مدیرعامل شرکت صنعت فولاد شادگان گفت: یکی از مهم‌ترین چالش‌های پیش روی صنعت، مبحث آموزش است. امروزه در کشورهای صنعتی و توسعه یافته ارتباط تنگاتنگی بین دانشگاه و صنعت شکل گرفته و به این مسئله بسیار پرداخته شده است و نتیجه این امر رشد و شکوفایی صنعت آن کشور بوده است. متاسفانه سیستم آموزشی کشور، بر پایه مشتری‌مداری لحاظ نشده است. باید در دانشگاه‌ها آموزش کاربردی صنعتی مورد توجه قرار گیرد تا دانشجو در حین تحصیل بتواند نیازهای صنعت را تشخیص دهد، در دهه گذشته تلاش‌هایی مبنی بر ارتباط بین صنعت و دانشگاه در کشور شکل گرفت اما این مسئله همچنان به عنوان حلقه مفقوده صنعت به شمار می‌رود.
حسین کهزاد در گفت‌وگو با خبرنگار پایگاه خبری و تحلیلی «فلزات آنلاین» در خصوص جایگاه و اهمیت آموزش در شرکت‌های معدنی و فلزی ایران، اظهار کرد: بدون شک آموزش یکی از ارکان اصلی توسعه در صنعت است و خوشبختانه در شرکت‌های معدنی و فلزی، این مهم به خوبی درک شده است و در حال حاضر آموزش در صنعت از جایگاه والایی برخوردار است.
وی در پاسخ به سوال خبرنگار پایگاه خبری و تحلیلی «فلزات آنلاین» درباره تفاوت دوره‌های آکادمیک با دوره‌های کاربردی و حین کار، عنوان کرد: نمی‌توان گفت کدام یک از آموزش‌های آکادمیک و آموزش‌های حین کار موثر‌تر هستند. بلکه هر دو لازم و ملزوم یکدیگرند و هیچ کدام به تنهایی جوابگوی صنعت نیست اما آن چه که متاسفانه در کشور باعث شده است هر یک از این آموزش‌ها کارایی لازم را نداشته باشند، جدایی دانشگاه از صنعت است، به گونه‌ای که دانشگاه بدون اینکه نیاز صنعت کشور را درک کند و روی آن متمرکز شود، مسیر خود را سپری می‌کند. دانشگاه و صنعت باید ارتباط نزدیک‌تری داشته باشند، به این ترتیب نیاز یکدیگر را بهتر درک خواهند کرد و می‌توانند مکمل یکدیگر باشند. آموزش در دانشگاه‌های کشور تئوریک بوده و به مبحث کاربردی آن خیلی توجه نشده است بنابراین شرکت‌ها به ناچار باید هزینه‌ای صرف آموزش به فارغ‌التحصیلان داشته باشند که آموزش و مهارت لازم را در نوع کار خود به دست آورند. آموزش به نیروی آکادمیک و حین کار باید ادامه‌دار باشد و پایانی نداشته باشد که استمرار آن باعث به بهره‌وری نیروی انسانی و در نهایت بهره‌وری می‌شود. بنابراین در کشورهای پیشرفته، دانشگاه‌ها بسیاری از آموزش‌های مهارتی مورد نیاز صنعت را عهده‌دار می‌شوند و برای بسیاری از مشاغل دوره‌های کاملی را تدوین کرده‌اند. به گونه‌ای که فرد پس از گذارندن آن دوره‌ها به صورت مستقیم می‌تواند به کار گمارده شود.
مدیرعامل شرکت صنعت فولاد شادگان با توجه به اینکه آموزش و مدیریت نیروی انسانی یکی از دغدغه‌های اصلی شرکت‌های بزرگ صنعتی و معدنی است، در خصوص اهداف شرکت صنعت فولاد شادگان در زمینه آموزش نیروی انسانی، مطرح کرد: در حال حاضر در شرکت فولاد شادگان به کمک یک مشاور خبره، کار گروه‌های تخصصی تشکیل داده‌ایم تا آموزش‌های مورد نیاز هر یک از مشاغل را تدوین و پس از آن، آموزش‌ها را برنامه‌ریزی مشخص اجرا کنند و در مرحله بعد اثر بخشی هر یک از آموزش‌ها را ارزیابی کنند و این کار به صورت مستمر ادامه خواهد داشت.
وی، یکی از اولویت‌های اصلی در شرکت صنعت فولاد شادگان را جذب نیروی بومی عنوان کرد و گفت: خوشبختانه تاکنون در این زمینه موفق بوده‌ایم و بیش از ۷۰ درصد نیروی شاغل، بومی شهرستان شادگان هستند. البته این نکته حائز اهمیت است که آموزش و تخصص در کشور به صورت سراسری اجرا نشده است به همین علت افراد بومی از آموزش کمتری برخوردار هستند و نیروی بومی شهرستان شادگان از این قائده مستثنا نیست که ما برای حل این موضوع نیز برنامه‌ریزی کرده‌ایم تا از طریق آموزش‌های لازم این بهره‌وری نیروی بومی را ارتقا دهیم.
کهزاد در پایان در خصوص استراتژی کوتاه‌مدت و بلندمدت شرکت فولاد شادگان در خصوص تربیت و آموزش نیروی انسانی کارآمد، خاطرنشان کرد: آموزش در همه ارکان شرکت جایگاه ویژه‌ای دارد و در خصوص آموزش همه مشاغل برنامه‌هایی را تدوین کرده‌ایم که در حال اجرای آن‌ها هستیم. در این برنامه استراتژی‌های کوتاه‌مدت و بلندمدت آموزش تدوین می‌شود و بسیار امیدوار و مطمئن هستیم با اجرای این برنامه شرکت صنعت فولاد شادگان می‌تواند چشم‌انداز‌های بلندمدت خود را محقق کند.
