از جمله چالش‌های پیش‌روی اژدهای زرد که پذیرش فروآلیاژهای سبز را با موانعی مواجه کرده است، می‌توان به عدم توسعه نیروگاه‌های تجدیدپذیر، تولید برق پاک در فصل زمستان و همچنین افت صادرات فروآلیاژهای تولید شده در این کشور اشاره کرد.

به گزارش پایگاه خبری و تحلیلی «فلزات‌آنلاین» و به نقل از موسسه «Fastmarkets»، راه‌حل‌هایی وجود دارد که می‌توان با استفاده از آن‌ها تولید فروآلیاژهای سبز را ترویج داد؛ از جمله تسریع روند جایگزینی ظرفیت‌های قدیمی تولید فروآلیاژ و افزایش استفاده از انرژی سبز در واحدهای تولیدی.

فرایند تولید فروآلیاژها مصرف انرژی بالایی دارد و معمولا به زغال‌سنگ وابسته است که آلایندگی بالایی منتشر می‌کند. همچنین، هزینه‌ برق مصرفی بخش زیادی از هزینه‌های کلی تولید فروآلیاژها را به خود اختصاص می‌دهد. صنعت فروآلیاژهای سبز قصد دارد که این مواد را با هزینه‌های رقابتی‌تر و مصرف انرژی و کک کمتری تولید کند.

در سال ۲۰۲۴، منطقه خودمختار مغولستان داخلی «Inner Mongolia» تصمیم گرفت که تمامی ظرفیت‌های تولید فروآلیاژ که مصرف انرژی بالایی دارند را در این منطقه تعطیل کند. هدف این اقدام، تنظیم و بهبود ساختار صنعتی این منطقه اعلام شده است. در همین راستا در ماه آگوست ۲۰۲۳، اطلاعیه‌ای با عنوان «سیاست‌ها و تدابیر اتخاذ شده به منظور توسعه صنعت فروآلیاژها» منتشر شد که در آن آمده بود تولیدکنندگان فروآلیاژها باید به‌ تدریج میزان مصرف انرژی سبز خود را افزایش دهند در مقابل واحدهای تولیدی که حداقل ۶۰ درصد از انرژی مصرفی خود را از منابع سبز تامین می‌کنند، شامل این الزامات نمی‌شوند.

لازم به ذکر است که مغولستان داخلی، بزرگ‌ترین مرکز تولید فروآلیاژ در چین است و در سال ۲۰۲۳، مجموع تولید فروآلیاژهای این منطقه به ۱۴۰ میلیون تن رسید که تقریبا ۳۰ درصد از کل تولید این کشور را شامل می‌شود.

یک تاجر فروآلیاژ با بیان اینکه حذف بیشتر واحدهای قدیمی تولید فروآلیاژ در هاب‌های تولیدی، درصد استفاده از انرژی‌های سبز را افزایش خواهد داد، افزود: بسیاری از استان‌ها در حین افزودن ظرفیت‌های جدید تولید فروآلیاژ، قوانینی را نیز برای افزایش مصرف انرژی سبز تصویب کرده‌اند که باعث افزایش استفاده از انرژی‌های تجدیدپذیر طی چند سال آینده خواهد شد.

نکته حائز اهمیت این است که هرچه روند پذیرش پرداخت هزینه‌های اضافی برای تولید فولادهای سبز در سراسر صنعت سرعت بگیرد، پرداخت هزینه‌های اضافی برای تولید فروآلیاژ‌های سبز نیز فراگیرتر خواهد شد.

این تاجر فروآلیاژ در ادامه مطرح کرد: اگر تولیدکنندگان فروآلیاژ در چین یا کشورهای دیگر به طور گسترده‌تری از انرژی‌های سبز برای تولید محصولات خود استفاده کنند، قیمت بالای این محصولات توجیه بیشتری پیدا خواهد کرد.

با این وجود، در مسیر پذیرش جامع‌تر فروآلیاژهای سبز و قیمت‌های بالای آن‌ها همچنان موانعی وجود دارد که در ادامه بررسی خواهند شد.

توسعه نیافتن نیروگاه‌های انرژی‌های سبز

نیروگاه‌های انرژی تجدیدپذیر هنوز به اندازه‌ای رشد نیافته‌اند که بتوانند به شکلی بهینه بین تامین انرژی و بار شبکه برق در ساعات اوج و غیراوج مصرف تعادل برقرار کنند. این موضوع باعث شده است که این نیروگاه‌ها نتوانند نیازهای صنعت در حال رشد فروآلیاژهای سبز را برآورده کنند.

به گفته یکی از منابع، تامین انرژی سبز ماهیتی نوسانی، تناوبی و تصادفی دارد که می‌تواند چالش بزرگی برای تولید فروآلیاژها در شمال‌غربی چین ایجاد کند و بر هزینه‌های تولید فروآلیاژهای سبز تاثیر منفی بگذارد.

این منبع در ادامه تصریح کرد: در زمستان یا شرایط جوی نامناسب ممکن است برق پایدار کافی برای تولیدکنندگان فروآلیاژ در شمال‌غربی چین فراهم نشود زیرا انرژی پاک در این منطقه عمدتا از باد، خورشید و سامانه‌های فتوولتایی تامین می‌شود.

قیمت بالای محصولات فولاد سبز

پرداخت مبالغ بیشتر برای محصولات فولاد سبز آنچنان که باید مورد پذیرش خریداران قرار نگرفته و کارخانه‌های فولادسازی را تحت فشار قرار داده است. این مسئله، منجر به عدم استقبال از قیمت بالای فروآلیاژهای سبز نیز شده زیرا بیشتر تقاضای فروآلیاژ در بخش پایین‌دستی از سمت فولادسازان بوده است.

یکی از فعالان بازار مطرح کرد: با وجود اینکه بسیاری از فولادسازان در مسیر کربن‌زدایی گام برداشته‌اند اما تعداد کمی از آن‌ها حاضر به پرداخت هزینه‌های بیشتر برای تولید فولاد سبز هستند زیرا بازار فولاد در سال ۲۰۲۴ عملکرد بسیار ضعیفی داشته است.

وی اضافه کرد: اگر فولادسازان در بخش پایین‌دستی از پرداخت هزینه‌های اضافی برای تولید محصولات فولاد سبز خودداری کنند، چگونه می‌توان انتظار داشت که خریداران فروآلیاژهای سبز قیمت بالای این مواد را متقبل شوند؟ انتظار می‌رود که پذیرش هزینه‌های اضافی محصولات سبز توسط کل زنجیره تامین صنعت فولاد مدتی به طول بینجامد.

کاهش صادرات فروآلیاژها

در سال‌های اخیر، صادرات فروآلیاژهای چین به اروپا و ایالات متحده آمریکا به دلیل تصویب قوانین ضد دامپینگ در این مناطق کاهش یافته است که باعث می‌شود پرداخت قیمت‌های بیشتر برای فروآلیاژهای سبز در این مناطق توجیه کمتری داشته باشد.

با وجود اینکه بیشتر مشتریان اروپایی تمایل زیادی به خرید فروآلیاژهای سبز و کم‌کربن دارند، صادرات فروآلیاژهای چینی به این مناطق کاهش بسیار زیادی داشته و بیشتر این مواد در کارخانه‌های فولادسازی این کشور مورد استفاده قرار گرفته است.

هند، تنها کشور واردکننده فروآلیاژهای چینی است. تقاضای این کشور برای فولاد و فروآلیاژ به سرعت در حال افزایش بوده اما پذیرش محصولات سبز در این کشور ممکن است همچنان به زمان نیاز داشته باشد.

تفاوت در فناوری‌های تولید

واحدهای تولید فروآلیاژ در چین به دلیل اینکه عمدتا در مکان‌های مختلف و مراکز تولیدی گوناگون واقع شده‌اند، دارای ظرفیت‌های تولید مختلف و مشخصات فنی گوناگون هستند. این مسئله پیشرفت یکپارچه فناوری به منظور افزایش سهم استفاده از انرژی‌های تجدیدپذیر را برای تولیدکنندگان چینی دشوار کرده است.

در صنعت فروآلیاژ‌ها، تولیدکنندگان پیشرو تنها بخش کوچکی از تولید کل را تشکیل می‌دهند. به همین دلیل، تحول سبز (پذیرش تامین انرژی سبز در میان تولیدکنندگان پیشرو) تاثیر زیادی بر صنعت فروآلیاژها نخواهد گذاشت.

تمایل به استفاده از انرژی‌های فسیلی

ماهیت نوسانی و تناوبی انرژی‌های تجدیدپذیر باعث شده است که این انرژی‌ها نتوانند در چین، چه در کوتاه‌مدت و چه در بلندمدت مورد استفاده گسترده قرار بگیرند. بنابراین، قیمت پایین انرژی‌های سبز به اندازه‌ای مزیت محسوب نمی‌شود که بتواند با انرژی‌های فسیلی مانند زغال‌سنگ رقابت کند.

استفاده از انرژی‌های سبز به جای انرژی‌های فسیلی می‌تواند هزینه کلی تولید فروآلیاژها را کاهش دهد اما نرخ بهره‌برداری از این انرژی‌ها به طور قابل‌توجهی پایین‌تر از انرژی‌های سنتی مانند زغال‌سنگ است؛ به‌ ویژه در هوای سرد شمال‌غربی چین.

قیمت‌های پایین و مقرون‌به‌صرفه انرژی‌های سبز تاکنون نتوانسته‌اند به استفاده بیشتر این انرژی‌ها در صنعت فولاد کمک کنند و منجر به کاهش هزینه‌های تولید فروآلیاژهای سبز شوند. به طور کلی، شاید زمان بیشتری نیاز باشد تا صنعت فولاد با تمام موانع موجود بر سر راه ترویج فروآلیاژهای سبز، تولید این مواد را به شکل جامع‌تری در دستور کار خود قرار دهد.

انتهای پیام//