پس از یک سال مملو از پروژه‌های لغو شده، خرابی توربین‌ها و اعطانشدن مجوزها، بخش انرژی بادی دریایی در سطح جهانی شانس زیادی برای دستیابی به اهداف بلندپروازانه تعیین‌ شده توسط کشورهای مختلف ندارد؛ این مسئله به عنوان یک عقب‌گرد در راستای مقابله با تغییرات اقلیمی به شمار می‌آید.

به گزارش پایگاه خبری و تحلیلی «فلزات آنلاین» و به نقل از «رویترز»، نیروگاه‌های انرژی بادی دریایی می‌توانند در نزدیکی مناطق ساحلی پرجمعیت برق تولید کنند و همچنین بخش مهمی از راهبرد کشورهای مختلف برای توسعه انرژی‌های تجدیدپذیر و کربن‌زدایی از صنعت برق جهان هستند. عدم تحقق بخش بزرگی از این اهداف تعیین‌ شده، شکافی ایجاد می‌کند که ممکن است پر کردن آن دشوار باشد.

خبرگزاری رویترز با ۱۲ شرکت فعال در حوزه بادی دریایی، پژوهشگران صنعتی، انجمن‌های تجاری و مقامات دولتی در ۶ کشور جهان گفت‌وگو کرد تا تصویری جهانی از وضعیت و چشم‌انداز این بخش ارائه دهد. یافته‌ها نشان می‌دهند که افزایش هزینه‌ها، تاخیر در به ثمر رساندن پروژه‌ها و سرمایه‌گذاری‌های محدود در زنجیره تامین، روند تاسیس این نیروگاه‌ها را با مشکل مواجه کرده است.

سورن لاسن، رئیس بخش تحقیقات انرژی بادی دریایی در شرکت پژوهشی «Wood Mackenzie» در مصاحبه‌ای بیان کرد: فاصله ما با دستیابی به این اهداف بسیار است؛ نیروگاه‌های بادی دریایی به‌ طور متوسط هزینه‌ای برابر با ۲۳۰ دلار به ازای هر مگاوات‌ ساعت دارند که در دو سال گذشته، ۳۰ تا ۴۰ درصد افزایش یافته و بیش از سه برابر میانگین ۷۵ دلار به ازای هر مگاوات‌ ساعت برای نیروگاه‌های غیردریایی است.

این افزایش هزینه‌ها باعث عقب‌نشینی شرکت‌ها از سرمایه‌گذاری در این بخش شده است. در ماه گذشته میلادی، شرکت «BP» اعلام کرد که در حال بررسی فروش بخشی از سهام مربوط به کسب‌وکار خود در بخش انرژی بادی دریایی است. شرکت «Equinor» نیز اوایل امسال از سرمایه‌گذاری در ویتنام، اسپانیا و پرتغال صرف‌نظر کرد. در همین حال، شرکت «GE Vernova» که یکی از تامین‌کنندگان اصلی توربین‌های بادی دریایی به شمار می‌آید، دیگر سفارش جدیدی نمی‌پذیرد.

اسکات استرازیک، مدیرعامل شرکت «GE Vernova» در جلسه‌ای با سرمایه‌گذاران این شرکت، اظهار داشت: قصد نداریم سفارش جدیدی دریافت کنیم؛ مگر اینکه شرایط اقتصادی بازار به طور قابل‌توجهی تغییر پیدا کند.

در سال گذشته، سه برابر شدن استفاده از انرژی‌های تجدیدپذیر تا سال ۲۰۳۰ توسط کشورهای مختلف هدف‌گذاری شد. آژانس بین‌المللی انرژی‌های تجدیدپذیر اعلام کرد که برای دستیابی به این هدف، ظرفیت نیروگاه‌های بادی دریایی باید از ۷۳ گیگاوات فعلی، به ۴۹۴ گیگاوات تا پایان این دهه افزایش یابد.

فرانچسکو لا کامرا، مدیرکل آژانس بین‌المللی انرژی‌های تجدیدپذیر به رویترز گفت: پیش‌بینی می‌شود ظرفیت نیروگاه‌های بادی دریایی به دو سوم هدف تعیین‌ شده خود برسد. همچنین برآوردهای سه موسسه پژوهشی معتبر دیگر حاکی از آن است که جهان بعد از سال ۲۰۳۵، به ظرفیت ۵۰۰ گیگاوات نیروگاه‌های بادی دریایی خواهد رسید.

تاثیر رئیس جمهور جدید ایالات متحده آمریکا

کشورهایی از اروپا، آمریکا و آسیا تلاش کرده‌اند با تعیین اهداف ملی، از توسعه نیروگاه‌های بادی دریایی حمایت و شرکت‌های بین‌المللی بزرگی مانند شرکت «Equinor»، «Orsted»، «RWE» و «Iberdrola» را به سرمایه‌گذاری ترغیب کنند.

بر اساس گزارش آزمایشگاه ملی انرژی‌های تجدیدپذیر، ایالات متحده آمریکا در سال ۲۰۲۱ دستیابی به ۳۰ گیگاوات ظرفیت نیروگاه بادی دریایی را تا پایان دهه جاری هدف‌گذاری کرد اما تا ماه می امسال، کمتر از ۲۰۰ مگاوات ظرفیت فعال داشت.

دولت جو بایدن مجوز تاسیس نیروگاه‌هایی با ظرفیت ۱۵ گیگاوات و همچنین ۶ مجوز بهره‌برداری در سواحل مختلف را صادر کرد. همچنین، در دولت وی اعتبارهای مالیاتی این بخش نیز تمدید شد اما روند توسعه نیروگاه‌های بادی دریایی ایالات متحده آمریکا از سال گذشته به دلیل لغو پروژه‌ها و قراردادها، توقف مزایده‌های دولتی و یک حادثه بزرگ ساخت‌وساز در نخستین پروژه تجاری مهم کشور با مشکلاتی مواجه شده است. اکنون بخش انرژی بادی دریایی این کشور نگران است که رئیس‌ جمهور منتخب، دونالد ترامپ، به وعده‌های انتخاباتی خود در خصوص متوقف کردن توسعه این بخش عمل و از برگزاری مزایده‌های بهره‌برداری خودداری کند.

مایکل مولر، مدیر مالی شرکت آلمانی توسعه‌دهنده پروژه‌های بادی دریایی «RWE» اظهار داشت: با توجه به نتایج انتخابات، خطرات بیشتری اجرای به‌ موقع پروژه‌های بادی دریایی ایالات متحده آمریکا را تهدید می‌کند.

شرکت پژوهشی «Rystad» پیش‌بینی کرد که ایالات متحده آمریکا، کمتر از ۵۰ درصد هدف خود برای سال ۲۰۳۰ را محقق خواهد کرد.

کارل فلمینگ، یکی از مالکان شرکت حقوقی «McDermott Will & Emery» که به کاخ سفید در زمینه سیاست‌های انرژی تجدیدپذیر مشاوره می‌دهد، به رویترز گفت: ایالات متحده آمریکا با توجه به شرایط بازار، صرف‌نظر از اینکه چه کسی در کاخ سفید باشد، در رسیدن به هدف خود با مشکل مواجه خواهد شد.

اروپا نیز از دستیابی به اهداف خود بازمانده است

پترا مانوئل، تحلیلگر حوزه انرژی بادی دریایی در شرکت «Rystad» پیش‌بینی کرد که کشورهایی مانند بریتانیا، آلمان و هلند که اهداف جاه‌طلبانه‌ای در این بخش دارند، حدود ۶۰ تا ۷۰ درصد از اهداف خود را می‌توانند محقق کنند. همچنین انتظار می‌رود کشورهایی مانند بلژیک، دانمارک و ایرلند که اهداف جاه‌طلبانه کمتری دارند نیز از رسیدن به اهداف خود باز بمانند.

گروه تجاری «WindEurope» اعلام کرد که پیش‌بینی می‌کند اتحادیه اروپا تا سال ۲۰۳۰ به ظرفیت ۵۴ گیگاوات نیروگاه بادی دریایی دست یابد. این میزان تقریبا نیمی از ۱۲۰ گیگاواتی است که کشورهای حاشیه دریای شمال به آن تعهد داده‌اند.

کادری سیمسون، عضو کمیسیون انرژی اتحادیه اروپا به رویترز گفت: احتمال تاخیر در دستیابی به اهداف تعیین‌ شده وجود دارد اما هیچ‌کدام از کشورهای عضو اتحادیه اروپا به‌ طور رسمی این تاخیرات را گزارش نکرده‌اند.

دیمین زکلود، مدیرعامل شرکت توسعه‌دهنده پروژه‌های بادی دریایی «EnBW Generation UK» اظهار داشت: بریتانیا که پس از چین بیشترین ظرفیت نیروگاه‌های بادی دریایی را دارد نیز از هدف خود برای دستیابی به ظرفیت ۶۰ گیگاوات نیروگاه‌های بادی دریایی تا سال ۲۰۳۰ باز خواهد ماند. این کار بسیار چالش‌برانگیز خواهد بود و ما تا سال ۲۰۳۰ به اهداف خود نخواهیم رسید.

بریتانیا در ماه سپتامبر سال جاری میلادی، بزرگ‌ترین مزایده خود را برگزار کرد و توافقی برای تاسیس ۴.۹ گیگاوات ظرفیت نیروگاه‌های بادی دریایی صورت گرفت اما برای رسیدن به هدف ۶۰ گیگاوات در زمان مقرر، مزایده‌های آینده نیاز به ظرفیت‌های بسیار بیشتری خواهند داشت.

چین برخلاف روند جهانی عمل می‌کند

چین که در سال ۲۰۲۲ به رهبر جهانی توسعه نیروگاه‌های بادی دریایی تبدیل شد، برخلاف روند جهانی حرکت می‌کند. دولت چین با پایین آوردن هزینه‌ها و ارائه یارانه‌ها، بخش بادی دریایی خود را تقویت کرده است. بیشتر شرکت‌های فعال در این بخش دولتی هستند و به قطعات تولید داخل دسترسی دارند.

بیش از ۵۰ درصد نیروگاه‌های بادی دریایی در سال ۲۰۲۳ در چین تاسیس شد که ظرفیت آن‌ها به ۶.۳ گیگاوات می‌رسد. شورای جهانی انرژی بادی تخمین می‌زند که این کشور در دو تا سه سال آینده، سالانه ۱۱ تا ۱۶ گیگاوات به ظرفیت نیروگاه‌های خود بیفزاید. تامین تجهیزات ارزان از چین می‌تواند به کاهش هزینه‌های توسعه‌دهندگان این بخش در اروپا، ژاپن و ایالات متحده آمریکا کمک کند اما این کشورها تلاش کرده‌اند تولید داخلی را تقویت کنند تا وابستگی به چین را کاهش دهند.

در سایر نقاط آسیا، کشورهایی از جمله ویتنام، ژاپن، کره جنوبی و تایوان در پی توسعه نیروگاه‌های بادی دریایی هستند، اما با مشکلات ناشی از افزایش هزینه‌ها و نبود قوانین مناسب در این بخش روبه‌رو شده‌اند. به عنوان مثال ژاپن، هدف دستیابی به ظرفیت ۴۵ گیگاوات نیروگاه‌های بادی دریایی را تا سال ۲۰۴۰ تعیین کرده است، در حالی که اکنون کمتر از یک گیگاوات ظرفیت دارد. مزایده‌های این کشور چندان قوی عمل نکرده و این بخش را با محدودیت‌هایی مواجه کرده است. به طور مثال می‌توان به قوانینی که مانع از فعالیت کشتی‌های غیرژاپنی در مناطق بادی دریایی می‌شوند، اشاره کرد.

ربکا ویلیامز، معاون مدیرعامل شورای جهانی انرژی بادی اظهار داشت: در مسیر دستیابی به این اهداف خطراتی وجود دارد اما با سیاست‌گذاری‌های صحیح می‌توان به این اهداف دست یافت.

وی در حاشیه کنفرانس تغییرات اقلیمی سازمان ملل متحد در باکو خاطرنشان کرد: همیشه هنگامی که هدفی تعیین می‌شود، خطر عدم تحقق آن نیز وجود دارد. باید به این مسئه توجه داشت که صرفا هدف‌گذاری باعث افزایش ظرفیت نیروگاه‌های بادی دریایی نخواهد شد.

انتهای پیام//