علیرضا نرج‌آبادی در گفت‌وگو با خبرنگار پایگاه خبری و تحلیلی «فلزات آنلاین»، اظهار داشت: شرکت آذر فولاد گداز فعالیت خود را در سال ۱۳۸۸ با سرمایه‌گذاری گروه صنایع پمپ‌سازی ایران آغاز کرد. این شرکت در شهرک صنعتی سرمایه‌گذاری خارجی تبریز واقع شده و تعداد ۱۰۰ نیروی انسانی در زمینه ریخته‌گری انواع آلیاژهای فولاد، استیل، برنز و برنج مشغول به کار هستند. کارخانه دیگری نیز در زمینه ریخته‌گری چدن داریم که در زنجان واقع شده است.
وی در خصوص میزان ظرفیت تولید مجموعه، بیان کرد: ظرفیت تولید انواع آلیاژهای فولاد در این شرکت، ماهانه ۱۵۰ تن است که امیدوار هستیم سال آینده با افزایش تجهیزات، این میزان به ۳۰۰ تن افزایش یابد. همچنین ظرفیت تولید چدن در این واحد تولیدی، ۲۵۰ تن در ماه است که به دنبال افزایش این میزان به ۴۰۰ تن در سال آتی هستیم.
تولید قطعات صنایع اساسی
عضو هیئت مدیره شرکت آذر فولاد گداز در ارتباط با کاربرد محصولات این شرکت، عنوان کرد: محصولات ما بر اساس سفارش مشتری تولید و عرضه میشود. انواع قطعات صنایع پمپ‌سازی، ، خودروسازی، ماشین‌آلات معدنی، سیمان، نفت، گاز و پتروشیمی در مجموعه ما تولید میشود.
وی در ادامه به نحوه تامین مواد اولیه مورد نیاز و چالش‌های موجود در این زمینه اشاره کرد و گفت: قراضه آهنی مورد نیاز مجموعه از بازار آزاد خریداری شده و برخی از مواد اولیه مورد نیاز از طریق شرکت‌های بازرگانی در داخل کشور تامین میشود. متاسفانه محدودیت در واردات قراضه آهنی سبب شده است در برخی از روزهای سال با کمبود و ضعف ماده اولیه در خط تولید مواجه شویم. ضایعات آهنی موجود در بازار داخلی، از کیفیت پایین‌تری نسبت به نمونه‌های وارداتی برخوردار است و بر همین اساس تا زمان تامین کامل مواد اولیه با کیفیت ما ناچار به ایجاد وقفه در خط تولید هستیم.
استفاده از تجهیزات ایرانی در ریخته‌گری قطعات فولادی
نرج‌آبادی ضمن اشاره به فرایند تولید قطعات فولادی در این مجموعه، مطرح کرد: ریخته‌گری در کارخانجات مختلف بر اساس نوع تجهیزات و سفارش محصولات انجام میشود. فرایند ریخته‌گری در این مجموعه عمدتا از طریق قالب‌گیری CO2 به صورت دستی انجام میشود. مواد اولیه بعد از ذوب شدن در قالب‌های ماسه‌ای ریخته میشود و داخل قطعه توسط ماهیچه یا مغزه شکل می‌گیرد.
این تولیدکننده تشریح کرد: عملیات ذوب‌ریزی پس از تهیه مذاب در داخل کوره‌های القایی با افزودن فروآلیاژها، در قالب‌هایی که عمدتا ساخت این شرکت است، صورت می‌گیرد و با گذشت زمان مشخص و سردسازی مذاب، قطعه مورد نظر وارد مرحله سنگ‌زنی میشود. در نهایت این قطعه بعد از تمیزکاری به بخش کنترل کیفی ارسال میشود و پس از بسته‌بندی، به دست مشتریان می‌رسد.
وی در همین راستا اضافه کرد: ماشین‌آلات مورد استفاده عمدتا ساخت داخل است. خوشبختانه در طی سالیان اخیر قدم‌های مثبتی در راستای خودکفایی در تجهیزات و ماشین‌آلات برداشته شده است و در حال حاضر بسیاری از کوره‌های القایی هم توسط شرکت‌های داخلی تولید میشود. دستگاه‌های شات پلاست و تجهیزات مورد استفاده در خطوط قالب‌گیری نیز عمدتا در داخل کشور تولید میشود. البته باید توجه داشت نمونه خارجی این دستگاه‌ها نیز وجود دارد اما بهتر است از ماشین‌آلات داخلی جهت تولید محصولات استفاده شود. ضمن اینکه باید سرمایه‌گذاری و توجه بیشتری صرف داخلی‌سازی ماشین‌آلات و تجهیزات شود.
تمایل به صادرات نداریم
عضو هیئت مدیره شرکت آذر فولاد گداز در خصوص فعالیت در حوزه صادرات، اذعان کرد: شرکت آذر فولاد گداز تمرکز اصلی خود را بر تامین قطعات مورد نیاز صنایع مختلف در داخل کشور گذاشته است و فعلا برنامه خاصی در حوزه صادرات نداریم.
وضعیت نامناسب بازار قطعات فولادی
نرج‌آبادی در پاسخ به سوال خبرنگار پایگاه خبری و تحلیلی «فلزات آنلاین» مبنی بر اینکه تحلیل شما از وضعیت کنونی صنعت ریختگی فولاد چیست، تصریح کرد: تولیدکنندگان قطعات فولادی در شرایط کنونی اقتصاد و به دنبال آن وضعیت نامناسب بازار، هیچگونه توجیهی برای ادامه فعالیت خود ندارند. شرایط نامطلوب اقتصادی سبب شده است تولیدکنندگان با مشکلات فراوانی در بخش‌های مختلف همچون بیمه، مالیات و … روبه‌رو شوند. فعالیت ما ریخته‌گران در چنین شرایط اقتصادی که قیمت مواد اولیه روزانه در حال افزایش است و تورم در بخش‌های مختلف سیر صعودی به خود گرفته است، اصلا توجیه اقتصادی ندارد و شرکت‌هایی که سابقه طولانی در این حوزه دارند، توانسته‌اند با به‌کارگیری از تجربیات گذشته خود همچنان پابرجا باقی بمانند. در حالی که اگر در حوزه‌های دیگری مانند بازار آزاد سرمایه‌گذاری کنیم، قطعا با سوددهی مالی بیشتری مواجه خواهیم شد.
این تولیدکننده قطعات فولادی در ادامه ضمن اشاره به الزام بازنگری دولت در سیاست‌گذاری اقتصادی کشور، بیان کرد: دولت باید در سیاست‌گذاری‌های اقتصادی حاکم بر واحدهای تولیدی بازنگری داشته باشد تا عملا واحدهای کوچک بتوانند به فعالیت خود ادامه دهند. کارگر شاغل در خطوط ریخته‌گری، یکی از سخت‌ترین کارها را انجام می‌دهد و در کمال تعجب، کمترین حقوق را دریافت می‌کند. طبیعی است اگر شرایط تغییر نکند و اصلاح اساسی در این زمینه انجام نشود، کارگرها تصمیم می‌گیرند که به جای فعالیت در صنعت به شغل‌های غیرمولد نظیر خرید و فروش، حمل و نقل و… روی آورند. بنابراین نیاز است تا مسئولان تصمیمات جدیدی را در این خصوص اتخاذ کنند تا چرخ صنعت همچنان با حضور و دلگرمی کارگران سختکوش و زحمتکش کشور بچرخد.
تاثیر تحریم بر بی‌ثباتی اقتصادی
عضو هیئت مدیره شرکت آذر فولاد گداز در ارتباط با میزان اثرگذاری تحریم بر فعالیت این شرکت، اظهار کرد: اعمال تحریم‌های بین‌المللی محدودیت‌هایی را در زمینه واردارت برخی مواد اولیه و ماشین‌آلات به همراه داشته که باعث شده است تولیدکنندگان در راستای خودکفایی در این زمینه حرکت کنند و این مسئله به نفع صنعت کشور است اما بی‌ثباتی اقتصادی ناشی از این تحریم‌ها سبب شده است تولیدکنندگان قادر به برنامه‌ریزی مشخص نباشند و فرایند تولید دستخوش تغییرات بسیاری شود. یعنی ممکن است قیمت مواد اولیه مورد استفاده در یک پروژه در طول یک تا دو هفته چند برابر شود که همین امر سردرگمی تولیدکننده را به همراه خواهد داشت. قلع، یکی از مواد اولیه صنعت ریخته‌گری است که با قیمت هر کیلوگرم ۷۰۰ هزار تومان خریداری می‌شد و قیمت آن ظرف یک ماه به حدود دو برابر قیمت یعنی یک میلیون و ۴۰۰ هزار تومان به ازای هر کیلوگرم افزایش یافت. این تفاوت قیمت حین انجام یک پروژه باعث ضرر و زیان‌های مالی میشود. بنابراین بی‌ثباتی اقتصادی تولیدکنندگان قطعات ریخته‌گری را به دردسر انداخته است که ریشه آن به تحریم‌ها برمی‌گردد.
نرج‌آبادی ضمن اشاره به اقدامات توسعه‌ای این مجموعه، مطرح کرد: در حال حاضر، در راستای اجرای طرح توسعه آذر فولاد گداز، مشغول افزایش تجهیزات، ماشین‌آلات و کوره‌های جدید هستیم. اگر این اقدام صورت نگیرد، مجموعه محکوم به فنا شدن است. بنابراین تلاش می‌کنیم با افزایش تجهیزات، تنوع بیشتری در محصولات تولیدی ایجاد کنیم تا بتوانیم این شرکت را همچنان فعال نگه داریم.
وی در پایان خاطرنشان کرد: به عنوان تولیدکننده‌ای که حدود ۳۳ سال است در زمینه تولید قطعات ریخته‌گری فعالیت می‌کند، از مسئولان تقاضا داریم به وعده‌های خود در خصوص حمایت از تولید داخلی عمل کنند و سخن‌های آن‌ها تنها در حد شعار باقی نماند زیرا تولیدکنندگان به حمایت واقعی مسئولان نیاز دارند.
