طبق آمار «SMM» در بازه زمانی ۱۲ جولای تا ۱۰ آگوست، میانگین قیمت ماهانه آلومینا حدود دو هزار و ۹۶۷ یوان بر تن بود که نسبت به ماه گذشته ۱۰ یوان بر تن افزایش داشت.
به گزارش پایگاه خبری و تحلیلی «فلزات آنلاین» و به نقل از موسسه «SMM»، در روز ۱۰ آگوست، شاخص قیمت آلومینا در منطقه حدود دو هزار و ۹۶۴ یوان بر تن بود. این شاخص قیمت بین دو هزار و ۹۵۰ تا سه هزار و ۵۰ یوان بر تن در استان شاندانگ، دو هزار و ۹۸۰ تا سه هزار و ۵۰ یوان بر تن در استان هنان، دو هزار و ۸۸۰ تا دو هزار و ۹۳۰ یوان بر تن در استان شانژی، دو هزار و ۹۴۰ تا سه هزار و ۱۰ یوان بر تن در استان گوانگژی، دو هزار و ۸۸۰ تا دو هزار و ۹۴۰ یوان بر تن در استان گوئیژو و بین سه هزار و ۵۰ تا سه هزار و ۱۵۰ یوان بر تن در منطقه «Bayuquan» ارزیابی شد.
قیمت فوب آلومینا در استرالیای غربی به ۳۳۰ دلار بر تن رسید که نسبت به ۳۶۷ دلار بر تن در ابتدای ماه جولای، ۱۰٫۱ درصد کاهش یافت. به عبارت دیگر، قیمت CIF آلومینا در بنادر اصلی چین دو هزار و ۹۵۳ یوان بر تن (با احتساب هزینه ۴۶ دلار بر تنی حمل و نقل دریایی) است که نسبت به قیمت‌های داخلی ۱۱ یوان بر تن کمتر است. در روز هشتم ماه جولای، یک معامله در خارج از چین با حجم ۳۰ هزار تن د با قیمت فوب حدود ۳۳۲ دلار بر تن در استرالیا شرقی به فروش رسید. ارسال محموله‌ها برای اوایل ماه آگوست برنامهریزی شده است و مقصد آن مشخص نیست. پنجره واردات از روز ۱۸ فوریه سال جاری، نزدیک به ۶ ماه بسته بود که در نهایت در ماه جولای بازگشایی شد. با این وجود، پیش از اینکه نسبت قیمت بورس شانگهای به بورس فلزات لندن افزایش چشمگیری پیدا کند، فرصت‌های اندکی برای تاجرانی که بر اساس آربیتراژ کار می‌کنند، وجود خواهد داشت. از این رو مجموع معاملات به جز معاملات مربوط به سفارش‌های بلندمدت، اندک بود.
در چین، قیمت آلومینا در مناطق مختلف نوسان داشت و عملکرد بازارهای شمال و جنوب چین متفاوت از یکدیگر بود.
به دلیل رشد هزینه‌ها، قیمت آلومینا در اواسط ماه جولای در شمال چین اندکی افزایش پیدا کرد. برخی از پالایشگاه‌های آلومینا در شمال چین با ظرفیت تولید سالانه حدود سه میلیون و ۳۰۰ هزار میلیون تن، مجبور به کاهش تولید شدند زیرا نمی‌توانستند سنگ‌های معدنی وارداتی با قیمت بالا را بپذیرند و همچنین قادر به تامین سنگ معدن کافی نبودند. بنابراین، فروش آلومینا در بازارهای فیزیکی در منطقه شمالی چین محدودتر شد. قیمت آلومینا در استان‌های شانژی و هنان هر چند اندک اما افزایش یافت. زمانی که قیمت آلومینیوم تقریبا به مقدار یک هزار و ۶۰۰ یوان بر تن از اوایل ماه جولای کاهش یافت و به یک هزار و ۲۰۰ یوان بر تن رسید که این امر منجر به افت شدید حاشیه سود واحدهای ذوب شد، واحدهای ذوب آلومینیوم بر قیمت‌های آلومینا فشار وارد کردند. با این وجود، پالایشگاه‌های آلومینا در شمال چین این افت قیمت‌ها را به دلیل وجود حاشیه زیان نپذیرفتند و اختلاف بین فروشندگان و خریداران تشدید شد. بازرگانان نیز پیش از مشخص شدن روند قیمت‌ها، نظاره‌گر بازار بودند و تمایل خود را جهت افزایش موجودی انبار کاملا از دست دادند. در جنوب غربی چین، با احداث ظرفیت‌های جدید آلومینا که تولید را در استان‌های گوانگژی و چونگ‌کینگ افزایش داد، قیمت واحدهای محلی آلومینا تحت فشار قرار گرفت و این امر منجر به اصلاح قیمتی شد.
در اواخر ماه جولای، معاملات بازار راکد بود و قیمت‌ها در سطح ثابتی باقی ماند. پس از اینکه فعالان بازار به تدریج با کاهش تولید در شمال چین کنار آمدند، جو بازار نیز آرام شد. به دلیل رشد هزینه‌ها در منطقه شمالی چین، کاهش سود و افزایش حاشیه زیان، پالایشگاه‌ها تمایل کمتری به تولید داشتند و تنها برای تحویل سفارش‌های قراردادهای بلندمدت و همچنین عرضه اندکی در بازار فیزیکی در دسترس اقدام به تولید کردند. بنابراین، قیمت‌های آلومینا معمولا بین دو هزار و ۹۵۰ تا سه هزار و ۵۰ یوان بر تن بود و قیمت‌های معاملاتی عمدتا در بازه دو هزار و ۹۰۰ تا سه هزار یوان بر تن ارزیابی شد. معاملات در بازارهای فیزیکی در منطقه جنوب غربی چین نیز اندک بود و موجب تثبیت قیمت‌ها شد.
در اواخر ماه جولای و اوایل ماه آگوست، شایعاتی مبنی بر کاهش یا توقف تولید یک پالایشگاه در شمال چین با ظرفیت تولید سه میلیون تن، به دلیل مسائل زیست‌محیطی وجود داشت که این امر منجر به افزایش قیمت استعلامی در بازارهای محلی چین شد. این امر در حالی است که تا لحظه تنظیم خبر، این پالایشگاه هنوز تولید خود را متوقف نکرده و جانب عرضه نیز تغییر چندانی نکرده است و در نتیجه، از تلاطم بازار کاسته شد. در این صورت، معاملات به تدریج به حالت عادی خود باز خواهد گشت و امکان خرید آلومینا با قیمت بالا توسط واحدهای پایین‌دست‌تر (واحدهای ذوب) بسیار اندک است. عرضه در بازار فیزیکی جنوب غربی چین شرایط مطلوبی دارد. علاوه‌براین، پالایشگاه‌های محلی در مقایسه با آنچه در شمال چین بود، تا حدودی حاشیه سود خود را حفظ کردند و نسبت به قیمت‌های پیشنهادی منعطف‌تر بودند و امکانی برای چانه‌زنی باقی گذاشتند.
در مجموع، کمبود عرضه چشمگیری در شمال چین وجود نداشت و قیمت‌ها تا حدودی کاهش یافت زیرا خریداران عجله‌ای برای شارژ موجودی انبارها نداشتند. با این حال، اختلاف بین فروشندگان و خریداران به دلیل افزایش هزینه توسط فروشندگان، ادامه پیدا خواهد کرد. در جنوب غربی چین، با راه‌اندازی ظرفیت‌های جدید آلومینا، عرضه محلی به طور پیوسته در حال افزایش است و منابع موجود در بازار فیزیکی نیز افزایش یافته است. بنابراین، انتظار می‌رود که معاملات با قیمت‌های پایین‌تری انجام شود. پیشبینی می‌شود که در ماه آگوست، با تثبیت قیمت‌ها در شمال چین و کاهش اندک در جنوب چین، معاملات آلومینای داخلی بهبود یابد.
