یک تولیدکننده قطعات آلومینیومی گفت: متاسفانه افراد با تجربه که با شوق توسعه صنعت و اشتغال‌زایی به حوزه تولید ورود پیدا کرده‌اند، امروز به این نتیجه رسیده‌اند که دیگر ادامه فعالیت مقرون به صرفه نیست؛ چراکه با لغو معافیت‌ها و امتیازات تولیدکنندگان و سنگ‌اندازی در مسیر آن‌ها، تولید نه‌تنها سودآور نیست بلکه خسارات زیادی را به افراد تحمیل می‌کند.
سید علی باقی‌زاده طوسی در گفتوگو با خبرنگار پایگاه خبری و تحلیلی «فلزات‌آنلاین» بیان کرد: در ابتدا باید به این مسئله اشاره کنم که حدود هشت ماه است این مجموعه غیرفعال شده و درصدد فروش ماشین‌آلات و دستگاه‌های خطوط تولید هستیم. در این خصوص باید اذعان کنم که به سبب عدم حمایت سازمان‌های دولتی و سنگ‌اندازی آن‌ها ادامه مسیر غیر‌ممکن بود. به عنوان مثال سازمان امور مالیاتی کشور سال گذشته مالیات بسیار سنگینی برای ما در نظر گرفته بود، ازاین‌رو مسیر تولید دیگر صرفه اقتصادی نداشت؛ در نتیجه علی‌رغم تمام تلاش‌های ما برای فعال‌سازی این مجموعه، چاره‌ای جز تعطیل کردن آن پیش روی ما نبود و تسویه‌حساب تمام کارکنان خود (۱۲ نفر) را انجام دادیم. متاسفانه باید اذعان کنم، دو تا سه سال است که این سازمان بدون توجه به شرایط تولیدکنندگان و هزینه واحدها مبالغ هنگفتی را برای آن‌ها در نظر می‌گیرد که به همین دلیل غیرفعال کردن کارگاه و اجاره بنای آن برای ما توجه‌پذیر بود و همانند فعالیت در مسیر تولید با چالش‌های متعددی همراه نیست. باید توجه داشت که در حال حاضر سرمایه‌گذاری در حوزه تولید، درآمد و حاشیه سود بالایی به دنبال ندارد و تنها انگیزه افراد برای ادامه مسیر علاقه آن‌ها به حوزه کاری خود، اشتغال‌زایی و توسعه صنعت کشور است؛ در حالی که سازمان امور مالیاتی برای سال ۱۴۰۱ حدود یک میلیارد و ۸۳۳ میلیون تومان مالیات برای ما در نظر گرفت و بر اساس ساختار مالی این سازمان، حدود ۲۰ درصد برای سال ۱۴۰۲ افزایش مالیات خواهیم داشت.
وی در همین راستا ادامه داد: به این ترتیب ممکن است حداقل برای سال ۱۴۰۲ مالیاتی برابر با دو میلیارد و ۲۰۰ تا دو میلیارد و ۴۰۰ میلیون تومان برای ما در نظر گرفته شود. در حالی که درآمد ما در بهترین حالت ماهانه ۱۵۰ تا ۲۰۰ میلیون تومان بود اما به سبب موقعیت مناسب کارگاه و اجاره آن، ماهانه ۲۰۰ میلیون تومان با پیش‌پرداخت دریافت می‌کنیم و با سرمایه به دست آمده از فروش ماشین‌آلات، نسبت به سرمایه‌گذاری در سایر حوزه‌ها اقدام خواهیم کرد. ازاین‌رو با در نظر گرفتن میزان سرمایه‌گذاری انجام شده، دغدغه‌های فکری تولیدکننده، پرداخت سایر هزینه‌ها همانند حق بیمه، خرید نقدی مواد اولیه و فروش اعتباری محصولات، تاخیر در پرداخت مطالبات و… باید گفت که تولید خارج صرفه اقتصادی است.
امیدی که از دست رفت
این فعال صنعت آلومینیوم در رابطه با زمینه فعالیت این کارگاه توضیحات بیشتری ارائه داد و افزود: دستگاه‌های خطوط تولید این مجموعه فرم‌دهی آلومینیوم به روش اکستروژن را انجام می‌دادند که برای این کار از شمش آلومینیوم استفاده می‌کردیم و اما امکان ذوب ضایعات و ریخته‌گری شمش هم وجود داشت. برخی از محصولات ما شامل قطعه هواکش، واشر و کاسه نمد برای خودروهای سنگین می‌شدند که برای تولید آن‌ها از دستگاه‌های خارجی (آلمانی) استفاده می‌کردیم. لازم به ذکر است که اگر در شرایط کنونی افرادی به دنبال خرید و واردات این دستگاه‌ها باشند، باید حدود ۶۰ تا ۷۰ میلیارد تومان هزینه صرف کنند؛ به همین دلیل سرمایه‌گذاران زیادی امکان ورود به این حوزه را ندارند و این مجموعه در که استان خراسان رضوی واقع شده است، در زمینه تولید قطعه هواکش خودرو بی‌رقیب بود و از طریق مراکز توزیع به راحتی محصولات خود را به فروش می‌رساند؛ به طوری که ماهانه دو هزار و ۵۰۰ تا دو هزار و ۷۰۰ عدد فیلتر خودرو سنگین تولید می‌کردیم. به این ترتیب بازار و تقاضای مشتریان از شرایط مطلوبی برخوردار بود و سعی بر این داشتیم که نیروهای بیشتری را جذب کنیم اما عدم وجود حمایت از سوی نهادهای دولتی سبب رخداد این اتفاق شد.
این تولیدکننده قطعات آلومینیومی در ادامه اظهار داشت: متاسفانه تولیدکنندگان در مقابل پرداخت هزینه‌های دولتی از مزیت و امتیازاتی برخوردار نیستند؛ به عنوان مثال، پروانه بهره‌برداری این مجموعه تولیدی است اما تعرفه برق آن به صورت تجاری محاسبه می‌شود و باید ماهانه حدود ۱۲۰ تا ۱۳۰ میلیون تومان بپردازیم. این در حالی است که اگر تعرفه برق ما بر اساس واحد تولیدی محاسبه شود، هزینه برق مجموعه به حدود یک پنجم این مقدار کاهش خواهد یافت. در این میان باید به نکته مهمی اشاره کنم که تعرفه برق مجموعه در ابتدا تولیدی بود اما با لغو معافیت‌ها و سوبسیت‌هایی که به تولیدکنندگان در زمینه‌های مختلف ارائه می‌شد، مبنای محاسبه هزینه انرژی این واحد هم به تجاری تغییر پیدا کرد و همگام با آن از حدود سه تا چهار سال پیش، میزان مالیات به طور چشمگیری روند صعودی به خود گرفت.
باقی‌زاده طوسی در رابطه با بازار مصرف و تولید قطعه هواکش خودروهای سنگین، ابراز کرد: باید توجه داشت که تولید این محصول آسان نبوده و فروش آن هم بدون پیاده‌سازی استراتژی‌های بازاریابی دشوار است؛ به طوری که ما با پیشنهاد خرید و فروش خاصی که برای مشتریان در نظر گرفته بودیم و بازاریابی توسط سایر توزیع‌کنندگان قطعات در بازار، موفق شدیم تا محصولات خود به فروش رسانده و نیازی به انجام سایر راهبردها برای جذب مشتریان نداشته باشیم. همچنین این نوع از بازاریابی و ارائه محصولاتی با کیفیت بالا باعث شده بود تا در زمینه برندسازی هم عملکرد خوبی از خود به نمایش بگذاریم. شایان ذکر است که این محصول هم از طریق واردات تامین شده و هم در استان‌هایی همانند تهران، همدان و خراسان رضوی نیز تولید می‌شود؛ البته واردات محصولات خارجی روی فعالیت صنایع داخلی تاثیر منفی می‌گذارد و بسیاری از تولیدکنندگان ایرانی از گردونه رقابت حذف شده‌اند.
وی در پاسخ به این سوال که آیا تقاضای تولید قطعه هواکش خودرو وابسته به متغیرها و محدوده زمانی خاصی است، عنوان کرد: تقاضای این محصول به عمر مفید و میزان استهلاک ماشین‌آلات سنگین بستگی دارد؛ به عبارت دیگر هرچقدر خودروهای سنگین مستهلک‌تر شوند، نیاز به تولید و تعویض قطعه هواکش افزایش می‌یابد. لازم به ذکر است که در صورت خارج شدن برخی از خودروهای سنگین از رده تولید و عرضه مدل‌های جدید به بازار، نیاز به اعمال تغییرات خاصی روی فرایند تولید نیست و فقط اندازه قطعه تغییر پیدا می‌کند. به همین منظور پس از مدتی (حدود دو تا سه سال) که قالب‌های فولادی مستهلک شده و میزان ضایعات آن‌ها و هزینه‌ها افزایش می‌یافت، طراحی قالب‌های جدید را انجام می‌دادیم.
به دنبال مشکلات بیشتر نیستیم
این فعال صنعت آلومینیوم در رابطه با صادرات محصول نامبرده، تصریح کرد: اگرچه این مجموعه قطعه هواکش خودرو را با کیفیت بالایی تولید می‌کرد اما این موضوع باعث نشد تا به سمت صادرات و فعالیت در بازارهای خارجی حرکت کنیم زیرا به سبب وجود شرایط دشوار صادرات و چالش‌های متعدد همانند رفع تعهد ارزی و عرضه ارز حاصل از صادرات به نرخ‌های پایین تعیین شده، انجام این کار برای ما توجیه‌پذیر نبود؛ به همین دلیل انتخاب ما رفع نیاز بازار کشور و تولید سفارشات ثبت شده از سوی مشتریان داخلی بود.
این تولیدکننده قطعات آلومینیومی با اشاره به مواد اولیه مورد استفاده در این کارگاه، یادآور شد: برای تولید قطعه هواکش خودرو از ورق آلومینیومی و کاغذ فیلتر هوا (برگه‌های سلولوزی) و برای تولید کاسه نمد از شمش آلومینیوم استفاده می‌کردیم. در این میان به نکته مثبتی اشاره کنم که با چالشی در زمینه تامین ورق آلومینیومی به سبب عرضه مناسب و به مقدار کافی در بازار و قیمت آن در زمان فعالیت کارگاه مواجه نبودیم. برگه‌های سلولوزی نیز یکی از فرآورده‌های کاغذی هستند که به آسانی تامین شده و فرایند تولید هواکش خودرو شامل مراحل پرس، برش و دوخت، تزریق و… می‌شود. شایان ذکر است که ما به دلیل تجربه خود در زمینه تولید قطعات خودروهای سنگین و علاقه به ایجاد فرصت شغلی برای امرار معاش افراد نسبت به فعال‌سازی این مجموعه اقدام کردیم که در آن زمان جایگاه تولیدکنندگان برخلاف امروز مناسب بود.
باقی‌زاده طوسی با بیان اینکه ۱۰ روز است ماشین‌آلات این مجموعه به فروش گذاشته شده و قصد بازگشت به حوزه تولید را نداریم، خاطرنشان کرد: متاسفانه نسبت به آینده تولید در کشور خوشبین نبوده و دورنمای روشنی برای آن متصور نیستم زیرا برخی از افراد و مدیران با اتخاذ تصمیمات غیرکارشناسی برای حوزه تولید و صنعت و واردات قطعات بی‌کیفیت از کشورهای خارجی، سبب تعطیلی واحدهای بزرگ و مطرح شده‌اند.
انتهای پیام//
