رئیس هیئت مدیره شرکت فولاد آلیاژی کیمیای صبا گفت: تولیدکنندگان بخش خصوصی می‌توانند با تحریم‌های آمریکا علیه صنایع کشور کنار بیایند و با آن مقابله کنند اما تحریم‌های داخلی که از سوی دولت در قالب دستورالعمل‌ها لحاظ می‌شود، دقیقا نقطه مقابل شعار خصوصی‌سازی بوده و کار را برای این بخش دشوار کرده است.
علی‌اکبر نوری در گفت‌وگو با خبرنگار پایگاه خبری و تحلیلی «فلزات آنلاین» اظهار داشت: تحریم‌ها علیه صنایع کشور ما موجب شده یک فرصت خوب برای ساخت ماشین‌آلات و قطعه‌سازی به دست آید. به تبع آن، مصرف فولادهای آلیاژی نیز افزایش یافته و انبارهای تولیدکنندگان و تجار با توجه به تقاضای نسبتا زیاد داخل تقریبا خالی شده است.
وی افزود: تحریم‌ها موجب شده ضرورت افزایش تولید فولادهای باکیفیت در کشور به شدت احساس شود. تحریم و کمبود تولید فولاد آلیاژی، برخی از مصرف‌کنندگان را به سمت استفاده از فولادهای ساختمانی به جای فولاد آلیاژی کشانده است.
رئیس هیئت مدیره شرکت فولاد آلیاژی کیمیای صبا خاطرنشان کرد: در کشور ما سه کارخانه تولیدکننده فولاد آلیاژی وجود دارد که عبارت هستند از فولاد آلیاژی ایران، فولاد آلیاژی اسفراین و فولاد آلیاژی کیمیای صبا. لازم به ذکر است که خط نورد شرکت فولاد آلیاژی کیمیای صبا به دلیل تحریم‌ها تکمیل نشده است. البته شرکت ما تولیدکننده شمش آلیاژی بوده و همین امر به مرتفع کردن بخشی از نیازهای مصرف‌کنندگان کمک شایانی کرده است.
نوری تاکید کرد: خط نورد شرکت فولاد آلیاژی کیمیای صبا باید تکمیل شود؛ در غیر این صورت روند مراجعه مصرف‌کنندگان به فولادهای کم‌کیفیت افزایش خواهد یافت. استفاده از فولادهای فاقد کیفیت، به تولید محصولات بی‌کیفیت همچون ماشین‌آلات و قطعات منجر خواهد شد و هزینه تحمیل شده بر مصرف‌کننده نهایی را نیز افزایش خواهد داد.
وی با اشاره به مصرف‌کنندگان فولادهای آلیاژی، عنوان کرد: صنایع خودروسازی، ماشین‌سازی، لوله‌سازی به ویژه لوله‌های مانیسمان، متقاضیان فولاد آلیاژی هستند. لازم به ذکر است که تقاضای برای فولاد آلیاژی جهت ساخت لوله‌های بدون درز افزایش چشمگیری داشته است زیرا این نوع لوله‌ها در صنایع نفت، گاز و پتروشیمی کاربرد دارد و صنایع یاد شده با توجه به الزام رعایت استانداردهای API، به دلیل تحریم‌ها قادر به تامین نیازهای خود از خارج کشور نیستند.
نوری اضافه کرد: گرید فولادهای سمانته بیشترین تقاضا را به خود اختصاص می‌دهد. در همین حال، فولاد آلیاژی زنگ‌نزن نیز تقاضای خوبی دارد. دیگر آلیاژهای پرمتقاضی شامل فولادهای ابزار، Mo40 و VCN می‌شوند.
دشواری تامین مواد اولیه در تحریم و سوءمدیریت
رئیس هیئت مدیره شرکت فولاد آلیاژی کیمیای صبا در خصوص تامین مواد اولیه تولیدکنندگان فولاد آلیاژی، بیان کرد: تولید ذوب فولاد آلیاژی با فولاد ساختمانی معمولی تفاوت چندانی ندارند. تفاوت فولاد آلیاژی با فولاد معمولی این است که نمی‌توان هر قراضه‌ای را برای تولید ذوب استفاده کرد و باید قراضه تفکیک شده به کار برد. زیرا ممکن است یک آلیاژ قراضه برای یک گرید فولاد آلیاژ مناسب و برای آلیاژهای دیگر نامناسب باشد.
وی با بیان اینکه اگر قراضه برای ذوب تفکیک شده نباشد، فولادسازی دچار مشکل می‌شود، مطرح کرد: در تولید فولاد آلیاژ باید از قراضه با کیفیت و به اصطلاح تمیز استفاده کرد. البته در فولاد ساختمانی نوع قراضه و کیفیت آن به اندازه فولاد آلیاژی اهمیت ندارد.
نوری اظهار کرد: دیگر ماده اولیه تولید فولاد آلیاژی، فروآلیاژها است که در این رابطه تمام تلاش خود را به کار بستیم تا فروآلیاژهای مورد نیاز خود را از بازار داخل خریداری کنیم اما تولیدکنندگان فروآلیاژ نیز با مشکل مواجه شده‌اند. چراکه قیمت‌های مواد اولیه آن‌ها نیز در نوسان بوده و کیفیت محصولات فروآلیاژی نیز پایین آمده است.
رئیس هیئت مدیره شرکت فولاد آلیاژی کیمیای صبا تاکید کرد: متاسفانه به دلیل تحریم‌ها، تامین‌کنندگان خارجی قطعات یدکی و مواد اولیه را با شرایط ناعادلانه به متقاضیان ایرانی عرضه می‌کنند. به طوری که هم قیمت و هم کیفیت آن‌ها بسیار پایین است زیرا متقاضیان ایران قادر به شکایت و مورد پیگرد قرار دادن تامین‌کننده به دلیل تحریم‌ها نیستند و تامین‌کنندگان شرایط خود را تحمیل می‌کنند.
وی با ذکر مثالی از نبود کیفیت در مواد اولیه وارداتی، بیان کرد: پس از خرید یکی از فروآلیاژها و استفاده از آن در تولید ذوب متوجه شدیم آلیاژ مورد نظر به دست نیامده است. پس از چندین مرتبه آزمون و خطا مشخص شد که تامین‌کننده به جاری فروسیلیکومنگنز، سیلیکومنگنز داده است. این یعنی اگر سیلیکومنگنز در بازارهای جهانی بهایی در حدود ۳۰ هزار تومان داشته باشد، تامین‌کننده آن را به قیمت فروسیلیکومنگنز یعنی حدود ۴۵ هزار تومان به شرکت ما عرضه کرد. متاسفانه هیج نهادی پاسخگوی این وضعیت نیست.
نوری اذعان کرد: بخشی از مواد اولیه نیز آهن اسفنجی است که متاسفانه به دلیل عدم عرضه آن در بورس کالا و تکمیل نشدن زنجیره، همواره مشکلات متعددی در تامین آن وجود دارد. چالش تامین مواد اولیه واحدهای ذوب ناشی از تصمیمات غلط مدیران است. در حال حاضر قیمت فولاد در بازارهای جهانی حدود ۴۵۰ دلار به ازای هر تن است اما قیمت آن در کشور ما حتی به بیش از ۵۰۰ دلار به ازای هر تن رسید. ضمن اینکه در تامین مواد اولیه رانت و امضاهای طلایی نیز وجود دارد.
مشکلات از سوءمدیریت است نه تحریم‌ها
رئیس هیئت مدیره شرکت فولاد آلیاژی کیمیای صبا با گلایه نسبت به رویکرد دولت در مورد شرکت‌های خصوصی، ابراز کرد: دولت بخش خصوصی را ملزم به عرضه محصولات خود در بورس کالا کرده است، در حالی که تامین مواد اولیه تماما از بازار آزاد با قیمت‌هایی گران صورت می‌گیرد و اتخاذ این رویه منطقی نیست. به نظر می‌رسد مسئولان در رابطه با صنعت فولاد خود را به خواب زده‌اند زیرا این رویه موجب استفاده برخی افراد از رانت به وجود آمده می‌شود.
وی تاکید کرد: برای تولید فولاد آلیاژی باید آهن اسفنجی، قراضه باکیفیت و فروآلیاژ به کار برد که در حال حاضر تامین همه آن‌ها از بازار آزاد صورت می‌گیرد. ضمن اینکه تولیدکننده باید همه تجهیزات، ماشین‌آلات و قطعات یدکی خود را نیز با قیمت ارز بازار آزاد تامین کند. این در حالی است که در بورس کالا قیمت‌ها به صورت دستوری و با ارز نیمایی تعیین می‌شوند. سوالی که پیش می‌آید این است که آیا با وجود سرکوب قیمت فولاد در بورس کالا، آیا این کالا طی چند ماه گذشته به قیمت ارزان و مصوب به دست مصرف‌کننده نهایی رسید؟
نوری خاطرنشان کرد: زمانی که به دولت برای تخصیص ارز جهت تامین قطعات یدکی و ماشین‌آلات مراجعه و درخواست خود را ثبت می‌کنیم، عنوان می‌کنند که واردات قطعات یدکی در اولویت قرار ندارد و ارز به آن تخصیص نمی‌یابد اما اگر یک تولیدکننده محصول خود را صادر کند، باید ارز حاصل از آن را در سامانه نیما به قیمت دستوری عرضه کند. البته تولیدکنندگان با این رویه مشکلی ندارند زیرا کشور تحت تحریم بوده و باید با صادرات، ارزآوری کرد اما این شرایط نباید به گونه‌ای پیش برود که رانت ایجاد کند.
وی تصریح کرد: مشکل صنعت فولاد کشور به عدم آشنایی مسئولان از این صنعت بازمی‌گردد. بسیاری از مسئولان وعده کاهش قیمت یک محصول فولاد را می‌دهند، در حالی که نسبت به وضعیت بازار آن اطلاعی ندارند. باید توجه داشت قیمت محصولات فولادی هرگز مطابق اظهار نظر مسئولان عمل نمی‌کند زیرا بازار راه خود را می‌رود.
رئیس هیئت مدیره شرکت فولاد آلیاژی کیمیای صبا تاکید کرد: تولیدکنندگان فولاد کشور با تحریم کنار آمده‌اند و برای منافع ملی آن را تحمل می‌کنند اما سوءمدیریت‌ها در کشور به ویژه در حوزه تنظیم بازار باعث نفع بردن عده‌ای خاص در این شرایط و زیان دیدن برخی دیگر شده است که عمده زیان‌دیده‌ها تولیدکنندگان بخش خصوصی هستند.
فرار بخش خصوصی از سرمایه‌گذاری
نوری با اشاره به هوشمند بودن سرمایه، بیان کرد: سرمایه‌گذارانی که از ابتدا وارد مقوله تولید در صنعت فولاد شده‌اند، چاره‌ای جز باقی ماند در شرایط کنونی ندارند اما اگر قصد سرمایه‌گذاری خارجی داشته باشیم، باید توجه داشت که سرمایه بسیار هوشمند است. سرمایه‌گذاران با رصد بازار و وضعیت تولیدکنندگان کشور ما را به عنوان مقصد سرمایه‌گذاری انتخاب نخواهند کرد.
رئیس هیئت مدیره شرکت فولاد آلیاژی کیمیای صبا با گلایه نسبت به نبعیض میان بخش خصوصی و دولتی، ابراز کرد: اکثر شرکت‌های تولیدکننده مواد اولیه متعلق به دولت هستند و این مواد اولیه یا صادر می‌شوند یا در اختیار شرکت‌های بزرگ دولتی گذاشته می‌شود. به طوری که تقریبا همه معادن بزرگ سنگ‌آهن، واحدهای فرآوری به ویژه آهن اسفنجی و تولیدکنندگان شمش فولادی دولتی هستند.
نوری اظهار کرد: متاسفانه شرکت‌های بخش خصوصی رها شده‌اند و نقشی در تصمیم‌گیری‌ها ایفا نمی‌کنند. با این وجود شرایط شرکت‌های خصوصی از شرکت‌های دولتی پویاتر، فعال‌تر و انعطاف‌پذیرتر است و وضعیت بهتری دارند.
وی ادامه داد: سیاست‌های دولت مبنی بر خصوصی‌سازی و نقش بیشتر بخش خصوصی در اقتصاد و تولید در سال‌های اخیر برخلاف شعارها بوده و در برخی تصمیم‌گیری‌ها و سیاست‌گذاری‌ها گویای خصوصی‌سازی نبوده و حتی خلاف آن عمل شده است. به طوری که تقریبا تمامی قوانین و دستورالعمل‌ها به سود بخش دولتی بوده است.
نوری با اشاره به افزایش تقاضا برای فولاد آلیاژی در بازار داخلی، عنوان کرد: شرکت فولاد آلیاژی کیمیای صبا تنها فروش داخلی دارد زیرا تقاضای داخلی بیشتر از تقاضای صادراتی است. البته تقاضا برای صادرات فولاد آلیاژی وجود دارد زیرا یکی از سرمایه‌گذاران شرکت، سرمایه‌گذار خارجی است و بنابراین باید شمش آلیاژی خود را صادر کنیم اما متاسفانه مکانیزم صادرات، دریافت ارز و بازگرداندن آن به کشور مشخص نیست و اگر این امر صورت گیرد، با ابهامات زیادی همراه خواهد بود.
وی خاطرنشان کرد: متقاضیان فولادهای آلیاژی این مجموعه، کشورهای آلمان و اسپانیا هستند اما هم‌اکنون امکان صادرات فولاد آلیاژی به این دو کشور وجود ندارد. نکته قابل توجه دیگر در مورد فولاد آلیاژی نبود تقاضای موثر در کشورهای همسایه است. چراکه این کشورها در حال حاضر، گریدهای فولادهای معمولی ساختمانی را خریداری و مصرف می‌کنند. در شرایط کنونی، تحریم عامل مهمی بر عدم صادرات فولادهای آلیاژی است و بسیاری از کشورها به دلیل نگرانی تبعات تجارت با ایران، حتی به ایمیل‌ها از سوی صادرکنندگان ایرانی پاسخ نمی‌دهند.
منتظر رسیدن خط نورد هستیم
رئیس هیئت مدیره شرکت فولاد آلیاژی کیمیای صبا تاکید کرد: در حال حاضر، ۱۰۰ درصد ظرفیت ۲۴۰ هزار تنی فولاد آلیاژی شرکت ما فعال است و با تمام توان مشغول پاسخگویی و تامین نیاز مشتریان هستیم. در این رابطه، قراردادهای شرکت ما با شرکت‌هایی همچون لوله‌گستر اسفراین، لوله اهواز، لوله دقیق ساوه، صنایع نظامی و… منعقد شده است و تولید فولاد آلیاژی با حداکثر ظرفیت ادامه دارد.
نوری تصریح کرد: خط تولید شرکت فولاد آلیاژی کیمیای صبا قادر به تولید ۸۰ گرید آلیاژی فولاد به صورت تجاری و اقتصادی است و در این رابطه یک کوره ۴۰ تنی در اختیار دارد که می‌تواند سفارش‌های ۳۰ تنی را به صورت یکجا به مشتریان تحویل دهد. البته یک کوره کوچک پنج تنی در مقیاس آزمایشگاهی نیز در شرکت ما وجود دارد که برخی گریدهای خاص برای نخستین بار در این کوره تولید می‌شوند و پس از موفقیت در تولید آن و کسب دانش فنی مورد نیاز، کوره اصلی ۴۰ تنی تولید آن گرید را انجام می‌دهد. لازم به ذکر است که به تکنولوژی تولید فولادهای زنگ‌نزن نیز دست یافته‌ایم اما تولید این محصول هنوز به مقیاس انبوه و تجاری نرسیده است.
وی با بیان اینکه خط تولید شرکت فولاد آلیاژی کیمیای صبا تکمیل نیست، عنوان کرد: بسیاری از مشتریان به جای شمش فولادی به محصولات نوردی نیاز دارند. اگر خط نورد در کارخانه به بهره‌برداری برسد، ۸۰ هزار تن دیگر به ظرفیت تولید شرکت اضافه خواهد شد و می‌توانیم نیاز بسیاری از صنایع را به محصولات نوردی آلیاژی تامین کنیم.
رئیس هیئت مدیره شرکت فولاد آلیاژی کیمیای صبا مطرح کرد: متاسفانه خط نورد خریداری شده شرکت ما بیش از پنج ماه می‌شود که در گمرک مانده و منتظر تخصیص ارز از سوی بانک مرکزی است اما بانک مرکزی اعلام کرده که منابع کافی برای آزاد کردن این خط از گمرک ندارد. به عبارت بهتر، تحریم‌های خارجی نتوانسته است مانع خریداری این خط شود اما تحریم داخلی بیش از پنج ماه فرایند توسعه شرکت را به تاخیر انداخته است.
نوری در پایان ابراز کرد: بخش خصوصی از شعارهای تکراری و عدم حمایت از این بخش خسته شده است و گمان می‌کند که تمام تصمیم‌گیری‌ها به سود بخش دولتی است. عملکرد دولت در سال‌های اخیر گویای همین موضوع است و بخش خصوصی می‌تواند تنها نظاره‌گر شرایط ایجاد شده از سوی دولت باشد.
انتهای پیام//
