یک تولیدکننده قطعات ریختگی آلومینیومی گفت: شرکت‌های بزرگ به راحتی با پرداخت حقوق‌های بیشتر، نیروی کار واحدهای کوچک‌مقیاس را جذب می‌کنند که این موضوع باعث شده تا اکثر کارگاه‌‌ها با مشکل کمبود نیروی انسانی مواجه شوند. از سوی دیگر فعالیت کارگاه‌های غیرمجاز، تولید محصولات بی‌کیفیت و الزام به دریافت مالیات بر ارزش افزوده از مشتریان، ادامه مسیر را برای تولیدکنندگان مجاز دشوار ساخته است؛ به همین دلیل صنعتگران تمایلی به توسعه فعالیت‌‎های خود نداشته و حتی به دنبال سرمایه‌گذاری در حوزه‌های دیگری به غیر از تولید هستند.

کیوان گلکار در گفت‌وگو با خبرنگار پایگاه خبری و تحلیلی «فلزات آنلاین» با اشاره به چالش‌های اصلی تولیدکنندگان، بیان کرد: در حال حاضر جذب و حفظ نیروی انسانی یکی از مهم‌ترین موانع تولید به شمار می‌رود زیرا با توجه به هزینه‌های سرسام‌آور زندگی و حقوق‌های پایین نیروی کار، افراد به دنبال فعالیت در مشاغلی با درآمدهای بالا هستند. گفتنی است که این کارگاه در شهرک صنعتی محمودآباد در استان اصفهان واقع شده و ما و اکثر کارگاه‌های فعال در این شهرک‌ صنعتی، در زمینه نیروی انسانی با معضلات فراوانی مواجه هستیم. یکی از دلایلی که باعث به وجود آمدن این شرایط شده، اقدامات شرکت‌های بزرگ در شهرک‌های صنعتی است زیرا این شرکت‌ها رقیبی در بازار مصرف نداشته و با فروش محصولات با قیمت‌های بالا، سودهای کلانی را به دست می‌آورند. به همین دلیل با پرداخت حقوق‌های بالاتر، نیروی کار اکثر کارگاه‌ها را جذب کرده و به راحتی به فعالیت خود ادامه می‌دهند. ناگفته نماند که ما هم شاهد و ناظر شرایط اقتصادی بوده و تمایل به پرداخت حقوق‌های بیشتر به نیروی انسانی برای جلب رضایت آن را داریم اما در ابتدای سال اعلام شد که حقوق نیروی کار فقط ۳۰ درصد افزایش می‌یابد که همین موضوع محدودیت‌های بیشتری را برای ما به وجود آورد زیرا شرکت‌های بزرگ به راحتی امکان افزایش حقوق تا چند برابر پایه حقوق را دارند اما کارگاه نمی‌توانند این کار را انجام دهند. علت آن هم این است که در زمان پرداخت حق بیمه کارکنان، شرکت‌های بیمه اجازه افزایش پایه حقوق نیروی انسانی فعال در کارگاه‌ها را نمی‌دهند و لیست بیمه کارگاهی از قبل مشخص شده و کارفرما امکان پرداخت مبالغ بیشتر را ندارد. اگر هم ما این مبالغ را پرداخت کنیم، سازمان امور مالیاتی بر اساس ارقام مشخص حق بیمه کارکنان، این مبالغ را جزو هزینه‌ها محسوب نمی‌کند و در پی آن مشکلات دیگری برای کارفرمایان مانند پرداخت مالیا‌ت‌های بیشتر به وجود می‌آید. متاسفانه به جای اینکه قدمی برای حل مشکلات تولیدکنندگان برداشته شود شاهد هستیم که هر روز فرایندهای اداری، طولانی و پیچیده‌تر شده و سامانه‌های جدیدی برای انجام امور به تولیدکنندگان معرفی می‌شوند.

وی در همین راستا ادامه داد: این چالش در اکثر صنایع و سایر شهرک‌های صنعتی وجود دارد و افراد برای رفع نیازهای خود، تمایل به فعالیت در شرکت‌های بزرگ دارند. متاسفانه دولت برای اینکه مانع از رشد نرخ تورم شود، میزان حقوق نیروی انسانی را به تناسب هزینه‌های زندگی افزایش نداده است؛ در صورتی که این مشکل باید از روش‌های دیگری حل شود و افزایش ۳۰ درصدی حقوق نیروی انسانی نه‌تنها گرهی از مشکلات افراد را باز نمی‌کند، بلکه باعث پیچیده‌تر شدن مسائل و به وجود آمدن چالش‌های بیشتر برای کارفرمایان می‌شود. باید اضافه کنم که ما انتظار داشتیم تا حقوق نیروی کار حدود ۵۰ تا ۷۰ درصد افزایش یابد اما این اتفاق رخ نداد و پس از اعلام افزایش ۳۰ درصدی، مطمئن شدیم که در سال جاری با معضلات بیشتری مواجه خواهیم شد زیرا نیروی کار از پس پرداخت هزینه‌های خود با حقوق‌ پنج تا هفت میلیون تومان بر نمی‌آید.

لزوم رعایت استانداردهای تعریف شده

این فعال صنعت ریخته‌گری در رابطه با سایر مشکلات صنعتگران، ابراز کرد: مانع دیگری که در مقابل تولیدکنندگان وجود دارد، در زمینه تامین مواد اولیه بوده و تولیدکنندگان هنگام خرید شمش آلومینیوم، با محصولاتی که تفاوت قیمت و کیفیت بسیار بالایی دارند مواجه می‌شوند. در حالی که شمش آلومینیومی که مدنظر تولیدکنندگان است نوع مشابهی بوده و قیمت‌ آن‌ها به دلیل اینکه کیفیت یکسانی ندارند، متفاوت از یکدیگر است. به عنوان مثال برخی از ریخته‌گران، آلیاژ «LM2» که یک آلیاژ پرمصرف آلومینیوم است را با کیفیت پایینی ریخته‌گری کرده و به فروش می‌رسانند؛ تولیدکنندگان هم با خرید این شمش و تولید قطعات، هزینه‌ها و قیمت محصولات را کاهش می‌دهند. در صورتی که اگر صنعتگران به دنبال خرید شمشی که مقدار آلیاژ‌های آن مطابق با استانداردهای تعیین شده باشد، باید هزینه‌های بیشتری بپردازند؛ همین موضوع باعث می‌شود تا تولیدکنندگان محصولات باکیفیت، مزیت رقابتی نداشته و از سوی مشتریان گران‌فروش به نظر برسند. باید اذعان کنم که نظارت دقیقی در این زمینه وجود ندارد و علی‌رغم استانداردهای تعیین شده، برخی از تولیدکنندگان شمش آن را رعایت نمی‌کنند. علاوه‌براین موارد، تولیدکنندگان باید مواد اولیه را به صورت نقدی خریداری کنند و اگر هم فروشندگانی شمش آلومینیوم را به صورت اعتباری به فروش برسانند، صنعتگران باید هزینه بیشتری نسبت به خرید نقدی بپردازند. این در حالی است که تولیدکنندگان محصولات خود را به صورت اعتباری و با دریافت چک به فروش می‌رسانند و در اکثر مواقع برای وصول مطالبات خود با مشکل مواجه هستند.

هموارسازی یا مانع‌تراشی!

گلکار در رابطه با کارگاه‌های ریخته‌گری غیرمجاز، اظهار داشت: متاسفانه علی‌رغم اینکه تولیدکنندگان مجاز به دنبال تولید محصولات باکیفیت و مطرح کردن برند خود در بازار هستند، مشتریان تمایلی به خرید محصولات ایرانی نداشته و قطعات خارجی را خریداری می‌کنند. علت آن هم کاملا مشخص است زیرا برخی از افراد با فروش محصولات نامرغوب، باعث شده‌اند تا محصولات ایرانی به عنوان محصولی بی‌کیفیت در ذهن مشتریان تداعی شود. تعداد کارگاه‌های غیرمجاز بسیار بالا بوده و این واحدها به راحتی داخل شهر فعالیت دارند و با مشکلی روبه‌رو نیستند. در حالی که تولیدکنندگان مجاز که در شهرک‌های صنعتی فعالیت داشته و آلودگی را به محیط زیست وارد نمی‌کنند، باید دائما با مشکلات زیادی دست به گریبان باشند. به عنوان مثال یکی از چالش‌ها، مالیات بر ارزش افزوده است که باعث شده تا مشتریان برای اینکه این مالیات را پرداخت نکنند، از تولیدکنندگان مجاز خرید نکرده و از کارگاه‌های غیرمجاز قطعات مورد نیاز را تامین کنند. متاسفانه سازمان امور مالیاتی به جای تشویق و لحاظ معافیت مالیاتی، تولیدکنندگان را ملزم به اخذ ارزش افزوده از مشتریان کرده است؛ در صورتی که تولیدکنندگان مسئول این کار نبوده و اخذ مالیات از مشتریان، تاثیر منفی بر میزان فروش واحدهای مجاز داشته است. دولت و مسئولان وعده‌های فراوانی در خصوص حمایت از صنعتگران می‌دهند اما در عمل گامی برای تحقق این وعده‌ها برداشته نمی‌شود. باید گفت که آستانه صبر و تحمل تولیدکنندگان هم حدی داشته و این مانع‌تراشی‌ها، فقط سبب دلسرد شدن آن‌ها می‌شود؛ به همین دلیل شاهد هستیم که افراد تمایلی برای ورود به حوزه تولید ندارند و برخی از تولیدکنندگان هم درصدد خاتمه دادن به فعالیت‌های خود هستند.

وی در خصوص واردات قطعات آلومینیومی، عنوان کرد: در حال حاضر واردات قطعات چینی به کشور انجام می‌شود و برخی از افراد با مونتاژ و الصاق برندهای ایرانی روی این قطعات، مدعی تولید آن بوده تا از مزایایی بهره‌مند شوند. در صورتی که ریخته‌گران داخلی توانایی تولید اکثر این قطعات آلومینیومی را دارند و این افراد به راحتی بدون وجود نظارت‌های دقیق، اقدام به واردات و کسب سودهای کلان می‌کنند. لازم به ذکر است که محصولات این مجموعه بسیار متنوع است اما تمرکز ما روی تولید قطعاتی برای لوازم خانگی بوده و این قطعات علاوه بر استان اصفهان، در سایر استان‌ها و شهرستان‌‌های کشور نیز به فروش می‌رسند.

این تولیدکننده قطعات ریختگی آلومینیومی یادآور شد: تمام این مشکلات در حالی رخ می‌دهد که ماشین‌آلات خطوط تولید اکثر کارگاه‌ها قدیمی بوده و تولیدکنندگان امکان به‌روزرسانی آن‌ها را ندارند زیرا با توجه به قیمت‌ بالای ماشین‌آلات، خرید دستگاه‌های جدید مقرون به صرفه نیست؛ از سوی دیگر با خرید ماشین‌آلات گران‌قیمت، صنعتگران مزیت رقابتی خود را در بازار از دست خواهند داد. اگرچه ما تمام تلاش خود را می‌کنیم تا با پیاده‌سازی برخی از روش‌ها، قطعاتی با کیفیت مشابه نمونه‌های خارجی تولید کنیم اما به سبب قدیمی بودن ماشین‌آلات، این کار دشوار بوده و هزینه‌های آن بسیار بالا است. لازم به ذکر است که اغلب دستگاه‌های دایکستی که تولیدکنندگان داخلی استفاده می‌کنند، ساخت روسیه بوده و در سال‌های گذشته به کشور وارد شده‌اند اما نکته مهم اینجاست که در آن زمان دستگاه‌های جدید خریداری نشده و واردات ماشین‌آلات دست دوم انجام شده است.

انتهای پیام//