورت می‌گیرد که در این زمینه نیز بهره‌برداری نشده است.

سهم انرژی هسته‌ای از تولید برق در حدود ۹ درصد  ثابت باقی مانده است؛ بدین صورت که ساخت نیروگاه جدید در چین با اورهال نیروگاه‌ها در فرانسه و ژاپن و بسته شدن کارخانه باقی مانده در آلمان جبران شده است.

برق هسته‌ای عمدتا توسط کشورهای آمریکا ۳۰ درصد، چین ۱۶ درصد، فرانسه ۱۲ درصد، روسیه  ۸ درصد و کره‌جنوبی تولید می‌شود و به طور کلی تولید برق هسته‌ای حدود ۲.۲ درصد رشد کرده و به دو هزار و ۷۴۰ تراوات ساعت رسیده است اما به صورت منظقه‌ای شاهد کاهش تولید ۰.۸ درصدی کشورهای اروپایی (عمدتا آلمان و بلژیک) و ۱۱ درصدی آفریقا به علاوه افزایش ۰.۹ درصدی آمریکای شمالی، ۶.۶ درصدی آمریکای مرکزی و لاتین، ۴۵ درصدی خاور میانه ( به دلیل رشد تولید شیخ‌نشین امارات) و ۶ درصدی حوزه آسیا اقیانوسیه بوده‌ایم. تولید برق هسته‌ای ایران نیز ۶.۶ تراوات ساعت و این مقدار برای امارات ۳۲.۳ تراوات ساعت بوده است.

در سال ۲۰۲۳، ظرفیت سیستم ذخیره‌سازی برق باتری در مقیاس شبکه (BESS) به ۵۵.۷ گیگاوات رسید که نزدیک به ۵۰ درصد آن در چین نصب شده بود.

انرژی باد و خورشید:

ظرفیت تولید انرژی خورشیدی و بادی در سال ۲۰۲۳ به رشد سریع خود ادامه داد و با افزایش ۶۷ درصدی ( رشد تولید ۱۸۶ گیگاوات) از ۲۷۶ گیگاوات در سال ۲۰۲۲، به ۴۶۲ گیگاوات در سال ۲۰۲۳ رسید. سهم بخش خورشیدی حدود ۷۵ درصد و ۲۵ درصد این رشد تولید توسط چین صورت گرفت. اروپا نیز بیش از ۵۶ گیگاوات انرژی خورشیدی نصب کرد که نشان‌دهنده ۱۶ درصد از کل ظرفیت اضافه شده خورشیدی است.

در بخش انرژی بادی طی یک سال گذشته، بیش از ۱۱۵ گیگاوات به ظرفیت تولید اضافه شد که نزدیک به ۶۶ درصد از ظرفیت‌های اضافه شده توسط چین صورت گرفته است و در مجموع ظرفیت نصب شده نیروگاه‌های بادی در چین، اکنون برابر با آمریکای شمالی و اروپا است.

سوخت‌های زیستی:

تولید سوخت‌های زیستی جهانی در سال ۲۰۲۳، بیش از ۸ درصد رشد پیدا کرد و بیشترین افزایش در ایالات متحده آمریکا (۷۵ هزار بشکه در روز) و برزیل (۶۵ هزار بشکه در روز) مشاهده شد. اندونزی حدود ۴۶ درصد از تولید ۴۲۲ بشکه در روز در منطقه آسیا و اقیانوسیه را بر عهده دارد. ایالات متحده، برزیل و اروپا حدود ۷۵ درصد سوخت‌های زیستی مصرف شده در سطح جهان را مصرف می‌کنند.

مواد معدنی کلیدی در تولید انرژی تجدیدپذیر:

قیمت فلزات و مواد کلیدی در مبحث انررژی، در سال ۲۰۲۳ حدود ۲۶ درصد کاهش یافت. بیشترین کاهش در کبالت (۴۷ درصد)، نیدل کک سوزنی خالص (۳۶ درصد) و کربنات لیتیوم (۳۲ درصد) اتفاق افتاد و قیمت مس و گرافیت طبیعی به ترتیب تنها ۴ درصد و ۱۵ درصد کاهش یافت.

آفریقا حدود ۷۵ درصد از تولید کبالت در جهان را بر عهده دارد و در این میان، جمهوری دموکراتیک کنگو حدود ۵۶ درصد کبالت جهانی را تولید می‌کند.

انتهای پیام//