یک فعال صنعت ریخته‌گری گفت: تولید دریچه‌های منهول چدنی به منظور استفاده در صنعت آب و فاضلاب، با رونق فراوانی در دهه ۸۰ و اوایل دهه ۹۰ در کشور ما همراه بود اما در ادامه با پیشرفت دانش و تکنولوژی تولید انواع دریچه‌های منهول از جنس‌های مختلف مانند بتن، نانوکامپوزیت و کوپلیمیری، تولید این دریچه‌ها از جنس چدن از رونق افتاد و بسیاری از کارگاه‌های ریخته‌گری فعال در این زمینه ناچار به تعطیلی شدند.
علی اکبر عرب اسدی در گفت‌وگو با خبرنگار پایگاه خبری و تحلیلی «فلزات آنلاین» بیان کرد: زمینه فعالیت کارگاه ریخته‌گری عرب اسدی، ریخته‌گری و تولید انواع قطعات چدنی است و قطعاتی همچون دریچه‌های منهول فاضلاب بر اساس سفارش مشتری در این کارگاه تولید می‌شود. علاوه‌براین، ریخته‌گری آلومینیوم و برنز نیز به صورت محدود در مجموعه ما صورت می‌پذیرد و این کارگاه در شهرک صنعتی شاهرود واقع شده است.
وی با اشاره به ریخته‌گری و تولید قطعات چدنی با استفاده از کوره‌های دوار در این کارگاه، عنوان کرد: حدود ۳۲ سال است که در این صنعت حضور داریم و به راحتی می‌توانیم کوره‌های القایی را جایگزین کوره‌های دوار موجود در مجموعه کنیم اما به دلیل اینکه بازار دریچه‌های منهول چدنی طی سالیان اخیر از رونق افتاده و برای مثال دریچه‌های پلیمری و کامپوزیتی جایگزین آن شده است، بنابراین ترجیح می‌دهیم که در صورت سفارش مشتریان، از همان روش سنتی برای تولید این دریچه‌ها استفاده کنیم. لازم به ذکر است که ما این کارگاه را با سرمایه‌ای در حدود ۱۰۰ میلیون تومان احداث کردیم؛ در حالی که هم‌اکنون حداقل سرمایه مورد نیاز برای راه‌اندازی یک کارگاه تولیدی مشابه با استفاده از کوره القایی، به حدود دو میلیارد تومان رسیده است. از طرفی، شرایط اقتصادی به نحوی دشوار و پیچیده شده که کسب سود و درآمد حاصل از فروش محصولات چدنی همچون دریچه‌های منهول را در هاله‌ای از ابهام قرار داده است. بنابراین در حال حاضر هرگونه سرمایه‌گذاری در این زمینه یک ریسک جدی محسوب می‌شود و متاسفانه بسیاری از همکاران ما طی سالیان گذشته، سرمایه خود را در این راستا از دست داده‌اند.
این فعال صنعت ریخته‌گری ادامه داد: در حال حاضر سفارش تولید دریچه‌های منهول چدنی (خاکستری و داکتیل) به شدت کاهش یافته و از سوی دیگر سفارش تولید سایر دریچه‌ها مانند دریچه‌های منهول کامپوزیت به دلیل خواص مکانیکی فوق‌العاده، سبکی و ارزان‌قیمت بودن آن افزایش یافته است. به نظر می‌رسد با توسعه و پیشرفت روزافزون دانش و تکنولوژی تولید دریچه منهول‌های جدید همچون بتن، نانوکامپوزیت و کوپلیمیری، تولید منهول‌های فولادی و چدنی در آینده نزدیک به طور کامل منسوخ شود که این اصلا به نفع کارگاه‌های ریخته‌گری نیست و ادامه تولید معدود واحدهای ریخته‌گری فعال در این زمینه را بیش از پیش با خطر تعطیلی مواجه خواهد کرد.
دسترسی محدود به شمش چدنی
این فعال صنعتی در ادامه به مقایسه کاربرد شمش و قراضه چدنی به عنوان ماده اولیه مورد نیاز تولید قطعات چدنی پرداخت و گفت: با توجه به تجربیات به دست آمده ما طی سال‌های فعالیت در صنعت ریخته‌گری، می‌توان گفت که کیفیت قطعات تولید شده با استفاده از شمش، به مراتب بیشتر از قطعات تولیدی با استفاده از ضایعات است اما با توجه به اینکه امکان تامین شمش برای ما دشوار بوده و در صورت نیاز باید آن را از استان‌هایی همچون تهران و سمنان خریداری کنیم، بنابراین به طور عمده از ضایعات چدنی برای تولید انواع قطعات استفاده می‌کنیم. از طرفی، با چالش‌های مختلفی نیز در تامین قراضه چدنی مواجه هستیم که از جمله می‌توان به نوسان قیمت ضایعات در کوتاه‌مدت اشاره کرد. برای مثال، قیمت قراضه چدنی در روز ابتدایی هفته گذشته حدود ۱۵ هزار و ۵۰۰ تومان به ازای هر کیلوگرم بود اما قیمت آن هم‌اکنون به حدود ۱۸ هزار تومان به ازای هر کیلوگرم افزایش یافته است. این ضایعات شامل قطعات خودرویی فرسوده از جنس چدن همچون دیسک، سرسیلندر و… بوده که ما نسبت به خریداری آن از برخی کارگاه‌های بازیافت در سطح استان اقدام می‌کنیم.
عرب اسدی در ادامه ضمن اشاره به جای خالی حمایت دولت و سازمان‌های مربوطه از واحدهای تولیدی کوچک‌مقیاس در برخی شهرک‌های صنعتی، خاطرنشان کرد: تعداد واحدهای ریخته‌گری فعال در شهرک صنعتی شاهرود تا همین چدن سال گذشته حدود ۱۵ کارگاه بود اما متاسفانه به دلیل عدم حمایت از این واحدها از یک سو و رشد چشمگیر هزینه‌های مختلف تولید اعم از قیمت مواد اولیه، قیمت حامل‌های انرژی، حقوق نیروی انسانی، مالیات و… از سوی دیگر، در حال حاضر تنها ما و یک کارگاه ریخته‌گری دیگر که از کوره القایی برای تولید انواع قطعات چدنی و فولادی استفاده می‌کند، در این شهرک صنعتی مشغول فعالیت هستیم. این در حالی است که زیرساخت‌های لازم برای احداث واحدهای ریخته‌گری جدید در شهرک صنعتی شاهرود فراهم است اما از آنجایی که پس از راه‌اندازی خط تولید، حمایت‌های لازم از کارفرمایان صورت نمی‌پذیرد، به همین علت میل به سرمایه‌گذاری در این عرصه کاهش یافته است. از طرفی، مسئولان اداره صنعت، معدن و تجارت شاهرود هر از گاهی به بهانه بررسی شرایط تولید در واحدهای صنعتی فعال در این شهرک حضور می‌یابند اما متاسفانه علی‌رغم توضیحات و بیان مشکلات و چالش‌های موجود از سوی تولیدکنندگان، نه تنها هیچ گره‌گشایی در این زمینه حاصل نمی‌شود بلکه در ادامه برای مثال سختگیری‌های سازمان محیط زیست و مالیات دریافتی از واحدهای صنعتی فعال نیز افزایش پیدا می‌کند! در چنین شرایطی، دریافت وام و تسهیلات حمایتی نیز چاره‌ساز نخواهد بود و همان‌طور که پیش‌تر اشاره شد، چاره‌ای جز توقف تولید و تعطیلی کارگاه‌ها و واحدهای کوچک‌مقیاس برای کارفرمایان باقی نمی‌ماند.
وی، کمبود نیروی انسانی در کارگاه‌های ریخته‌گری را یکی دیگر از چالش‌های موجود در این بخش دانست و تصریح کرد: علی‌رغم اینکه تنها دو کارگاه ریخته‌گری فعال در شهرک صنعتی شاهرود وجود دارد و ما نیازمند کارگر ساده برای فعالیت در مجموعه هستیم اما به دلیل اینکه ریخته‌گری جزو مشاغل سخت و زیان‌آور محسوب می‌شود و حقوق پرداختی جوابگوی نیاز معیشتی افراد نیست، متاسفانه همواره با معضل کمبود نیروی انسانی مواجهیم و به نظر می‌رسد این معضل نه تنها مختص به مجموعه ما نیست بلکه اغلب کارگاه‌های ریخته‌گری که از روش‌های سنتی و کوره دوار استفاده می‌کنند، با چالش کمبود نیروی کارگری روبه‌رو هستند.
رونق تولید در گرو حمایت دولت است
این تولیدکننده قطعات چدنی در پایان با بیان اینکه آینده تولید در صنایع مختلف به ویژه ریخته‌گری، در گرو حمایت دولت و مسئولان است و با توجه به شرایط کنونی نمی‌توان آینده مشخصی را پیش‌بینی کرد، یادآور شد: واقعیت امر این است که اگر دولت شرایط تولید به ویژه در واحدهای صنعتی کوچک‌مقیاس را تسهیل کند و ضمن تامین زیرساخت‌های لازم در شهرک‌های صنعتی، حمایت‌های بیشتری را از تولیدکنندگان به ویژه فعالان صنعت ریخته‌گری به عمل آورد، آن‌گاه انگیزه افراد برای سرمایه‌گذاری‌های جدید و همچنین ادامه تولید در واحدهای قدیمی فعال در این عرصه افزایش خواهد یافت و می‌توان نسبت به آینده این صنعت در کشور امیدوار بود.
انتهای پیام//
