توسعه صنعتی در برخی کشورها موجب پیوستن آنها به برترین واردکنندگان ورق فولاد آلیاژی در سالهای اخیر شده است؛ اما از آنجایی که بیشترین مصرف ورقآلیاژی در تولید تجهیزات و ماشینآلات صنعتی است، کشورهای توسعه یافته دارای صنعتی پیشرفته مانند آلمان همواره از بزرگترین واردکنندگان ورق فولاد آلیاژی جهان بودهاند.
با توجه به وابستگی واردات به صنعت در کشورها در آینده نیز روند واردات در کشورهای توسعهیافته تنها با تغییر اندکی نسبت به گذشته ادامه خواهد یافت. طی سالهای گذشته کشورهای متعددی به جمع بزرگترین واردکنندگان ورق فولاد آلیاژی پیوستند. به گزارش «فلزاتآنلاین» در سال ۲۰۱۵ تایلند، چین و هند ببیشترین سهم را از واردات این محصول در اختیار داشتند؛ اما در سال ۲۰۱۶ چین چهارمین و هند پنجمین واردکننده جهان بودند.
رشد تولید ورق فولاد آلیاژی در کشورهایی نظیر هند و چین منجر به کاهش واردات این محصول در این کشورها شد. همانطور که در نمودار ۱ نشان داده شده است، کشور ویتنام با سهم ۲۴ درصدی از تجارت ورق آلیاژی برترین واردکننده سال ۲۰۱۶ شناخته شد.
این در حالی بود که در سال ۲۰۱۲ این کشور ۸ درصد از واردات جهانی را در اختیار داشت. با توجه به این که ویتنام اولین مقصد صادراتی ورقآلیاژی چین در سال ۲۰۱۸ بوده است احتمال میرود بخشی از این افزایش واردات ویتنام با هدف دور زدن تعرفه از جانب چین باشد.
نرخ رشد سالانه ۷٫۱ درصدی تولید ناخالص داخلی ویتنام در سالهای ۲۰۱۲ تا ۲۰۱۶ به وضوح جهش اقتصادی این کشور را نشان میدهد. در سال ۲۰۱۶ ایران ۳ درصد از واردات ورق آلیاژی در جهان را بهخود اختصاص داد در حالی که در سال ۲۰۱۲ سهم ایران تنها حدود ۰٫۴ درصد بود.
غالب مصرف ورقآلیاژی به بخش صنعت اختصاص دارد و این محصول از جمله محصولات مورد استفاده در صنایع پیشرفته بهشمار میرود. این موضوع موجب شده تا رشد مصرف آن در کشورهایی با صنایع رو به رشد افزایش یابد و در برخی موارد این افزایش بسیار قابل توجه بوده است.
همچنین تولید ورق آلیاژی نیازمند تکنولوژی است که از توان بسیاری از کشورها خارج است؛ بنابراین رشد مصرف در کشورهای در حال توسعه رشد واردات را نیز در پی داشته است. در مقابل در کشورهایی که شرایطگذار را سپری کردهاند و جزو کشورهای پیشرفته بهشمار میروند، طبیعتا روند تولید و مصرف ورق آلیاژی نیز تغییر شگرفی نخواهد داشت.
با توجه به این نکات جایگاه کشورهایی نظیر فرانسه و آلمان در واردات ورقآلیاژی تقریبا بدون تغییر خواهد ماند؛ اما آینده واردات برای کشورهای در حال توسعه تغییرات بسیاری را در پی خواهد داشت. چهبسا که در آینده دیگر کشورها نیز مانند ویتنام شگفتیآفرین باشند.